ip. hetman, Brześć undique opasawszy. I te same które szły ku związkowi musiały być przy hetmanie. Szturmował interea bardzo często, a do tego zakonom i miastu naprzykrzyło się i karystyja być poczęła, musieli w medium i komplanacją uderzyć, którym ip. hetman de proprio aerario wypłacił za dwie ćwierci, w ekonomiach rozdał konsystencje i urazy amnescją pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między ip. hetmanem a iks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam dezolacji dóbr na trzy lata tak od konsystencji jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach
jp. hetman, Brześć undique opasawszy. I te same które szły ku związkowi musiały być przy hetmanie. Szturmował interea bardzo często, a do tego zakonom i miastu naprzykrzyło się i karystyja być poczęła, musieli w medium y komplanacyą uderzyć, którym jp. hetman de proprio aerario wypłacił za dwie ćwierci, w ekonomiach rozdał konsystencye i urazy amnestyą pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między jp. hetmanem a jks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam desolacyi dóbr na trzy lata tak od konsystencyi jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 187
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
którzy vindicare chcąc amissa, gości z korony i z wiel. księstwa lit. tam rezydujących do Kontego przybyłych poaresztowali, ludzi dość zacnych senatorów i urzędników, także francuzów kramy swoje mających ad latus dominorum rezydujących.
Adhaerenci interea Kontowi coraz accedebant ad caput coronatum, zwłaszcza dom Lubomirskich i Sapiehów.
Wojska koronne koło Warszawy lokowane na konsystencje. Wojsko saskie króla imć w Prusiech dla wiosny przyszłej, żeby ten francuski Neptun nie chciał primo vere tentare fortunam.
Interea Adhaerentes Coronato Capiti zwłaszcza w wiel. księstwie lit. multa in rem pana swego po województwach i powiatach agebant. Ip. chorąży wielkiego księstwa litewskiego z domu Ogiński na Żmudzi, pertrahebat wojsko in obsequium
którzy vindicare chcąc amissa, gości z korony i z wiel. księstwa lit. tam rezydujących do Kontego przybyłych poaresztowali, ludzi dość zacnych senatorów i urzędników, także francuzów kramy swoje mających ad latus dominorum rezydujących.
Adhaerenci interea Kontowi coraz accedebant ad caput coronatum, zwłaszcza dom Lubomirskich i Sapiehów.
Wojska koronne koło Warszawy lokowane na konsystencye. Wojsko saskie króla imć w Prusiech dla wiosny przyszłéj, żeby ten francuzki Neptun nie chciał primo vere tentare fortunam.
Interea Adhaerentes Coronato Capiti zwłaszcza w wiel. księstwie lit. multa in rem pana swego po województwach i powiatach agebant. Jp. chorąży wielkiego księstwa litewskiego z domu Ogiński na Żmudzi, pertrahebat wojsko in obsequium
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 192
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
a pytaj się ichmościów, czy chcą batalii? Oj! śmierdzą szwedzi, niechże i w krzywdach zadanych ojczyźnie, nie będzie wwmpanom taediosum przysłuchać się, kto więcej czyni nam inkonwencji, czy szwed czy sas? Jeśli męczą szwedzi jak i sasowie, drzazgi za paznogcie zabijając, chłopom ostatnie biorąc, koronnym i wam pozabierali konsystencje, żołd, hyberny, a przecie u was sasowie grzeczni, po sasach chyba pies zawyje. A pytaj się co się w krakowskiem i sandomierskiem dzieje, gdzie przyznam luxuriose trochę przebywali, jako oprócz siana wszystkiego pełno było, jaka tanność na samej Rusi, gdzie słychać było, że Szteinbok hostilia exercebat, jako nic nie
a pytaj się ichmościów, czy chcą batalii? Oj! śmierdzą szwedzi, niechże i w krzywdach zadanych ojczyznie, nie będzie wwmpanom taediosum przysłuchać się, kto więcéj czyni nam inkonwencyi, czy szwed czy sas? Jeśli męczą szwedzi jak i sasowie, drzazgi za paznogcie zabijając, chłopom ostatnie biorąc, koronnym i wam pozabierali konsystencye, żołd, hyberny, a przecie u was sasowie grzeczni, po sasach chyba pies zawyje. A pytaj się co się w krakowskiém i sandomierskiém dzieje, gdzie przyznam luxuriose trochę przebywali, jako oprócz siana wszystkiego pełno było, jaka tanność na saméj Rusi, gdzie słychać było, że Szteinbok hostilia exercebat, jako nic nie
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 422
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ostatnich Abjurat Anni 1690, czyli też na Pospolite ruszenie salvam optionem bierze do Braci: na Trybunał Skarbowy cum suis clausulis zgadza się. Na Konstytucje żadne któreby casu quo in Volumen Legum sine publico assensu et contra jura antiquiora Reipublice weszły, manifestuje się. Na Paltej i Asygnacje Ichmościów panów Zastawników w Dobrach Sapieżyńskich i na Konsystencje wojskowe absoluté niepozwala. Contributionem Młynowego na wypłacenie długu za Elbląg winnego na Rok jeden, et pro hac sola vice, przyjmuje in reliquis sequitur uniformem assensum całej Rzpltej.
