. 87. Biskupi i kapłański urząd tenże i jeden być rozumie.
Pag. 88 i 90. Twierdzi iż ludzie świeccy mają prawo suffragij de cisiui czynić i stanowić dekreta o wierze.
Pag. 93. Bogowidce Mojżesza/ aby był kapłanem nie przyznawa/ ale go człowiekiem świetskim być mieni. Pag. 94. Kapłaństwo duchowne z kapłaństwem Sakramentalnym miesza/ i owego wtórego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obierania na stan duchowny ludziom świecskim iure diuino należeć przywlaszcza.
Pag. 114. i 124. Twierdzi/ że Biskupowi nad kapłany w dostojeństwie swym większymi są/ non iure diuino, ale w zwyczaju ludzkiego.
. 87. Biskupi y kápłáński vrząd tenże y ieden bydź rozumie.
Pag. 88 y 90. Twierdźi iż ludźie świeccy máią práwo suffragij de cisiui czynić y stánowić dekretá o wierze.
Pag. 93. Bogowidce Moyżeszá/ áby był kápłanem nie przyznawa/ ále go człowiekiem świetskim bydź mieni. Pag. 94. Kápłáństwo duchowne z kápłáństwem Sákrámentálnym miesza/ y owego wtorego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obieránia ná stan duchowny ludźiom świecskim iure diuino należeć przywlaszcża.
Pag. 114. y 124. Twierdźi/ że Biskupowi nád kápłany w dostoieństwie swym większymi są/ non iure diuino, ále w zwycżáiu ludzkiego.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
rzeczonej ofiary/ i na usłudze słowa Bożego/ i zbawiennych Tajemnic zaległym/ Biskupom i Kapłanom własnym? wszyscy pobożni i w starym Zakonie byli/ i teraz w Nowym są/ mężczyzny i niewiasty/ Regale sacerdotium. Królewskie kapłaństwo: jeden jednak Aaron i jego Potomkowie/ byli ofiar pozwierzchownych ofiarownicy: mający przy tym zaraz i Kapłaństwo dchowne/ w skruszonym sercu cielce ust w ofiarę chwały Bóg przynoszący. Iż lud świetski prawa Bożego do obierania na stan duchowny niema. Pag. 111. Ioan. c. 20. Apologia Iż Kapłaństwo Duchowne/ i Kapłaństwo Sakramentalne nie jest jedno i toż. 1. Petr. 2. Iż Piotr ś.
rzecżoney ofiáry/ y ná vsłudze słowá Bożego/ y zbáwiennych Táiemnic záległym/ Biskupom y Kápłanom własnym? wszyscy pobożni y w stárym Zakonie byli/ y teraz w Nowym są/ mężczyzny y niewiásty/ Regale sacerdotium. Krolewskie kápłaństwo: ieden iednák Aaron y iego Potomkowie/ byli ofiar pozwierzchownych ofiárownicy: máiący przy tym záraz y Kápłáństwo dchowne/ w skruszonym sercu ćielce vst w ofiárę chwały Bog przynoszący. Iż lud świetski práwá Bożego do obieránia ná stan duchowny niema. Pag. 111. Ioan. c. 20. Apologia Iż Kápłáństwo Duchowne/ y Kápłáństwo Sákrámentalne nie iest iedno y toż. 1. Petr. 2. Iż Piotr ś.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 50
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
zastawiał się pismami, że miał różne przywileje, aby trędowaty za miasto wychodził, aby się czyścił, aby na ofiarę po oczyszczeniu dawał, aby ten który się go dotknie, sam oczyszczenia potrzebował, jako mamy Numerorum 15. u. 38. A żeby mu rzeczy były jeszcze smarowniej szły, poszedł na Cmentarz, obszedł Kapłaństwo, jakiemu takiemu przypomniał prawa o trądzie: i rozumiał, że był bezpieczny: w-tym zaraził człowieka jednego, o którym macie u Łukasza Świętego. Wysypały się krosty, serca sobie dodawały; niedajmy się Chrystusowi: nie będzie się nas śmiał dotknąć, bo tego prawo Mojżeszowe zakazuje: toć nam nie będzie
