pod pachą gniotę Chleba kawałek, jak złoto piastuje, To mój prowiant, ten moję lichotę Na dalsze życie w siłach utrzymuje; W grubej mię sukni widząc i powrozie, Zaden nie mówi, zapłać na przewożye.
Wysiadłam na brzeg prosto ku pustyni, Biegnę jak Jeleń szukający zdroju, Otwarta skała pokazuje w skrzyni Śliczną kaskadę chłodnego napoju. O jak smakuje ta prezerwatywa, Co struty Jeleń w niej jadu pozbywa. Odtąd w tej puszczy zostałam, kędy mię Boskie wyroki osadziły cudne; Ciebie pierwszego oglądam Zozymie, Gdyż tu las głuchy, i miejsce odludne; Tu Lwy, Tygryssy mają swe łożyska Nic mi nie czynią, choć przychodzą z
pod pachą gniotę Chleba káwałek, iák złoto piastuie, To moy prowiant, ten moię lichotę Ná dalsze życie w siłach utrzymuie; W grubey mię sukni widząc y powrozie, Záden nie mowi, zápłać ná przewożie.
Wysiadłam ná brzeg prosto ku pustyni, Biegnę iák Jeleń szukaiący zdroiu, Otwárta skáła pokázuie w skrzyni Sliczną kaskadę chłodnego nápoiu. O iák smakuie ta prezerwatywa, Co ztruty Jeleń w niey iadu pozbywa. Odtąd w tey puszczy zostałam, kędy mię Boskie wyroki osadziły cudne; Ciebie pierwszego oglądam Zozymie, Gdyż tu las głuchy, y mieysce odludne; Tu Lwy, Tygryssy maią swe łożyska Nic mi nie czynią, choć przychodzą z
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 181
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
