, tak jak kto leżał, bronili, Węgrowie tedy jednę połać rynku zapaliwszy, kamienicę narożną drugiej połaci gdzie pułkownik stał opanowali, i z chorągwiami na dachu stanąwszy, z tej kamienicy wystrzelać z rynku broniących się chcieli. Wtem chorążego dworskiego Betlejem Gaborowej piechoty na kamienicy wywijającego i serca wszystkim oną chorągwią dodającego, Elear jeden z karabinu w łeb tak dobrze wymierzył, aż zaraz spadł i z chorągwią w rynek. Którą chorągiew straciwszy, tak im serce upadło, iż zaraz poczęli słabieć. A nasi tak Elearowie jako i piechota niemiecka pochop wziąwszy, z kamienice ich wystrzelali, a potem do przedniej bramy wparłszy i drugich w różne kąty nagnawszy, (bo
, tak jak kto leżał, bronili, Węgrowie tedy jednę połać rynku zapaliwszy, kamienicę narożną drugiej połaci gdzie pułkownik stał opanowali, i z chorągwiami na dachu stanąwszy, z tej kamienicy wystrzelać z rynku broniących się chcieli. Wtem chorążego dworskiego Bethlehem Gaborowej piechoty na kamienicy wywijającego i serca wszystkim oną chorągwią dodającego, Elear jeden z karabinu w łeb tak dobrze wymierzył, aż zaraz spadł i z chorągwią w rynek. Którą chorągiew straciwszy, tak im serce upadło, iż zaraz poczęli słabieć. A nasi tak Elearowie jako i piechota niemiecka pochop wziąwszy, z kamienice ich wystrzelali, a potem do przedniej bramy wparłszy i drugich w różne kąty nagnawszy, (bo
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 40
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
niewielki żelazny, liktarz cenowy niewielki, durszlak miedziany mały. Przy tym stoliku sepet duży, w skórę obity, próżny, z zamkiem dobrym. Skatułka jedna nie zamknięta, w której nic nie masz, tylko siemienia trochę. Także żelaza szynek 4, podków starych 2. W szufladce jednej kajdanki żelazne z ręku, od karabinu rury kawał z łożem i zamkiem, soli pacyna niewielka, łóżko próżne z sznurami. Okno, w nim szyby 2 wybite, 3 napęknione. Okiennica wewnątrz zasuwana, u kwater zawiaski popsute, żelazne. Tamże na kołku ryngort stary, dzbanek polewany zielony, duży. Drzwi u izby i komory na zawiasach żelaznych, robotą
niewielki żelazny, liktarz cenowy niewielki, durszlak miedziany mały. Przy tym stoliku sepet duży, w skórę obity, próżny, z zamkiem dobrym. Skatułka jedna nie zamknięta, w której nic nie masz, tylko siemienia trochę. Także żelaza szynek 4, podków starych 2. W szufladce jednej kajdanki żelazne z ręku, od karabinu rury kawał z łożem i zamkiem, soli pacyna niewielka, łóżko próżne z sznurami. Okno, w nim szyby 2 wybite, 3 napęknione. Okiennica wewnątrz zasuwana, u kwater zawiaski popsute, żelazne. Tamże na kołku ryngort stary, dzbanek polewany zielony, duży. Drzwi u izby i komory na zawiasach żelaznych, robotą
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 49
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
