też Princeps Ferarum Leo, Reginam Auium Aquilam in custodiâ Libertatum aemulatur, ledwo dożywotnych tytułów pozwalają Patriotis, od Cudzoziemskich Panów/ in signum emeritae virtutis: jako Equitatum Auratum, i Kawalerej różnych. ale takich które ad haeredes transeunt, mimo Ojczyste gradus, Boże uchowaj. Nawet jednego Posła/ ze in LegationePublica, przyjął Kardynalstwo/ bez ich consensu; wysoko podnieść kazali. XXVII.
Żadna Rzeczpospolita niecierpi Falburgeros/ to jest Duarum ciuitatum, chocia in eodem Regno, Ciues. oczym Aurea Bulla Caroli IV pisze. A cóż duorum Regnorum indigenas, cierpiecby miała? XXVIII.
Komorowskim kiedyś przestronne Majętności: A za naszych lat/ niebioscykowi
tesz Princeps Ferarum Leo, Reginam Auium Aquilam in custodiâ Libertatum aemulatur, ledwo dozywotnych tytułow pozwáláią Patriotis, od Cudzoźiemskich Pánow/ in signum emeritae virtutis: iáko Equitatum Auratum, y Káwálerey roznych. ále tákich ktore ad haeredes transeunt, mimo Oyczyste gradus, Boże uchowáy. Náwet iednego Posła/ ze in LegationePublica, przyiął Kardynalstwo/ bez ich consensu; wysoko podnieść kázáli. XXVII.
Zadna Rzeczpospolita niećierpi Phalburgeros/ to iest Duarum ciuitatum, choćia in eodem Regno, Ciues. oczym Aurea Bulla Caroli IV pisze. A cosz duorum Regnorum indigenas, ćierpiecby miałá? XXVIII.
Komorowskim kiedys przestronne Maiętnośći: A zá nászych lat/ niebioscykowi
Skrót tekstu: GrodzPrzes
Strona: Cv
Tytuł:
Przestroga o tytułach i dygnitarstwach
Autor:
Adam Grodziecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
, sposobem zgodzi się Senat Purpuratów na Elekta jednego, zaraz się zbliżają Magisti Ordinis, pytając ELEKTA, jeżeli im jakiego nie zleci Mandatu; po nich przybywają Magistri Ceremoniarum z Protonotariuszami czynią konotacją suffragiorum, albo krysek, oddają je Sacro Collegio. ELEKT imię obiera sobie, którego Antecesora Papieża, najczęściej tego, którego jest na Kardynalstwo kreaturą; zaraz Konstytucje Electionis Papieżów konfirmuje, podpisuje. Potym dwóch Diakonów prowadzą Elekta za Ołtarz, gdzie od Oficjanta Zakrystyj z ubioru Kardynalskiego rozebrany w Papieski ubrany bywa: potym w Kapę bogatą i Mitrę, w sandały czerwonego sukna z krzyżami wyhaftowanemi; a na palec u ręki kładą Annulum Piscatoris, to jest Sygnet z Świętego
, sposobem zgodźi się Senat Purpuratow ná Elekta iednego, zaráz się zbliżaią Magisti Ordinis, pytaiąc ELEKTA, ieżeli im iakiego nie zleci Mandatu; po nich przybywáią Magistri Ceremoniarum z Protonotaryuszami czynią konnotacyą suffragiorum, albo krysek, oddaią ie Sacro Collegio. ELEKT imię obierá sobie, ktorego Antecesorá Papieża, náyczęściey tego, ktorego iest ná Kardynalstwo kreaturą; zaráz Konstytucye Electionis Papieżow konfirmuie, podpisuie. Potym dwoch Dyakonow prowádzą Elekta zá Ołtarz, gdźie od Officianta Zákrystyi z ubioru Kardynalskiego rozebrány w Papieski ubrány bywá: potym w Kapę bogatą y Mitrę, w sandały czerwonego sukna z krzyżami wyhaftowánemi; á ná palec u ręki kładą Annulum Piscatoris, to iest Sygnet z Swiętego
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 125
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. PIOTRA żyjącego in Papatu lat 25. nie dożył, dopieroż nie przeszedł latami. Sam Adrianus 1. blisko accessit żyjący na Papiestwie lat 24. bez dwóch Miesięcy, Zaden też imienia Z. PIOTRA non assumpsit dla rewerencyj. Teraźniejsza praxis et usus, że PAPIEŻE biorą imiona Antecesorów swoich tych, którzy ich na Kardynalstwo promowowali. Trafiło się to, że per potentiam Świeckich Panów, młodzi ad Summum Pontificatum promoti , jako to Benedykt XI. w leciech 12. Jan XXII. w leciech 16. Teraz sopitis tyrannis, remotis Implicatoribus, obierają na tę Godność, cnotą, nauką i latami Seniores, aby prawdziwie Ojcami i Świętemi zwać się
. PIOTRA żyiącego in Papatu lat 25. nie dożył, dopieroż nie przeszedł latámi. Sam Adrianus 1. blisko accessit żyiący ná Papiestwie lat 24. bez dwoch Miesięcy, Zaden też imienia S. PIOTRA non assumpsit dla rewerencyi. Teráźnieysza praxis et usus, że PAPIEŻE biorą imioná Antecesorow swoich tych, ktorzy ich ná Kardynálstwo promowowáli. Tráfiło się to, że per potentiam Swieckich Panow, młodźi ad Summum Pontificatum promoti , iako to Benedykt XI. w leciech 12. Ian XXII. w leciech 16. Teráz sopitis tyrannis, remotis Implicatoribus, obieráią ná tę Godność, cnotą, náuką y latami Seniores, aby práwdźiwie Oycami y Swiętemi zwać się
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 130
