podskarbina w. księstwa lit. z ipanny starościankami goszczyńskiemi, ip. Sapieha starosta bobrujski, ip. Tarło wojewodzie smoleński, ksiądz Rozdrażewski opat lubieński, ip. Gurzyński wojski poznański, ip. Poniński starosta babimojski, ip. Pac kawaler, ip. Łużecki starosta kąkolewnicki, ip. Branicki starosta brański, ip. Przyjemski kasztelanie chełmiński, ip. Grotus, ip. Mirzewski i wielu innych ichmościów pp. wielkopolan; bardzo byli weseli i wesoło zapust odprawili.
Nazajutrz na kolacją rybną, we środę, wszyscy się zaprosili znowu do mnie. Wczorajsi byli wszyscy goście i więcej ich, bo był: ip. Bronisz marszałek konfederacyjny, ip. Unruh
podskarbina w. księstwa lit. z jpanny starościankami goszczyńskiemi, jp. Sapieha starosta bobrujski, jp. Tarło wojewodzie smoleński, ksiądz Rozdrażewski opat lubieński, jp. Gurzyński wojski poznański, jp. Poniński starosta babimojski, jp. Pac kawaler, jp. Łużecki starosta kąkolewnicki, jp. Branicki starosta brański, jp. Przyjemski kasztelanie chełmiński, jp. Grothus, jp. Mirzewski i wielu innych ichmościów pp. wielkopolan; bardzo byli weseli i wesoło zapust odprawili.
Nazajutrz na kolacyą rybną, we środę, wszyscy się zaprosili znowu do mnie. Wczorajsi byli wszyscy goście i więcéj ich, bo był: jp. Bronisz marszałek konfederacyjny, jp. Unruh
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 118
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
tandem persvasione iksiędza Brzostowskiego biskupa wileńskiego, że ad tractum udano się. Medius był iksiądz biskup, z tamtej strony sam ip. podskarbi w. księstwa litewskiego wchodził in tractatum, z nim ip. Gąsiewski sędzia wojskowy, ip. Judycki chorąży rzeczycki porucznik ip. Sapiehy strażnika wiel. księstwa lit. i ip. Rusiecki kasztelanie miński, porucznik księcia Radziwiła kanclerza wiel. księstwa lit. Z tej zaś od rzeczypospolitej strony ip. Biegański marszałek brasławski, ip. Olendski marszałek wołkowyski, ip. Sulistrowski podsędek oszmiański, ip. Poczobut stolnik oszmiański, i ip. Aleksandrowicz pisarz ziemski lidzki. Codzień augmentabatur nadzieja skutecznego dojścia ugody, bo i ip
tandem persvasione jksiędza Brzostowskiego biskupa wileńskiego, że ad tractum udano się. Medius był jksiądz biskup, z tamtéj strony sam jp. podskarbi w. księstwa litewskiego wchodził in tractatum, z nim jp. Gąsiewski sędzia wojskowy, jp. Judycki chorąży rzeczycki porucznik jp. Sapiehy strażnika wiel. księstwa lit. i jp. Rusiecki kasztelanie miński, porucznik księcia Radziwiła kanclerza wiel. księstwa lit. Z téj zaś od rzeczypospolitéj strony jp. Biegański marszałek brasławski, jp. Olendski marszałek wołkowyski, jp. Sulistrowski podsędek oszmiański, jp. Poczobut stolnik oszmiański, i jp. Alexandrowicz pisarz ziemski lidzki. Codzień augmentabatur nadzieja skutecznego dojścia ugody, bo i jp
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 200
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
z Mało-Polski ip. Potocki starosta bełzki, ip. Romanowski podkomorzy chełmski, ip. Olszewski chorąży wołyński, ip. Stecki chorąży kijowski, ip. Kossakowski chorąży lubelski. Z Wielko-Polski: ip. Radzyński starosta wschowski, ip. Poniński starosta babimojski, ip. Poniński starosta kopanicki, ip. Mielżyński kasztelanie szremski. Z wielkiego księstwa litewskiego: ip. Ogiński wojewoda trocki, ip. Nowosielski kasztelan nowogródzki, ip. Sapieha stolnik litewski, ja Krzysztof Zawisza starosta miński, ip. Scypion starosta lidzki, ip. Kamiński sędzia ziemski oszmiański, ip. Kotowicz łowczy wiel. księstwa litewskiego. Ten traktat rozpełzł się rewolucją wojsk litewskich
z Mało-Polski jp. Potocki starosta bełzki, jp. Romanowski podkomorzy chełmski, jp. Olszewski chorąży wołyński, jp. Stecki chorąży kijowski, jp. Kossakowski chorąży lubelski. Z Wielko-Polski: jp. Radzyński starosta wschowski, jp. Poniński starosta babimojski, jp. Poniński starosta kopanicki, jp. Mielżyński kasztelanie szremski. Z wielkiego księstwa litewskiego: jp. Ogiński wojewoda trocki, jp. Nowosielski kasztelan nowogródzki, jp. Sapieha stolnik litewski, ja Krzysztof Zawisza starosta miński, jp. Scypion starosta lidzki, jp. Kamiński sędzia ziemski oszmiański, jp. Kotowicz łowczy wiel. księstwa litewskiego. Ten traktat rozpełzł się rewolucyą wojsk litewskich
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 311
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
kasztelan sądecki, radą i męstwem w ojczyźnie senator niepośledni i tak w sławnej Temidy, jako i w Marsowej szkole wojen dobrze wyćwiczony, jeżeli nie przewybornej i nie naruszonej ku królom, panom swoim cnoty nieoszacowana melchryzis, która diamentowym tron królewski oświecając glansem, nieprzyjaciołom onego skutecznym zawsze zostawała strachem.
