, więc taki wynalazłem sposób, aby według ustanowionej słownej Przezdzieckiego ugody napisać zapis między Iwanowskim starostą a kahałem mińskim ugodliwy. Opisać go jak najostrożniej, aby w nim nic nie znalazł Przezdziecki do naganienia, potem aby tenże zapis obie strony w grodzie warszawskim przyznały, a na resztę, aby króla prosiły o konfirmacją, którą książę kanclerz będzie musiał zapieczętować. A gdyby nie chciał pieczętować, tedy jest jegoż dekret asesorski między miastem Mińskiem a tymże Iwanowskim, starostą mińskim, ferowany, którym książę kanclerz o młyn starościński, w Mińsku na trzy lata tylko mieszczanom mińskim puszczony kontraktem, który Zygmunt Trzeci konfirmował, książę zaś kanclerz tę
, więc taki wynalazłem sposób, aby według ustanowionej słownej Przezdzieckiego ugody napisać zapis między Iwanowskim starostą a kahałem mińskim ugodliwy. Opisać go jak najostrożniej, aby w nim nic nie znalazł Przezdziecki do naganienia, potem aby tenże zapis obie strony w grodzie warszawskim przyznały, a na resztę, aby króla prosiły o konfirmacją, którą książę kanclerz będzie musiał zapieczętować. A gdyby nie chciał pieczętować, tedy jest jegoż dekret asesorski między miastem Mińskiem a tymże Iwanowskim, starostą mińskim, ferowany, którym książę kanclerz o młyn starościński, w Mińsku na trzy lata tylko mieszczanom mińskim puszczony kontraktem, który Zygmunt Trzeci konfirmował, książę zaś kanclerz tę
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 453
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ku osobie W. M. M. Pana, tak mię przykopcił, iż się i poznać nie mogę. Ale żeby ten infamis na mnie libellus nie znalazł aprobacyj in animo W. Pana, Ja się z przyjacielską protestuję niewinnością. na zbicie zaś obiekcyj, negare dość jest pacjentowi. Nad to immunem conscientiam przywodzę na konfirmacją, et Deum testem, Zaczym W. M. W. M. Pan zechcesz delatora pierwszym inter mendaces filios hominum regestrze poczytać, mnie zaś tuo judicio deklarować niewinnym, i absolvere ab omni crimine. Jako tego który zawsze jest.
W. M. W. M. Pana etc. Beneficiarius wymawia beneficiato niewdzięczność.
ku osobie W. M. M. Páná, ták mię przykopćił, iż śię y poznáć nie mogę. Ale żeby ten infamis ná mnie libellus nie ználazł ápprobácyi in animo W. Páná, Ja śię z przyjaćielską protestuję niewinnośćią. ná zbićie záś obiekcyi, negare dość jest pácyentowi. Nád to immunem conscientiam przywodzę ná konfirmácyą, et Deum testem, Záczym W. M. W. M. Pan zechcesz delátorá pierwszym inter mendaces filios hominum regestrze poczytáć, mnie záś tuo judicio deklárowáć niewinnym, y absolvere ab omni crimine. Jáko tego ktory záwsze jest.
W. M. W. M. Páná etc. Beneficiarius wymawia beneficiato niewdźięczność.
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: F2v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
priuilegia libertates, praerogatiuas. Teologiej Doktorom/ i audytorom tychże/ które tejże Teologiej Doktorom i Audytorom/ w Paryskiej Akademii są pozwolone. Oczym wszytkim czytaj sobie wstatucie koronnym u Januszowskiego f. 117. a w innych edycjach verbo Szkoła Krakowska; A chcąć jako najlepiej rzeczy te utwierdzić/ proszono znowu o Konfirmacją ich/ Ioannem 23. Martinum 5. jako pisze Miechowita lib. 4. cap. 41. Tasz Akademia Krakowska Konseruatory to jest obrońce praw i wolności/ sobie nadanych/ (według zwyczaju i trybu Akademi Katolickich dobrze wiedzących/ że do forum duchownego a nie świeckiego przynależą) otrzymała od stolice Apostołskiej naznaczone/ Opata Mogilskiego
