wojta przysięgłego, i przy bytności siedmi mężów ławicznych, mianowicie: lana Gize, Matysza Miskowicza, Wojciecha Krawczyka, Sebastiana Włocha, Stanisława Juska, Sczesznego Snieska, lana Snieska etc, przy bytności panów sołtyszów Wolanskich etc. (p. 305)
3782. (41) Kupno na pół rolej Maksyma Kapłonika z ojczem Ryczem Kapłonem — Przed tymże prawem stanął Hriez Kapłon oblicznie, wyznał dobrowolnie, yże wziął od syna swego Maksyma zło. 3, a kopą go darował i gr. 6 i przyjął go na połowiczę rolej swej własznej, co mu ma służyć szamemu, zenie jego i dziatkom jego ta połowina, i ma s niem na każdą
woytha przysięgłego, y przy bytnosci siedmi męzow ławicznych, mianowicie: lana Gize, Matysza Miskowicza, Woyciecha Krawczyka, Sobestiana Włocha, Stanisława Iuska, Sczesznego Snieska, lana Snieska etc, przy bytnosci panow sołtyszow Wolanskich etc. (p. 305)
3782. (41) Kupno na puł roley Maxima Kapłonika z oyczem Ryczem Kapłonem — Przed themze prawęm stanął Hryez Kapłon oblicznie, wyznał dobrowolnie, yże wziął od syna swego Maxima zło. 3, a kopą go darował y gr. 6 y przyiął go na połowiczę roley swey właszney, czo mu ma słuzyc szamemu, zenie iego y dziatkom iego tha połowina, y ma s niem na kozdą
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 437
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
nalej mu lejkiem w gardło octu winnego/ a zawiąż/ i zawieś/ przez godzin pięć/ oskup pięknie/ ochędoż/ upiec zwyczajnie/ albo nagotuj jako chcesz. XCIX. Kapłon smażony z słoniną.
Weźmij Kapłona/ pięknie ochędożonego Kruchego/ rozbiez w członki/ nakraj drobno słoniny tlustej w kostkę/ smaż pospołu z Kapłonem/ a gdy się dobrze ociągnie/ wlej rosolu/ nakryj a warz/ a wycisnąwszy Cytrynę/ daj pieprzu i kwiatu/ przywarz a daj/ a kiedy niemasz Cytryny/ wlej Octu winnego. Sta Potraw Mięśnych C. Kapłon z Kawiarem.
Upiecz Kapłona dobrego/ a gorącego ponakrawaj/ weźmij Kawiaru przepłokanego/ a masła
naley mu leykiem w gardło octu winnego/ á záwiąż/ y zawieś/ przez godźin pięć/ oskup pieknie/ ochędoż/ vpiec zwyczáynie/ álbo nagotuy iáko chcesz. XCIX. Kápłon smáżony z słoniną.
Weźmiy Kápłona/ pięknie ochędożonego Kruchego/ rozbiez w członki/ nakray drobno słoniny tlustey w kostkę/ smaż pospołu z Kápłonem/ á gdy się dobrze oćiągnie/ wley rosolu/ nákryi á warz/ á wyćisnąwszy Cytrynę/ day pieprzu y kwiatu/ przywarz á day/ á kiedy niemasz Cytryny/ wley Octu winnego. Stá Potraw Mięśnych C. Kápłon z Káwiarem.
Vpiecz Kápłoná dobrego/ á gorącego ponákráway/ weźmiy Kawiaru przepłokanego/ á másłá
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 37
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
, tamże. Ryby smazone z Cebulą, 66. Rybny Potaś. 54. Rybny Bigosek. 56. 65. Mleczne Potrawy. Rybny Pasztet na zimno. 58. Rakuskie Ciasto, 79. Rosiata. 85. Rożenkowe Ciasto na post. 86. Z. Spizarnie Memoriał. 3. Mięśne Potrawy: Sardelle z Kapłonem. Sardele z ozorem, 18 Sztufado niezabielany, zabielany. 20. Ślimaki z Potrawą. 22. Suropiecki śpikowane z Potrawą, tamże. REGESTR ALFABETYCZNY.
