Podczas ustępów sami Deputaci zostać się powinni w Izbie. Luity zniesione dla trzymających Regestr, tylko do skrzynki iść powinne. Trybunał nie może przysądzać więcej do skrzynki nad Vadium jedno. Dekreta Trybunalskie czytane być powinne przez Ziemstwo zaraz po ustępie. RZĄD POLSKI.
Starostowie raz na zawsze Deputatom wyznaczyć stancje powinni na każde Województwo, i Kapituły żeby jak Kapituły tak Województwa reparowali należycie, a przy skończonej funkcyj każdy Deputat powinien Inwentarz spisać Kamienicy, i Gospodarzowi oddać. Długi Miastom należące przez Deputatów powinne być wypłacone po skończonej fukncyj. Deputaci ani cały Trybunał w żadne Jurysdykcje Miasta wdawać się nie powinni ani w żadne taksy.
Deputaci Duchowni sentencje w Sprawach powinni Arianismi,
Podczas ustępów sami Deputaći zostać śię powinni w Izbie. Luity znieśione dla trzymających Regestr, tylko do skrzynki iść powinne. Trybunał nie może przysądzać więcey do skrzynki nad Vadium jedno. Dekreta Trybunalskie czytane byc powinne przez Ziemstwo zaraz po ustępie. RZĄD POLSKI.
Starostowie raz na zawsze Deputatom wyznaczyć stancye powinni na każde Województwo, i Kapituły żeby jak Kapituły tak Województwa reparowali należyćie, á przy skończoney funkcyi każdy Deputat powinien Inwentarz spisać Kamienicy, i Gospodarzowi oddać. Długi Miastom należące przez Deputatów powinne być wypłacone po skończoney fukncyi. Deputaći ani cały Trybunał w żadne Jurysdykcye Miasta wdawać śię nie powinni ani w żadne taxy.
Deputaći Duchowni sentencye w Sprawach powinni Arianismi,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 253
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
tych co się na stan ten udają. Lecz to najlepiej sądzić mogą ci/ co dobrze ponią przed lat 45 jaka liczba wkasztorach zakonników w Polsce była/ (niewiele coś klasztorów wyjąwszy znaczniejszych) przed tym/ niżeli szkoły Jezuici w Polsce otworzyli/ a jaka jest złaski Bożej teraz. Jeśli też w Plebanie/ Kapituły/ i Kościoły rozmaite wejrzemy/ obaczymy/ jako wielka Polska/ Mazowsze/ Prusy/ Litwa/ i wielka część Rusi/ siła ma Prałatów/ Plebanów i Kapłanów/ że szkół Jezuickich; i mała Polska też się po części do tego przyznać musi, aczby tego daleko więcej było/ gdyby szkoły swe w Krakowie Jezuici
tych co się ná stan ten vdáią. Lecz to náylepiey sądźić mogą ći/ co dobrze ponią przed lat 45 iáká liczbá wkasztorách zakonnikow w Polszcże była/ (niewiele coś klasztorow wyiąwszy znácznieyszych) przed tym/ niżeli szkoły Iezuići w Polszcże otworzyli/ á iáka iest złáski Bożey teraz. Iesli tesz w Plebanie/ Cápituły/ y Kośćioły rozmáite weyrzemy/ obaczymy/ iáko wielka Polská/ Mázowsze/ Prusy/ Litwá/ y wielka część Ruśi/ śiłá ma Prałátow/ Plebanow y Kápłanow/ że szkoł Iezuickich; y máłá Polská tesz się po częśći do tego przyznáć muśi, áćżby tego dáleko więcey było/ gdyby szkoły swe w Krákowie Iezuići
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 12
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
; które zwykły były obierać Biskupy z pośrodku siebie/ i uprosił na to Konfirmacją w Rzymie przez Sprawce Cesarskie/ którzy wszystką mocą bronili spraw Chrystiernowych/ względem jego żony. Lecz iż ci Biskupi obrani byli od Króla/ przeciw przywilejom kościołów/ a tam też w Rzymie otrzymano Konfirmacją chytrze; nie byli przypuszczeni do posessiej przez kapituły. Z drugiej też strony/ tamci których kapituły mianowały/ nie mogli/ za możnością Adwersarzów otrzymać Konfirmacji. Przetoż Kościoły zostawały bez Pasterzów; a ludzie też niechętni przeciw stolicy Apostołskiej/ rozumiejąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ a iż opuszczał Kościoły osierociałe. Przystąpiło i to do tego/ iż gdy pod ten czas
; ktore zwykły były obieráć Biskupy z pośrodku śiebie/ y vprośił ná to Confirmátią w Rzymie przez Sprawce Cesárskie/ ktorzy wszystką mocą bronili spraw Christiernowych/ względem iego żony. Lecz iż ći Biskupi obráni byli od Krolá/ przećiw przywileiom kośćiołow/ á tám też w Rzymie otrzymano Confirmátią chytrze; nie byli przypuszczeni do possessiey przez kápituły. Z drugiey też strony/ támći ktorych kápituły miánowáły/ nie mogli/ zá możnośćią Aduersarzow otrzymáć Confirmátiey. Przetoż Kośćioły zostawáły bez Pásterzow; á ludźie też niechętni przećiw stolicy Apostolskiey/ rozumieiąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ á iż opusczał Kośćioły ośieroćiáłe. Przystąpiło y to do tego/ iż gdy pod ten czás
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 64