priuilegia libertates, praerogatiuas. Theologiey Doktorom/ y audytorom tychże/ ktore teyże Theologiey Doktorom y Audytorom/ w Páryskiey Akádemiey są pozwolone. Oczym wszytkim czytay sobie wstátućie koronnym v Iánuszowskiego f. 117. á w innych edycyách verbo Szkołá Krákowska; A chcąć iáko naylepiey rzeczy te vtwierdźić/ proszono znowu o Konfirmácyą ich/ Ioannem 23. Martinum 5. iáko pisze Miechowitá lib. 4. cap. 41. Tász Akádemia Krákowska Konseruatory to iest obrońce práw y wolnośći/ sobie nadánych/ (według zwyczaiu y trybu Akádemiy Kátolickich dobrze wiedzących/ że do forum duchownego á nie świeckiego przynależą) otrzymałá od stolice Apostolskiey náznaczone/ Opátá Mogilskiego
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 94
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
którą Księżna Imć de Tallard jako Ochmistrzyni Dworu et Serenissimae Prolis po odprawionej przez Kardynala de Rohan Ceremonij, do zwyczajnego przeniosła pokoju. Poseł Genueński prawie codzień z Ministrami Dworu naszego miewa konferencje, najbardziej dla tego, żeby przeciwko rebelizantom Wyspy Corsica jakikolwiek mógł otrzymać sukurs, ale żadnej jeszcze nie odebrał rezolucyj: Z Włoch mamy konfirmacją, że Wojska nasze tam do tąd bawiące, teraz w Aktualnym zostają marszu, powracają: do Ojczyzny wprzód jednak kraje possidebrant Komisarzom Cesarskim iuxta tenorem Praeliminarium Pacis oddawszy. Z czego elicitur oczywiście, że Król nasz we wszystkim słowa Dworowi Cesarskiemu jako się obligował dotrzymuje, aby się w żadnym punkcie zabranej dobrej harmonij uszczerbic nie zdał
ktorą Xiężna Imć de Tallard iako Ochmistrzyni Dworu et Serenissimae Prolis po odprawioney przez Kardynala de Rohan Ceremoniy, do zwyczaynego przeniosła pokoiu. Poseł Genueński prawie codźień z Ministrami Dworu naszego miewa konferencye, naybardźiey dla tego, żeby przećiwko rebellizántom Wyspy Corsica iakikolwiek mogł otrzymać sukkurs, ale żadney ieszcze nie odebrał rezolucyi: Z Włoch mamy konfirmacyą, że Woyska nasze tam do tąd bawiące, teraz w Aktualnym zostaią marszu, powracaią: do Oyczyzny wprzod iednak kraie possidebrant Kommissarzom Cesarskim iuxta tenorem Praeliminarium Pacis oddawszy. Z czego elicitur oczywiśćie, że Krol nasz we wszystkim słowa Dworowi Cesarskiemu iako się obligował dotrzymuie, aby się w żadnym punkcie zabraney dobrey harmoniy uszczerbic nie zdał
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 7
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
trzech Stanów wedle Prawa uczyniona. Od Porty zaś nie tak barzo/ z tej przyczyny/ że Nowy Książę był przedtym Hetmanem Wielkim Rakoczego: jednak/ że Wojska nigdy nie wiódł przeciwko Turkom/ ani nawet/ z niewolej Tatarskiej wyszedszy/ przystał więcej do niego/ tedy być może/ że przy dobrych sposobach/ nie tylko Konfirmacją otrzyma/ ale też i umniejszenie wielkiego haraczu/ który zrazu od Barczajego był pozwolony. Ale u Chana/ od którego dziewiąciądziesiąt tysięcy talerów się okupił/ spodziewa się być w łaskawej pamięci. Merkuriusz Polski.
Z Zatmaru piszą/ iż Turcy do kupy się ściągają pod Waradynem; a że w Belgradzie (abo Alba Graeca)
trzech Stanow wedle Práwá ucżyniona. Od Porty zás nie ták bárzo/ z tey przycżyny/ że Nowy Xiążę był przedtym Hetmánem Wielkim Rákocżego: iednák/ że Woyská nigdy nie wiodł przećiwko Turkom/ áni náwet/ z niewoley Tátárskiey wyszedszy/ przystał więcey do niego/ tedy bydź może/ że przy dobrych sposobách/ nie tylko Confirmácyą otrzyma/ ále też y vmnieyszenie wielkiego hárácżu/ ktory zrázu od Bárcżáiego był pozwolony. Ale v Cháná/ od ktorego dźiewiąćiądźieśiąt tyśięcy talerow sie okupił/ spodźiewa się bydź w łáskáwey pámięći. Merkuryusz Polski.
