śmy tylko uszczwali; zajęcy przez ten czas szesnaście i liszek dziewięć. Wróciliśmy się nazad 30 Praesentis.
14 Novembris jeździłem na pewną konferencją do Brzostowicy z księżną starościną żmudzką; znalazłem w Brzostowicy ip. Wyhowskiego koniuszego litewskiego, ip. Biegańskiego starostę starodubowskiego, ip. Łazowego. Dzień tylko tam zabawiwszy się po konferencji, odjechałem nazad, wziąwszy za fatygę drogi, głównego beczkę wina węgierskiego i pięknych psów sforę od księżnej ip. starościny.
19 Novembris z Rohotnej do Bakszt wyjechałem; stanąłem w Baksztach 26 ejusdem, a to tak nie sporo, żem po drodze polował koło Żuchowic, Mira i gdziem jeno knieje
śmy tylko uszczwali; zajęcy przez ten czas szesnaście i liszek dziewięć. Wróciliśmy się nazad 30 Praesentis.
14 Novembris jeździłem na pewną konferencyą do Brzostowicy z księżną starościną żmudzką; znalazłem w Brzostowicy jp. Wyhowskiego koniuszego litewskiego, jp. Biegańskiego starostę starodubowskiego, jp. Łazowego. Dzień tylko tam zabawiwszy się po konferencyi, odjechałem nazad, wziąwszy za fatygę drogi, głównego beczkę wina węgierskiego i pięknych psów sforę od księżnéj jp. starościny.
19 Novembris z Rohotnéj do Bakszt wyjechałem; stanąłem w Baksztach 26 ejusdem, a to tak nie sporo, żem po drodze polował koło Żuchowic, Mira i gdziem jeno knieje
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 155
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
że i u nowej protekcji nie utrzymał się przy władzy i wojsku, i u starej podobno wpadł w dyskredyt.
Ipan Ogiński starosta żmudźki, hetman, umiera 17 octobris w Lublinie, testamentem przepraszając dom sapieżyński pro praeteritis. Buławy revoluuntur tak: wielka ip. Pociejowi Ludwikowi, polna ip. Denhofowi marszałkowi konfederacji sandomierskiej.
Po konferencji między monarchami car imć przez Prusy pocztą przebiera się na Zmujdź pod Rygę. Wszędzie w miastach pruskich pod wody dają i konie także też prowiantują. Moskwa partiami pod komendami generałów: Szeremeta, Galiczyna, Baura, Rencella stawa pod Rygą 15^go^ novembris, i wszędzie z Litwy ustąpiła.
Blokowana Ryga 27^go^ novembris; car imć sam
że i u nowéj protekcyi nie utrzymał się przy władzy i wojsku, i u staréj podobno wpadł w dyskredyt.
Jpan Ogiński starosta żmujdzki, hetman, umiera 17 octobris w Lublinie, testamentem przepraszając dom sapieżyński pro praeteritis. Buławy revoluuntur tak: wielka jp. Pociejowi Ludwikowi, polna jp. Denhofowi marszałkowi konfederacyi sandomierskiej.
Po konferencyi między monarchami car imć przez Prusy pocztą przebiera się na Zmujdź pod Rygę. Wszędzie w miastach pruskich pod wody dają i konie także téż prowiantują. Moskwa partyami pod komendami generałów: Szeremeta, Galiczyna, Baura, Rencella stawa pod Rygą 15^go^ novembris, i wszędzie z Litwy ustąpiła.
Blokowana Ryga 27^go^ novembris; car imć sam
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 275
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, sam się naparł mieć za kolegę Fleminga, podskarbiego lit., którego on nemine contradicente nie mógł od funkcji ekskludować. Z tych tedy przyczyn, niemniej dufając tak dawnej dla mnie, a ile świeżo spokrewnionej przyjaźni, położyłem w tej wyżej wyrażonej plancie Zabiełłę, marszałka kowieńskiego. Którą napisaną plantę, gdy na drugiej konferencji oddałem Durandowi, ministrowi francuskiemu, tedy mu się barzo podobała, upewnił mnie zatem o dobrym skutku tej planty.