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
II. przypisuje postanowienie Biretów czerwonych Kardynalskich Roku 1470. Inni zaś Authores twierdzą, że cały strój Purpurowy ten Paweł postanowił dla Kardynaaów Roku 1464. Tytuł EMINENTIE dał Kardynałom Urban VIII. konfirmował Innocenty Ks.który tytuł powinien się nad Książęcy preferować. Daje im Papież kompellacją Filii Charissimi, a Biskupom Fratres. Kiedy którego na Kardynalstwo OJCIEC Z. promowuje zasiada w Konsystorzu z Kardynałami mówiąc: Fratres, habetis Fratrem, albo Fratres, imię, albo imiona ich specyfikując; zbliżającym się Jamułke i Biret na głowę kładzie: Absentibus zaś przez Prałatów posyła też Insignia. Po kapelusz zaś powinni do Rzymu na mułach wiezdzać pempatico ingresu; a tak w ten czas
II. przypisuie postanowienie Biretow czerwonych Kardynálskich Roku 1470. Inni zaś Authores twierdzą, że cały stroy Purpurowy ten Paweł postanowił dla Kardynáaow Roku 1464. Tytuł EMINENTIAE dał Kardynałom Urban VIII. konfirmował Innocenty X.ktory tytuł powinien się nad Xiążęcy preferować. Daie im Papież kompellacyą Filii Charissimi, á Biskupom Fratres. Kiedy ktorego ná Kardynalstwo OYCIEC S. promowuie zasiada w Konsystorzu z Kardynáłami mowiąc: Fratres, habetis Fratrem, albo Fratres, imie, albo imiona ich specyfikuiąc; zbliżaiącym się Iamułké y Biret ná głowę kładźie: Absentibus zaś prżez Práłatow posyła też Insignia. Po kapelusz zaś powinni do Rzymu ná mułach wiezdzać pempatico ingresu; á tak w ten czas
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Fuszko zostaje, Fuszko, co mu wspaniałych dzieła czyta ludzi I w rozpalonem sercu męstwo więtsze budzi. Raz go naucza, czego naśladować trzeba, Jeśli wieczystą pragnie sławą dosiądź nieba, Raz jako się wielkiemu wystrzegać mężowi Tych, co cielesnem żądzom służą i brzuchowi.
LXXX
Jeszcze i to nadobna Kasandra wyszyła, Jak go na kardynalstwo cnota wywyższyła: Już w konsystorzu siedzi, już na mądrość jego Zdumiewa się powaga Rzymu budownego. „Co mniemasz - jeden mówi poszeptem drugiemu - Nie godzienliby światu panować wszytkiemu? O gdyby jego Piotrów płaszcz otoczył cnoty, Szczęśliwe mielibyśmy lata i wiek złoty!”
LXXX
Na drugiej części widać młodziana dzielnego Zabawy przyzwoite
Fuszko zostaje, Fuszko, co mu wspaniałych dzieła czyta ludzi I w rozpalonem sercu męstwo więtsze budzi. Raz go naucza, czego naśladować trzeba, Jeśli wieczystą pragnie sławą dosiądz nieba, Raz jako się wielkiemu wystrzegać mężowi Tych, co cielesnem żądzom służą i brzuchowi.
LXXX
Jeszcze i to nadobna Kassandra wyszyła, Jak go na kardynalstwo cnota wywyszszyła: Już w konsystorzu siedzi, już na mądrość jego Zdumiewa się powaga Rzymu budownego. „Co mniemasz - jeden mówi poszeptem drugiemu - Nie godzienliby światu panować wszytkiemu? O gdyby jego Piotrów płaszcz otoczył cnoty, Szczęśliwe mielibyśmy lata i wiek złoty!”
LXXX
Na drugiej części widać młodziana dzielnego Zabawy przyzwoite
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 385
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
mąż dzielny przez wszystkie szeregi Skopią na Jagiełła Króla rześko natarł/ Co obaczywszy Zbigniew Oleśnicki/ skoczył Zdrowiem swym zastawiając Królewskie/ onego Żołnierza/ z boku jakoś kopią zawiodszy Z konia zrzucił/ a w tym Król kopiją go swoją W czoło ugodził i starł. A za tę przysługę Oleśnickiemu potym Biskupstwo Krakowskie Konferował i oraz Kardynalstwo zjednał. Bo Rycerskim wzgardziwszy pasem/ obrał raczej I stan i chleb duchowny/ jako Kromer pisze. Nie pytaj teraz takich. Durus est hic sermo. Każe Pan gdzie dojachać/ wymawia się zdrowiem/ Albo że koń ochramiał/ albo co inszego/ Przyczynek szuka/ aby zbyt/ gdy co Pan każe. Do kart
mąż dźielny przez wszystkie szeregi Zkopią ná Iagiełłá Krolá rzesko natarł/ Co obaczywszy Zbigniew Oleśnicki/ skoczył Zdrowiem swym zastawiáiąc Krolewskie/ onego Żołnierzá/ z boku iákoś kopią záwiodszy Z konia zrzućił/ á w tym Krol kopiją go swoią W czoło vgodźił y starł. A zá tę przysługę Oleśnickiemu potym Biskupstwo Krákowskie Conferował y oraz Kardynalstwo ziednał. Bo Rycerskim wzgardźiwszy pasem/ obrał raczey Y stąn y chleb duchowny/ iáko Kromer pisze. Nie pytay teraz tákich. Durus est hic sermo. Każe Pan gdźie doiacháć/ wymawia się zdrowiem/ Albo że koń ochramiał/ álbo co inszego/ Przyczynek szuka/ áby zbyt/ gdy co Pan każe. Do kart
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 48
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
