dołkim pod Tronem i Majestatem I. K. Mości kopał, którym własne moje wespół z Jego Mścią Panem Zamojskim Wojewodą Sandomierskim invadiowawszy Wojsku fortuny i dobra, toż Wojsko do wiary i usług I. K. Mości przywiodłem Hanam Krymskiego wprzyjaźni utrzymał, iżeby oderwać Moskwę pod Grodkiem Wiktorysującej, a zdrugą stronę Królowie Szwedzkiemu po wygranej Opoczyńskiej, aż pod Kraków, Wiśnich, Wojnicz wiktorią promowującmu postrach i wstręt uczynić, tegoż Hana listami memi pod z Borów sprowadziłem, do ratowania Króla I. Mci już wygnanego, i Ojczyzny ginącej, przeciw Szwedom, i Moskwie, poselstwy memi przez Rapsztyńskiego, Rybczewskiego, Tolińskiego, Sefera tego
dołkim pod Thronem y Máiestatem I. K. Mośći kopał, ktorym własne moie wespoł z Iego Mśćią Pánem Zamoyskim Woiewodą Sendomirskim invadiowawszy Woysku fortuny y dobrá, toż Woysko do wiáry y vsług I. K. Mośći przywiodłem Hánam Krymskiego wprzyiáźni vtrzymał, iżeby oderwáć Moskwę pod Grodkiem Victorisuiącey, á zdrugą stronę Krolowie Szwedzkiemu po wygráney Opoczyńskiey, áż pod Krákow, Wiśnich, Woynicz victorią promowuiącmu postrách y wstręt vczynić, tegoż Háná listámi memi pod z Borow sprowádźiłem, do rátowánia Krolá I. Mći iuż wygnánego, y Oyczyzny ginącey, przećiw Szwedom, y Moskwie, poselstwy memi przez Rápsztyńskiego, Rybczewskiego, Tolinskiego, Seferá tego
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 53
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
tam jeszcze powtórnej Invasiej mocno obawiają. Poseł Holenderski Mons. de Bie / lubo już nazad revocowany/ musi nieco czekać/ na permissią Cara I. M. Paryskie Listy donoszą/ że lubo tam sieła ich rozmaicie dyskurrują o Invasiej na Sicilią Hiszpańskiej/ bardzo jednak mało znajduje się takich/ którzyby wtym razie jakąszkolwiek ku Królowie Sicilijskiemu wyświadczali Kompasią/ rozcumiejąc/ że prawie samochcąc: chcąc drugich/ samego siebie najbardziej oszukał. Poseł Cesarski rozumie: Ze w Wiedniu nie będą sobie już ważyć ofiarowania się Dworu Turyńskiego/ ponieważ ten pierwej proponowanymi sobie. Kondycjami pogardził. Francuska Wodna Armada wiewynidzie tego Roku na Morze/ rozumiejąc że Hiszpanom będzie mogła podołać sama
tám ieszcże powtorney Invásiey mocno obawiáią. Poseł Hollenderski Mons. de Bie / lubo iusz názad revocowány/ musi nieco czekáć/ ná permissią Cará I. M. Páryskie Listy donoszą/ że lubo tám sieła ich rozmáićie discurruią o Invasiey ná Sicilią Hiszpáńskiey/ bárdzo iednak máło znayduie śię tákich/ ktorzyby wtym ráźié iákąszkolwiek ku Krolowie Siciliiskiemu wyświadcżáli Compassią/ rozcumieiąc/ że práwie sámochcąc: chcąc drugich/ sámego śiebie naybárdźiey oszukał. Poseł Cesárski rozumie: Ze w Wiedńiu nie będą sobie iusz ważyć ofiárowánia śię Dworu Turyńskiego/ poniewasz ten pierwey proponowánymi sobie. Conditiámi pogárdźił. Francuska Wodna Armádá wiewynidzie tego Roku ná Morze/ rozumieiąc że Hiszpánom będzie mogła podołáć sámá
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 35
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
Królestwa/ i na Henryka zapalał. Co się stało/ niżej będzie. 4. Filip Adeodatus Król Francuski umiera.
We Francyj Filip Król umarł lat mając 59. królował lat 45. Augustem go zwano dla spraw zacnych i spokojnego panowania. Drudzy Deodatem/ albo Bogdanem go zwali/ że był modlitwami uproszony. Ten Janowi Królowie Jerozolimskiemu i Templariis, także Hospitalariis odkazał na Świętą Wojnę sześćdziesiąt tysięcy czerwonych złotych; i Synowi rozkazał/ aby tamże ratował Wojska Chrześcijańskie. Wydał prawa na lichwy Żydowskie/ i na kuglarze/ aby byli z Królestwa wygnani/ jako zaraza Rzeczypospolitej. Za niego nauki barzo kwitneły w Paryżu/ dla jego osobliwej łaski przeciw nauczycielom.
Krolestwá/ i ná Henryka zápalał. Co się stáło/ niżey będźie. 4. Philip Adeodatus Krol Fráncuski umiera.
We Fráncyi Philip Krol umárł lat máiąc 59. krolował lat 45. Augustem go zwano dla spraw zacnych i spokoynego pánowania. Drudzy Deodatem/ álbo Bogdanem go zwali/ że był modlitwámi uproszony. Ten Ianowi Krolowie Ierozolimskiemu i Templariis, także Hospitalariis odkazał ná Swiętą Woynę sześćdźieśiąt tyśięcy czerwonych złotych; i Synowi roskazał/ áby támże rátował Woyská Chrześćiáńskie. Wydał práwá ná lichwy Zydowskie/ i ná kuglarze/ áby byli z Krolestwá wygnáni/ iáko zarázá Rzeczypospolitey. Za niego náuki bárzo kwitneły w Páryżu/ dla iego osobliwey łáski przećiw náuczyćielom.
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 52
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
