Koronnego pierwszy być powinien do podania ręki Królowej, i do rozkazów jej pełnienia, tak jako w Saksonii praktykuje się ich powinność. OFICJALISTOWIE
PODSKARBIOWIE Nadworni Koronny i Litewski sa wspomnieni pod obligacjami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnościach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudzież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyj.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi Królewskiej Kuchnie.
PODCZASZOWIE rządzić powinni Piwnicznemi Królewskiemi, i u stołu powinni
Koronnego pierwszy byc powinien do podania ręki Królowey, i do rozkazów jey pełnienia, tak jako w Saxonii praktykuje śię ich powinność. OFFICYALISTOWIE
PODSKARBIOWIE Nadworni Koronny i Litewski sa wspomnieni pod obligacyami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnośćiach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudźież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyi.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi Królewskiey Kuchnie.
PODCZASZOWIE rządźić powinni Piwnicznemi Królewskiemi, i u stołu powinni
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 216
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
ze wszystkich Strojów i insygniów obnaża. I tak o Imperium Rzymsko-Niemieckim: Series Cesarzów
z aprehensyj umarł w Leodium, w takim ubóstwie, ze Biskupa Wormackiego prosił o Prebendę. Inni twierdżą, że od Syna w więzienie wtrącony, tam życia dokonał, Annô Domini 1106 panowawszy lat 50. Ciało jak wyklętego leżało na Katafalku kamiennym za Kościołem 5 lat, aż od klątwy uwolnione, do Ratysbony przeniesione, splendyde pochowane. Symbolum jego było: Multi multi sciunt, se autem nemo.
19. HENRYK V. Młodszy Syn przeszłego, od Paschalisa ukoronowany, potym z nim się kłocący, ż Sasami rebelizującemi wojując, raz triumf, drugi raz klęskę
ze wszystkich Stroiow y insigniow obnaża. Y tak o Imperium Rzymsko-Niemieckim: Series Cesarzow
z apprehensyi umarł w Leodium, w takim ubostwie, ze Biskupa Wormackiego prosił o Prebendę. Inni twierdżą, że od Syna w więzienie wtrącony, tam życia dokonał, Annô Domini 1106 panowawszy lat 50. Ciało iak wyklętego leżało na Katafalku kamiennym za Kościołem 5 lat, aż od klątwy uwolnione, do Ratysbony przeniesione, splendide pochowane. Symbolum iego było: Multi multi sciunt, se autem nemo.
19. HENRYK V. Młodszy Syn przeszłego, od Paschalisá ukoronowany, potym z nim się kłocący, ż Sasami rebellizuiącemi woiuiąc, raz tryumf, drugi raz klęskę
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 516
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
ubrane były. Było dosyć duchowieństwa i bractw z świecami. Kiedy procesja konduktowa była pod kościołem mariańskim rasieńskim, a ciało dopiero ze dworu wychodziło. Noc była pogodna. Gdyśmy stanęli z ciałem przed kościołem, marianie z krzyżem wyszli. Miał jeden z nich przemowę, potem marianie wzięli trumnę na ramiona swoje i postawili na katafalku w kościele. Druga znowu w kościele na ambonie mariańska przemowa była, a nazajutrz solenne egzekwie, wigilie wszystkich zakonów. Mszą wielką celebrował ksiądz Buchowiecki, a kazanie miał ksiądz Urbanowski bernardyn, gwardian brzeski. Potem obiad we dworze dla duchowieństwa i gości przytomnych już po południu nastąpił. Nad wieczór goście i księża porozjeżdżali się.
