I potkała na temże gościńcu stroskaną, Wyschłą, wybladłą Zazdrość i ukłopotaną; A ona do obozu także pogańskiego Szła, mając w towarzystwie karlika małego, Którego Doralika piękna posyłała Do Rodomonta i znać o sobie dawała.
XXIX.
Bo kiedy się dostała Agrykanowemu Synowi - wiecie, jako i kędy - małemu Poleciła swojemu cicho karlikowi, Aby onę nowinę niósł Rodomontowi, Mając pewną otuchę o jego dzielności I o jego wiadomej ku sobie miłości, Że miał dziwy porobić i wrychle nad hardem Odnieść pomstę, co mu ją odjął, Mandrykardem. PIEŚŃ XVIII.
XXX.
Tego karlika Zazdrość w drodze potrafiła I słysząc, z kijem szedł, z niem się
I potkała na temże gościńcu stroskaną, Wyschłą, wybladłą Zazdrość i ukłopotaną; A ona do obozu także pogańskiego Szła, mając w towarzystwie karlika małego, Którego Doralika piękna posyłała Do Rodomonta i znać o sobie dawała.
XXIX.
Bo kiedy się dostała Agrykanowemu Synowi - wiecie, jako i kędy - małemu Poleciła swojemu cicho karlikowi, Aby onę nowinę niósł Rodomontowi, Mając pewną otuchę o jego dzielności I o jego wiadomej ku sobie miłości, Że miał dziwy porobić i wrychle nad hardem Odnieść pomstę, co mu ją odjął, Mandrykardem. PIEŚŃ XVIII.
XXX.
Tego karlika Zazdrość w drodze potrafiła I słysząc, z kiem szedł, z niem się
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 43
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
