Proroka mówi: Słowo moje/ które wynidzie z ust moich nie wróci się do mię próżno/ ale uczyni to/ co mi się podoba/ i poszczęści mu się w tym/ na co je poślę: Otoż przez to słowo Boże Duch Z. w sercu ludzkim operuje i sprawuje/ że ten/ który twardej karczyce będąc przed tym mu się sprzeciwiał/ naostatek upor i zatwardziałość swoję uznawa/ do Boga się nawraca i o duszę/ swoję/ która jest theasaurus inaestimabilis, skarbem nieoszacowanym/ nader się stara. Mamy tego znowu przykład na onym bogatym Rozpustniku i Rozkoszniku/ który dusze swej zapomniawszy /o Boga i Kościół zgoła nic
Proroká mowi: Słowo moie/ ktore wynidźie z ust moich nie wroći śię do mię prożno/ ále uczyni to/ co mi śię podoba/ y posczęśći mu śię w tym/ ná co ie poślę: Otoż przez to słowo Boże Duch S. w sercu ludzkim operuie y spráwuie/ że ten/ ktory twárdey kárczyce będąc przed tym mu się sprzećiwiał/ náostátek upor y zátwárdźiałość swoię uznawa/ do Bogá śię náwraca y o duszę/ swoię/ ktora iest theasaurus inaestimabilis, skárbem nieoszácowánym/ náder śię stára. Mamy tego znowu przykład ná onym bogátym Rospustniku y Roskoszniku/ ktory dusze swey zápomniawszy /o Bogá y Kośćioł zgołá nic
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Yv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
