. 2, nie odchodząc, zapłacić powinna. Co się zaś tknie zniewagi urzędu, którą sama sądownie z chardością przyznała, aby się tego na drugi raz nie wazyła i nauczyła, że wszelka zwierzchność od P. Boga jest postano- (IJI. 15)
wiona, a przez nią nie tylko urzędowi, ale i całemu konwentowi zniewaga się zstała, tenże sąd niniejszy naznacza, aby ze dwiema ludźmi godnymi oboje z mężem IM. X. Proboszczowi i całemu konwentowi, także urzędowi niniejszemu na przyszłych sządach ze 2 sąmsiadami oboje deprekacjią uczynili, świec parę, po złotemu jedna, i grzyw. 2, urzędowi także grzyw. 2 zapłaciła i więzienie
. 2, nie odchodząc, zapłacić powinna. Co się zaś tknie zniewagi urzędu, ktorą sama sądownie z chardością przyznała, aby się tego na drugi raz nie wazyła y nauczyła, że wszelka zwierzchność od P. Boga iest postano- (III. 15)
wiona, a przez nię nie tylko urzędowi, ale y całemu konwentowi zniewaga się zstała, tenże sąd ninieyszy naznacza, aby ze dwiema ludzmi godnymi oboie z mężem IM. X. Proboszczowi y całemu konwentowi, także urzędowi ninieyszemu na przyszłych sządach ze 2 sąmsiadami oboie deprekacyią uczynili, swiec parę, po złotemu iedna, y grzyw. 2, urzędowi także grzyw. 2 zapłaciła y więzienie
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 642
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
na drugi raz nie wazyła i nauczyła, że wszelka zwierzchność od P. Boga jest postano- (IJI. 15)
wiona, a przez nią nie tylko urzędowi, ale i całemu konwentowi zniewaga się zstała, tenże sąd niniejszy naznacza, aby ze dwiema ludźmi godnymi oboje z mężem IM. X. Proboszczowi i całemu konwentowi, także urzędowi niniejszemu na przyszłych sządach ze 2 sąmsiadami oboje deprekacjią uczynili, świec parę, po złotemu jedna, i grzyw. 2, urzędowi także grzyw. 2 zapłaciła i więzienie zwyczajne zaraz zasiadła, w którym ma od godziny do godziny siedzieć, nakazuje, ażeby się zaś na potym skromnie sprawowała, pod większemi winami
na drugi raz nie wazyła y nauczyła, że wszelka zwierzchność od P. Boga iest postano- (III. 15)
wiona, a przez nię nie tylko urzędowi, ale y całemu konwentowi zniewaga się zstała, tenże sąd ninieyszy naznacza, aby ze dwiema ludzmi godnymi oboie z mężem IM. X. Proboszczowi y całemu konwentowi, także urzędowi ninieyszemu na przyszłych sządach ze 2 sąmsiadami oboie deprekacyią uczynili, swiec parę, po złotemu iedna, y grzyw. 2, urzędowi także grzyw. 2 zapłaciła y więzienie zwyczaine zaraz zasiadła, w ktorym ma od godziny do godziny siedzieć, nakazuie, ażeby się zaś na potym skromnie sprawowała, pod większemi winami
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 642
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
2, grzywien do konwentu 4, IM. X. Prałatowi 2, IM. X. Prokuratorowi 2, urzędowi 2 in instanti; p. Budzynce względem kosztów podjętych grzyw. 5, nieodchodząc, zapłacić nakazał; a jeżeliby kiedykolwiek podobne słowa p. Budzynce kędykolwiek zadał, grzyw. 50 urzędowi połowę, konwentowi drugą oddać będzie powinien, więzienie przez niedziel 4 odprawic i na miejscu publicznym przez każdego z sąsiadów 3 razy uderzony będzie. Po którym dekrecie p. Stanisław Dudek p. Wojtowi słowy na niego zelżywymi powstał, zadając, iż to wszytko z okazji pana wójta, o co się solennie protestował. (IJI. 31)
