, oprowadzi. Prowadzi was do Kamieńca Litewskiego i palcem tam pokazuje kościół, który prawie on sam kosztem swoim zbudował. Ta też mówi: bazyliańska cerkiew w Kamieńcu od niego znaczną kwotą pieniędzy wysypaną na nią erygowana. Z Kamieńca prowadzi was do Radzanowa, miasta w województwie płockim dziedzicznego, i ukazuje kościół od niego z wszelkim kościelnym aparatem tak wystawiony i ozdobiony, że Bóg w nim sakramentalny przystojnie mieszkać może.
Ten kościół pokazawszy, dalej was święta religia prowadząc mówi: owe trzy piękne, nowe w dobrach dziedzicznych Rohaczach, Horodyszczu i Szeszowie wystawione cerkwie znaczne to trzy łaski fundatorskie starosty stokliskiego. A że kościół wielebnych ks. ks. dominikanów w Janowie
, oprowadzi. Prowadzi was do Kamieńca Litewskiego i palcem tam pokazuje kościół, który prawie on sam kosztem swoim zbudował. Ta też mówi: bazyliańska cerkiew w Kamieńcu od niego znaczną kwotą pieniędzy wysypaną na nią erygowana. Z Kamieńca prowadzi was do Radzanowa, miasta w województwie płockim dziedzicznego, i ukazuje kościół od niego z wszelkim kościelnym aparatem tak wystawiony i ozdobiony, że Bóg w nim sakramentalny przystojnie mieszkać może.
Ten kościół pokazawszy, dalej was święta religia prowadząc mówi: owe trzy piękne, nowe w dobrach dziedzicznych Rohaczach, Horodyszczu i Szeszowie wystawione cerkwie znaczne to trzy łaski fundatorskie starosty stokliskiego. A że kościół wielebnych ks. ks. dominikanów w Janowie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 493
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
przy wierzchach tych kołów przywiązaną obwodzą. Gdy to się stanie, to jest te koło zrobią, na froncie linii wojska stojącego, o kilkoro jednak stai od tej linii, za którą w tyle jest obóz, stawią niedaleko półnamiotu hetmańskiego drugi wielki namiot hetmański jak kościół, dla mszy świętej w nim odprawienia, i za tym kościelnym namiotem drugi rozbijają mniejszy namiot hetmański, w którym różne rzeczy potrzebne składają.
Tandem potem hetman wielki z liczną barzo asystencją i kalwakatą wyjeżdża z stancji swojej z miasta do obozu. Prowadzą przed nim rumaki, pięć lub sześć, bogato ubrane, z kitami, buń-
czukami, koncerzami, pod bogatymi dywdykami, masztalerze pieszo.
przy wierzchach tych kołów przywiązaną obwodzą. Gdy to się stanie, to jest te koło zrobią, na froncie linii wojska stojącego, o kilkoro jednak stai od tej linii, za którą w tyle jest obóz, stawią niedaleko półnamiotu hetmańskiego drugi wielki namiot hetmański jak kościół, dla mszy świętej w nim odprawienia, i za tym kościelnym namiotem drugi rozbijają mniejszy namiot hetmański, w którym różne rzeczy potrzebne składają.
Tandem potem hetman wielki z liczną barzo asystencją i kalwakatą wyjeżdża z stancji swojej z miasta do obozu. Prowadzą przed nim rumaki, pięć lub sześć, bogato ubrane, z kitami, buń-
czukami, koncerzami, pod bogatymi dywdykami, masztalerze pieszo.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 692
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
confutandos Graecos z rozkazu Grzegorza X Papieża, a to Roku 1274. 7 Marca, lat mając wtedy 50. Ciało jego do Tolosy Miasta sprowadzone, a Ramie Paryskiemu Kościołowi Z: Jakuba do swoich Braci dane z rozkazu Urbana V: Od Jana XXII Papieża w Katalog Świętych wpisany, Roku 1323 od Piusa V piątym Doktorem Kościelnym nazwany. Piszą niektórzy o nim, iż się i Greckiego języka nauczył. Napisał pracy swojej Tomów 17; między któremi Operami jego najcelniejsza Summa Theologiae, wszytkich Teologów pochwalona iudiciô. On jako wszyscy wiedzą i trzymają Autorowie, skoncypował Officium na Fest Bożego Ciała, na obligacją Urbana IV Papieża, ten Fest aprobującego. Z samego
confutandos Graecos z roskazu Grzegorza X Papieża, á to Roku 1274. 7 Marca, lat maiąc wtedy 50. Ciało iego do Tolosy Miasta sprowadzone, á Ramie Paryskiemu Kościołowi S: Iakuba do swoich Braci dane z roskazu Urbana V: Od Iana XXII Papieża w Katalog Swiętych wpisany, Roku 1323 od Piusa V piątym Doktorem Kościelnym nazwany. Piszą niektorzy o nim, iż się y Greckiego ięzyka nauczył. Napisał pracy swoiey Tomow 17; między ktoremi Operami iego naycelnieysza Summa Theologiae, wszytkich Teologow pochwalona iudiciô. On iako wszyscy wiedzą y trzymaią Autorowie, skoncypował Officium na Fest Bożego Ciała, na obligacyą Urbana IV Papieża, ten Fest approbuiącego. Z samego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 695
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
tysiące. W drugiej wieży zegar jest. W trzeciej ku zamkowi mniejsze dzwony Wikaryjskie są.
