1654. Car Moskiewski wojnę wypowiedział Polsce przeciw Paktom z Władysławem wiecznie zawartym, i ze 100000. Wojska wkroczył w granice Polskie, Kijów odebrał, jako i Połock i inne Miasta, Smoleńsk obległ, na Sejmie wojna ogłoszona przeciw Moskwie. W Szwecyj Chrystyna Rząd oddała Królestwa Ciotecznemu Bratu Karolowi Gustawowi Książęciu Bipontckiemu, sama w Rzymie Katoliczką została. Tenże Gustaw wysłał Posłów do Jana Każymierza grożąc wojną, jeżeli nie odstąpi intytulacyj, i pretensyj do Korony Szwedzkiej. Radziwiłł Hetman Litt: w 10000. uderzył na Moskwę, ale nie wytrzymał, czym rozjątrzona, tym mocniejszy przypuścili atak do Smoleńska, gdzie miał Komendę Obuchowicz z 2000. Wojska i Szlachty na
1654. Car Moskiewski woynę wypowiedźiał Polszcze przećiw Paktom z Władysławem wiecznie zawartym, i ze 100000. Woyska wkroczył w granice Polskie, Kijow odebrał, jako i Połock i inne Miasta, Smoleńsk obległ, na Seymie woyna ogłoszona przećiw Moskwie. W Szwecyi Chrystyna Rząd oddała Królestwa Ciotecznemu Bratu Karolowi Gustawowi Xiążęćiu Bipontckiemu, sama w Rzymie Katoliczką została. Tenże Gustaw wysłał Posłów do Jana Każimierza grożąc woyną, jeżeli nie odstąpi intytulacyi, i pretensyi do Korony Szwedzkiey. Radźiwiłł Hetman Litt: w 10000. uderzył na Moskwę, ale nie wytrzymał, czym rozjątrzona, tym mocnieyszy przypuśćili attak do Smoleńska, gdźie miał Kommendę Obuchowicz z 2000. Woyska i Szlachty na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 91
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
się żegnać/ Pani uczyni sobie śmiech znabożeństwa ich/ siedząc miedzy dwiema okny/ tym czasem uderzy piorun na ono miejsce: panią porwie i wpuł izby stołowej uderzył oziemię; przejszedsz z ku sobie podniosą Panią na poły umarłą/ tylo jej piorun krzyż niemały wypalił na grzbiecie/ który aż do śmierci nosiła ba i katoliczką niemieszkając została. I tak czego na czele nie chciała wyrażać/ wyraził jej piorun na grzbiecie. Dziewiąte lekarstwo. Wzywanie imienia JEZUS przenaświętszego/ także i Matki jego/ Anioła stróża/ i innych świętych Patronów. Dziesiąte lekarstwo. Modliwta gorąca złączona z postem/ masz u Mat: 17. 2. hist. c
się żegnać/ Páni vczyni sobie śmiech znabożeństwá ich/ śiedząc miedzy dwiemá okny/ tym czásem vderzy piorun ná ono mieysce: panią porwie y wpuł izby stołowey vderzył oźięmię; przeyszedsz z ku sobie podniosą Panią ná poły vmárłą/ tylo iey piorun krzyż niemáły wypalił ná grzbiećie/ ktory asz do śmierći nośiła ba y katoliczką niemieszkaiąc zostałá. Y ták czego ná czele nie chćiałá wyrażáć/ wyráził iey piorun na grzbiećie. Dziewiąte lekárstwo. Wzywánie imienia IEZVS przenaświętszego/ tákże y Mátki iego/ Anioła stroża/ y innych świętych Pátronow. Dzieśiąte lekárstwo. Modliwtá gorąca złączona z postem/ masz v Matt: 17. 2. hist. c
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 116
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
/ przy której instancją wniósł oraz/ aby Portugalczykom nie dał Posiłków/ i owszem/ żeby jego sprawiedliwszej stronie chciał fauere. Poseł Portugalski przeciwko temu wszytkiemu starania wielkie czyni; a Małżeństwo Królowi ofiaruje z Królewną Portugalską z wielkim posagiem pieniędzy gotowych. Temu się zaś przeciwia Parlament i Duchowieństwo tameczne/ prosząc Króla/ żeby niechciał Katoliczką Królową wprowadzić do Anglii/ proponując/ aby raczej pojął Królewnę Duńską/ której kryskę swoję dają Kupcy Londyńscy w nadzieję pożytków/ których przez to dostąpić sobie obiecują w Komercjach swoich na Bałtyckiem morzu. Sprzeciwiają się ciż Kupcy i Posłowi Hiszpańskiemu o Insułę Jamaika nazwaną/ którą w Indyej dostali pod czas Panowania CROMVELA starego/ a
/ przy ktorey instáncyą wniosł oraz/ áby Portugálcżykom nie dał Pośiłkow/ y owszem/ żeby iego spráwiedliwszey stronie chćiał fauere. Poseł Portugálski przećiwko temu wszytkiemu stáránia wielkie cżyni; á Máłżeństwo Krolowi ofiáruie z Krolewną Portugálską z wielkim poságiem pieniędzy gotowych. Temu się záś przećiwia Párláment y Duchowieństwo támecżne/ prosząc Krolá/ żeby niechćiał Kátolicżką Krolową wprowádźić do Angliey/ proponuiąc/ áby rácżey poiął Krolewnę Duńską/ ktorey kryskę swoię dáią Kupcy Londyńscy w nádźieię pożytkow/ ktorych przez to dostąpić sobie obiecuią w Commercyách swoich ná Báltyckiem morzu. Sprzećiwiáią się ćiż Kupcy y Posłowi Hiszpáńskiemu o Insułę Iámáiká názwáną/ ktorą w Indyey dostáli pod cżás Pánowánia CROMVELA stárego/ á
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 6
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Ruś powróciło.