2, grzywien do konwentu 4, IM. X. Prałatowi 2, IM. X. Prokuratorowi 2, urzędowi 2 in instanti; p. Budzynce względem kosztow podiętych grzyw. 5, nieodchodząc, zapłacić nakazał; a ieżeliby kiedykolwiek podobne słowa p. Budzynce kędykolwiek zadał, grzyw. 50 urzędowi połowę, konwentowi drugą oddać będzie powinien, więzienie przez niedziel 4 odprawic y na mieyscu publicznym przez kazdego z sąsiadów 3 razy uderzony będzie. Po ktorym dekrecie p. Stanisław Dudek p. Woytowi słowy na niego zelżywymi powstał, zadaiąc, iż to wszytko z okazyi pana woyta, o co się solennie protestował. (III. 31)
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 643
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
introdukował. Miejsce na kościół i konwent dla braci pokazał, i one między miastem w należytym obrębie obwarować i opisać rozkazałem, oraz sumą złotych polskich na wsi PIeskowcach, w kluczu tarnopolskim leżącej, i z osobna na wiosce Wołkowatycy pod Brodami, w województwie ruskiem znajdującej się, i już to oboje in realem possessionem nowofundowanemu konwentowi podać rozkazałem. Do samych tylko gruntów ograniczenia dla zimowych przeszkód ponieważ mi nie przyszło; przeto asekuruję tychże IJ. M. ojców Dominikanów, iż za prędkim da pan Bóg czasem wszystkie te difficultates w gruntach tych dóbr, przez zesłanych od boku mego domowych przyjaciół uprzątnąć rozkażę, i one jako z prawa będzie należało
introdukował. Miejsce na kościół i konwent dla braci pokazał, i one między miastem w należytym obrębie obwarować i opisać rozkazałem, oraz summą złotych polskich na wsi PIeskowcach, w kluczu tarnopolskim leżącej, i z osobna na wiosce Wołkowatycy pod Brodami, w województwie ruskiem znajdującej się, i już to oboje in realem possessionem nowofundowanemu konwentowi podać rozkazałem. Do samych tylko gruntów ograniczenia dla zimowych przeszkód ponieważ mi nie przyszło; przeto assekuruję tychże JJ. MM. ojców Dominikanów, iż za prędkim da pan Bóg czasem wszystkie te difficultates w gruntach tych dóbr, przez zesłanych od boku mego domowych przyjaciół uprzątnąć rozkażę, i one jako z prawa będzie należało
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 379
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
popełnione, niezatrzymały mię długo od oblicza najwyższego Boga, stwórcy mojego, dla tego z reszty tejże sumy klejnotowej do konwentów sześciu, w Leżajsku, Sokalu i świętej Anny pod Przyrowem, w Gidlach pod Radomskiem, w Podkamieniu pod Brodami, i we Mstowie pod Częstochową znajdujących się, po złotych pięciuset z osobna każdemu konwentowi leguję i daję, mocą tego testamentu obligując wszystkich IJ. Mściów, aby za duszę moję ofiarami mszy świętych błagać majestat boski nieprzepominali. Jeżeliby zaś suma klejnotowa tym wszystkim oraz legatiom niewydołała, na wyrównanie wszystkim
miejscom świętym zapisanej eleemozyny, ordynuje wszystko moje srebro stołowe, jakiekolwiek osobnym regestrem opisane znajdzie się, aby
popełnione, niezatrzymały mię długo od oblicza najwyższego Boga, stwórcy mojego, dla tego z reszty tejże summy klejnotowej do konwentów sześciu, w Leżajsku, Sokalu i świętej Anny pod Przyrowem, w Gidlach pod Radomskiem, w Podkamieniu pod Brodami, i we Mstowie pod Częstochową znajdujących się, po złotych pięciuset z osobna każdemu konwentowi leguję i daję, mocą tego testamentu obligując wszystkich JJ. Mściów, aby za duszę moję ofiarami mszy świętych błagać majestat boski nieprzepominali. Jeżeliby zaś summa klejnotowa tym wszystkim oraz legatiom niewydołała, na wyrównanie wszystkim
miejscom świętym zapisanej eleemozyny, ordynuje wszystko moje srebro stołowe, jakiekolwiek osobnym regestrem opisane znajdzie się, aby
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 381
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