2. Kościół Z. Michała. Tamże w zamku od Bolesława Chabrego prędko po przyjęciu wiary Chrześcijańskiej na zamku zbudowany i nadany. Potym od Kazimirza wielkiego/ który w Polsce wiele kościołów pomurował i miast murem obwiódł/ wymurowany i sprzętem kościelnym ozdobiony Roku 1355. Ma dwu Prałatów/ Proboszcza/ i Kustosza/ i trzech Kanoników i klerykę/ także Mansionarze co godziny o Pannie Mariej na każdy dzień odprawują. Tam na wielki Czwartek ludzie pospolicie komunią świętą zwykli brać. Pierwsza Część
3. Kościół Z. Jerzego. Także na Zamku Krakowskim zaraz po przyjęciu wiary zbudowany
tyśiące. W drugiey wieży zegar iest. W trzećiey ku zamkowi mnieysze dzwony Wikáriyskie są.
2. Kośćioł S. Micháłá. Támże w zamku od Bolesłáwá Chábre^o^ prędko po przyięćiu wiáry Chrześćiáńskiey ná zamku zbudowány y nádány. Potym od Káźimirzá wielkiego/ ktory w Polszcze wiele kośćiołow pomurował y miast murem obwiodł/ wymurowány y sprzętem kośćielnym ozdobiony Roku 1355. Ma dwu Práłatow/ Proboszczá/ y Kustoszá/ y trzech Kánonikow y klerykę/ także Mánsionarze co godźiny o Pánnie Máryey ná káżdy dźień odpráwuią. Tám ná wielki Czwartek ludźie pospolićie kommunią świętą zwykli bráć. Pierwsza Część
3. Kośćioł S. Ierzego. Tákże ná Zamku Krákowskim záraz po przyięćiu wiáry zbudowány
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 23
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
murem, basztami, fosami opasali, armatą wzmocnili. Sikstus V. najwięcej świadczył, temu miejscu, jako w życiu jego wyraziłem. EUROPA. We Włoskich Prowincjach co jest osobliwszego.
DOMEK ten jest w samym Kościele z Ciosów murowanym ex Votis Katolików dziwnie zbogaconym, osobliwie od różnycn Monarchów. Gdy te święte Domostwo murem Kościelnym wesprzeć dla dalszej konserwacyj chciano, zawsze cudownie mury odsuwały się od ścian Domku, zaczym tak sine adminiculo stoi cum miraculo, na żadnych nie wsparty fundamentach, zdaleka marmurową opasany Kaplicą śliczną sculpturis mirandis adornowaną. Jest tam za szkłem Sukienka MATKI Najświętszej, kominek, na którym CHRYSTUSOWI Panu sobie i JózefOWI Z. jeść gotowała
murem, basztami, fosami opasali, armatą wzmocnili. Sixtus V. naywięcey świadczył, temu mieyscu, iáko w życiu iego wyraźiłem. EUROPA. We Włoskich Prowincyach co iest osobliwszego.
DOMEK ten iest w samym Kościele z Ciosow murowánym ex Votis Katolikow dźiwnie zbogaconym, osobliwie od rożnycn Monárchow. Gdy te święte Domostwo murem Kościelnym wesprzeć dla dalszey konserwácyi chciano, záwsze cudownie mury odsuwáły się od ścian Domku, záczym tak sine adminiculo stoi cum miraculo, ná źadnych nie wsparty fundamentach, zdaleka marmurową opasany Kaplicą śliczną sculpturis mirandis adornowáną. Iest tam zá szkłem Sukienka MATKI Nayświętszey, kominek, ná ktorym CHRYSTUSOWI Panu sobie y IOZEFOWI S. ieść gotowała
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 171
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nabożna/ złośliwej niewiasty od ś. Atanazjusa żądała/ i snadnie otrzymała. 159.