Byliśmy potem na obiedzie u księżny Lubomirskiej, starościny bolimowskiej, siostry hetmana wielkiego koronnego. Byłem potem u nuncjusza i audytora nuncjaturskiego z listami hetmańskimi, na które odebrałem responsa upewniające o łasce i
, sam się naparł mieć za kolegę Fleminga, podskarbiego lit., którego on nemine contradicente nie mógł od funkcji ekskludować. Z tych tedy przyczyn, niemniej dufając tak dawnej dla mnie, a ile świeżo spokrewnionej przyjaźni, położyłem w tej wyżej wyrażonej plancie Zabiełłę, marszałka kowieńskiego. Którą napisaną plantę, gdy na drugiej konferencji oddałem Durandowi, ministrowi francuskiemu, tedy mu się barzo podobała, upewnił mnie zatem o dobrym skutku tej planty.
Byliśmy potem na obiedzie u księżny Lubomirskiej, starościny bolimowskiej, siostry hetmana wielkiego koronnego. Byłem potem u nuncjusza i audytora nuncjaturskiego z listami hetmańskimi, na które odebrałem responsa upewniające o łasce i
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 644
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
była w nuncjaturze dalej prosekwowana. Tandem, pokupowawszy niektóre rzeczy na gościniec dla żony mojej, wyjechałem z Warszawy do Białegostoku, gdzie na Wielki Czwartek, już po Wieczerzy Pańskiej, stanąłem, dokąd także generał Mokranowski, naówczas starosta ciechanów-
ski, pocztą wybiegłszy z Warszawy, uprzedził mnie i już hetmanowi wielkiemu koronnemu o konferencji mojej z Durandem i podanej ode mnie plancie, nim ja przyjechałem, opowiedział.
Przyjechał także na święta do Białegostoku Mostowski, starosta piotrkowski, teraźniejszy wojewoda pomorski, wuj mój. A tak święta wielkanocne w Białymstoku odprawiłem. A żem się wyekspensował, prosiłem u starosty piotrkowskiego o pożyczenie 30 czerw, zł
była w nuncjaturze dalej prosekwowana. Tandem, pokupowawszy niektóre rzeczy na gościniec dla żony mojej, wyjechałem z Warszawy do Białegostoku, gdzie na Wielki Czwartek, już po Wieczerzy Pańskiej, stanąłem, dokąd także generał Mokranowski, naówczas starosta ciechanow-
ski, pocztą wybiegłszy z Warszawy, uprzedził mnie i już hetmanowi wielkiemu koronnemu o konferencji mojej z Durandem i podanej ode mnie plancie, nim ja przyjechałem, opowiedział.
Przyjechał także na święta do Białegostoku Mostowski, starosta piotrkowski, teraźniejszy wojewoda pomorski, wuj mój. A tak święta wielkanocne w Białymstoku odprawiłem. A żem się wyekspensował, prosiłem u starosty piotrkowskiego o pożyczenie 30 czerw, zł
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 645
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Prosiłem tedy, abym u Hołowczyca, surogatora ziemskiego orszańskiego, najprzedniejszego trybunalskiego patrona, który w Mińsku przeciwko nam od księcia kanclerza stawał, miał konferencją z plenipotentem i patronami księcia kanclerza i aby patronowi memu Oranowskiemu, skarbnikowi brzeskiemu, który bez pozwolenia jego nie chce nawet ze mną gadać, wolno było być na tej konferencji. A że ukoncertowanie nowej planty i ułożenie dekretu czasu potrzebuje, za czym suplikowałem do trzech dni wstrzymania przywołania naszej sprawy, co ledwo uprosiłem.
Pobiegłem tedy zaraz do Oranowskiego, patrona mego, oznajmując mu o pozwoleniu Flemingowskim, i z nim krótką miałem konferencją. Pobiegłem zaraz i do Hołowczyca,
Prosiłem tedy, abym u Hołowczyca, surogatora ziemskiego orszańskiego, najprzedniejszego trybunalskiego patrona, który w Mińsku przeciwko nam od księcia kanclerza stawał, miał konferencją z plenipotentem i patronami księcia kanclerza i aby patronowi memu Oranowskiemu, skarbnikowi brzeskiemu, który bez pozwolenia jego nie chce nawet ze mną gadać, wolno było być na tej konferencji. A że ukoncertowanie nowej planty i ułożenie dekretu czasu potrzebuje, za czym suplikowałem do trzech dni wstrzymania przywołania naszej sprawy, co ledwo uprosiłem.