ubrane były. Było dosyć duchowieństwa i bractw z świecami. Kiedy procesja konduktowa była pod kościołem mariańskim rasieńskim, a ciało dopiero ze dworu wychodziło. Noc była pogodna. Gdyśmy stanęli z ciałem przed kościołem, marianie z krzyżem wyszli. Miał jeden z nich przemowę, potem marianie wzięli trumnę na ramiona swoje i postawili na katafalku w kościele. Druga znowu w kościele na ambonie mariańska przemowa była, a nazajutrz solenne egzekwie, wigilie wszystkich zakonów. Mszą wielką celebrował ksiądz Buchowiecki, a kazanie miał ksiądz Urbanowski bernardyn, gwardian brzeski. Potem obiad we dworze dla duchowieństwa i gości przytomnych już po południu nastąpił. Nad wieczór goście i księża porozjeżdżali się.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 405
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
trzech Ojców/ X. Ludowika Bompiana/ Jana Baptysty Adrianiego/ i Gwilhelma DOndyniego/ którzy przedziwno wymownie dyskurrowali abo mówili o obligacjach/ któremi się Societas obowiązała przeciwko Dobrodziejom/ a zwłaszcza zmarłym/ i o chwale i nieśmiertelności/ która niesie z sobą szczodrobliwość abo dobroczynność. Po Takowych Modlitwach/ czyniono zwykłe Ceremonie Kościelne o koło Katafalku/ przy obecności wszytkich Ojców. Podobny tym pobożnym i żałobnym obrzędom Chrześcijańskiego Nabożeństwa był Aparat Kościoła/ i jako my nazywamy Katafalk/ abo jako stare Ceremoniały mianują Castrum Doloris, i podobieństwo Nagrobku co Grekowie nazywają Cenotaphium, Łacinnicy Tumulus Honorarius. Ten jest uczyniony według opisania i Inwencjej P. Andrzeja Sakka Rzymczyka/ Malarza i Architekta
trzech Oycow/ X. Ludowiká Bompiáná/ Ianá Báptysty Adryániego/ y Gwilhelmá DOndyniego/ ktorzy przedźiwno wymownie diskurrowáli ábo mowili o obligácyách/ ktoremi się Societas obowiązáłá przećiwko Dobrodźieiom/ á zwłaszczá zmárłym/ y o chwale y nieśmiertelnośći/ ktora nieśie z sobą szczodrobliwość ábo dobroczynność. Po Tákowych Modlitwách/ czyniono zwykłe Ceremonie Kośćielne o koło Kátáfalku/ przy obecnośći wszytkich Oycow. Podobny tym pobożnym y żałobnym obrzędom Chrześćiáńskiego Nabożeństwá był Appárat Kośćiołá/ y iáko my názywamy Kátáfalk/ ábo iáko stáre Ceremoniały miánuią Castrum Doloris, y podobieństwo Nagrobku co Grekowie názywáią Cenotaphium, Láćinnicy Tumulus Honorarius. Ten iest vczyniony według opisánia y Inwencyey P. Andrzeiá Sákka Rzymczyká/ Málárzá y Architektá
Skrót tekstu: RelKat
Strona: A2v
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
. Kościół wszytek żałobą był obity na gołych ścianach/ zostawując białość brzegów/ ozdobie zawieszanej. Za tak pięknym i kształtnym do proporcji wszytkiego rozłożeniem i usadzeniem/ pięknie się na pozór wydawało/ cokolwiek na Modeluszu abo opisaniu podała Inwencja Pana Wigniole Architekta/ i z pomiarkowanym smutkiem abo żalem łączyły się afekty nabożne/ wydające się na Katafalku ze wszytką robotą/ która miała sztuki na kształt kamieni ciemnych/ przyozdobionych i tu i owdzie białemi abo jasnemi kamieńmi. Naostatek nade drzwiami wielkiemi Kościelnemi przybranemi czarno poważnie/ od ulice abo z podwórza była zawieszona jako tarcza wielka obtoczona w około kwieciem żółtym/ ze śmiercią w polu czarnym/ mająca na sobie dwa wierzchy niemałe
. Kośćioł wszytek żałobą był obity ná gołych śćiánách/ zostáwuiąc białość brzegow/ ozdobie záwieszáney. Zá ták pięknym y kształtnym do proporcyey wszytkiego rozłożeniem y usádzeniem/ pięknie się ná pozor wydawało/ cokolwiek ná Modeluszu ábo opisániu podáłá Inwencya Páná Wigniole Architektá/ y z pomiárkowánym smutkiem ábo żalem łączyły się affekty nabożne/ wydáiące się ná Kátáfalku ze wszytką robotą/ ktora miáłá sztuki ná kształt kámieni ćiemnych/ przyozdobionych y tu y owdźie białemi ábo iásnemi kámieńmi. Náostátek nade drzwiámi wielkiemi Kośćielnemi przybránemi czarno poważnie/ od vlice ábo z podworza byłá záwieszona iáko tarcza wielka obtoczona w około kwiećiem żołtym/ ze śmierćią w polu czarnym/ máiąca ná sobie dwá wierzchy niemáłe
