, albo mu co w oku Zawadziło ponurem, żeby znieść widoku Nie mógł tak przyjemnego, i ku czci nowemu W pole jenerałowi nie wyjechał swemu. Brzmią bruki od rumoru i koni, i wozów, Niektóre do Marsowych wchodzą wiec obozówPrzykurzone popiołem, ale jakie ściele Na swoje złotorucha z Adonim wesele, Szerzy się wyłożone kotcze kobiercami,A konie pod orłemi ogromne forgami W szorach kłuszą złoconych, szumno przepryskując I ziemie od ochoty ledwie dostępując. Cóż? gdzie kawaleria, jakie tu ozdoby? A wprzód same od złota różnego osoby. Jakie wełny Syria, złotogłowy jakie Arach nam tu posyła, taką twarz i takie Niosą wszyscy ubiory kosztowne i stroje
, albo mu co w oku Zawadziło ponurem, żeby znieść widoku Nie mógł tak przyjemnego, i ku czci nowemu W pole jenerałowi nie wyjechał swemu. Brzmią bruki od rumoru i koni, i wozów, Niektóre do Marsowych wchodzą wiec obozówPrzykurzone popiołem, ale jakie ściele Na swoje złotorucha z Adonim wesele, Szerzy się wyłożone kotcze kobiercami,A konie pod orłemi ogromne forgami W szorach kłuszą złoconych, szumno przepryskując I ziemie od ochoty ledwie dostępując. Cóż? gdzie kawalerya, jakie tu ozdoby? A wprzód same od złota różnego osoby. Jakie wełny Syrya, złotogłowy jakie Arach nam tu posyła, taką twarz i takie Niosą wszyscy ubiory kosztowne i stroje
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 124
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
J. 49. Pierścień szmaragowy z diamentami K. 50. Pierścień, ziarno szafirowe A. 51. Pierścień szafirowy w tablicę J. 52. Pierścień szmaragowy, diamenty wyłupane K. 53. Pierścień szmaragowy mniejszy, diamenty wyłupane K. 54. Pierścień szmaragowy A. 55. Pierścień szafirowy A. 56. Pierścień kotcze oko A. 157. Obrączka złota, rubinkami sadzona J. 58. Tablica szafirowa A. 59. Zekir złoty, diamentami sadzony J. 60. Pierścień z herbem Króla Je Mci J. 61. Zekir aspisowy, rubinami sadzony A. 62. Pierścień diamentowy w tablicę A. 63. Pierścień diamentowy w gwiazdę
J. 49. Pierścień szmaragowy z dyamentami K. 50. Pierścień, ziarno szafirowe A. 51. Pierścień szafirowy w tablicę J. 52. Pierścień szmaragowy, dyamenty wyłupane K. 53. Pierścień szmaragowy mnieyszy, dyamenty wyłupane K. 54. Pierścień szmaragowy A. 55. Pierścień szafirowy A. 56. Pierścień kotcze oko A. 157. Obrączka złota, rubinkami sadzona J. 58. Tablica szafirowa A. 59. Zekir złoty, dyamentami sadzony J. 60. Pierścień z herbem Króla Je Mci J. 61. Zekir aspisowy, rubinami sadzony A. 62. Pierścień dyamentowy w tablicę A. 63. Pierścień dyamentowy w gwiazdę
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
żyć ma, niepotrzebnych czeladzi niechować yedno tych, co do posługi, skromnych, niebezpiecznych. W Kozmicach jest urzędniczek dobry, starać się też o yakiego człowieka dobrego, ale Arendarza bym barzyj życzeł. Drobiazgi pokojowe rozdać między chłopięta. Te Kobiercze Pokojowe co w pokoju bywały niech się rozdzielą Stanisław z Przedborem na swoje kotcze. Stanisław tej soboli Jupki niech niepsuje aż dobrze podroście. Jego Mści Panu Sęndzjemu trzy konewki srebrne oddaję te, które tu są przy mnie. A iż Babski, niepomniąc nic na Boga i na przystoyne swoje Szlacheczkie i na takie dobrodzieystwo yakie wzjął odemnie, nie oddał mi tej majętności z wielą rzeczy i
żyć ma, niepotrzebnych czeladzi niechować yedno tych, co do posługi, skromnych, niebespiecznych. W Kozmicach yesth urzędniczek dobry, starać się też o yakiego człowieka dobrego, ale Arendarza bym barzyi życzeł. Drobiazgi pokoiowe rozdać między chłopięta. Te Kobiercze Pokojowe co w pokoiu bywały niech się rozdzielą Stanisław z Przedborem na swoie kotcze. Stanisław tey soboli Jupki niech niepsuie asz dobrze podroście. Jego Mści Panu Sęndzyemu trzy konewki srebrne oddaię the, które thu są przy mnie. A isz Babski, niepomniąc nic na Boga y na przystoyne swoie Szlacheczkie y na takie dobrodzieystwo yakie wzyął odemnie, nie oddał mi tey maiętności z wielą rzeczy y
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 221
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
jeśli to WM. masz w domu, a przeciębyś się WM. gniewał, kiedyby WMci rzeczono, żeś podobniejszy chłopu, niźli szlachcicowi. Więc i tym okazowaniem nie gnuśniałaby szlachta, gdyby umiał strzemiona zawlec, poprąg, krzemień wkręcić, wędzidło koniowi obrać i przyprawić. Więcby zatym ustały podobno łóżka, kotcze, wielkie pościeli, któremi się obłożyła młódź tak barzo, że po chwili zmiękczeją Wspomnię też tu nieco najemne łgarze, prokuratory. Jest to u nas in Republica pestilentiale virus ; azaż WM. nie widzisz, jako idą w rzeczach, jako się bogacą, jaka presumpcja w nich, zacni ludzie przede drzwiami stoją u nich
jeśli to WM. masz w domu, a przeciębyś się WM. gniewał, kiedyby WMci rzeczono, żeś podobniejszy chłopu, niźli szlachcicowi. Więc i tym okazowaniem nie gnuśniałaby szlachta, gdyby umiał strzemiona zawlec, poprąg, krzemień wkręcić, wędzidło koniowi obrać i przyprawić. Więcby zatym ustały podobno łóżka, kotcze, wielkie pościeli, któremi się obłożyła młódź tak barzo, że po chwili zmiękczeją Wspomnię też tu nieco najemne łgarze, prokuratory. Jest to u nas in Republica pestilentiale virus ; azaż WM. nie widzisz, jako idą w rzeczach, jako się bogacą, jaka presumpcya w nich, zacni ludzie przede drzwiami stoją u nich
Skrót tekstu: RewerListCzII
Strona: 254
Tytuł:
Rewersał listu szlachcica jednego do drugiego pisany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
