Człowiek tedy więtszym namiętnościam podległym jest/ niż zwierzęta. 2. Dla czego na człowieka więtsze biją namiętności. 1.
A jeśli przyczyny tego chcesz wiedzieć: Pierwsza jest/ iż ma subtelniejsze zmysły tknienia/ ma barzo czujne/ co z łektania którego zwierzęta nie mają znać: i smak ma rozmaity: bo bydło pewną ma karmią swoję/ a człowiek rozmaitą. Bydlęta przysmaków i korzenia nie patrzą: nie jedzą/ jedno ile natura chce: nie piją jedno gdy pragnienie mają: a człowiek przysmaków szuka/ żrze/ leje cały dzień/ aż czasem i szyją puści/ tak dalece/ iż więcej giną ludzie od obżarstwa/ aniż przyrodzoną śmiercią. 2
Człowiek tedy więtszym namiętnościam podległym iest/ niż źwierzętá. 2. Dla czego ná człowieká więtsze biią namiętnośći. 1.
A iesli przyczyny tego chcesz wiedźieć: Pierwsza iest/ iż ma subtelnieysze smysły tknienia/ ma bárzo czuyne/ co z łektania ktorego źwierzętá nie maią znáć: y smák ma rozmáity: bo bydło pewną ma karmią swoię/ a człowiek rozmáitą. Bydlętá przysmákow y korzenia nie pátrzą: nie iedzą/ iedno ile náturá chce: nie piią iedno gdy prágnienie máią: á człowiek przysmakow szuka/ żrze/ leie cały dźień/ aż czasem y szyią puśći/ ták dalece/ iż więcey giną ludźie od obżárstwá/ ániż przyrodzoną śmierćią. 2
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 141
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
słodkim Winem wypijać do siebie: Lepiej miedzi chrościkiem skakać młodocianym/ I luby pokarm dawać siłom zmordowanym. Smacznym miodem i mlekiem które dają krowy/ Dają Owce i Kozy/ Sarny/ ba i owe Zwierzęta/ inne w lesie tym schowane/ a te Zaś mniejszy zwierz łapają/ Lwi/ Tygry kudłate: I przynoszą na karmią: gdzież takie potrawy Są wydworne/ gdzie takie są na świecie sprawy. Jakich w lesie mam dosyć ja i mych sług wiele Takich żaden Bóg inny nie ma rzekę śmiele. ORPH. Listek mdleje na drzewie słońcem upalony Jawor się na dół schyli latmi dokuczony. Dąb sprochniały upada toczą go robacy/ Mimo suche na
słodkim Winem wypiiać do śiebie: Lepiey miedźy chrośćikiem skakáć młodoćiánym/ Y luby pokarm dawać śiłom zmordowánym. Smácznym miodem y mlekiem ktore dáią krowy/ Dáią Owce y Kozy/ Sárny/ bá y owe Zwierzętá/ inne w leśie tym schowáne/ á te Záś mnieyszy zwierz łápáią/ Lwi/ Tygry kudłáte: Y przynoszą ná karmią: gdziesz tákie potráwy Są wydworne/ gdzie tákie są ná świecie spráwy. Iákich w leśie mam dosyć ia y mych sług wiele Tákich żaden Bog inny nie ma rzekę śmiele. ORPH. Listek mdleie ná drzewie słońcem upalony Iáwor sie ná doł schyli látmi dokucżony. Dąb sprochniáły upada toczą go robacy/ Mimo suche ná
Skrót tekstu: ChełHGwar
Strona: C
Tytuł:
Gwar leśny
Autor:
Henryk Chełchowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1630
Data wydania (nie wcześniej niż):
1630
Data wydania (nie później niż):
1630
sadzi. Ciało śmiertelne w górne grzmoty nie włożone, Spłonęło sprzężnym darem: a niedonoszone Niemowiątko z żywota macierze dobyte/ I (ku prawdzieli) w biedrze ojcowskiej zaszyte. Gdzie dostawało czasów/ których mać stradała. Ino ciotka skrycie go w przód pielegnowała: Stąd wziętego/ Nysejskie w swych odchowywały Jamach Nimfy/ a mleczną karmią podsycały. To gdy na ziemi robią urady przedwieczne/ A dwuródnego Bacha kołyski bezpieczne: Strafunku snadź Jupiter/ Nektaru trąciwszy/ Zwolną Junoną/ ważne sprawy odłożywszy/ Zartował: mówiąc: Wierę/ więtszą niż mężowie Rozkosz macie? Ta jej przy. tedy obie głowie Na skaźń Tyresiasa mądrego się zdały; Któremu znać się mądrego
