włoży nań/ jeśli się onego monsztuku bojąć/ nazad ustąpi/ pochotnywając sobą możesz go na jazdę obrócić. Otargnąwszy go/ abo przy Koniu/ abo w wozie. Ale ów który w wodzej/ zaraz leży rozciągnąwszy się/ niedbając na monsztuk podpięty/ już go możesz do wozu obrócić. Zrzebięta mają być przy klaczach/ do Świętego Marcina/ abo póki klacza przyjmować je będzie. A potym do Stajniej/ na nie uwiązanie/ żeby wolne chodzenie/ i wegnanie przestrone/ i ono ogrodzenie miały/ by i drugą Stajnią/ przeciwko ich staniu postanowić/ dla przechodzenia. Siana dobrego za drabiny/ Owsa na czworo korzec/ Sieczki rżanej pułkorca
włoży nań/ ieśli sie onego monsztuku boiąć/ názad vstąpi/ pochotnywáiąc sobą możesz go ná iázdę obroćić. Otárgnąwszy go/ ábo przy Koniu/ ábo w woźie. Ale ow ktory w wodzey/ záraz leży rośćiągnąwszy sie/ niedbáiąc ná monsztuk podpięty/ iuż go mozesz do wozu obrocić. Zrzebiętá máią bydź przy kláczách/ do Swiętego Marćiná/ ábo poko kláczá przyimowáć ie będźie. A potym do Stáyniey/ ná nie vwiązánie/ żeby wolne chodzenie/ y wegnánie przestrone/ y ono ogrodzenie miáły/ by y drugą Stáynią/ przećiwko ich staniu postánowić/ dla przechodzenia. Siáná dobrego zá drabiny/ Owsá ná czworo korzec/ Sieczki rżáney pułkorcá
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 9
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
klacz 10 jednego w krajach gorących zażywają; w zimnych jakoto w Polsce do ośmiu albo dziewięciu, według Hyppicae Artis Nauczycielów. Klacza też (nie kłacz) ma być niestara, wzrostu pięknego, zadu nie rozbitego, maści dobieranej i cnot, brzucha głębokiego, mięsistego całego ciała, W koniach do stada i w klaczach mają być konsyderowane lata. Koń od lat trzech wieku swego do lat 30 chować stado może; inne od lat 4 do 30 według Kolumelli wielkiego in AEconomicis Praktyka. Koń nazwiskiem Opuntius u Arystotelesa do lat 40, wydawał Sukcesorów, co należy do dobrej konia konstytucyj, i jego chowania. Doskonalsi jednak i dłuższej praktyki Hipikowie
klacz 10 iednego w kraiach gorących zażywaią; w zimnych iakoto w Polszcze do ośmiu albo dziewięciu, według Hyppicae Artis Nauczycielow. Klacza też (nie kłacz) ma bydź niestára, wzrostu pięknego, zadu nie rozbitego, maści dobieraney y cnot, brzucha głębokiego, mięsistego całego ciała, W koniach do stada y w klaczach maią bydź konsyderowane lata. Koń od lat trzech wieku swego do lat 30 chować stado może; inne od lat 4 do 30 według Kolumelli wielkiego in AEconomicis Praktyka. Koń nazwiskiem Opuntius u Aristotelesa do lat 40, wydawał sukcessorow, co należy do dobrey konia konstytucyi, y iego chowania. Doskonalsi iednak y dłuzszey praktyki Hippikowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 476
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Mleko,a wam serwatki.
I gospodarz, z przyszłego miarę biorąc żniwa, Wiotche strzechy poszywa, Brogi stawia na jare i ozime zboża, Bo blisko łaska boża. Klepie kosę zawczasu, Łąki zrosły do pasu.
Brzemienne sady wspiera, ale drzewa zbytnie W czerwcu siekierą wytnie. Źrebce mu się po cudnych co dzień klaczach rodzą, Drugie już w cugu chodzą. Gęsto się roi pczoła, Ledwie ulom podoła.
Już barciami szeroką poosadzał puszczą; Ryby mu w stawach pluszczą. Jak żywo, nie oszpeci lipowego cienia Z ogórkami pieczenia. Do kochanego chłodu Nie zawadzi dzban miodu.
Miłe lato nastało. Flis, pilen żeglugi, Puszcza statki na
Mleko,a wam serwatki.