Tenże i w Mikołaju, kasztelanie oświęcimskim i nowotarskim staroście, do dzieł rycerskich i zarobienia nieśmiertelnej sławy wspaniały znajdował się geniusz. Pomnią i czują dotychczas okryte swawolnych rebelizantów kościami pola, wspominają spustoszone multańskie ruiny, lękają się tym podobnych paroksyzmów moskiewskie i tureckie kraje, obawiając się, by jeszcze bystro płynące Komorowskich rzeki, niezahamowanym na wiarołomnych adwersarzów nie wylały impetem.
kasztelan sądecki, radą i męstwem w ojczyźnie senator niepośledni i tak w sławnej Temidy, jako i w Marsowej szkole wojen dobrze wyćwiczony, jeżeli nie przewybornej i nie naruszonej ku królom, panom swoim cnoty nieoszacowana melchryzis, która dyjamentowym tron królewski oświecając glansem, nieprzyjaciołom onego skutecznym zawsze zostawała strachem.
Tenże i w Mikołaju, kasztelanie oświęcimskim i nowotarskim staroście, do dzieł rycerskich i zarobienia nieśmiertelnej sławy wspaniały znajdował się geniusz. Pomnią i czują dotychczas okryte swawolnych rebelizantów kościami pola, wspominają spustoszone multańskie ruiny, lękają się tym podobnych paroksyzmów moskiewskie i tureckie kraje, obawiając się, by jeszcze bystro płynące Komorowskich rzeki, niezahamowanym na wiarołomnych adwersarzów nie wylały impetem.
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 20
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
, wojewodzicowie brzescy, to jest Karol Sapieha, naówczas pisarz polny lit., teraźniejszy wojewoda brzeski; Ignacy Sapieha, potem cześnik lit., podskarbi nadworny, a teraz wojewoda mścisławski; Kazimierz Sapieha, wojewodzie brzeski; także Michał Suzin, stolnik brzeski, z familią swoją, potem podkomorzy brze-
ski; Franciszek Rusiecki, kasztelanie miński, człek popularny; Aleksander Buchowiecki, strażnik brzeski, teraźniejszy wojski; Wereszczakowie; śp. ojciec mój, intimus przyjaciel podskarbiego, z którym i ja na tym sejmiku byłem; Zienowicz, starosta sznitowski, pułkownik petyhorski buławy polnej W. Ks. Lit.; Biegański, starosta starodubowski, człek magni ingenii et
, wojewodzicowie brzescy, to jest Karol Sapieha, naówczas pisarz polny lit., teraźniejszy wojewoda brzeski; Ignacy Sapieha, potem cześnik lit., podskarbi nadworny, a teraz wojewoda mścisławski; Kazimierz Sapieha, wojewodzie brzeski; także Michał Suzin, stolnik brzeski, z familią swoją, potem podkomorzy brze-
ski; Franciszek Rusiecki, kasztelanie miński, człek popularny; Aleksander Buchowiecki, strażnik brzeski, teraźniejszy wojski; Wereszczakowie; śp. ojciec mój, intimus przyjaciel podskarbiego, z którym i ja na tym sejmiku byłem; Zienowicz, starosta sznitowski, pułkownik petyhorski buławy polnej W. Ks. Lit.; Biegański, starosta starodubowski, człek magni ingenii et
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 53
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
się nie starał. Żył swoją intratą umiarkowanie. Na sejmiki zawsze gromadnie się stawił i wpóki emulacja jego trwała, zaciągał przyjaciół i koligatów ze Żmujdzi, z powiatu upickiego i Wiłkomirskiego. Był przy tym człowiek łagodny, utemperowany i dysymulujący, a jako w synach swoich: Janie, pierwej chorążym kowieńskim, a post fata jego kasztelanie mścisławskim, i drugim, stolniku kowieńskim, który w młodzieńczym stanie umarł, nie widział do utrzymania zarobionej przez siebie mo-
cy sposobności, tedy wszystkie nadzieje swoje założył na synowcu swoim, teraźniejszym marszałku kowieńskim.
