mowa, który, gdy była zmianka o Karolusie i jego powodzeniu w Inflanciech, powiedział, iź to jest sługa CYMci, z którego wolą wszytko czyni. Czego potwierdziło pisanie jednego zacnego człowieka z Rzymu tu do jednego senatora, w którym wyliczając to, co się od domu rakuskiego dzieje WKMci, i to twierdzi, że Karolusa na WKM. wsadził, któremuże wtenczas hetmany, pieniądze i taką informacją CYM. posłał, aby bitwy nie zwodził, ale zamki tylko niektóre osadził, wlokąc wojnę, ażby nam owego poboru nie stało, chcąc i to sprawić, że drugich nie pozwolą, i tak Inflanty wszytkie opanuje. Ten list do
mowa, który, gdy była zmianka o Karolusie i jego powodzeniu w Inflanciech, powiedział, iź to jest sługa CJMci, z którego wolą wszytko czyni. Czego potwierdziło pisanie jednego zacnego człowieka z Rzymu tu do jednego senatora, w którym wyliczając to, co się od domu rakuskiego dzieje WKMci, i to twierdzi, że Karolusa na WKM. wsadził, któremuże wtenczas hetmany, pieniądze i taką informacyą CJM. posłał, aby bitwy nie zwodził, ale zamki tylko niektóre osadził, wlokąc wojnę, ażby nam owego poboru nie stało, chcąc i to sprawić, że drugich nie pozwolą, i tak Inflanty wszytkie opanuje. Ten list do
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 280
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
czują szkody. Ono Szujski pogaństwo przywiódł przeciwko swoje na ukrainę z której oni na posiłki swe Kozaki sprowadżyli. A więc to nie szkoda/ gdy tak wiele włości w dym poszłoo A więc to nie ciężki żał/ gdy ojce synom/ dzieci matkom/ małżonki mężom/ braciej bracią w niewolą pobrał poganin? Ono wszystki dostatki Karolusa podsyciwszy/ poteżniej niżli kiedy ziemią i morzem na Iflanty naprowadził: a więc to nie szkoda: gozie tak wiele szlachetckiej krwie się roźlało et gdzie tak wiele dostatków ich zginęło et choć zwycięstwo w ręku niechaj jedno to sobie na szale w o za/ sławe tę którą tak poważnie wynoszą a szkody o których nie wiedzą/
czuią szkody. Ono Szuyski pogánstwo przywiodł przeciwko swoie ná vkráinę z ktorey oni ná pośiłki swe Kozaki sprowádżili. A więc to nie szkoda/ gdy ták wiele włośći w dym poszłoo A więc to nie ćiężki żał/ gdy oyce synom/ dżieći mátkom/ małżonki mężom/ bráćiey bráćią w niewolą pobrał pogánin? Ono wszystki dostátki Károlusá podsyćiwszy/ poteżniey niżli kiedy źiemią y morzem ná Iflanty náprowádźił: á więc to nie szkodá: goźie tak wiele szláchetckiey krwie sie roźlało & gdźie ták wiele dostátkow ich zginęło & choć zwyćiestwo w ręku niechay iedno to sobie na szale w o ża/ sławe tę ktorą ták poważnie wynoszą á szkody o ktorych nie wiedzą/
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: C3v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
około tej, jako i każdej innej rzeczy niezwyczajnej, się z nim kochając, znosił) nie powierzając. Ażeby tem potężniej na króla imć nastąpił, już nie w domu u senatu albo u urzędników, na których się sparzył, ale extra od powinnych swych o intercessją się starał. Naprzód tedy do tego zaciągnął arcyksiążęcia imć Karolusa, biskupa wrocławskiego, z którym familiarissime żył, a przezeń cesarza imć. Ci tedy obaj pisali o tem do króla i do królowej jejmci, gorąco prosząc, aby siostrzeńcowi ich nie bronił wyjechać wprzód do nich samych, a potem i do inszych powinnych i dalej do cudzych krajów. Miała pondus ta intercessja zwłaszcza cesarza
około téj, jako i każdéj innéj rzeczy niezwyczajnéj, się z nim kochając, znosił) nie powierzając. Ażeby tém potężniéj na króla jmć nastąpił, już nie w domu u senatu albo u urzędników, na których się sparzył, ale extra od powinnych swych o intercessyą się starał. Naprzód tedy do tego zaciągnął arcyksiążęcia jmć Karolusa, biskupa wrocławskiego, z którym familiarissime żył, a przezeń cesarza jmć. Ci tedy obaj pisali o tém do króla i do królowej jéjmci, gorąco prosząc, aby siestrzeńcowi ich nie bronił wyjechać wprzód do nich samych, a potém i do inszych powinnych i daléj do cudzych krajów. Miała pondus ta intercessya zwłaszcza cesarza
Skrót tekstu: PacOb
Strona: 3
Tytuł:
Obraz dworów europejskich
Autor:
Stefan Pac
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Kazimierz Plebański
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zygmunt Schletter
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1854