I gospodarz, z przyszłego miarę biorąc żniwa, Wiotche strzechy poszywa, Brogi stawia na jare i ozime zboża, Bo blisko łaska boża. Klepie kosę zawczasu, Łąki zrosły do pasu.
Brzemienne sady wspiera, ale drzewa zbytnie W czerwcu siekierą wytnie. Źrebce mu się po cudnych co dzień klaczach rodzą, Drugie już w cugu chodzą. Gęsto się roi pczoła, Ledwie ulom podoła.
Już barciami szeroką poosadzał puszczą; Ryby mu w stawach pluszczą. Jak żywo, nie oszpeci lipowego cienia Z ogórkami pieczenia. Do kochanego chłodu Nie zawadzi dzban miodu.
Miłe lato nastało. Flis, pilen żeglugi, Puszcza statki na
Skrót tekstu: PotNabKuk_I
Strona: 524
Tytuł:
Pieśni nabożne ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ jelita szerokiego/ naostatek nie suchorlawego/ ale mięsistego wszędzie ciała. A to dla tego/ aby źrzebię nosząc/ więtsze prace wycierpieć/ a potym porodziwszy z dostatkiem mleka dodawać mogła. Lecz tego samego dosyć nie będzie/ gdyby też i to co się wyższej rozbierało o piękności i o dobroci końskiej/ i w klaczach nie upatrowało/ gdyż do potomstwa tak pięknej potrzeba samice/ jako i samca. Od wielu a do wielu lat, tak koń jako świerzopa pożyteczna być może do płodu. Rozdział 15.
Różne mądrych ludzi zdania w piśmie są podane o tym: Abowiem niektórzy twierdzą/ że od lat trzech do dwudziestu koń dobry może
/ ielitá szerokiego/ náostátek nie suchorláwego/ ále mięśistego wszędźie ćiáłá. A to dla tego/ áby źrzebię nosząc/ więtsze prace wyćierpieć/ á potym porodźiwszy z dostátkiem mleká dodáwáć mogłá. Lecz tego sámego dosyć nie będźie/ gdyby też y to co się wyższey rozbieráło o pięknośći y o dobroći końskiey/ y w kláczách nie vpátrowáło/ gdyż do potomstwá ták piękney potrzebá sámice/ iáko y sámcá. Od wielu á do wielu lat, ták koń iáko świerzopá pożyteczna być może do płodu. Rozdział 15.
ROżne mądrych ludźi zdánia w pismie są podáne o tym: Abowiem niektorzy twierdzą/ że od lat trzech do dwudźiestu koń dobry może
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Cijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
na tym przestawają/ co sama natura znosi/ a nie kwapiąc się gniłek wybierać/ aż pierwej w słomie dojźrzeją/ ani więcej nie pożądywają miasto jednego pięknego i dobrego stada swego konia/ parę z szkodą maciorki klusiąt nikczemnych dostawać. Lecz ja i tu i wszędzie o dobrych i przednich maciorkach wspominam/ a nie o lada klaczach/ z któremi dla częstszych podjezdków według każdego zdania postępować się może.
Przytym króciuchno dołożyć mi się chce/ abym nic i potrzebnego i rozkosznego nie opuścił. Chceszli aby za pracą twą źrzebiec abo klaczka się porodziła/ uchowaj świerzopę przed pełnią Miesiąca trzy dni/ a stąd źrzebca mieć będziesz. Uchowawszy ją zasię
ná tym przestawáią/ co sámá náturá znośi/ á nie kwápiąc się gniłek wybieráć/ áż pierwey w słomie doyźrzeią/ áni więcey nie pożądywáią miásto iednego pięknego y dobrego stádá swego koniá/ parę z szkodą máćiorki kluśiąt nikczemnych dostáwáć. Lecz ia y tu y wszędźie o dobrych y przednich máćiorkách wspominam/ á nie o ládá kláczách/ z ktoremi dla częstszych podiezdkow według káżdego zdánia postępowáć się może.
Przytym kroćiuchno dołożyć mi się chce/ ábym nic y potrzebnego y roskosznego nie opuśćił. Chceszli áby zá pracą twą źrzebiec ábo kláczká się porodźiłá/ vchoway świerzopę przed pełnią Mieśiącá trzy dni/ á stąd źrzebcá mieć będźiesz. Vchowawszy ią zásię
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Dijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