Z Záthmáru piszą/ iż Turcy do kupy się śćiągáią pod Wárádynem; á że w Belgrádźie (ábo Alba Graeca)
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 88
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
wtrącali, drudzy sami się wdzierali. Czemu zabiegając Pelagiusz I. Papież jakąkolwiek formę Elekcyj postanowił, ale Królowie Herulów i Włoscy osobliwie Odoacer i Teodoryk Arianin, potym Gotów Królowie tę formę obierania extra formam uczynili, implikowaniem się swoim. Sami tandem Cesarze osobliwie Iustinianus włożyli per potentiam oblig na Papieżów, aby się Cesarzom kłaniać o konfirmacją przy znacznej złota dacie; czego i Otto Magnus Cesarz pretendował około Roku 963. kłotnię o to wszczynając. Ale jako przedtym Ludovicus Pius, tak potym SHenryk Cesarz, tę niesprawiedliwą ekstorsyą i pretensją cale znieśli, lubo nowych kontrowersyj i niezgód między Cesarzami i Biskupami Rzymskiemi, ta abrogacja abusuum, otworzyła campum; kiedy już nie
wtrącali, drudzy sami się wdźierali. Cżemu zábiegaiąc Pelagiusz I. Papież iakąkolwiek formę Elekcyi postanowił, ale Krolowie Herulow y Włoscy osobliwie Odoacer y Theodoryk Aryánin, potym Gotow Krolowie tę formę obieránia extra formam uczynili, implikowániem się swoim. Sami tandem Cesarze osobliwie Iustinianus włożyli per potentiam oblig ná Papieżow, aby się Cesarzom kłaniać o konfirmacyą przy znáczney złota dacie; czego y Otto Magnus Cesarz pretendował około Roku 963. kłotnię o to wszczynaiąc. Ale iako przedtym Ludovicus Pius, ták potym SHenryk Cesarz, tę niespráwiedliwą extorsyą y pretensyą cale znieśli, lubo nowych kontrowersyi y niezgod między Cesarzami y Biskupami Rzymskiemi, ta abrogacya abusuum, otworzyła campum; kiedy iuż nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 120
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
opiekunka zapisana, przy której sumarerum zostaje, a jej msc pani Abramowa Strybylowa, juredynicioet humaną do tejże opieki należąca, oddawszy błogosławieństwo swoje jej msc pannie Katarzynie Strybylownie, córce niegdy zeszłego urodzonego jego ms pana Jana Strybyla, przy wielkim zgromadzeniu ludzi zacnych, tak duchownych, jako i świeckich, atrÿus que sexus przez konfirmacją błogosławieństwa i danie wyrazniego szlubu wedle zwyczaju cerkwie wschodniej apostolskiej przez jaśnie oświeconego i przez wielebnego w Bogu jego ms ojca Piotra Mohiłę, metropolitę kijowskiego, halickiego i wszytkiej Rusi, w stan świenty małżeński jego msci panu Janowi Jarmolińskiemu z Jarmoliniec, synowi negdy zeszłego urodzonego jego ms pana Konstantego Jarmolińskiego, oddali i w stan świenty małżeński
opiekunka zapisana, przÿ ktoreÿ sumarerum zostaie, a jeÿ msc҃ pani Abramowa Strÿbÿlowa, iuredynicioet humaną do teize opieki naleząca, oddawszy błogosławienstwo swoie jey msc҃ pannie Katarzynie Strÿbÿlownie, corce niegdy zeszłego urodzonego jego ms҃ pana Jana Strÿbÿla, przy wielkim zgromadzeniu ludzi zacnÿch, tak duchownÿch, iako ÿ swieckich, atrÿus que sexus przez confirmacÿą błogosławięnstwa ÿ danie wyrazniego szlubu wedle zwÿczaiu cerkwie wschodnieÿ apostolskieÿ przez jasnie oswieconego ÿ przez wielebnego w Bogu jego ms҃ oÿca Piotra Mohiłę, metropolitę kiiowskiego, halickiego ÿ wszytkiey Rusi, w stan swientÿ małzenskÿ jego msc҃i panu Janowi Jarmolinskiemu z Jarmoliniec, synowi negdy zeszłego urodzonego jego ms҃ pana Konstantego Jarmolinskiego, oddali ÿ w stan swienty małzensky
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 279 v
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
kazał potopić w jedym jezierze Opata/ i Przeora z piącią inszych mnichów przedniejszych/ i puścił pod lód. Przybywszy do Daniej/ obrał zaraz niektórych Biskupów swej faccji/ na miejsce onych pobitych we Szwecji/ przeciw zwyczajowi i przywilejom Kapituł Szwedzkich i Gotskich; które zwykły były obierać Biskupy z pośrodku siebie/ i uprosił na to Konfirmacją w Rzymie przez Sprawce Cesarskie/ którzy wszystką mocą bronili spraw Chrystiernowych/ względem jego żony. Lecz iż ci Biskupi obrani byli od Króla/ przeciw przywilejom kościołów/ a tam też w Rzymie otrzymano Konfirmacją chytrze; nie byli przypuszczeni do posessiej przez kapituły. Z drugiej też strony/ tamci których kapituły mianowały/ nie mogli/
