powinien Szlachcie rozdawać. Monopoliów, cłów, Kontrybucyj, Akcyz, ani żadnych podatków stawić może tylko Sejm. Król powinien granic bronić ale sumptem Rzeczypospolitej, o czym wszystkim Pacta Conventa wolno czytać, kto nie dowierza; wolno widzieć w Traktacie 1717. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. OSOBA KrólOWEJ
KRólowa nie może być koronowana tylko Katoliczka Rzymska, tak Aleksandra Zona Schizmatyczka nie była koronowana, jako i Augusta II. dla odmiennych Wiar. Królową Arcybiskup Gnieźnieński koronowac powinien, o której koronacją według Ceremoniarza sam Król powinien prosić Koronatora, i w Krakowie powinna być koronowana. Przysięgi żadnej nie czyni, ani nie odbiera od nikogo. Ministrów swoich mieć powinna, Marszałka
powinien Szlachćie rozdawać. Monopoliów, cłów, Kontrybucyi, Akcyz, ani żadnych podatków stawić może tylko Seym. Krôl powinien granic bronić ale sumptem Rzeczypospolitey, o czym wszystkim Pacta Conventa wolno czytać, kto nie dowierza; wolno widźieć w Traktaćie 1717. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. OSOBA KROLOWEY
KRólowa nie może byc koronowana tylko Katoliczka Rzymska, tak Alexandra Zona Schizmatyczka nie była koronowana, jako i Augusta II. dla odmiennych Wiar. Królową Arcybiskup Gnieznieński koronowac powinien, o którey koronacyą według Ceremoniarza sam Król powinien prośić Koronatora, i w Krakowie powinna być koronowana. Przysięgi żadney nie czyni, ani nie odbiera od nikogo. Ministrów swoich mieć powinna, Marszałka
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 147
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
jednej.
Czemu to pani dajesz tę rzecz niejednemu, Której ślubiłaś nie dać (krom męża) żadnemu? R. Dawna moda, a zwłaszcza dworska tego uczy: Nie wadzi mieć do jednej kłodki kilka kluczy. 801. Do Kasie.
Choć cię kto na żart spyta, Kasiu, jakiejś wiary? Żeś katoliczka, prawisz bez końca, bez miary; Przyznam ci, że i Luter tobą się nie zbrzydzi, Gdy ku wszytkim twą miłość katolicką widzi. 802. Do Zosie.
Ilekroć we zwierciadło pojrzysz, Zosiu moja, Hardą cię zaraz czyni twarz anielska twoja. Lecz pomni, żeś swojemu zwierciadłu podobna; Jasna, gładka
jednej.
Czemu to pani dajesz tę rzecz niejednemu, Ktorej ślubiłaś nie dać (krom męża) żadnemu? R. Dawna moda, a zwłaszcza dworska tego uczy: Nie wadzi mieć do jednej kłodki kilka kluczy. 801. Do Kasie.
Choć cię kto na żart spyta, Kasiu, jakiejś wiary? Żeś katoliczka, prawisz bez końca, bez miary; Przyznam ci, że i Luter tobą się nie zbrzydzi, Gdy ku wszytkim twą miłość katolicką widzi. 802. Do Zosie.
Ilekroć we zwierciadło pojrzysz, Zosiu moja, Hardą cię zaraz czyni twarz anielska twoja. Lecz pomni, żeś swojemu zwierciadłu podobna; Jasna, gładka
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 291
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
tak że przezeń idącym lubo jadącym nie zdaje się być most, jeno ulica pięknie brukowana, jako i inne żadnej nie mając dyskrepancjej.
W tym mieście jako i w całym państwie angielskim wszytko profesja fidei kalwińska. Kościoła żadnego nie masz katolickiego, jeno jedna kapliczka w pałacu
królowej, in gratiam samej królowej, która jest katoliczka, ponieważ Portugalka, gdzie się msze odprawują przez kapelanów królowej. Ci póki są w pałacu utuntur habitu93 mniskiego, a jako debent egredi albo jechać z królową biorą kawalerskie suknie et arma ad latus, bo by byli pewnie a plebe ukamieniowani, gdyby apparerent in suo habitu kędy w mieście albo extra.
Civitas we wszytkie
tak że przezeń idącym lubo jadącym nie zdaje się być most, jeno ulica pięknie brukowana, jako i inne żadnej nie mając dyskrepancjej.
W tym mieście jako i w całym państwie angielskim wszytko profesja fidei kalwińska. Kościoła żadnego nie masz katolickiego, jeno jedna kapliczka w pałacu
królowej, in gratiam samej królowej, która jest katoliczka, ponieważ Portugalka, gdzie się msze odprawują przez kapelanów królowej. Ci poko są w pałacu utuntur habitu93 mniskiego, a jako debent egredi albo jechać z królową biorą kawalerskie suknie et arma ad latus, bo by byli pewnie a plebe ukamieniowani, gdyby apparerent in suo habitu kędy w mieście albo extra.