zástáwiał się pismámi, że miał rożne przywileie, áby trędowáty zá miásto wychodźił, áby się czyśćił, áby ná ofiárę po oczyśćieniu dawał, áby ten ktory się go dotknie, sąm oczyśćienia potrzebował, iáko mąmy Numerorum 15. v. 38. A żeby mu rzeczy były ieszcze smárowniey szły, poszedł ná Cmentarz, obszedł Kápłáństwo, iákiemu tákiemu przypomniał práwá o trądźie: i rozumiał, że był beśpieczny: w-tym záráził człowieká iednego, o ktorym maćie v Łukaszá Swiętego. Wysypáły się krosty, sercá sobie dodawáły; niedaymy się Chrystusowi: nie będźie się nas śmiał dotknąć, bo tego práwo Moyżeszowe zákázuie: toć nąm nie będźie
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 17
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
pod zbroją grzychy i niecnoty wszytkiego w tobie dokazywały, rewerendę bardziej niż poświęcony aparat, a osobę jako Boga czczono, obawiano się i poważano. Nie tak, nie tak być ma, mój rewerende. Miej charakter za rewerendę, a w uwadze podłości swojej życie świętobliwe i przykładne miej za opończę jego. To jest, kapłaństwo swoje szacuj wysoko, a pobożnością i reputacyją życia zasłaniaj i ochraniaj, siebie zaś samego jako zbytniego Ewy wymiot i paskudę przez słuszność i pokorę miej za jednę stanu swojego i charakteru pluskotę, plamę, kurzawę, za kał i zarazę, a tak estymacja świętobliwego życia twojego będzie należytym respektem i ochroną świętego nader stanu i powołania
pod zbroją grzychy i niecnoty wszytkiego w tobie dokazywały, rewerendę bardziej niż poświęcony aparat, a osobę jako Boga czczono, obawiano się i poważano. Nie tak, nie tak bydź ma, mój rewerende. Miej charakter za rewerendę, a w uwadze podłości swojej życie świętobliwe i przykładne miej za opończę jego. To jest, kapłaństwo swoje szacuj wysoko, a pobożnością i reputacyją życia zasłaniaj i ochraniaj, siebie zaś samego jako zbytniego Ewy wymiot i paskudę przez słuszność i pokorę miej za jednę stanu swojego i charakteru pluskotę, plamę, kurzawę, za kał i zarazę, a tak estymacyja świętobliwego życia twojego będzie należytym respektem i ochroną świętego nader stanu i powołania
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 226
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
rzecz sama w stosowaniu jak figi do nosa? Co kazania i egzhorty całe? Albo w posiedzeniu kwestyje, dyskursy i rezolucyje? Będzie to tam: Benedictus Deus in Sion – pobłogosławił Bóg Symeonowi; będzie: In potentatibus virtus dextera eius – usiadł na prawicy Jego. Będzie: Terribilis ut castrorum acies ordinata – na straszne kapłaństwo poświęcona. Będzie i owo coś nie od rzeczy: Quid pro quo vos estis saltare, albo Seneka matrona rzymska, Petrarcha nałożnica Aurelijuszowa, Gwewara królowa neapolitańska, Katilina, Sybilla, Horacyjusz, pustelnik Synaj, Elizeusz apostoł, Dźwinglijus ewanielista, anachoreta patriarcha, Epikurus papież. Będzie: Mesyjasz ściął na ofiarę Izaka, Enoch