Pobiegłem tedy zaraz do Oranowskiego, patrona mego, oznajmując mu o pozwoleniu Flemingowskim, i z nim krótką miałem konferencją. Pobiegłem zaraz i do Hołowczyca,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 762
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
M. Panu G. Virmontowi I. M. P. Poseł i Mediator Angelski/ zczym on zaraz tegoż prawie momentu wyprawieł znowu umyślnego/ od Księcia I. M. Eugeniusa. Nazajutrz był i sam I. M. P. Poseł Angelski u I. M. P. Virmonta/ na kilkogodzinnej Konferencji. Dzisia Przybył tu Seefeelach Efendy Nichandy/ to jest ten; który na wszelkich Patentach Cesarza Tureckiego Cyfry lub Imiona pisuje/ spewnemi bardzo ważnemi i sekretnymi od Cesarza Tureckiego do Plenipotenta jego Ekspedycjami/ od którego znowu/ do niego posłany. Sekretarz/ z Tłumaczem Nadwornym Cesarskim nazad powracał pod sam prawie Wieczor. Dzisiaj byli znowu
M. Panu G. Virmontowi I. M. P. Poseł y Mediator Angelski/ zćzym on záraz tegosz práwie momentu wypráwieł znowu umyślnego/ od Xięćia I. M. Eugeniusá. Názáiutrz był y sam I. M. P. Poseł Angelski u I. M. P. Virmontá/ ná kilkogodźinney Conferentiey. Dźiśia Przybył tu Seeffeelach Effendi Nichandi/ to iest ten; ktory ná wszelkich Pátentách Cesárzá Tureckiego Cyffry lub Imioná pisuie/ zpewnemi bárdzo ważnemi y sekretnymi od Cesárzá Tureckiego do Plenipotentá iego Expedyciiámi/ od ktorego znowu/ do niego posłány. Sekretarz/ z Tłumáćzem Nadwornym Cesárskim názad powracał pod sąm práwie Wieczor. Dźiśiay byli znowu
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 4
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
/ 25. Iulii.
Poseł Sicilijski miał wtych dniach tajemną u X. I. M. Regenta Audientiją. Parlametnowi pozwolona prżedtym Audientia nie co odłozona. Remonstratie Kardynała de Noalles/ strony Konstytuciej nazwanej Unigenitus wielka była aparentia/ że miały być od wszytkich Biskupów Francuskich przyjęte i podpisane/ teraz jednak w ostatniej którą mieli Konferencji w Palacu Królewskim żadną miarą zgodzić się o wszytko/ między sobą niemogli/ i już/ jako się zda/ żadna/ do Ugody nie pozostawa nadzieja. I. M. P. Graf Stanhope/ stąd do Madritu odchiechał/ chcąc jeszcze pracować koło Komplanacji z Cesarzem I. M. Dworu tamecznego/ odchiechał
/ 25. Iulii.
Poseł Siciliiski miał wtych dńiách táiemną u X. I. M. Regenta Audientiią. Párlámetnowi pozwolona prżedtym Audientia nie co odłozona. Remonstrátie Kárdinałá de Noalles/ strony Constituciey nazwáney Unigenitus wielka byłá áppárentia/ że miáły być od wszytkich Biskupow Francuskich przyięte y podpisáne/ teraz iednak w ostátniey ktorą mieli Conferentiey w Palacu Krolewskim zadną miarą zgodźić śię o wszytko/ między sobą niemogli/ y iuż/ iáko śię zda/ żadna/ do Ugody nie pozostawa nádzieia. I. M. P. Graf Stánhope/ ztąd do Madritu odchiechał/ chcąc ieszćze pracowáć koło Complánátiey z Cesárzem I. M. Dworu támećznego/ odchiechał
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 14
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
, pokazując mu/ że jako te dobra są już od Cesarza Księżnie de Auria przysądzone: tak słuszna rzec jest/ nic nie poczynać bez wiadomości samegoż Cesarza. Merkuriusz Polski.
Od Dworu Hiszpańskiego mamy pewną wiadomość/ że Królowa nasza nowym Potomstwem chodzi. Z Paryża 13. Maii, 1661.
POsłowie Holenderscy w pewnej Konferencji z Komisarzami naszemi/ narzekali na różnice/ które zachodzą między Anglią a Stanami Generalnymi/ strony łowienia ryb na 10 mil daleko brzegu Angielskiego/ i pokazali to/ że ta sprawa tycze się Francjej zarówno jako i Holandyej/ gdyż Cales jest intra distantiam dziesiąciu mil od przerzeczonych brzegów. Proszą tedy/ aby Francja chciała się też
, ṕokázuiąc mu/ że iáko te dobrá są iuż od Cesárzá Xieżnie de Auria ṕrzysądzone: ták słuszna rzec iest/ nic nie ṕocżynáć bez wiádomośći sámegoż Cesárzá. Merkuryusz Polski.