Gdy tedy dla poznania tego godnego człeka przyjechałem na sejmik do Kowna sam jeden, tedy już zastałem sejmikujących w
się nie starał. Żył swoją intratą umiarkowanie. Na sejmiki zawsze gromadnie się stawił i wpóki emulacja jego trwała, zaciągał przyjaciół i koligatów ze Żmujdzi, z powiatu upitskiego i Wiłkomirskiego. Był przy tym człowiek łagodny, utemperowany i dysymulujący, a jako w synach swoich: Janie, pierwej chorążym kowieńskim, a post fata jego kasztelanie mścisławskim, i drugim, stolniku kowieńskim, który w młodzieńczym stanie umarł, nie widział do utrzymania zarobionej przez siebie mo-
cy sposobności, tedy wszystkie nadzieje swoje założył na synowcu swoim, teraźniejszym marszałku kowieńskim.
Gdy tedy dla poznania tego godnego człeka przyjechałem na sejmik do Kowna sam jeden, tedy już zastałem sejmikujących w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 114
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
.
Po sejmie pojechałem z bracią mymi, Józefem, teraźniejszym pułkownikiem, Wacławem z Paryża, jako się rzekło, przybyłym do Rasnej, a z Rasnej pospieszyłem na trybunał do Nowogródka. Dokąd nim przyjechałem, już sprawa Sapiehy, łowczego lit., z Nowosielskim, starostą luboszańskim, o sukcesją po Sapiezie, kasztelanie trockim, odeszła. Nowosielski będąc prawdziwie cho-
rym, jakoż prędko potem i umarł, podał obmowę na chorobie, która według prawa powinna była być akceptowaną, jednak kiedy jej nie przyjęto, dał się Nowosielski kondemnować.
Przybyła do Nowogródka wiadomość o trzeciej śmierci, Wilhelma króla pruskiego. Jakie zatem po tych trzech śmierciach ukoronowanych
.
Po sejmie pojechałem z bracią mymi, Józefem, teraźniejszym pułkownikiem, Wacławem z Paryża, jako się rzekło, przybyłym do Rasnej, a z Rasnej pospieszyłem na trybunał do Nowogródka. Dokąd nim przyjechałem, już sprawa Sapiehy, łowczego lit., z Nowosielskim, starostą luboszańskim, o sukcesją po Sapiezie, kasztelanie trockim, odeszła. Nowosielski będąc prawdziwie cho-
rym, jakoż prędko potem i umarł, podał obmowę na chorobie, która według prawa powinna była być akceptowaną, jednak kiedy jej nie przyjęto, dał się Nowosielski kondemnować.