Skrót tekstu: RelKat
Strona: C2
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Imci P. Wojewody Podolskiego przy licznej wszystkich Zakonów asystenci Miasta całego i różnych Ichmciów tu znajdujących się do Kościoła Z. Krzyża, gdzie pierwsze Kazanie W. X. Kaznodzieja Ordynaryjny WW. OO. Reformatów. Po którym hora 7ma wieczorem ruszyła się Ordine Procesja przy odłgosie Dzwonów po Kościołach i Cerkwiach, gdzie złożywszy ciało na Katafalku wspaniałym w Trumnie Aksamitnej karmazynowej srebrnym galonem i ćwiekami złocistemi obitej zaczął drugie Kazanie W. J. X. Kanonik Katedralny tutejszy. Po którym w grobie ciało deponowano, i pogrzeb na inszy czas odłożono. Z Prześw. Kapituły Łuckiej, Deputatem na Trybunał Koron. obrany jest J. W. Imć X. Orański Sufragan
Imći P. Woiewody Podolskiego przy liczney wszystkich Zakonow assystenći Miasta całego y rożnych Ichmćiow tu znayduiących się do Kośćiołá S. Krzyżá, gdźie pierwsze Kazánie W. X. Kaznodźieiá Ordynáryiny WW. OO. Reformatow. Po ktorym hora 7ma wieczorem ruszyła się Ordine Processya przy odłgośie Dzwonow po Kośćiołach y Cerkwiach, gdźie złożywszy ćiało ná Kátáfalku wspániałym w Trumnie Axamitney karmazynowey srebrnym galonem y ćwiekami złoćistemi obitey záczął drugie Kazánie W. J. X. Kánonik Káthedralny tuteyszy. Po ktorym w grobie ćiáło deponowáno, y pogrzeb na inszy czás odłożono. Z Prześw. Kápituły Łuckiey, Deputatem na Trybunał Koron. obrány iest J. W. Imć X. Orański Suffrágan
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 5
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
Krakowski, z Przeświętną Kapitułą tej Katedry, ore Imści X. Dziekana Krak: i tak po tych Ceremoniach i Dziękach oddanych Majestatowi Boskiemu, wprowadzony do Zamku cum Vniversali applausu omnium, przez wykrzykające Vivat i Salve ogniowe strzelby Wojskowej i Artylerii. Nazajutrz to jest 13. były solenne Eksequje w tymże Kościele Katedralnym, przy Katafalku Z. P. Najaśniejszego KrólA Imści JANA Trzeciego, pietatu ergo kosztem Najaśn. KrólA Imści już teraz nowo koronowanego, wystawionym, kędy był przytomny Król Imść in frequentia Ichmościów PP. Senatorów, i Urzędników Kor. Requjalną Mszą miał I. W. I. Ksiądz Biskup Żmudzki, a żałobną Oracją Imść X. Kurdwanowski
Krákowski, z Przeświętną Kapitułą tey Kathedry, ore Imśći X. Dźiekana Krák: y ták po tych Ceremoniach y Dźiękach oddánych Majestatowi Boskiemu, wprowadzony do Zamku cum Vniversali applausu omnium, przez wykrzykaiące Vivat y Salve ogniowe strzelby Woyskowey y Artylleryey. Názaiutrz to iest 13. były solenne Exequie w tymże Kośćiele Káthedralnym, przy Katáfalku S. P. Naiáśnieyszego KROLA Imśći IANA Trzećiego, pietatu ergo kosztem Naiáśn. KROLA Imśći iuż teraz nowo koronowánego, wystawionym, kędy był przytomny KROL Imść in frequentia Ichmośćiow PP. Senatorow, y Vrzednikow Kor. Requialną Mszą miał I. W. I. Xiądz Biskup Zmudzki, á żałobną Orácyą Imść X. Kurdwánowski
Skrót tekstu: RelWjazdKról
Strona: A3
Tytuł:
Relacja wjazdu solennego do Krakowa króla polskiego i praeliminaria actus coronationis
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
, Rzymianie Cesarzów, ile tych, którzy zostawiali ex lumbis suis Sukcesora, między Bogów liczyli tu o tej napiszę Ceremonii, oraz o POGRZEBIE CESARZÓW. Tylko co è vivis wyszedł Cesarz, płacz i żałobę na się wzięli Rzymianie. Potym nieboszczyka Portret ad vivum zwosku wyrobiono, na wysokim o kilku kondygnacjach suggeście,albo Katafalku drzewianym bogato ustrojonym lokowano, zespodu wewnątrz słomy, chrustu, trzasek suchych nakładziono, okryto Kortynami. Potym ten Katafalkt, cryli Castrum doloris, a bardziej stus, Sukcesor Cesarz zapalał z umarłym przy lamentacyj zawodzących matron, przy smutncy muzyki rezonancyj. W tym Orzeł z owego stusu na kształt wieży erygowanego, umyślnie wypuszczony wylaty-