ybło dał pokoj: Za oną zwłoką bojąźń i przedsiewzięcie w nim osłabiało/ a wstyd się szerzył/ któremu tak barzo dał się zwyciężyć/ iż gdy Opat do domu się wrócił/ do spowiedzi isdź nie chciał. Opat pomniąc na oe rzecz/ myślił barzo pilnie jakoby źle się tającego/ zbawiennie mógł pojmać. Przykazałwszytkiemu Konwentowi/ i Kapłanom/ aby na święto wielki/ które na ten czas przypadło/ wszyscy u wielkiego ołtarza przystepiwali. Gdyż się mu sdało/ iżby żadnym obyczajem winowadzca przed u tego nie śmiał przystąpić. I siedząc przeciw ołtarzowi patrzył każdemu w twarz: Młodzieniec tedy rozumiejąc że to dla niego uczyniono: Jeśłiby się umkńął bał się
ybło dał pokoy: Zá oną zwłoką boiązń y przedśiewźięćie w nim osłábiáło/ á wstyd sie szerzył/ ktoremu tak barzo dał sie zwyćiężyć/ iż gdy Opát do domu sie wroćił/ do spowiedźi isdź nie chćiał. Opát pomniąc ná oe rzecz/ myślił barzo pilnie iakoby źle sie táiącego/ zbáwiennie mogł poimać. Przykazałwszytkiemu Conuentowi/ y Kápłanom/ áby ná święto wielki/ ktore na ten czás przypádło/ wszyscy v wielkiego ołtarzá przystepiwáli. Gdyż sie mu sdáło/ iżby żadnym obyczáiem winowadzca przed u tego nie śmiał przystąpić. Y śiedząc przećiw ołtarzowi patrzył każdemu w twarz: Młodźieniec tedy rozumieiąc że to dla niego vczyniono: Ieśłiby sie vmkńął bał się
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 131
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
się im miejsce dziwnie ucieszne i wesołe: na którym kapliczka była na powietrzu zawiedzona zbytnie mała/ czemu się on barzo dziwował. Do tego gdy przyszli/ z. Benedykt wszedszy/ Nouiciusa też wprowadził/ i za drzwiami stać mu kazał. W tej kaplicy jakoby w koło w Chórze siedzieli mężowie w bieli. Temu świętemu Konwentowi Naswiętsza Panna przełożoną była/ a jako Królowa w odzieniu kosztownym/ jako słońce miedzy gwiazdami świeciła. Przyszedszy tedy z. Benedykt przed nie/ uczciwie się pokłoniwszy rzekł: Benedicite. Ona odpowiedziała/ Dominus. Rzekł święty: Pani/ otom Nouiciusa przyprowadził/ któregoś przywiesdź kazała. A ona: Przywiedźcie go przed mię.
sie im mieysce dźiwnie vćieszne y wesołe: ná ktorym kápliczká byłá ná powietrzu zawiedzona zbytnie máła/ czemu sie on bárzo dziwował. Do tego gdy przyszli/ s. Benedikt wszedszy/ Nouiciusá też wprowadźił/ y zá drzwiami stać mu kazał. W tey káplicy iákoby w koło w Chorze siedzieli mężowie w bieli. Temu świętemu Conuentowi Naswiętsza Panna przełożoną byłá/ á iáko Krolowa w odźieniu kosztownym/ iáko słońce miedzy gwiazdámi świećiłá. Przyszedszy tedy s. Benedikt przed nie/ vcżćiwie sie pokłoniwszy rzekł: Benedicite. Oná odpowiedźiáłá/ Dominus. Rzekł święty: Pani/ otom Nouiciusa przyprowádźił/ ktoregoś przywiesdź kazałá. A oná: Przywiedźćie go przed mię.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 162
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
większej inkwizity potrzebuje, a przed siedmnastą lat, kiedy im kazano stawić świadków, skarząca się strona nie stanęła, jako zeznali przysiężni, którzy na ten czas byli. (Ij. 192)
Ustawy: 3605. (935) Pierwsza ustawa — Ponieważ wielka niesława tak poddanym naszym w wszy Kasinie zostającym, jako i całemu konwentowi Krakowskiemu stąd rośnie, ze poddani nasi niektórzy swywoli się chwyciwszy postronnych ludzi nachodzą, rabują i zbojectwem się bawią, zaczym P. O. Przeor postanawia z przytomnymi na ten czas Ojcami Doktorami, iz na ukaranie takowych, którzyby się kolwiek wazyli nocnym sposobem albo i we dnie nachodzić, rabowac, rozbiac i krasc