Spik z Potrawą. 15. Szparagi z Potrawą Szczaw z Potr: 26. Sałata krajana z Potrawą, tamże. Smarze świeze z Potrawą, 30. Sekret,
, támże. Ryby smázone z Cebulą, 66. Rybny Potáś. 54. Rybny Bigosek. 56. 65. Mleczne Potrawy. Rybny Pasztet ná źimno. 58. Rákuskie Ciasto, 79. Rosiáta. 85. Rożenkowe Ciásto ná post. 86. S. Spizárnie Memoryał. 3. Mięśne Potráwy: Sárdelle z Kápłonem. Sárdele z ozorem, 18 Sztufado niezabielány, zabielány. 20. Slimaki z Potráwą. 22. Suropiecki śpikowane z Potráwą, támże. REGESTR ALFABETYCZNY.
Spik z Potráwą. 15. Szpárági z Potráwą Szczaw z Potr: 26. Sáłatá kraiána z Potráwą, tamże. Smarze świeze z Potrawą, 30. Sekret,
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 103
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
jako najdalej od takich umykać, Co zaprzątnąwszy głowę niepewną imprezą, Po cudzych i składanych stopniach do niej lezą. 127. DO JEDNEGO HERBU KUR
Cóż w herbie z najeżonym po kurze grzebieniem, Jeśli kto jest, jakoś ty, na ciele trzebieniem. Niech pieje, niechaj czubek podnosi do góry — Nie kogutem, kapłonem nazową go kury. Mam dzieci, rzeczesz. Prawda, miałeś i w pół roka, Ożeniwszy: kurczętom cudzym kapłon kwoka. 128. BAZYLISZEK
Piszą badacze natur zwierzęcych i ptaszych (Ale się to nie trafia nigdy w krajach naszych), Że kogut z przyrodzenia, skoro starzeje się, Ja je równe kokoszy w
jako najdalej od takich umykać, Co zaprzątnąwszy głowę niepewną imprezą, Po cudzych i składanych stopniach do niej lezą. 127. DO JEDNEGO HERBU KUR
Cóż w herbie z najeżonym po kurze grzebieniem, Jeśli kto jest, jakoś ty, na ciele trzebieniem. Niech pieje, niechaj czubek podnosi do góry — Nie kogutem, kapłonem nazową go kury. Mam dzieci, rzeczesz. Prawda, miałeś i w pół roka, Ożeniwszy: kurczętom cudzym kapłon kwoka. 128. BAZYLISZEK
Piszą badacze natur zwierzęcych i ptaszych (Ale się to nie trafia nigdy w krajach naszych), Że kogut z przyrodzenia, skoro starzeje się, Ja je równe kokoszy w
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 452
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
refektarza. Aż ksiądz-brat się uskarża. Na co? — spytam poufale. Rzecze: Starzy przy antale, A my, młodzi, przy czopie!”
Jak się trafi lada świątko: Pódź do łaźni, niebożątko. Bo w kościele — chowaj Boże! Ale tam, gdzie się nie może Zejść czubatka z kapłonem.
Lecz wybaczyć nam musicie, Miłe gąski, gdy zważycie: Tu łaźnia, wy białegłowy! Toć z nas żaden nie gotowy Myć to, co jest białego.
A, tak już nie zaglądajcie, Ni się do nas napierajcie, Chociaż w gorącej potrzebie. Nie stój darmo, biały chlebie! Nie ty,
refektarza. Aż ksiądz-brat się uskarża. Na co? — spytam poufale. Rzecze: Starzy przy antale, A my, młodzi, przy czopie!”
Jak się trafi lada świątko: Pódź do łaźni, niebożątko. Bo w kościele — chowaj Boże! Ale tam, gdzie się nie może Zejść czubatka z kapłonem.
Lecz wybaczyć nam musicie, Miłe gąski, gdy zważycie: Tu łaźnia, wy białegłowy! Toć z nas żaden nie gotowy Myć to, co jest białego.