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ i uprosił na to Konfirmacją w Rzymie przez Sprawce Cesarskie/ którzy wszystką mocą bronili spraw Chrystiernowych/ względem jego żony. Lecz iż ci Biskupi obrani byli od Króla/ przeciw przywilejom kościołów/ a tam też w Rzymie otrzymano Konfirmacją chytrze; nie byli przypuszczeni do posessiej przez kapituły. Z drugiej też strony/ tamci których kapituły mianowały/ nie mogli/ za możnością Adwersarzów otrzymać Konfirmacji. Przetoż Kościoły zostawały bez Pasterzów; a ludzie też niechętni przeciw stolicy Apostołskiej/ rozumiejąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ a iż opuszczał Kościoły osierociałe. Przystąpiło i to do tego/ iż gdy pod ten czas Komisarze nad Indulgentiami/ zebrali wielką summę pieniędzy/
/ y vprośił ná to Confirmátią w Rzymie przez Sprawce Cesárskie/ ktorzy wszystką mocą bronili spraw Christiernowych/ względem iego żony. Lecz iż ći Biskupi obráni byli od Krolá/ przećiw przywileiom kośćiołow/ á tám też w Rzymie otrzymano Confirmátią chytrze; nie byli przypuszczeni do possessiey przez kápituły. Z drugiey też strony/ támći ktorych kápituły miánowáły/ nie mogli/ zá możnośćią Aduersarzow otrzymáć Confirmátiey. Przetoż Kośćioły zostawáły bez Pásterzow; á ludźie też niechętni przećiw stolicy Apostolskiey/ rozumieiąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ á iż opusczał Kośćioły ośieroćiáłe. Przystąpiło y to do tego/ iż gdy pod ten czás Commissárze nád Indulgentiámi/ zebráli wielką summę pieniędzy/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 64
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
To moja wola i Mahomet na nią Przypadł i przyjął dzisia ode mnie plac goły, Gdzie mu szumne z giaurów wystawię kościoły. Powiem jeszcze, aleć to, proszę, niech nie cięży, Że najlepiej w kościele dyskurować księży, Nie mieszać się w ratusze; przez cóż się rozsuły Państwa giaurskie, jeśli nie przez kapituły? Miecz mieczem, a plesz pleszem; kto się czemu święci, Tego niechaj pilnuje; są też i natręci, Którym żebyś ty nie był, rządź sobie w kościele, A twoi niech po wieżach księża drą gardziele!” Na tak twardą replikę starzec on zaniemie I pójdzie, skoro mu się ukłoni do ziemie
To moja wola i Mahomet na nię Przypadł i przyjął dzisia ode mnie plac goły, Gdzie mu szumne z giaurów wystawię kościoły. Powiem jeszcze, aleć to, proszę, niech nie cięży, Że najlepiej w kościele dyskurować księży, Nie mieszać się w ratusze; przez cóż się rozsuły Państwa giaurskie, jeśli nie przez kapituły? Miecz mieczem, a plesz pleszem; kto się czemu święci, Tego niechaj pilnuje; są też i natręci, Którym żebyś ty nie był, rządź sobie w kościele, A twoi niech po wieżach księża drą gardziele!” Na tak twardą replikę starzec on zaniemie I pójdzie, skoro mu się ukłoni do ziemie
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 45
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
. Królowi Polskiemu śmieli opowiadać śmierć od szabli Polskiej? Który żyjąc w sercach poddanych swoich i nienaruszonej wierności ku Majestatowi, pełen zasług ku Ojczyźnie szczęśliwie i spokojnie według wyroków Boskich życie na łóżku skończył? Za co pod kluczem kalendarskim Monarchów, Książęta, Pany, wszystkie stany Duchowne i Świeckie, Królestwa, Prowincje; Miasta, Kapituły zamknęli, wymyślnemi denominacjami one figurując, i o nich co rok swoje w szczególności, jak drogi depozyt ukrywając wieszczbiarstwa? Pod figurą trzech koron, kluczy, pszczół o Papieżu prognostykując. Pod podobieństwem jabłka, wieńca laurowego, Orła dwoigłownego wrożąc o Cesarzu Chrześcijańskim, a nie sąż to w szczególności prognostyki? Nazywając Hiszpanią Murzynem,
. Krolowi Polskiemu smieli opowiadáć śmierć od szabli Polskiey? Ktory żyiąc w sercach poddanych swoich y nienaruszoney wierności ku Majestatowi, pełen zasług ku Oyczyźnie szczęśliwie y spokoynie według wyrokow Boskich życie ná łożku skończył? Za co pod kluczem kálendarskim Monarchow, Xiążęta, Pany, wszystkie stany Duchowne y Swieckie, Krolestwa, Prowincye; Miásta, Kápituły zamknęli, wymyślnemi denominacyami one figuruiąc, y o nich co rok swoie w szczegulności, iák drogi depozyt ukrywaiąc wieszczbiarstwa? Pod figurą trzech koron, kluczy, pszczoł o Papieżu prognostykuiąc. Pod podobieństwem iabłka, wieńca laurowego, Orła dwoigłownego wrożąc o Cesarzu Chrześciańskim, á nie sąż to w szczegulności prognostyki? Názywaiąc Hiszpanią Murzynem,
Skrót tekstu: BystrzInfZup
Strona: 27
Tytuł:
Informacja zupełniejsza
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