wiekszey inquisity potrzebuie, a przed siedmnastą lat, kiedy im kazano stawic swiadkow, skarząca się strona nie stanęła, iako zeznali przysięzni, ktorzy na ten czas byli. (II. 192)
Ustawy: 3605. (935) Pierwsza ustawa — Poniewaz wielka niesława tak poddanym naszym w wszi Kasinie zostaiącym, iako y całemu konwentowi Krakowskiemu ztąd rosnie, ze poddani nasi niektorzy swywoli się chwyciwszy postronnych ludzi nachodzą, rabuią y zboiectwem się bawią, zaczym P. O. Przeor postanawia z przytomnymi na ten czas Oycami Doktorami, iz na ukaranie takowych, ktorzyby się kolwiek wazyli nocnym sposobem albo y we dnie nachodzic, rabowac, rozbiac y krasc
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 394
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
potrąciwszy Stanisławowi Paluszkowi i małżonce jego, za spustoszęnie budynków przez ojca ich, tynf. 60, resztę sumy za Sukcesorów Wojciecha Kusia onym wypłaca konwent, t. i. tynf. 88, tym sposobem, aby Sukcesorowie lędrzeja Kusia, gdyby do tego przyść mogli, sumę, t. i. tynf. 88, konwentowi wrócili.
3659. (989) Sąd wielki rugowy Kasiński zagajony d. 7 Grudnia, r. 1745, przez Macieja Trzepaczkę, wójta opatrznego, i całej ławice, przy obecności P. O. lustyna lakielskiego P. S. D., Przeora Krakowskiego, przy asystencji OO., niżej specifikowanych. (Ij
potrąciwszy Stanisławowi Paluszkowi y małzonce iego, za spustoszęnie budynkow przez oyca ich, tynf. 60, resztę summy za sukcessorow Woyciecha Kusia onym wypłaca konwent, t. i. tynf. 88, tym sposobęm, aby sukcessorowie lędrzeia Kusia, gdyby do tego przyść mogli, summę, t. i. tynf. 88, konwentowi wrocili.
3659. (989) Sąd wielki rugowy Kasinski zagaiony d. 7 Grudnia, r. 1745, przez Macieia Trzepaczkę, woyta opatrznego, y całey ławice, przy obecnosci P. O. lustyna lakielskiego P. S. D., Przeora Krakowskiego, przy assystencyi OO., nizey specifikowanych. (II
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 404
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dworski Krowoderski za lezją i kalumnią całego zakonu IM. XX. kanoników reg. etc. oraz urzędu Krowoderskiego sądowi grzywien dwoje 14ście, stronie tyleż, aby odłożyła, świec 4 pary fontowych lautrowych do kościoła farnego S. Krzyża w Krakowie aby dała, deprekacją solenną przez dwóch IM. XX. zakonnych Superiorów dworowi Krowoderskiemu i konwentowi IM. XX. kanoników reg. etc. publicznie aby uczyniła, koszta prawne nagrodziła, pod wolną sekwestracją rzeczy pozwanej na gruncie Krowoderskim będących, nakazuje, do której egzekucji familią gruntu Krowoderskiego przydaje za poprzedzającym jednak napomnieniem, mocą dekretu swego; praesente me lohanne Rafałowicz apostolico et actus praesentis notario. (Vb 37)
4409
dworski Krowoderski za lezyą y kalumnią całego zakonu IM. XX. kanonikow reg. etc. oraz urzędu Krowoderskiego sądowi grzywien dwoie 14ście, stronie tyleż, aby odłożyła, swiec 4 pary fontowych lautrowych do kościoła farnego S. Krzyża w Krakowie aby dała, deprekacyą solenną przez dwoch IM. XX. zakonnych Superiorow dworowi Krowoderskiemu y konwentowi IM. XX. kanonikow reg. etc. publicznie aby uczyniła, koszta prawne nagrodziła, pod wolną sekwestracyą rzeczy pozwaney na gruncie Krowoderskim będących, nakazuie, do ktorey exekucyi familią gruntu Krowoderskiego przydaie za poprzedzaiącym iednak napomnieniem, mocą dekretu swego; praesente me lohanne Rafałowicz apostolico et actus praesentis notario. (Vb 37)
4409
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 662
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