sádźi. Ciáło śmiertelne w gorne grzmoty nie włożone, Spłonęło sprzężnym dárem: á niedonoszone Niemowiątko z żywotá máćierze dobyte/ Y (ku prawdźieli) w biedrze oycowskiey zászyte. Gdźie dostawáło czásow/ ktorych máć stradáłá. Ino ćiotká skryćie go w przod pielegnowáłá: Ztąd wźiętego/ Nyseyskie w swych odchowywáły Iámách Nymphy/ á mleczną karmią podsycáły. To gdy ná źiemi robią vrády przedwieczne/ A dwurodnego Bacchá kołyski bespieczne: Ztrafunku snadz Iupiter/ Nektaru trąćiwszy/ Zwolną Iunoną/ ważne spráwy odłożywszy/ Zártował: mowiąc: Wierę/ więtszą niż mężowie Roskosz maćie? Tá iey przy. tedy obie głowie Ná skáźń Tyresiásá mądrego się zdáły; Ktoremu znać się mądrego
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 64
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
nie wyginn, na zagonach: to też trzeba upatrować, aby plewiarki nad tą robotą nie drzymały, aby rozespane, miasto chwastu, dobrych nie wyrywały i nie psowały Jarzyn. Opielone chwasty do gnoju może rzucać, na Jesienny nawóz, może też i suszyć, dla Obornego przez Zimę bydła, może i przy doiwie na karmią obrócić: gnój roztrząsac i podorywać w ostatni kwadrze. Len koło ś. Wita siać może, na ten czas na to Święto Słowikowie wdzięcznym swoim przestawają delektowac uszy ludzkie śpiewaniem. W tych dniach blisko następuje Solstittum. Stodoły wyprzątać, brogi i szopy wychędożyc, wymieść, aby porzonnie gotowe były: Spiżarnie wyprzątac, bojowiska polepiac
nie wyginn, ná zagonách: to też trzebá vpátrowáć, áby plewiarki nád tą robotą nie drzymáły, áby rozespáne, miásto chwastu, dobrych nie wyrywáły y nie psowáły Iárzyn. Opielone chwasty do gnoiu może rzucáć, ná Ieśienny nawoz, może też y suszyć, dla Obornego prżez Zimę bydłá, może y przy doiwie ná karmią obroćić: gnoy roztrząsac y podorywáć w ostátni kwádrze. Len koło ś. Witá śiać może, ná ten czás ná to Swięto Słowikowie wdźięcznym swoim przestawáią delektowác vszy ludzkie śpiewániem. W tych dniách blisko nástępuie Solstittum. Stodoły wyprzątáć, brogi y szopy wychędożyc, wymieśc, áby porzonnie gotowe były: Spiżárnie wyprzątác, boiowiska polepiác
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 106
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
pilna potrzeba. Winnice lepiej się dostawają gdy chłodny, i zimny Sierpien, na Agrest niektóre zrywac, aby inne grona tym prędzej dochodziły, liście także zrywać według wzwyż opisania o Winnicy. Ogrody wyplewiac, aby tym bujniej Jarzyny wyrastały. Na ściernie bydło wyganiać, niektórzy in defectu Lasów zwykli to ściernie na opal albo na karmią zrzynac, lub cudzym przedawać ludżyom, bez co płonnieją role, tacy dla kilku złotych, na kilkadziesiąt, narobią sobie szkody. Myśliwym Gospodarzom dla uciechy po pracach, i trudach Gospodarskich, na ścierniach Krogulcem czas służy zławiać przepiórki, świeża zwierzyna będzie na suplement kuchnie. Gospodynie przy Folwarkach, Kmiotki, i Zagródnice, na
pilna potrzebá. Winnice lepiey się dostawáią gdy chłodny, y źimny Sierpien, ná Agrest niektore zrywác, áby inne groná tym prędzey dochodziły, liśćie tákże zrywáć według wzwyż opisania o Winnicy. Ogrody wyplewiác, áby tym buyniey Iárzyny wyrastáły. Ná ściernie bydło wygániáć, niektorzy in defectu Lásow zẃykli to ściernie ná opal álbo ná karmią zrzynác, lub cudzym przedawác ludżiom, bez co płonnieią role, tácy dla kilku złotych, ná kilkádźieśiąt, nárobią sobie szkody. Myśliwym Gospodarzom dla vćiechy po pracách, y trudách Gospodárskich, ná śćierniách Krogulcem czás służy złáwiáć przepiorki, świeża źwierzyná będźie ná supplement kuchnie. Gospodynie prży Folwárkách, Kmiotki, y Zagrodnice, ná
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 111
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