kazał potopić w iedym ieźierze Opátá/ y Przeorá z piąćią inszych mnichow przednieyszych/ y puśćił pod lod. Przybywszy do Dániey/ obrał záraz niektorych Biskupow swey fáctiey/ ná mieysce onych pobitych we Szweciey/ przećiw zwyczáiowi y przywileiom Cápituł Szweckich y Gotskich; ktore zwykły były obieráć Biskupy z pośrodku śiebie/ y vprośił ná to Confirmátią w Rzymie przez Sprawce Cesárskie/ ktorzy wszystką mocą bronili spraw Christiernowych/ względem iego żony. Lecz iż ći Biskupi obráni byli od Krolá/ przećiw przywileiom kośćiołow/ á tám też w Rzymie otrzymano Confirmátią chytrze; nie byli przypuszczeni do possessiey przez kápituły. Z drugiey też strony/ támći ktorych kápituły miánowáły/ nie mogli/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 64
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ przeciw zwyczajowi i przywilejom Kapituł Szwedzkich i Gotskich; które zwykły były obierać Biskupy z pośrodku siebie/ i uprosił na to Konfirmacją w Rzymie przez Sprawce Cesarskie/ którzy wszystką mocą bronili spraw Chrystiernowych/ względem jego żony. Lecz iż ci Biskupi obrani byli od Króla/ przeciw przywilejom kościołów/ a tam też w Rzymie otrzymano Konfirmacją chytrze; nie byli przypuszczeni do posessiej przez kapituły. Z drugiej też strony/ tamci których kapituły mianowały/ nie mogli/ za możnością Adwersarzów otrzymać Konfirmacji. Przetoż Kościoły zostawały bez Pasterzów; a ludzie też niechętni przeciw stolicy Apostołskiej/ rozumiejąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ a iż opuszczał Kościoły osierociałe. Przystąpiło i
/ przećiw zwyczáiowi y przywileiom Cápituł Szweckich y Gotskich; ktore zwykły były obieráć Biskupy z pośrodku śiebie/ y vprośił ná to Confirmátią w Rzymie przez Sprawce Cesárskie/ ktorzy wszystką mocą bronili spraw Christiernowych/ względem iego żony. Lecz iż ći Biskupi obráni byli od Krolá/ przećiw przywileiom kośćiołow/ á tám też w Rzymie otrzymano Confirmátią chytrze; nie byli przypuszczeni do possessiey przez kápituły. Z drugiey też strony/ támći ktorych kápituły miánowáły/ nie mogli/ zá możnośćią Aduersarzow otrzymáć Confirmátiey. Przetoż Kośćioły zostawáły bez Pásterzow; á ludźie też niechętni przećiw stolicy Apostolskiey/ rozumieiąc/ iż Papież przychylnym był Duńczykowi/ á iż opusczał Kośćioły ośieroćiáłe. Przystąpiło y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 64
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
od stolice Apostołskiej; ale proszą o pozwolenie na obieranie/ od Basze Tureckiego/ a konfirmacji od Cesarza: za którego też mocą odprawują swoję władzą. Patriarchy po więtszej części obierają i poświęcają Biskupi i Arcybiskupi ich poddani: i pospolita to jest wszytkim Patriarchom wschodnim narodów Chrześcijańskich: z których jednak niektórzy udają się do Rzymu po Konfirmacją/ jako o tym niżej się powie. Wszyscy pomienieni Patriarchowie Melchitscy/ i Metropolitowie/ i Władykowie ich/ są z czernców ś. Basilego; który zakon po wszytkim wschodnim kraju jest barzo rozmnożony. Ale nasławniejsze monasterze są ów ś. Saby w Jeruzalem/ ś. Katarzyny na gorze Synaj/ i góry ś. nad
od stolice Apostolskiey; ále proszą o pozwolenie ná obieránie/ od Básze Tureckiego/ á confirmátiey od Cesárza: zá ktorego też mocą odpráwuią swoię władzą. Pátriárchy po więtszey częśći obieráią y poświącáią Biskupi y Arcibiskupi ich poddáni: y pospolita to iest wszytkim Pátriárchom wschodnim narodow Chrześćiáńskich: z ktorych iednák niektorzy vdáią się do Rzymu po Confirmátią/ iáko o tym niżey się powie. Wszyscy pomienieni Pátriárchowie Melchitscy/ y Metropolitowie/ y Władikowie ich/ są z czerncow ś. Básilego; ktory zakon po wszytkim wschodnim kráiu iest bárzo rozmnożony. Ale nasławnieysze monásterze są ow ś. Sáby w Ieruzálem/ ś. Káthárzyny ná gorze Sinái/ y gory ś. nád
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 156
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