Civitas we wszytkie
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 303
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
niewiasty do SS. rzeczy i SS Sakramentów sprawowania przypuszczali. Zgoła ten wiek nieszczęśliwy miał Atalye, Machy, Jezabelle, Herodiady, Seleny, Konstancje, Eudoksye złe.
Po śmierci bowiem Maryj, jeno obieła rządy Królestwa Angielskiego Elżbieta, Henryka VIII Córka z Anny Boleny nie prawdziwej Zony, za życia Ojca i Siostry Maryj powierzchowna Katoliczka, Dekretem owym Klemensa VII. pro spuria uznana, Jeno Królową proklamowana, znać dała Pawłowi III. Papieżowi o swej na Tron Elewacyj, ale Papież jako niepodściwego łoża nie użnał za Królową; zaraz tedy ona Katolickim Kaznodziejom milczeć kazała, Heretykom wygnanym dała wolność powrócenia się: Biskupowi jednemu przed sobą celebrującemu Hostyj podnosić niekazała
niewiasty do SS. rzeczy y SS Sakramentow sprawowania przypuszczali. Zgoła ten wiek nieszczęśliwy miał Attalye, Machy, Iezabelle, Herodiady, Seleny, Konstancye, Eudoxye złe.
Po śmierci bowiem Maryi, ieno obieła rządy Krolestwa Angielskiego Elżbieta, Henryka VIII Corka z Anny Boleny nie prawdziwey Zony, za życia Oyca y Siostry Maryi powierzchowna Katoliczka, Dekretem owym Klemensa VII. pro spuria uznana, Jeno Krolową proklamowana, znać dała Pawłowi III. Papieżowi o swey na Tron Elewacyi, ale Papież iako niepodściwego łoża nie użnał za Krolową; zaraz tedy ona Katolickim Kaznodzieiom milczeć kazała, Heretykom wygnanym dała wolność powrocenia się: Biskupowi iednemu przed sobą celebruiącemu Hostyi podnosić niekazałá
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 107
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nawrócenia i nauki) na żadne niewczasy i prace. Niech Pan nasz użyczy nam łaski swojej/ żebyśmy tego wielkiego sługi jego naśladowali/ a byli z nim uczestnikami tej chwały/ której on teraz w niebie zażywa w stopniu wysokim/ jako się spodziewamy.
W Juli także jedna czarownica dosyć sławna/ którą była nawróciła Indianka Katoliczka jej znajoma/ oznajmiła spowiednikowi swemu Societatis naszej/ jako jednego czasu gdy była na polu/ ukazało się jej wiele czartów w straszliwej postaci/ namawiając ją/ żeby się zaś do czarowania wróciła/ aby zatym była bogatą i w poważeniu/ a po cudzych rękach poniewierając się nie chodziła. Na to widzenie i zaproszenie przelękła się
náwrocenia y náuki) ná żadne niewczásy y prace. Niech Pan nász użyczy nam łáski swoiey/ żebysmy tego wielkiego sługi iego náśládowáli/ á byli z nim uczestnikámi tey chwały/ ktorey on teraz w niebie záżywa w stopniu wysokim/ iáko się spodźiewamy.
W Iuli tákże iedná czárownicá dosyć sławna/ ktorą byłá náwroćiłá Indyánká Kátholiczká iey znáioma/ oznaymiłá spowiednikowi swemu Societatis nászey/ iáko iednego czásu gdy byłá ná polu/ ukazáło się iey wiele czártow w strászliwey postáci/ námawiáiąc ią/ żeby się záś do czárowánia wroćiłá/ áby zátym byłá bogátą y w poważeniu/ á po cudzych rękách poniewieráiąc się nie chodźiłá. Ná to widzenie y záproszenie przelękłá się
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 33.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
się wrócę do W. M. ale złość jego na inną go stronę obróciła/ bo mało dbając na wypełnienie swej obietnice czasu naznaczonego: gdy chciał rozwadzać dwu co się przed jego domem wadzili/ odniósł w uchu sztychową ranę/ od której umarł/ czasu do spowiedzi nie mając.