Przybyła do Nowogródka wiadomość o trzeciej śmierci, Wilhelma króla pruskiego. Jakie zatem po tych trzech śmierciach ukoronowanych
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 171
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
pułkownika, źrzebiec gniady, warty naówczas czerw, zł 16. Darowałem go i oddałem Suzinowi. Gdy zatem Buczyński, sędzia grodzki, marszałek sejmikowy, zagaił na drugim dniu sejmikowania sesją i gdy przyszło do rozdawania listów królewskich do urzędników województwa, i gdy był oddawany list królewski do Weresyzczaki chorążego, tedy Rusiecki, kasztelanie miński, przed którym chorężstwo ubiegł Wereszczaka, porwał się do Wereszczaki do szabli, a za Rusieckim porwała się szlachta do szabel na Wereszczakę. Wereszczaka był mój nieprzyjaciel, któremu na jego nieszczęście szablę z pochew wyrwano. Ja, rozciągnąwszy gołe ręce moje nad Wereszczakę, broniłem go i miałem tak wiele kredytu, że
pułkownika, źrzebiec gniady, warty naówczas czerw, zł 16. Darowałem go i oddałem Suzinowi. Gdy zatem Buczyński, sędzia grodzki, marszałek sejmikowy, zagaił na drugim dniu sejmikowania sesją i gdy przyszło do rozdawania listów królewskich do urzędników województwa, i gdy był oddawany list królewski do Weresjzczaki chorążego, tedy Rusiecki, kasztelanie miński, przed którym chorężstwo ubiegł Wereszczaka, porwał się do Wereszczaki do szabli, a za Rusieckim porwała się szlachta do szabel na Wereszczakę. Wereszczaka był mój nieprzyjaciel, któremu na jego nieszczęście szablę z pochew wyrwano. Ja, rozciągnąwszy gołe ręce moje nad Wereszczakę, broniłem go i miałem tak wiele kredytu, że
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 232
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
fundament nie tak konstytucją 1717 roku, bo ta elekcją kontrahentów czopowego województwom i powiatom zostawiła, tylko hetmanów, gdzie ich są pensje, praeferibiliores in eligendo uczyniła, jako barzej na fundamencie protestacji contra actum sejmiku tegoż gospodarskiego przez Tołłoczkę i innych przyjaciół naszych zaniesionej — wygrał na trybunale skarbowym wieżę cywilną niedziel dwie na Tarkowskim, kasztelanie brzeskim, także niedziel dwie na Laskowskim, regencie grodzkim brzeskim, odbierającym czopowe i komportacją odebranej sumy, a oraz obwarowanie, ażeby województwo brzeskie in posterum kontrahentów swoich nie obierało. Mnie zaś trybunał liberum pronuntiavit. Laskowskiemu regentowi książę hetman za instancją księcia teraźniejszego kanclerza wieżę darował, a Tarkowski kasztelan musiał dwie niedziele wieży wysiedzić.
fundament nie tak konstytucją 1717 roku, bo ta elekcją kontrahentów czopowego województwom i powiatom zostawiła, tylko hetmanów, gdzie ich są pensje, praeferibiliores in eligendo uczyniła, jako barzej na fundamencie protestacji contra actum sejmiku tegoż gospodarskiego przez Tołłoczkę i innych przyjaciół naszych zaniesionej — wygrał na trybunale skarbowym wieżę cywilną niedziel dwie na Tarkowskim, kasztelanie brzeskim, także niedziel dwie na Laskowskim, regencie grodzkim brzeskim, odbierającym czopowe i komportacją odebranej sumy, a oraz obwarowanie, ażeby województwo brzeskie in posterum kontrahentów swoich nie obierało. Mnie zaś trybunał liberum pronuntiavit. Laskowskiemu regentowi książę hetman za instancją księcia teraźniejszego kanclerza wieżę darował, a Tarkowski kasztelan musiał dwie niedziele wieży wysiedzić.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 245
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Lit., zabrnąwszy w wielkie długi, musiał
dobra swoje przedać. Jakoż je przedał Flemingowi, to jest Włodawę, Różankę, Terespole, Rzeczycę i Zdzitowiec. Podał tedy tabelę długów na tychże dobrach będących z wielką krzywdą kredytorów, mniejsze sumy, niż był winien, położywszy. Na Zdzitowcu miał Franciszek Rusiecki, kasztelanie miński, 100 000 zł, a Pociej położył go tylko 40 000. Ja wyrobiłem dla niego u Fleminga podskarbiego 50 000 zł i najpierwszy wakans poruczeństwa petyhorskiego, które by się zdarzyło w familii książąt Czartoryskich lub ich przyjaciół, a przy tym co rok 1000 zł płacenia, hac conditione, aby Rusiecki już był zawsze
. Lit., zabrnąwszy w wielkie długi, musiał
dobra swoje przedać. Jakoż je przedał Flemingowi, to jest Włodawę, Różankę, Terespole, Rzeczycę i Zdzitowiec. Podał tedy tabelę długów na tychże dobrach będących z wielką krzywdą kredytorów, mniejsze sumy, niż był winien, położywszy. Na Zdzitowcu miał Franciszek Rusiecki, kasztelanie miński, 100 000 zł, a Pociej położył go tylko 40 000. Ja wyrobiłem dla niego u Fleminga podskarbiego 50 000 zł i najpierwszy wakans poruczeństwa petyhorskiego, które by się zdarzyło w familii książąt Czartoryskich lub ich przyjaciół, a przy tym co rok 1000 zł płacenia, hac conditione, aby Rusiecki już był zawsze
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 255
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
