Uniżoną pokorę przy serdecznym żalu Za grzech rozpostrzeć, a tak staniemy u palu. 184 (F). Z NIECHCENIA ZGODA
Rozumiejąc z daleka, że dwu jedzie księży, Zdejmę czapkę. Aż kompan: „Znać, iżeć nie cięży, Zdjąwszy ją przed Żydami.” „O czapkę mniej — rzekę — Wżdy kontusza, jako ty, przed nim nie zewlekę.
Ludzkością nikt nie zgrzeszy, i na to się przyda, Że wspomnię Bożą mękę, obaczywszy Żyda.” „Nikogo to — odpowie towarzysz — nie wstydzi. Jeśliż z Chrystusa szaty zdejmowali Żydzi, Może stąd mieć posiłek jaki moja dusza, Kiedy dzisia i mnie Żyd
Uniżoną pokorę przy serdecznym żalu Za grzech rozpostrzeć, a tak staniemy u palu. 184 (F). Z NIECHCENIA ZGODA
Rozumiejąc z daleka, że dwu jedzie księży, Zdejmę czapkę. Aż kompan: „Znać, iżeć nie cięży, Zdjąwszy ją przed Żydami.” „O czapkę mniej — rzekę — Wżdy kontusza, jako ty, przed nim nie zewlekę.
Ludzkością nikt nie zgrzeszy, i na to się przyda, Że wspomnię Bożą mękę, obaczywszy Żyda.” „Nikogo to — odpowie towarzysz — nie wstydzi. Jeśliż z Chrystusa szaty zdejmowali Żydzi, Może stąd mieć posiłek jaki moja dusza, Kiedy dzisia i mnie Żyd
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 86
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ty, przed nim nie zewlekę.
Ludzkością nikt nie zgrzeszy, i na to się przyda, Że wspomnię Bożą mękę, obaczywszy Żyda.” „Nikogo to — odpowie towarzysz — nie wstydzi. Jeśliż z Chrystusa szaty zdejmowali Żydzi, Może stąd mieć posiłek jaki moja dusza, Kiedy dzisia i mnie Żyd rozbierze z kontusza.” 185 (N). DO BRACI ZGODNYCH: JANA, STOLNIKA BIELSKIEGO, JERZEGO, SĘDZIEGO, WACŁAWA, PODCZASZEGO KRAKOWSKIEGO
Rzadkim, mówią, i wielkim Feniks specjałem (Nie dziw, bo jedynakiem jest na świecie całem), Rzedsza miłość braterska; odpuść, proszę, Momie: Na obie nodze twoje podobieństwo chromie
ty, przed nim nie zewlekę.
Ludzkością nikt nie zgrzeszy, i na to się przyda, Że wspomnię Bożą mękę, obaczywszy Żyda.” „Nikogo to — odpowie towarzysz — nie wstydzi. Jeśliż z Chrystusa szaty zdejmowali Żydzi, Może stąd mieć posiłek jaki moja dusza, Kiedy dzisia i mnie Żyd rozbierze z kontusza.” 185 (N). DO BRACI ZGODNYCH: JANA, STOLNIKA BIELSKIEGO, JERZEGO, SĘDZIEGO, WACŁAWA, PODCZASZEGO KRAKOWSKIEGO
Rzadkim, mówią, i wielkim Feniks specyjałem (Nie dziw, bo jedynakiem jest na świecie całem), Rzedsza miłość braterska; odpuść, proszę, Momie: Na obie nodze twoje podobieństwo chromie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 87
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
„Mości panie, Dosyć dwadzieścia łokci, i jeszcze zostanie.” „Bodajże cię zabito! lada plotki marzysz! Albom i ja nie usarz? albo nie towarzysz? Tu Włoch prosi o perdon: „ Nie wiedziałem — prawi — Lecz kiedy Waszmość wzrostu humorem nadstawi (Jam rozumiał, że dosyć kontusza na ciało), Pewnie wyńdzie trzydzieści, i bodaj dostało.” „Odkrójże mi trzydzieści na parę kontoszy. Nie lekce sobie ważcie nas usarzów, Włoszy. A czemuż i nie suknią, kiedyśmy proporcem Równi? Nie mierz ty chłopa łokciem ani korcem.” 341. NA OBRAZ RZEŹNICZY
Rzeźnik z
„Mości panie, Dosyć dwadzieścia łokci, i jeszcze zostanie.” „Bodajże cię zabito! leda plotki marzysz! Albom i ja nie usarz? albo nie towarzysz? Tu Włoch prosi o perdon: „ Nie wiedziałem — prawi — Lecz kiedy Waszmość wzrostu humorem nadstawi (Jam rozumiał, że dosyć kontusza na ciało), Pewnie wyńdzie trzydzieści, i bodaj dostało.” „Odkrójże mi trzydzieści na parę kontoszy. Nie lekce sobie ważcie nas usarzów, Włoszy. A czemuż i nie suknią, kiedyśmy proporcem Równi? Nie mierz ty chłopa łokciem ani korcem.” 341. NA OBRAZ RZEŹNICZY