Niektóra nabożna i dziwnie cierpliwości białagłowa w Alerandriej/ dosyć znacznej Familii będąc/ w domu który jej rodzicy zostawili/ nabożnie Panu Bogu służyła. Przyszedszy do z. pamięci Biskupa Atanazjusa/ żądała aby jej dał jaką wdowę z tych które dochodem Kościelnym żywiono/ a ona ją opatrować chciała we wszytkim. Biskup tedy pochwaliwszy jej przedsięwzięcie/ że ją do uczynków miłosiernych widział być barzo prędką/ kazał ze wszytkich wdów wybrać co navczciwszą/ i która była jako zwierciadło pobożności wszelakiej inym. Zaprowadzona tedy do domu swego/ wszelakim sposobem jej usługowała/ ale doznawszy tej cnoty/ cichości
nabożna/ złośliwey niewiásty od ś. Athánázyusá żądáłá/ y snádnie otrzymałá. 159.
NIektora nabożna y dźiwnie ćierplowośći białagłowá w Alerándryey/ dosyć znáczney Fámiliey będąc/ w domu ktory iey rodźicy zostáwili/ nabożnie Pánu Bogu służyłá. Przyszedszy do s. pámięći Biskupá Athánázyusá/ żądałá áby iey dał iáką wdowę z tych ktore dochodem Kośćielnym żywiono/ á oná ią opátrowáć chćiáłá we wszytkim. Biskup tedy pochwaliwszy iey przedsięwźięćie/ że ią do vczynkow miłośiernych widźiał bydź bárzo prędką/ kazał ze wszytkich wdow wybráć co navczćiwszą/ y ktora byłá iáko zwierćiadło pobożnośći wszelákiey inym. Záprowadzona tedy do domu swego/ wszelákim sposobem iey vsługowáłá/ ále doznawszy tey cnoty/ ćichośći
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 170
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
za Boską pomocą zbili wojsko Ludwikowe/ tak że ledwie go co uszło. Nawet posiłki/ które Ludwikowi szły morzem/ częścią od Anglików przejęte/ częścią od nawałności nadwątlone; a Ludwik sam w Londynie oblężony musiał pokoj z Henrykiem Królem zawrzeć/ za sprawą Posła Papieskiego Gwallona/ przed którym na Ewangelią przysiągł/ że za kościelnym rozsądkiem pójdzie/ i po rozkażaniu Papieskiemu dość uczyni: i tak uwolniony od klątwy wrócił się do Francyj. 7. Miłosierdzie na ubogich. Wiek 13. Rok P. 1217. Honoriusza III. 1. Ottona 9. Piotra Cesarza 1. 8. Angielskie rzeczy. 9. Cesarz o oddanie Sycylij napomniony.
O
zá Boską pomocą zbili woysko Ludwikowe/ ták że ledwie go co uszło. Náwet pośiłki/ ktore Ludwikowi szły morzem/ częśćią od Anglikow przeięte/ częśćią od nawałnośći nadwątlone; á Ludwik sam w Londynie oblężony muśiał pokoy z Henrykiem Krolem záwrzeć/ za spráwą Posłá Pápieskiego Gwálloná/ przed ktorym na Ewangelią przyśiągł/ że zá kośćielnym rozsądkiem poydźie/ i po roskażániu Papieskiemu dość uczyni: i tak uwolniony od klątwy wroćił się do Fráncyi. 7. Miłośierdźie ná ubogich. Wiek 13. Rok P. 1217. Honoriusza III. 1. Ottona 9. Piotra Cesarza 1. 8. Angielskie rzecży. 9. Cesarz o oddánie Sycylij nápomniony.