Nie daleko tegoż miasta jedna Indianka Katoliczka/ na każdą Niedzielę i święto zapowiedziane/ chodziła na pewne skryte miejsce/ Boską cześć bałwanowi oddawać/ i bydło mu ofiarować/ a potym Mszej słuchała. Gdy jednej Niedziele późno się do domu wróciła; Wytrykusz co ma staranie te przyprowadzać do kościoła/ którzy nie bywają/ abo późno przychodzą/ szedł ją upominać: ona
się wrocę do W. M. ále złość iego ná iną go stronę obroćiłá/ bo máło dbáiąc ná wypełnienie swey obietnice czásu náznáczonego: gdy chćiał rozwadzáć dwu co się przed iego domem wádźili/ odniosł w uchu sztychową ránę/ od ktorey umárł/ czásu do spowiedźi nie máiąc.
Nie dáleko tegoż miástá iedná Indyánká Kátholiczká/ ná káżdą Niedźielę y święto zápowiedźiáne/ chodźiłá ná pewne skryte mieysce/ Boską cześć báłwánowi oddáwáć/ y bydło mu ofiárowáć/ á potym Mszey słucháłá. Gdy iedney Niedźiele pozno się do domu wroćiłá; Wytrykusz co ma stáránie te przyprowádzáć do kośćiołá/ ktorzy nie bywáią/ ábo pozno przychodzą/ szedł ią upomináć: oná
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 38.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Morawskiego: a gdy go z niszczym odprawiono/ wziął przeciw królowej gniew i nienawiść wielką: którą potym wynurzył z upadkiem wszytkiej Religii i królestwa: a pomarli pod tym czasem/ co lepszy ludzie i praełaci Szcotscy: skąd znać/ iż to królestwo w roku 1558 pozbyło wszelkiej pomocy i ratunku. Umarła też Maria królowa Angielska Katoliczka/ i cnotliwa pani. A tak gdy potym przyszło tamto królestwo na Isabellę/ która wszytką siłą swą wprowadziła tam odstępstwo/ i doskonałą rebelią przeciw Chrystusowi/ przyczyniło się też niebezpieczeństwa: i prędko za tym przyszła zguba Religii w Szkocjej. Królowa Maria pragnąc dodać jakiego lekarstwa na wielkie nierządy/ które się po wszytkim królestwie pokazowały
Moráwskiego: á gdy go z nisczym odpráwiono/ wźiął przećiw krolowey gniew y nienawiść wielką: ktorą potym wynurzył z vpadkiem wszytkiey Religiey y krolestwá: á pomárli pod tym czásem/ co lepszy ludźie y praełaći Szcotscy: zkąd znáć/ iż to krolestwo w roku 1558 pozbyło wszelkiey pomocy y rátunku. Vmárłá też Márya krolowa Angielska Kátholiczká/ y cnotliwa páni. A ták gdy potym przyszło támto krolestwo ná Isábellę/ ktora wszytką śiłą swą wprowádźiłá tám odstępstwo/ y doskonáłą rebellią przećiw Chrystusowi/ przyczyniło się też niebespieczeństwá: y prędko zá tym przyszłá zgubá Religiey w Szkotiey. Krolowa Márya prágnąc dodáć iákiego lekárstwá ná wielkie nierządy/ ktore się po wszytkim krolestwie pokázowáły
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 76
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wydawszy raz ognia, rozniesiona po polu, więcej do sprawy nie przyszła. A lubo ten pogrzeb nie miał żadnej asystencji kościelnej ani ministra dysydenckiego, tylko samych żołnierzy i lud cisnący się zwyczajnie na widok nowy i okazały, królowa jednak, dowiedziawszy się o nim (będąc z mężem królem natenczas w Drezdnie), jako żarliwa katoliczka i święta pani, tak mocno nalegała na Czartoryskiego, biskupa poznańskiego, o ten pogrzeb, że musiał złożyć z oficjalstwa warszawskiego Grzegorzewskiego, który na wspomnioną eksportacją dał konsens.
Tegoż roku 1750 szelągi nowe sprowadzone z Saksonii, pod stemplem królewskim i Rzeczypospolitej bite, miedziane, pokazały się w Warszawie, a z niej rozeszły
wydawszy raz ognia, rozniesiona po polu, więcej do sprawy nie przyszła. A lubo ten pogrzeb nie miał żadnej asystencji kościelnej ani ministra dysydenckiego, tylko samych żołnierzy i lud cisnący się zwyczajnie na widok nowy i okazały, królowa jednak, dowiedziawszy się o nim (będąc z mężem królem natenczas w Drezdnie), jako żarliwa katoliczka i święta pani, tak mocno nalegała na Czartoryskiego, biskupa poznańskiego, o ten pogrzeb, że musiał złożyć z oficjalstwa warszawskiego Grzegorzewskiego, który na wspomnioną eksportacją dał konsens.
Tegoż roku 1750 szelągi nowe sprowadzone z Saksonii, pod stemplem królewskim i Rzeczypospolitej bite, miedziane, pokazały się w Warszawie, a z niej rozeszły
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 54
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