Rzeźnik z
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 336
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Muzyki nie miałem i tak sam im część grałem na flecie, a część śpiewałem. Tańcowali niemal całą noc. Nazajutrz i obiad jedli. Darowałem wtenczas Kropińskiemu szłapaka kosztującego czerw, zł 24, Paszkowskiemu, generałowi adiutantowi, fuzją francuską; chciałem dać Piotrowi Paszkowskiemu, rotmistrzowi, guzików rubinowych sześć do kontusza, nie chciał ode mnie przyjąć, suponując, że go chcę od partii księcia Radziwiłła, hetmana wielkiego W. Ks. Lit., na stronę księcia podkanclerzego przeciągnąć.
Była tegoż roku 1749 emulacja między księciem Radziwiłłem, hetmanem wielkim W. Ks. Lit., a księciem Czartoryskim, podkanclerzym W. Ks.
Muzyki nie miałem i tak sam im część grałem na flecie, a część śpiewałem. Tańcowali niemal całą noc. Nazajutrz i obiad jedli. Darowałem wtenczas Kropińskiemu szłapaka kosztującego czerw, zł 24, Paszkowskiemu, generałowi adiutantowi, fuzją francuską; chciałem dać Piotrowi Paszkowskiemu, rotmistrzowi, guzików rubinowych sześć do kontusza, nie chciał ode mnie przyjąć, suponując, że go chcę od partii księcia Radziwiłła, hetmana wielkiego W. Ks. Lit., na stronę księcia podkanclerzego przeciągnąć.
Była tegoż roku 1749 emulacja między księciem Radziwiłłem, hetmanem wielkim W. Ks. Lit., a księciem Czartoryskim, podkanclerzym W. Ks.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 297
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Pierścień rubinowy, w srzodku diament J. 116. Pierścień granatowy wielki K. 117. Pierścień turkusowy, diamentami sadzony J. 118. Jednorożec złoty, diamentami sadzony 119. Guzików złotych po jednym diamencie nr. 24 J. 120. Spinka złota, diamentowa J. 121. Dwie cefy srebrne, diamentowe do kontusza J. 122. Dwa guziki diamentowe A. 123. Guziki jeden z szmaragdami i diamentami J. 124. Guzików diamentowych nr. 23 à tal. 50 A. 125. Para pętliczek okrągłych, srebrnych, diamentowych J. 126. Guzików szmaragowych nr. 21 à tal. 40 facit J. 127. Słonie
. Pierścień rubinowy, w srzodku dyament J. 116. Pierścień granatowy wielki K. 117. Pierścień turkusowy, dyamentami sadzony J. 118. Jednorożec złoty, dyamentami sadzony 119. Guzików złotych po iednym dyamencie nr. 24 J. 120. Spinka złota, dyamentowa J. 121. Dwie cefy srebrne, dyamentowe do kontusza J. 122. Dwa guziki dyamentowe A. 123. Guziki ieden z szmaragami y dyamentami J. 124. Guzików dyamentowych nr. 23 à tal. 50 A. 125. Para pętliczek okrągłych, srebrnych, dyamentowych J. 126. Guzików szmaragowych nr. 21 à tal. 40 facit J. 127. Słonie
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 34
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
ściany do ściany. W rogu, w którym się z sobą dwie ściany związały, Na materacu złote wezgłowia leżały. Po lewej stronie sami ministrowie stali, Prawą liczni dworzanie wezerscy trzymali, Krom przedniejszych. U innych jako śnieg żupany, Pas i niżej karmazyn, bez wszelkiej odmiany. Meszty wszystkich jednakie w żółtym safijanie, Kontusza ni kubraka mieli na żupanie. Sam śrzodek dla poselskich ludzi zostawiono, Których niemałe było w tej publice grono.
