, Pieczenią, sztukę mięsa, co w jatkach zarąbią. Nie przybędzie nic na stół, i owszem, ubędzie, Gdzie abo trębacz trąbi, abo skrzypek gędzie. Czemuż się sam obchodzić nie masz z sobą wiernie? Nie wiesz, niźli mysz skoczy, że dalej kot piernie? Dzwon chmurę targa, ale z kapustnego głąba Kaulefijorów ci nie uczyni trąba. 444. CO KRAJ, TO OBYCZAJ NA TOŻ TRZECI RAZ
Różne zwyczaje, różne praw swych miały mody, Jako o nich czytamy, pogańskie narody; Czemuż nie wszyscy jednę pod prawidłem cnoty, Jaki był tamten ze trzech najpierwszy wiek złoty, O którym starzy piszą, gdzie prawa
, Pieczenią, sztukę mięsa, co w jatkach zarąbią. Nie przybędzie nic na stół, i owszem, ubędzie, Gdzie abo trębacz trąbi, abo skrzypek gędzie. Czemuż się sam obchodzić nie masz z sobą wiernie? Nie wiesz, niźli mysz skoczy, że dalej kot piernie? Dzwon chmurę targa, ale z kapustnego głąba Kaulefijorów ci nie uczyni trąba. 444. CO KRAJ, TO OBYCZAJ NA TOŻ TRZECI RAZ
Różne zwyczaje, różne praw swych miały mody, Jako o nich czytamy, pogańskie narody; Czemuż nie wszyscy jednę pod prawidłem cnoty, Jaki był tamten ze trzech najpierwszy wiek złoty, O którym starzy piszą, gdzie prawa
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 265
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
w gardło. Czwarte. Insze.
Weźmi pół funta oleju lnianego/ Biedrzeńcu tłuczonego zielonego i Trtęczy/ pospołu usmaż w panwi/ a ostudziwszy kładź koniowi w nozdrze. Insze.
Weźmi otrąb pszennych dobrą przygarść/ wmieszaj siarki tłuczonej łot jeden/ dawaj po trzy dni na czczo/ a ozdrowieje. Insze.
Weźmi garść liścia kapustnego/ garść piołunu/ garść Mięty/ stłucz w moździerzu abo w stępie/ przylej octu dobrego/ a wycisnąwszy sok/ daj koniowi wypić. Insze.
Truje teży wypędza rupie i glisty Pieprz z mlekiem/ Gorczyca/ Dyptan/ proch rogu Jeleniego spalonego/ Saletra/ Koriander/ z których według dostatku może różne tranki złożyć.
w gárdło. Czwarte. Insze.
Weźmi puł funtá oleiu lniánego/ Biedrzeńcu tłuczonego źielonego y Trtęczy/ pospołu vsmaż w panwi/ á ostudźiwszy kłádź koniowi w nozdrze. Insze.
Weźmi otrąb pszennych dobrą przygarść/ wmieszay śiárki tłuczoney łot ieden/ daway po trzy dni ná czczo/ á ozdrowieie. Insze.
Weźmi garść liśćia kápustneg^o^/ garść piołunu/ garść Mięty/ stłucz w mozdżerzu ábo w stępie/ przyley octu dobreg^o^/ á wyćisnąwszy sok/ day koniowi wypić. Insze.
Truie teży wypędza rupie y glisty Pieprz z mlekiem/ Gorczycá/ Dyptan/ proch rogu Ieleniego spalonego/ Sáletrá/ Koryánder/ z ktorych według dostátku może rożne tránki złożyć.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Oij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