O
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 38
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
inwestygacyją: 1-mus. Wawrzyniec Pawłowski, mieszczanin wielicki, który naówczas był walaczem. 2-dus. Stach Fierkowicz, teraźniejszy rząpiowy starogórny, naówczas similiter walaczem będący. 3-tius. Walenty Bojarski, obywatel wielicki, który naówczas był kopaczem. 4-tus. Wojciech Pszczoła, który naówczas w „Kloskach” robił, a teraz jest dziadkiem farnym kościelnym. 5-tus. Jakub Noska, który naówczas był także kopaczem. 6-tus. Jakub Rachwał, który naówczas był wozakiem. 7-mus. Jakub Lipowski, już naówczas et hucusque walacz. 8-vus. Wojciech Wierzbicki naówczas piecowy, teraz łojowy. 9-nus. Marcin Majko, naówczas cieśla kasztowy, teraz wozak. 10-mus. Kasper Miarka,
inwestygacyją: 1-mus. Wawrzyniec Pawłowski, mieszczanin wielicki, który naówczas był walaczem. 2-dus. Stach Fierkowicz, teraźniejszy rząpiowy starogórny, naówczas similiter walaczem będący. 3-tius. Walenty Bojarski, obywatel wielicki, który naówczas był kopaczem. 4-tus. Wojciech Pszczoła, który naówczas w „Kloskach” robił, a teraz jest dziadkiem farnym kościelnym. 5-tus. Jakub Noska, który naówczas był także kopaczem. 6-tus. Jakub Rachwał, który naówczas był wozakiem. 7-mus. Jakub Lipowski, już naówczas et hucusque walacz. 8-vus. Wojciech Wierzbicki naówczas piecowy, teraz łojowy. 9-nus. Marcin Majko, naówczas cieśla kasztowy, teraz wozak. 10-mus. Kasper Miarka,
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 141
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
ten Jezus ożyć? (Samem słyszał hałas w nocy.) Jakiejż by to był człek mocy! Rotmistrz troje dziwy prawi. Szydłoć się z woru wyjawi; Aleć i przy śmierci jego Słońce zbyło światła swego, Ziemia wszytka z gruntu drżała, A zasłona się przerwała, Która ludzi dzieli z Bogiem Za świętym kościelnym progiem; Pootwierały się groby, Wydając zmarłe osoby; Więc i ten ślepy nie baje, Co mu tak siła przyznaje, Przebiwszy mu bok oszczepem — A był z urodzenia ślepem! Podrwiłem ja tu szkaradnie! Jak to czasem i sen zgadnie! Ach, przestrzegałać mnie żona, Że to sprawa ukrzywdzona. Po
ten Jezus ożyć? (Samem słyszał hałas w nocy.) Jakiejż by to był człek mocy! Rotmistrz troje dziwy prawi. Szydłoć się z woru wyjawi; Aleć i przy śmierci jego Słońce zbyło światła swego, Ziemia wszytka z gruntu drżała, A zasłona się przerwała, Która ludzi dzieli z Bogiem Za świętym kościelnym progiem; Pootwierały się groby, Wydając zmarłe osoby; Więc i ten ślepy nie baje, Co mu tak siła przyznaje, Przebiwszy mu bok oszczepem — A był z urodzenia ślepem! Podrwiłem ja tu szkaradnie! Jak to czasem i sen zgadnie! Ach, przestrzegałać mnie żona, Że to sprawa ukrzywdzona. Po
Skrót tekstu: PotZmartKuk_I
Strona: 610
Tytuł:
Dialog o zmartwychwstaniu pańskim.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Zofię i Teresę, dzieci swoje, oddała. - -
Die 4 aprilis. Piersi srebrne P. Stanisław Chociszowski złotnik i mieszczanin lwowski, ofiarował, polecając się N.P. w chorobie swej w opiekę. - -
Connotatia sreber kaplicy N. Panny, które dla konservacji inszej argenteriej przed nieprzyjacielem do Krakowa wespół z kościelnym skarbem uwiezionej, uronić się musiały, tam ex consensu et mandato illsimi et rndmi Alberti de Pilca Koryciński archiepiscopi leopoliensis quam vnblis. capituli. Ab anno 1674 ad annum 1677, na rezydencją moję kilkoletnią i na gospodarza, w którego domu zostawał ten deposit w sklepie, potym i na drogę po ten deposit, jadąc
Zofię i Teresę, dzieci swoje, oddała. - -
Die 4 aprilis. Piersi srebrne P. Stanisław Chociszowski złotnik i miesczanin lwowski, ofiarował, polecając się N.P. w chorobie swej w opiekę. - -
Connotatia sreber kaplicy N. Panny, które dla conservatiej inszej argenteriej przed nieprzyjacielem do Krakowa wespół z kościelnym skarbem uwiezionej, uronić się musiały, tam ex consensu et mandato illsimi et rndmi Alberti de Pilca Koryciński archiepiscopi leopoliensis quam vnblis. capituli. Ab anno 1674 ad annum 1677, na residentią moję kilkoletnią i na gospodarza, w którego domu zostawał ten deposit w sklepie, potym i na drogę po ten deposit, jadąc
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 347
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