A, tak już nie zaglądajcie, Ni się do nas napierajcie, Chociaż w gorącej potrzebie. Nie stój darmo, biały chlebie! Nie ty,
Skrót tekstu: MelScholBar_II
Strona: 758
Tytuł:
Dystrakcja w swoich ciężkościach melancholii scholastycznej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
między 1701 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
pacierzy Do ogroda, lecz i tu pokusa przypierzy. Kucharz z wyrostkiem, co miał od piwnice klucze, Tuż pod samym parkanem w kącie karty tłucze; Więc kiedy nie chce jeden drugiemu dosiadać, Zwadziwszy, imą sobie oba odpowiadać: „Chybabym nie był w kuchni pierwszy — kucharz rzecze — Tedyć tłustym kapłonem, jako się upiecze, Paszczęki nie opiorę takiej matki syna.” Wyrostek zaś: „A jać ją flaszą zatkam wina.” Wniwecz się ci hultaje zepsują, pomyślę, I czym prędzej słusznego czeladnika wyślę, Żeby wstąpił między nich; i mnie się dostanie, Takie li, jako wojna, będzie ich jednanie:
pacierzy Do ogroda, lecz i tu pokusa przypierzy. Kucharz z wyrostkiem, co miał od piwnice klucze, Tuż pod samym parkanem w kącie karty tłucze; Więc kiedy nie chce jeden drugiemu dosiadać, Zwadziwszy, imą sobie oba odpowiadać: „Chybabym nie był w kuchni pierwszy — kucharz rzecze — Tedyć tłustym kapłonem, jako się upiecze, Paszczeki nie opiorę takiej matki syna.” Wyrostek zaś: „A jać ją flaszą zatkam wina.” Wniwecz się ci hultaje zepsują, pomyślę, I czym prędzej słusznego czeladnika wyślę, Żeby wstąpił między nich; i mnie się dostanie, Takie li, jako wojna, będzie ich jednanie:
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 375
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się upiecze, Paszczęki nie opiorę takiej matki syna.” Wyrostek zaś: „A jać ją flaszą zatkam wina.” Wniwecz się ci hultaje zepsują, pomyślę, I czym prędzej słusznego czeladnika wyślę, Żeby wstąpił między nich; i mnie się dostanie, Takie li, jako wojna, będzie ich jednanie: Jeden tłustym kapłonem, drugi wina flaszą. Niech się czym inszym biją, czym inszym rubaszą. 308. KTO SIĘ SPIĄĆ KURCZY
Uskarżał mi się jeden, że usnąć nie może, Aż położywszy, w kłębek zwinie się, na łoże. Tym sposobem masz, rzekę, coś spólnego z liszką, Bo też najprędzej uśnie, nos
się upiecze, Paszczeki nie opiorę takiej matki syna.” Wyrostek zaś: „A jać ją flaszą zatkam wina.” Wniwecz się ci hultaje zepsują, pomyślę, I czym prędzej słusznego czeladnika wyślę, Żeby wstąpił między nich; i mnie się dostanie, Takie li, jako wojna, będzie ich jednanie: Jeden tłustym kapłonem, drugi wina flaszą. Niech się czym inszym biją, czym inszym rubaszą. 308. KTO SIĘ SPIĄĆ KURCZY
Uskarżał mi się jeden, że usnąć nie może, Aż położywszy, w kłębek zwinie się, na łoże. Tym sposobem masz, rzekę, coś spólnego z liszką, Bo też najprędzej uśnie, nos
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 375
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
wiozą już słoneczne konie, przypatrzmyż się biesiadzie na ostatnim zgonie: Nie patrz ludzi po ranu nabożnych w kościele, bo wczorajsze im szumiąć we łbie jeszcze chmiele, tych wabią na gorzałkę znowu przepalaną, drudzy piwa ciepłego na garncu przestaną, aż im i gęś przyniosą, a pieczenią z chrzonem i czosnek z rosołowym postawią kapłonem. Kuropatwy bogatszym, jarząbki, cietrzewie, które zbiera myśliwiec bądź sidłem na drzewie, bądź okrągłym ołowem w siarczystym płomieniu i co stół hojny dźwiga w panięcym imieniu. Aż tuzin szkła postawią pod pijanką w rzędzie, czym dozorca szafuje, co na tym urzędzie: te przez zdrowie naznaczy, a drugie koleją i tak jako
wiozą już słoneczne konie, przypatrzmyż się biesiadzie na ostatnim zgonie: Nie patrz ludzi po ranu nabożnych w kościele, bo wczorajsze im szumiąć we łbie jeszcze chmiele, tych wabią na gorzałkę znowu przepalaną, drudzy piwa ciepłego na garncu przestaną, aż im i gęś przyniosą, a pieczenią z chrzonem i czosnek z rosołowym postawią kapłonem. Kuropatwy bogatszym, jarząbki, cietrzewie, które zbiera myśliwiec bądź sidłem na drzewie, bądź okrągłym ołowem w siarczystym płomieniu i co stół hojny dźwiga w panięcym imieniu. Aż tuzin śkła postawią pod pijanką w rzędzie, czym dozorca szafuje, co na tym urzędzie: te przez zdrowie naznaczy, a drugie koleją i tak jako
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 343
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