Gdy już weszli do izby, co do niej wniść mieli, „Kszy, kszy, kszy!” — po trzy razy wszyscy wykrzyknęli. Znak, żeby cicho było, a na bok zemknieni, Rzekł
ściany do ściany. W rogu, w którym się z sobą dwie ściany związały, Na materacu złote wezgłowia leżały. Po lewej stronie sami ministrowie stali, Prawą liczni dworzanie wezerscy trzymali, Krom przedniejszych. U innych jako śnieg żupany, Pas i niżej karmazyn, bez wszelkiej odmiany. Meszty wszystkich jednakie w żółtym safijanie, Kontusza ni kubraka mieli na żupanie. Sam śrzodek dla poselskich ludzi zostawiono, Których niemałe było w tej publice grono.
Gdy już weszli do izby, co do niej wniść mieli, „Kszy, kszy, kszy!” — po trzy razy wszyscy wykrzyknęli. Znak, żeby cicho było, a na bok zemknieni, Rzekł
Skrót tekstu: GośPosBar_II
Strona: 453
Tytuł:
Poselstwo wielkie Stanisława Chomentowskiego...
Autor:
Franciszek Gościecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
.
Guziczków kamiennych, szaro biniących, 38.
Guzików koralowych 6 i pętelek złotych 2.
Guziczków złotych 24 i zaponka złota.
Zaponka złota z białem szmelcem i pętelek 6.
Guzików małych, koralowych, w granie, No 26.
Skrzyneczka chyńska, w której pierścionków 2 i trzeci z Ewangelią.
Łańcuszków złotych, do kontusza, sztuk 2.
Puszka złota, w której talismany różne, z haczykiem, i pierścionek filigranowy, złoty.
Puszka Pudełko bursztynowe, w którym twarz Króla Imci, z kości.
Apteczka z gałką, złota, na łańcuszku złotym.
Tabakierka złotem wybijana, w której kółko złamane od krzyża diamentowego.
Relikwiarzyk złoty, z
.
Guziczków kamiennych, szaro biniących, 38.
Guzików koralowych 6 i pętelek złotych 2.
Guziczków złotych 24 i zaponka złota.
Zaponka złota z białem szmelcem i pętelek 6.
Guzików małych, koralowych, w granie, No 26.
Skrzyneczka chyńska, w której pierścionków 2 i trzeci z Ewangelią.
Łańcuszków złotych, do kontusza, sztuk 2.
Puszka złota, w której talismany różne, z haczykiem, i pierścionek filigranowy, złoty.
Puszka Pudełko bursztynowe, w którym twarz Króla Jmci, z kości.
Apteczka z gałką, złota, na łańcuszku złotym.
Tabakierka złotem wybijana, w której kółko złamane od krzyża diamentowego.
Relikwiarzyk złoty, z
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 151
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ciągnionego złota 1
Kontusz lamowy, kitajką izabelową podszyty.
Kontusz tercynelowy, miniony, guzów u niego złotych z czarnem szmelczem, po jednemu diamencie u każdego, 24 1
Żupan materialny, złocisty, błękitny 1
Żupan kitajkowy, miniony, czarna nić z ceglastą 1
Czapka z sobolem, szarłatna 1
Futro sobole, przechodzone, spod kontusza, kołnierz u niego soboli, nowy, także sobole koło niego nowe, tak na lewym, jako i prawym przodku, od tego futra rękawy pupkowe aż za łokcie, a same łapcie sobole.
Futro rysie, slamowe, całe, spod kontusza nowe, u niego pół kołnierza.
Slama rysia, cała nowa 1
Sztuka
ciągnionego złota 1
Kontusz lamowy, kitajką izabelową podszyty.