rzecz sama w stosowaniu jak figi do nosa? Co kazania i egzhorty całe? Albo w posiedzeniu kwestyje, dyskursy i rezolucyje? Będzie to tam: Benedictus Deus in Sion – pobłogosławił Bóg Symeonowi; będzie: In potentatibus virtus dextera eius – usiadł na prawicy Jego. Będzie: Terribilis ut castrorum acies ordinata – na straszne kapłaństwo poświęcona. Będzie i owo coś nie od rzeczy: Quid pro quo vos estis saltare, albo Seneka matrona rzymska, Petrarcha nałożnica Aurelijuszowa, Gwewara królowa neapolitańska, Katilina, Sybilla, Horacyjusz, pustelnik Synaj, Elizeusz apostoł, Dzwinglijus ewanjelista, anachoreta patryjarcha, Epikurus papież. Będzie: Mesyjasz ściął na ofiarę Izaka, Enoch
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 230
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
po trzykroć z Nieba objawiony, od SS. Patriarchów JANA de Mata i FELIKsA Walezjusza zaczęty, od INNOCENTEGO III. Papieża z osobliwszej woli i dyspozycyj Boskiej potwierdzony, w Francyj wziął swój początek. Gdy albowiem Z. JAN de Mata w Falkonie z Szlachetnych i świętobliwych Rodziców zrodzony zostawszy Paryskiej Akademii Doktorem, a potym na Kapłaństwo poświęcony pierwszą Mszę, czyli Prymicje odprawował ; widział Anioła w białej szacie i na piersiach Szkaplerz z niebieskim i czerwonym Krzyżem mającego, złożonemi na krzyż rękami dwóch niewolników, jednego Maura, drugiego Chrześcijanina trzymającego. Co widząc, dochodzić począł, że go BÓG tym Cudownym objaśnieniem ad munus wykupo wania nie wolników powoływał. Potym pierwszym
po trzykroć z Nieba obiawiony, od SS. Patryarchow IANA de Matta y FELIXA Walezyusza zaczęty, od INNOCENTEGO III. Papieża z osobliwszey woli y dyspozycyi Boskiey potwierdzony, w Francyi wziął swoy początek. Gdy albowiem S. IAN de Matta w Falkonie z Szlachetnych y świętobliwych Rodzicow zrodzony zostáwszy Paryskiey Akademii Doktorem, á potym ná Kapłáństwo poświęcony pierwszą Mszę, czyli Prymicye odprawował ; widział Aniołá w białey szacie y ná piersiách Szkaplerz z niebieskim y czerwonym Krzyżem maiącego, złożonemi ná krzyż rękami dwoch niewolnikow, iednego Maura, drugiego Chrześcianina trzymaiącego. Co widząc, dochodzić począł, że go BOG tym Cudownym obiaśnieniem ad munus wykupo wánia nie wolnikow powoływał. Potym pierwszym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1030
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
też materie tu elucido, i demonstruję, jak Kościół Katolicki zawsze in Clero przestrzegał, utrzymował Caelibatum. A naprzód Neocezarieński (w Kapadocyj) Synod Roku 256. złożony, rozkazuje złożyć z Kapłaństwa Presbytera, któryby pojął żonę. 2do Sobór 11. Arelateński (w Francyj) Roku 452. konwokowany, zakazuje brać na Kapłaństwo tego, któryby obowiązkiem małżeńskim actu był prepediowany. Toż potwierdza Synod Toletański (w Hiszpanii) Subdiakonom po zmarłej Czy mieli przedtym Księża żony?
żonie mianej przed Subdiakonatem, jeźliby drugą pojeli, decyduje, iż mają być od swego officium remoti Subdiakońskiego, i między Lektórów tylko poczytani, niemogąc już czytać
też materye tu elucido, y demonstruię, iak Kościoł Katolicki zawsze in Clero przestrzegał, utrzymował Caelibatum. A naprzod Neocezarieński (w Kappadocyi) Synod Roku 256. złożony, rozkazuie złożyć z Kapłaństwa Presbytera, ktòryby poiął żonę. 2do Sobor 11. Arelateński (w Francyi) Roku 452. konwokowany, zakazuie brać na Kapłaństwo tego, ktoryby obowiązkiem małżeńskim actu był prepediowany. Toż potwierdza Synod Toletański (w Hiszpanii) Subdiakonom po zmarłey Czy mieli przedtym Xieża żony?