Od Dworu Hiszpáńskiego mamy ṕewną wiádomość/ że Krolowa nászá nowym Potomstwem chodźi. Z Páryzá 13. Maii, 1661.
POsłowie Holenderscy w ṕewney Conferentiey z Kommissarzámi nászemi/ nárzekáli ná roznice/ ktore záchodzą między Anglią á Stanámi Generálnymi/ strony łowienia ryb ná 10 mil dáleko brzegu Angielskiego/ y ṕokazáli to/ że tá sṕráwá tycże się Fráncyey zárowno iako y Hollandyey/ gdyż Cales iest intra distantiam dźieśiąćiu mil od przerzecżonych brzegow. Proszą tedy/ áby Fráncya chćiáłá się też
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 247
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
ale jednak wzięto mu buławę wielką litewską, którą dał król Pociejowi podskarbiemu litewskiemu, a mniejszą Denhofowi marszałkowi konfederacji sandomierskiej, który był i miecznikiem koronnym. Pociej wziąwszy Moskwy z sobą kilka tysięcy, poszedł odbierać wojsko litewskie, któremu generał Sapieha, rodzony brat starosty bobrujskiego, oddawał pod komendę.
§. 38. Po tej konferencji w Kwidzynie króla Augusta z Brandenburczykiem, nawybijano było papierowych numizmów tak wielkich, jak talar bity, i rozrzucono po Polsce; na jednej stronie były trzy osoby wybite z podpisami: „Fridericus Rex Poloniae, Fridericus Rex Daniae,Fridericus Rex Borussiae”; na drugiej stronie były trzy ręki wzajemnie się trzymające, a to znaczyło
ale jednak wzięto mu buławę wielką litewską, którą dał król Pociejowi podskarbiemu litewskiemu, a mniejszą Denhoffowi marszałkowi konfederacyi sandomirskiéj, który był i miecznikiem koronnym. Pociéj wziąwszy Moskwy z sobą kilka tysięcy, poszedł odbierać wojsko litewskie, któremu generał Sapieha, rodzony brat starosty bobrujskiego, oddawał pod komendę.
§. 38. Po téj konferencyi w Kwidzynie króla Augusta z Brandeburczykiem, nawybijano było papierowych numizmów tak wielkich, jak talar bity, i rozrzucono po Polsce; na jednéj stronie były trzy osoby wybite z podpisami: „Fridericus Rex Poloniae, Fridericus Rex Daniae,Fridericus Rex Borussiae”; na drugiéj stronie były trzy ręki wzajemnie się trzymające, a to znaczyło
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 158
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
Jordan dobrze okupić. Wielebym takich przykładów tu miał wypisać, lecz dla tęskności czytającemu opuszczam te okrucieństwa moskiewskie, które oni w Polsce przez półtora roku wyrabiali, jako wiele dworów szlacheckich porabowali, a to wszystko za powodem Niemców oficerów czynili, gdyż urodzeni Moskwa dyskretniejsi byli. ROK 1709.
§. 33: Po konferencji z Brandenburczykiem w Kwidzynie, pojechał car moskiewki do Inflant, który zimą wojował i fortece odbierał Szwedowi, a w Polsce zostawił na zimę 20 tysięcy i przeszło Moskwy, i syna Aleksego Pietrowicza z żony swojej Natolii Kiryłownej urodzonego, z którą się potem rozwiódł sam, a onę z matką jej Łopuchiną do monasteru w sekwestr dożywotni
Jordan dobrze okupić. Wielebym takich przykładów tu miał wypisać, lecz dla tęskności czytającemu opuszczam te okrucieństwa moskiewskie, które oni w Polsce przez półtora roku wyrabiali, jako wiele dworów szlacheckich porabowali, a to wszystko za powodem Niemców oficerów czynili, gdyż urodzeni Moskwa dyskretniejsi byli. ROK 1709.
§. 33: Po konferencyi z Brandeburczykiem w Kwidzynie, pojechał car moskiewki do Inflant, który zimą wojował i fortece odbierał Szwedowi, a w Polsce zostawił na zimę 20 tysięcy i przeszło Moskwy, i syna Aleksego Pietrowicza z żony swojéj Natolii Kiryłownéj urodzonego, z którą się potém rozwiódł sam, a onę z matką jéj Łopuchiną do monasteru w sekwestr dożywotni
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 164
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