Województwo Brześciańskie, Sejmik Relationis bierze na miejsce zwyczajne pro die 8. Augusti. Konstytucje W. X. Litewskiego
Powiat Piński. Obwarowawszy sobie cum consensu
ostatnich Abjurat Anni 1690, czyli też na Pospolite ruszenie salvam optionem bierze do Braći: ná Trybunał Skarbowy cum suis clausulis zgadza się. Na Konstytucye żadne ktoreby casu quo in Volumen Legum sine publico assensu et contra jura antiquiora Reipublice weszły, manifestuie się. Na Paltey y Assygnacye Jchmośćiow panow Zastawnikow w Dobrach Sapieżyńskich y na Konsystencye woyskowe absoluté niepozwala. Contributionem Młynowego na wypłacenie długu za Elbląg winnego na Rok ieden, et pro hac sola vice, przyimuie in reliquis sequitur uniformem assensum całey Rzpltey.
Woiewodztwo Brześćiańskie, Seymik Relationis bierze na mieysce zwyczayne pro die 8. Augusti. Konstytucye W. X. Litewskiego
Powiat Piński. Obwarowawszy sobie cum consensu
Skrót tekstu: KonstLubLit
Strona: 129
Tytuł:
Konsytucje W. X. Lit. na tymże Sejmie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
że kiedy zima tam jest Krótka to deszczów nigdy nie znają. Chrześcijanie którzy mają 15. lat, każdy od głowy płaci 7. Tynfów a którzy 20. lat Tynfów 15. Persja nie może więcej mieć Wojska nad 15000. rachując z Dworem Królewskim, ale nie rachując Garnizonów w Miastach osadzonych. Te wojska mają swoje Konsystencje w Dobrach Królewskich i konfiskowanych. Infanteryj i Artyleryj bardzo mało ma, bo w Miastach nie ma murów ani fortec wielkich. Kraj ten wszystek górzysty jest, gdzie konni tylko przejechać mogą bo Perskie konie są bardzo szybkie a z trudnością piechota. Persja także nie ma Potencyj morskiej i owszem nawigacją się brzydzą, z czego Armenowie
że kiedy zimá tám iest Krotka to deszczow nigdy nie znáią. Chrzesciánie ktorzy máią 15. lát, káżdy od głowy płaci 7. Tynfow á ktorzy 20. lát Tynfow 15. Persya nie może więcey mieć Woyská nád 15000. ráchuiąc z Dworem Krolewskim, ále nie ráchuiąc Garnizonow w Miástách osádzonych. Te woyská máią swoie Konsystencye w Dobrách Krolewskich y konfiskowánych. Infánteryi y Artyleryi bárdzo máło ma, bo w Miástách nie ma murow áni fortec wielkich. Kray ten wszystek gorzysty iest, gdzie konni tylko przeiecháć mogą bo Perskie konie są bárdzo szybkie á z trudnoscią piećhotá. Persya tákże nie ma Potencyi morskiey y owszem náwigácyą się brzydzą, z czego Armenowie
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 584
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
po Wć serce moje, jakom to już przez umyślnego Wci duszy mojej oznajmił Kozaka, nic przydać nie mogę o pewnym czasie ujrzenia się z duszą i sercem moim, gdyż tu dotąd jeszcze na wiadomość od imp. wojewody krakowskiego, jeśli mię w Ukrainę z wojskiem wyprawić zechce, czy-li też na zimowe wojsko rozłożyć konsystencje, oczekiwam, któremu, prócz tych, co w Związku byli, żadnych z żadnego województwa nie wiozę pieniędzy. Infanteria w obozie ledwo od głodu już nie zdycha. Pisałem do Króla IMci już od niedziel czterech, aby był p. podskarbi koronny na lenungi przysłał im do województwa bełskiego asygnację; znać, że tym
po Wć serce moje, jakom to już przez umyślnego Wci duszy mojej oznajmił Kozaka, nic przydać nie mogę o pewnym czasie ujrzenia się z duszą i sercem moim, gdyż tu dotąd jeszcze na wiadomość od jmp. wojewody krakowskiego, jeśli mię w Ukrainę z wojskiem wyprawić zechce, czy-li też na zimowe wojsko rozłożyć konsystencje, oczekiwam, któremu, prócz tych, co w Związku byli, żadnych z żadnego województwa nie wiozę pieniędzy. Infanteria w obozie ledwo od głodu już nie zdycha. Pisałem do Króla JMci już od niedziel czterech, aby był p. podskarbi koronny na lenungi przysłał im do województwa bełskiego asygnację; znać, że tym