żonie mianey przed Subdiakonátem, ieźliby drugą poieli, decyduie, iż maią bydź od swego officium remoti Subdiakońskiego, y między Lektorow tylko poczytani, niemogąc iuż czytać
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 14
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. w liście 3. cap: 1. do Eksuperiusza Biskupa Tolosańskiego (we Francyj) mówi: że jeżeli w starym Zakonie, który był obrazem tylko nowego, Kapłani powinni byli czystemi się utrzymować in ordine vicis suae, to jest podczas Kolei ofiarowania, na się przypadającej, choć powinni byli sukceszora z żony zostawić na Kapłaństwo idące unich per successionem: dopieroż te wstrzemieźliwość Kapłani i Lewitowie Nowo-Zakonni od dnia poswięcenia swego nieobligowani do zostawienia Sukcesora ex lumbis suis; ani według kolei BOGU służący, ale co dnia, co godzina, do Kapłańskiej funkcyj vocandi, powinni se immaculatos custodire perpetuò: quibus et orandi et sacrificandi iuge sacrificium est
. w liście 3. cap: 1. do Exuperiusza Biskupa Tolosańskiego (we Francyi) mowi: że ieżeli w starym Zakonie, ktòry był obrazem tylko nowego, Kapłani powinni byli czystemi się utrzymować in ordine vicis suae, to iest podczas Kolei ofiarowania, na się przypadaiącey, choć powinni byli sukceszora z żony zostawić na Kapłaństwo idące unich per successionem: dopieroż te wstrzemieźliwość Kapłani y Lewitowie Nowo-Zakonni od dnia poswięcenia swego nieobligowani do zostawienia sukcessora ex lumbis suis; ani według kolei BOGU służący, ále co dnia, co godzina, do Kapłańskiey funkcyi vocandi, powinni se immaculatos custodire perpetuò: quibus et orandi et sacrificandi iuge sacrificium est
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 16
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
mitry. U Rzymianów trojaki był rodzaj czapek Duchownych. 1. Apex acuminatus, alias czub albo czapka kończasta. Takowej Kapłani zażywali Marsa, Bożka wojen, zwali się salii, było ich 12. Te ich czapkę Strabo nazywa Pileum Epiroticum, (po Grecku Cerbasias) albo Albanum. Taki apex na numizmatach wybity, znaczy Kapłaństwo i Religią. Drugi rodzaj czapek był u Rzymskich Duchownych Tutulus z wełny, á tutando capite, alias kapelusz białej owcy czyli barana Jowiszowi na ofiarę zabitego. W tej czapce chodzili Kapłani Jowisza w Rzymie z fundacyj Numy PompiJiusza Karola Rzymskiego, i zwali się Flamines Diales, jako świadczą Festus i Gellius. Trzecie genus czapek Duchownych
mitry. U Rzymianow troiaki był rodzay cżapek Duchownych. 1. Apex acuminatus, alias cżub albo cżapka końcżasta. Takowey Kapłani zażywali Marsa, Bożka woien, zwali się salii, było ich 12. Te ich cżapkę Strabo nazywa Pileum Epiroticum, (po Grecku Cerbasias) albo Albanum. Taki apex na numizmatach wybity, znacży Kapłaństwo y Religią. Drugi rodzay cżapek był u Rzymskich Duchownych Tutulus z wełny, á tutando capite, alias kapelusz białey owcy cżyli barana Iowiszowi na ofiarę zabitego. W tey cżapce chodzili Kapłani Iowisza w Rzymie z fundacyi Numy PompiIiusza Karola Rzymskiego, y zwali sie Flamines Diales, iako swiadcżą Festus y Gellius. Trzecie genus cżapek Duchownych
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 81
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jej przepuszcza, Jastrzębia w Herbie 278 Famili w Polsce zażywa. Jastrząb w Tajemnicach Hieroglificznych u Egipcjanów dla rzeźwości swojej, znaczy wielkie rzeczy; nad Niebem ulatujący: Boga; na Niebie lokowany Słońce w człeku znaczy umysły życie na wojnie zwycięstwo; między elementami skrzydła mając rozciągnione, figuruje powietrze, księgę w pysku nosząc, znaczy Kapłaństwo, a to z racyj, iż do Tebów przyniósł książkę, jaką BOGA czcić ceremonią, traktującą Pierius, librô 21.
IBIS właściwie Bocian Egipski, i tylko się tam konserwujący, podobny do naszych Bocianów; w innych krajach aura mu nie służy, dlatego zdycha. Koło Pelusium miasta Egipskiego jest piór czarnych, gdzie indziej
iey przepuszcza, Iastrzębia w Herbie 278 Famili w Polszcze zażywa. Iastrząb w Taiemnicach Hieroglificznych u Egypcyanow dla rzeźwości swoiey, znaczy wielkie rzeczy; nad Niebem ulatuiący: Boga; na Niebie lokowany Słońce w człeku znaczy umysły życie na woynie zwycięstwo; między elementami skrzydła maiąc rozciągnione, figuruie powietrze, księgę w pysku nosząc, znaczy Kapłánstwo, a to z racyi, iż do Tebow przyniosł ksiąszkę, iaką BOGA czcić ceremonią, traktuiącą Pierius, librô 21.
IBIS właściwie Bocian Egypski, y tylko się tam konserwuiący, podobny do naszych Bocianow; w innych kraiach aura mu nie służy, dlatego zdycha. Koło Pelusium miasta Egypskiego iest piòr czarnych, gdzie indziey
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 294
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