Kontusz tercynelowy, miniony, guzów u niego złotych z czarnem szmelczem, po jednemu diamencie u każdego, 24 1
Żupan materialny, złocisty, błękitny 1
Żupan kitajkowy, miniony, czarna nić z ceglastą 1
Czapka z sobolem, szarłatna 1
Futro sobole, przechodzone, spod kontusza, kołnierz u niego soboli, nowy, także sobole koło niego nowe, tak na lewym, jako i prawym przodku, od tego futra rękawy pupkowe aż za łokcie, a same łapcie sobole.
Futro rysie, slamowe, całe, spod kontusza nowe, u niego pół kołnierza.
Slama rysia, cała nowa 1
Sztuka
Skrót tekstu: InwMorszGęb
Strona: 207
Tytuł:
Inwentarz ruchomości Konstancji Morsztynowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ceglastą 1
Czapka z sobolem, szarłatna 1
Futro sobole, przechodzone, spod kontusza, kołnierz u niego soboli, nowy, także sobole koło niego nowe, tak na lewym, jako i prawym przodku, od tego futra rękawy pupkowe aż za łokcie, a same łapcie sobole.
Futro rysie, slamowe, całe, spod kontusza nowe, u niego pół kołnierza.
Slama rysia, cała nowa 1
Sztuka wielka futra rysiego, slamowego, przy nim sztuczek długich 4, piąty kawałek mały
Kontusik izabelowy, grzbietami rysimi podszyty 1
Jubka szara, materialna, gronostajami wszytka podszyta 1
Rząd kozacki złocisty, smelcowany, turkusikami sadzony. Suty. W którego nagłówku różyczek
ceglastą 1
Czapka z sobolem, szarłatna 1
Futro sobole, przechodzone, spod kontusza, kołnierz u niego soboli, nowy, także sobole koło niego nowe, tak na lewym, jako i prawym przodku, od tego futra rękawy pupkowe aż za łokcie, a same łapcie sobole.
Futro rysie, slamowe, całe, spod kontusza nowe, u niego pół kołnierza.
Slama rysia, cała nowa 1
Sztuka wielka futra rysiego, slamowego, przy nim sztuczek długich 4, piąty kawałek mały
Kontusik izabelowy, grzbietami rysimi podszyty 1
Jubka szara, materialna, gronostajami wszytka podszyta 1
Rząd kozacki złocisty, smelcowany, turkusikami sadzony. Suty. W którego nagłówku różyczek
Skrót tekstu: InwMorszGęb
Strona: 207
Tytuł:
Inwentarz ruchomości Konstancji Morsztynowej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
łożyć; Ustawnie go przestrzegać, ustawnie chędożyć: Siędzie, trzeba podwijać, trzeba zdmuchnąć z ławy; Je albo pije, żeby nie urobił kawy; Lubo łyżkę do gęby, lub niesie widelce, Nie da upaść najmniejszej na kontusz kropelce. Nie tak ksiądz święconego, kędy w strachu dusza, Jako ów pilno swego waruje kontusza, Siedząc on cały obiad dla niego w niewoli, Jakoż więc u balwierza, kiedy brodę goli. Idzieli kiedy pieszo albo jedzie koniem, Musi być orszak młodzi w karmazynie po niem, Albo w koralu, zwłaszcza przez krakowski rynek; Niemodny, rzecze każdy, za lamą tuzinek. Toż pachołcy od
łożyć; Ustawnie go przestrzegać, ustawnie chędożyć: Siędzie, trzeba podwijać, trzeba zdmuchnąć z ławy; Je albo pije, żeby nie urobił kawy; Lubo łyżkę do gęby, lub niesie widelce, Nie da upaść najmniejszej na kontusz kropelce. Nie tak ksiądz święconego, kędy w strachu dusza, Jako ów pilno swego waruje kontusza, Siedząc on cały obiad dla niego w niewoli, Jakoż więc u balwierza, kiedy brodę goli. Idzieli kiedy pieszo albo jedzie koniem, Musi być orszak młodzi w karmazynie po niem, Albo w koralu, zwłaszcza przez krakowski rynek; Niemodny, rzecze każdy, za lamą tuzinek. Toż pachołcy od
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 225
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