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 173
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
ż i u strzał mają żelezca na 4 palce szerokie. Szła ta nawałność kałmucka nazad mimo Warszawę na Lublin, prowadząc z sobą wielbłądów wiele; znaczny był ich szlak, bo tam ani szyba w oknie cała nie została, ani najmniejszy gwóźdź w ścianie. Moskwa także poszli mimo Lwów za Dniepr, lubo sobie mogli byli konsystencje uczynić w Polsce; lecz car wielkie miał rekolekcje: niechciał się natenczas. rzeczypospolitej naprzykrzać, dowiedziawszy się, co uczynił król August, że odstąpił ligi z nim, dla tego niechciał Polaków eksacerbować, pociągając rzeczpospolitą do przyjaźni swojej, i wkrótce bardzo potem zbiegł sam car do Zółkwi, stanowiąc konfidencją z koroną polską
ż i u strzał mają żelezca na 4 palce szerokie. Szła ta nawałność kałmucka nazad mimo Warszawę na Lublin, prowadząc z sobą wielbłądów wiele; znaczny był ich szlak, bo tam ani szyba w oknie cała nie została, ani najmniejszy gwóźdź w ścianie. Moskwa także poszli mimo Lwów za Dniepr, lubo sobie mogli byli konsystencye uczynić w Polsce; lecz car wielkie miał rekolekcye: niechciał się natenczas. rzeczypospolitéj naprzykrzać, dowiedziawszy się, co uczynił król August, że odstąpił ligi z nim, dla tego niechciał Polaków exacerbować, pociągając rzeczpospolitą do przyjaźni swojéj, i wkrótce bardzo potém zbiegł sam car do Zółkwi, stanowiąc konfidencyą z koroną polską
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 109
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
. Ci, co stali w wielkiej Polsce, nie osiedzieli się w swoich kwaterach do końca, bo ich w kwietniu Moskwa powyganiali, że musieli uciekać do Pomeranii, drudzy do Brandenburgii, lecz nie dosięgli owych, co w małej Polsce konsystowali i secure się rozpościerali do wielkiej nocy. Naostatek zrabowawszy funditus ci Sasi swoje konsystencje, pozabierawszy zaprzężaje, woły, konie, wozy i ludzi młodych, parobków, chłopców, pszczoły połupawszy, zawiasy w dworach i zamki od drzwi poodrywawszy desertam Arabiam zostawili, i w same święta wielkanocne wyszli, przybrawszy wojsko w nowe barwy: maszerowali przez Śląsk, żenąc bydeł polskich niezliczone gromady, których sześć razy więcej,
. Ci, co stali w wielkiéj Polsce, nie osiedzieli się w swoich kwaterach do końca, bo ich w kwietniu Moskwa powyganiali, że musieli uciekać do Pomeranii, drudzy do Brandeburgii, lecz nie dosięgli owych, co w małéj Polsce konsystowali i secure się rozpościerali do wielkiéj nocy. Naostatek zrabowawszy funditus ci Sasi swoje konsystencye, pozabierawszy zaprzężaje, woły, konie, wozy i ludzi młodych, parobków, chłopców, pszczoły połupawszy, zawiasy w dworach i zamki od drzwi poodrywawszy desertam Arabiam zostawili, i w same święta wielkanocne wyszli, przybrawszy wojsko w nowe barwy: maszerowali przez Szląsk, żenąc bydeł polskich niezliczone gromady, których sześć razy więcej,
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 113
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
nie mogła, i ustawicznie wojska tracili, choć coraz nowe z nieznośnem uciążeniem wielkopolskiej i pruskiej prowincji wystawiali wojska. ROK 1708.