, Rzymianie Cesarzow, ile tych, ktorzy zostawiáli ex lumbis suis Sukcesora, między Bogow liczyli tu o tey nápiszę Ceremonii, oráz o POGRZEBIE CESARZOW. Tylko co è vivis wyszedł Cesarz, płacz y żałobę ná się wźieli Rzymianie. Potym nieboszczyka Portret ad vivum zwosku wyrobiono, ná wysokim o kilku kontygnácyach suggeście,albo Katáfalku drzewianym bogato ustroionym lokowáno, zespodu wewnątrz słomy, chrustu, trzasek suchych nákładźiono, okryto Kortynámi. Potym ten Katáfalkt, cryli Castrum doloris, á bardźiey stus, Sukcesor Cesarz zápalał z umarłym przy lamentacyi záwodzących matron, przy smutncy muzyki rezonáncyi. W tym Orzeł z owego stusu na kształt wieży erygowánego, umyślnie wypuszczony wylaty-
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 87
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
co dnia ze ztem Mszy czytanych, a jedną śpiewaną przez Kardynała, przy hojnych jałmużnach. W dzień ostatni największe Pogrzebu dzieją się Solennitates, ze Mszą przez Biskupa Kardynała śpiewaną, in assistentia 4. Kardynałów Pontificaliter ubranych i Kazaniu Pogrzebowym przy śpiewaniu Konduktu, Incensacyj i kropieniu Ciała stojącego in Castro doloris, albo na wspaniałym Katafalku o jedenastu gradusach w pośrodku Kościoła Z. PIOTRA. Na wierzchołku tej Machiny Krzyż collocatur przez Magistrum Ceremoniarum, gdzie Kardynali solennisantes pewne śpiewają Antyfony, potym solenną dają Benedykcją. Dziesiątego dnia Kardynali u Z. PIOTRA in Vaticano wszyscy comparent, gdzie Kardynał Dziekan, lub inny ex Collegio Purpuratów celebruje Wotywę o DUCHUS. przy Ekshorcie
co dnia ze stem Mszy czytanych, á iedną spiewáną przez Kardynáła, przy hoynych iałmużnach. W dźień ostátni naywiększe Pogrzebu dźieią się Solennitates, ze Mszą przez Biskupa Kardynáła spiewáną, in assistentia 4. Kárdynáłow Pontificaliter ubránych y Kazániu Pogrzebowym przy spiewániu Konduktu, Incensácyi y kropieniu Ciała stoiącego in Castro doloris, albo ná wspaniałym Katafalku o iedenástu grádusach w pośrodku Kościoła S. PIOTRA. Ná wierzchołku tey Machiny Krzyż collocatur przez Magistrum Ceremoniarum, gdźie Kardynali solennisantes pewne spiewaią Antifony, potym solenną daią Benedykcyą. Dźiesiątego dnia Kardynali u S. PIOTRA in Vaticano wszyscy comparent, gdźie Kardynał Dźiekan, lub inny ex Collegio Purpuratow celebruie Wotywę o DUCHUS. przy Exhorcie
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 122
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
stante Senatu: Wszyscy potym do nóg Królowi schylili się cum osculo manûs, na Przedmieście do Pałacu wyprowadzili pompatice, otrzymawszy Diploma abdicationis Roku 1668. Wyniósł się potym do Francyj instante Electione, umierał w Niwernii Roku 1672. sprowadzony do Polski Roku 1676. razem z Królem Michałem w Krakowie pogrzebiony, od Olszowskiego Prymasa panegyryzowany na Katafalku. Serce Jego leży w Paryżu u Świętego Germana, gdzie quondam był Opatem i Ołtarz wystawił Z. Kazimierzowi Królewiczowi Polskiemu z marmuru: tamże ma Sercu swemu Nadgrobek wystawiony, aliàs urnę wspaniałą; na której Król klęczy pozłocisty podawający Z. Kazimierzowi Koronę i Berło, czy też od niego biorący; nad głową jego Aniołowie trzymają
stante Senatu: Wszyscy potym do nog Krolowi schylili się cum osculo manûs, ná Przedmieście do Páłacu wyprowádźili pompatice, otrzymáwszy Diploma abdicationis Roku 1668. Wyniosł się potym do Fráncyi instante Electione, umieráł w Niwernii Roku 1672. sprowádzony do Polski Roku 1676. rázem z Krolem Michałem w Krákowie pogrzebiony, od Olszowskiego Prymasa panegyryzowány ná Katáfalku. Serce Iego leży w Paryżu u Swiętego Germaná, gdźie quondam był Opátem y Ołtarz wystawił S. Kazimierzowi Krolewiczowi Polskiemu z marmuru: tamże ma Sercu swemu Nádgrobek wystáwiony, aliàs urnę wspániałą; ná ktorey Krol klęczy pozłocisty podáwaiący S. Kázimierzowi Koronę y Berło, czy też od niego biorący; nád głową iego Aniołowie trzymaią
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 361
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