Odprawował się tego roku sejm w Warszawie w miesiącu sierpniu, na którym gdy o ujęciu Moskala radzą, aż nowe z zamorskiej północy rodzą się okazje. Nastąpił był przeszłego roku na królestwo szwedzkie Karol Gustaw, falcgraf ryński alias wojewoda, po królowej szwedzkiej (która ewangeliczką bywszy i tę religiją sobie zmierziwszy, wolnie katoliczką została i królestwa dziedzicznego temu to Karolowi ustąpiła, a sama do Rzymu pojechawszy, tam sobie rezydencyją uczynieła i w wierze katolickiej umarła), obrany zgodnie od Szwedów, sam młody i odważny. Ten mając sobie za urazę, że król polski Kazimierz jako dziedzic królestwa szwedzkiego królem się szwedzkim tytułował, wyprawił posła swego do niego
Ruś powróciło.
Odprawował się tego roku sejm w Warszawie w miesiącu sierpniu, na którym gdy o ujęciu Moskala radzą, aż nowe z zamorskiej północy rodzą się okazyje. Nastąpił był przeszłego roku na królestwo szwedzkie Karol Gustaw, falcgraf ryński alias wojewoda, po królowej szwedzkiej (która ewangeliczką bywszy i tę religiją sobie zmierziwszy, wolnie katoliczką została i królestwa dziedzicznego temu to Karolowi ustąpiła, a sama do Rzymu pojechawszy, tam sobie rezydencyją uczynieła i w wierze katolickiej umarła), obrany zgodnie od Szwedów, sam młody i odważny. Ten mając sobie za urazę, że król polski Kazimierz jako dziedzic królestwa szwedzkiego królem się szwedzkim tytułował, wyprawił posła swego do niego
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 117
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
z Syna sończy. Już nie krople, bo całe potoki wylewa Stojący u słupa, z nas się wdzięczności spodziewa, Ze krwawe z pod kamienia pryskając fontanny, Nam z oczu łzy wytoczą, kiedy JEZUS Rany. Nie krytykuj mnie proszę ktoś jest rozeznany, Ze tu stary wraz z nowym Zakon pomieszany W mym wierszu, Katoliczką jestem nie żydowką, Zle żyjących chcę moją oświecić przymowką. Ile w dzień śmierci tego, co Testament nowy, W wieczerniku stanowił, wyraźnemi słowy. Nie żyłam kiedy stary Zakon brał początek, Ja w nowy wierzę, gdy to piszę w Wielki piątek. Wracam się do DAWIDA z nim idę w podrożą, Cnoty
z Syna sończy. Już nie krople, bo cáłe potoki wylewa Stoiący u słupa, z nas się wdzięczności spodziewa, Ze krwawe z pod kámienia pryskaiąc fontany, Nam z oczu łzy wytoczą, kiedy JEZUS Rány. Nie krytykuy mnie proszę ktoś iest rozeznány, Ze tu stáry wraz z nowym Zákon pomieszany W mym wierszu, Kátoliczką iestem nie żydowką, Zle żyiących chcę moią oświecić przymowką. Jle w dzień śmierci tego, co Testáment nowy, W wieczerniku stánowił, wyraźnemi słowy. Nie żyłam kiedy stáry Zákon bráł początek, Já w nowy wierzę, gdy to piszę w Wielki piątek. Wrácam się do DAWIDA z nim idę w podrożą, Cnoty
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 62
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
pychy) na watykanie w Rzymie zawiesić na ofiarę szpadę swoję, in quantumby mu stolica święta apostolska nie oddała pozostałych splendorów królewskich, po prababie jego, Krystynie. Ta królowa zdała była dziadowi tego króla, siostrzeńcowi jej rodzonemu Karolowi X., królestwo szwedzkie w r. p. l659, a sama pojechawszy do Rzymu została katoliczką i tam na dewocji żywota dokonała; umarła, przeżywszy lat 63, r. p. 1689. Deklarowała jej była Szwecja coroczną dawać prowizją 150 tysięcy talerów twardych z Pomeranii, lecz tego nie dotrzymano, i musieli tę królową ojcowie święci żywić, dawając jej do śmierci znaczną sumę szkudów co miesiąc. A tak podobniej było
pychy) na watykanie w Rzymie zawiesić na ofiarę szpadę swoję, in quantumby mu stolica święta apostolska nie oddała pozostałych splendorów królewskich, po prababie jego, Krystynie. Ta królowa zdała była dziadowi tego króla, siostrzeńcowi jéj rodzonemu Karolowi X., królestwo szwedzkie w r. p. l659, a sama pojechawszy do Rzymu została katoliczką i tam na dewocyi żywota dokonała; umarła, przeżywszy lat 63, r. p. 1689. Deklarowała jéj była Szwecya coroczną dawać prowizyą 150 tysięcy talerów twardych z Pomeranii, lecz tego nie dotrzymano, i musieli tę królową ojcowie święci żywić, dawając jéj do śmierci znaczną sumę szkudów co miesiąc. A tak podobniéj było
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 124
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