§. 12. Wygraną batalią koniecpolską nie tylko województwom krakowskiemu i sandomierskiemu zganiono fantazją intencji obrócenia się do szwedzkiej strony, ale też otwarli sobie kwarciani kraj aż do samego Gdańska, i rozprzestrzenili sobie konsystencje, a co większa oswobodzili zwyczajne miejsca ich do wybierania hibernów; dla tego za tą okazją miał hetman czas i sposobność do nabycia wojsk nowych i do reparacji słusznej dawnych. Jakoż nie uchybił w tem pilności swojej; bo w blisko następującym roku wystawił i zgromadził w kupę tak liczne i piękne wojska, że ich podczas tej
nie mogła, i ustawicznie wojska tracili, choć coraz nowe z nieznośném uciążeniem wielkopolskiéj i pruskiéj prowincyi wystawiali wojska. ROK 1708.
§. 12. Wygraną batalią koniecpolską nie tylko województwom krakowskiemu i sandomirskiemu zganiono fantazyą intencyi obrócenia się do szwedzkiéj strony, ale téż otwarli sobie kwarciani kraj aż do samego Gdańska, i rozprzestrzenili sobie konsystencye, a co większa oswobodzili zwyczajne miejsca ich do wybierania hibernów; dla tego za tą okazyą miał hetman czas i sposobność do nabycia wójsk nowych i do reparacyi słusznéj dawnych. Jakoż nie uchybił w tém pilności swojéj; bo w blisko następującym roku wystawił i zgromadził w kupę tak liczne i piękne wojska, że ich podczas téj
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 136
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
Lecz złość i pomsta króla Augusta nie chciała mu kondonować, a podobno z podwodu Pocieja, który się bał o buławę litewską, Atoli post multa intervalla przyjęty był do łaski królewskiej i kanclerzem litewskim uczczony został, ale aż w kilka lat. ROK 1709.
§. 35. Około Narodzenia Pańskiego rozłożyły się wojska moskiewskie na konsystencje w małej Polsce, w dobrach szlacheckich. Apostół Kiegiecz regimentarz kozacki poszedł w Ukrainę, a Sasów lokował król August w wielkiej Polsce, i tak diviserunt intel se vestimenta ejus. Zniszczona Polska ośmioletnią wojną spodziewała się jakiej ulgi za wygnaniem Szwedów i zniesieniem jego partyzantów totaliter, aż na większe przyszła od przyjaciół obroty, miasto co
Lecz złość i pomsta króla Augusta nie chciała mu kondonować, a podobno z podwodu Pocieja, który się bał o buławę litewską, Atoli post multa intervalla przyjęty był do łaski królewskiéj i kanclerzem litewskim uczczony został, ale aż w kilka lat. ROK 1709.
§. 35. Około Narodzenia Pańskiego rozłożyły się wojska moskiewskie na konsystencye w małéj Polsce, w dobrach szlacheckich. Apostół Kiegiecz regimentarz kozacki poszedł w Ukrainę, a Sasów lokował król August w wielkiéj Polsce, i tak diviserunt intel se vestimenta ejus. Zniszczona Polska ośmioletnią wojną spodziewała się jakiéj ulgi za wygnaniem Szwedów i zniesieniem jego partyzantów totaliter, aż na większe przyszła od przyjaciół obroty, miasto co
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 165
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
