w miłości od wszytkich spolnie Rzymian i Greków skończony jest i zamieniony. Do Narodu Ruskiego. Apologia Rzymscy pisarze wszyscy twierdzą o zgodnym zamknieniu tego Soboru I hereticcy pisarze świadczą/ że Sobór Florencki w zgodzie doszedł.
Dowód tegoż czwarty od postronnych: z Jana Functiusa Chronografa Noryberskiego/ który żył około Roku 1570. Ten w Kronice swej pisze o Synodzie Florenckim/ że w pokoju i w miłości był obchodzony. Na którego ile do wiary uchwały/ Gręckie/ mówi/ i Ruskie Posły pozwolili/ i oboi po swoich narodach toż obiecali. A przed nim otymże/ też Chronograf Norymberski Hartman Sedelius/ który żył około roku 1473. blizko po Soborze
w miłośći od wszytkich spolnie Rzymian y Grękow skończony iest y zámieniony. Do Narodu Ruskiego. Apologia Rzymscy pisárze wszyscy twierdzą o zgodnym zámknieniu tego Soboru Y haereticcy pisárze świádczą/ że Sobor Florentski w zgodźie doszedł.
Dowod tegoż cżwarty od postronnych: z Ianá Functiusá Chronográphá Noriberskiego/ ktory żył około Roku 1570. Ten w Kronice swey pisze o Synodźie Florentskim/ że w pokoiu y w miłośći był obchodzony. Ná ktorego ile do wiáry vchwały/ Gręckie/ mowi/ y Ruskie Posły pozwolili/ y oboi po swoich narodách toż obiecáli. A przed nim otymże/ też Chronograph Norimberski Hártman Sedelius/ ktory żył około roku 1473. blizko po Soborze
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 85
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
.
1264
243 Nader wielka od wschodu ukazawyszy się, rozciągnęła ogon do połowy Nieba ku zachodowi. Ukazała się w Lipcu, widoma była aż do końca Września.
Wielu rozumie, iż taż sama ukazała się r. 1556, i ukazać się ma r. 1848. Czas obrotu jej jest lat koło 292. W Kronice Belgickiej to o niej p. 254 czytamy: „Podobna była do gwiazdy ciemnej, „światło z niej wychodzące podobne było „do żaglu rozpiętego, co noc później wscho- „dziła, a światło umniejszając się wszerz, „pomnażało się wzdłuż: w Wrześniu przed „zorzą w południowej stronie znajdowała ,,się: szerokość
.
1264
243 Nader wielka od wschodu ukazawyszy się, rozciągnęła ogon do połowy Nieba ku zachodowi. Ukazała się w Lipcu, widoma była aż do końca Września.
Wielu rozumie, iż taż sama ukazała się r. 1556, y ukazać się ma r. 1848. Czas obrotu iey iest lat koło 292. W Kronice Belgickiey to o niey p. 254 czytamy: „Podobna była do gwiazdy ciemney, „światło z niey wychodzące podobne było „do żaglu rozpiętego, co noc poźniey wscho- „dziła, a światło umnieyszaiąc się wszerz, „pomnażało się wzdłuż: w Wrześniu przed „zorzą w południowey stronie znaydowała ,,się: szerokość
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 57
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
który z Zofii Peterowny Narbuttówny, sędzianki ziemskiej Słonimskiej, a Stanisława Narbutta, wojewody mścisławskiego, rodzonej synowicy, i z Matusza kniazia Giedrojcia, marszałka królewskiego, urodzony, Matuszewicem pisać się począł. Tenże Matusz kniaź Giedrojć, z tejże Zofii Narbuttówny miał i drugiego syna Jana, chorążego żmudźkiego, o którym Okolski w kronice swojej Orbis polonus tytułowanej, a za nim Paprocki, Kojałowicz i Niesiecki idą, tę staroświecką rzetelną pochwałę napisał: „Matuszewicji in Samogycja insignes viri unde et honoribus diversis aucti, titulus vexilliferi uni collatus fuerat qui pelicano more filios hostili sanguine educavit et patriae in defensores reddit Georgium, Baltazarum et Erasmum” Matuszewiczowie na Żmudzi są
który z Zofii Peterowny Narbuttówny, sędzianki ziemskiej Słonimskiej, a Stanisława Narbutta, wojewody mścisławskiego, rodzonej synowicy, i z Matusza kniazia Giedrojcia, marszałka królewskiego, urodzony, Matuszewicem pisać się począł. Tenże Matusz kniaź Giedrojć, z tejże Zofii Narbuttówny miał i drugiego syna Jana, chorążego żmujdzkiego, o którym Okolski w kronice swojej Orbis polonus tytułowanej, a za nim Paprocki, Kojałowicz i Niesiecki idą, tę staroświecką rzetelną pochwałę napisał: „Matuszewicii in Samogitia insignes viri unde et honoribus diversis aucti, titulus vexilliferi uni collatus fuerat qui pelicano more filios hostili sanguine educavit et patriae in defensores reddit Georgium, Balthazarum et Erasmum” Matuszewiczowie na Żmudzi są
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 484
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
mężami, dlatego też zostali wywyższeni różnymi zaszczytami, jeden z nich otrzymał tytuł chorążego, ten obyczajem pelikana synów wykarmił wrogą krwią i dał ojczyźnie na obrońców Jerzego, Baltazara i Erazma.
Że zaś wyżej wspomniony Matusz kniaź Giedrojć, marszałek królewski, miał w pierwszym szlubie za sobą kniaziównę Annę Kroszyńską, która, jako Stryjkowski w kronice swojej świadczy, czterech mu synów: Melchiora, biskupa żmudźkiego, Marcina, wojewodę mścisławskiego, Kaspra, podkomorzego kowieńskiego, i Zygmunta, starostę mostowskiego, Matuszewiców powiła, a między synami jego pierwszego małżeństwa z Anny kniaziówny Kroszyńskiej i między synami powtórnego małżeństwa z Zofii Petrowny Narbuttówny zrodzonymi, niezgoda i prawne nastąpiły kłopoty, więc tym
mężami, dlatego też zostali wywyższeni różnymi zaszczytami, jeden z nich otrzymał tytuł chorążego, ten obyczajem pelikana synów wykarmił wrogą krwią i dał ojczyźnie na obrońców Jerzego, Baltazara i Erazma.
Że zaś wyżej wspomniony Matusz kniaź Giedrojć, marszałek królewski, miał w pierwszym szlubie za sobą kniaziównę Annę Kroszyńską, która, jako Stryjkowski w kronice swojej świadczy, czterech mu synów: Melchiora, biskupa żmujdzkiego, Marcina, wojewodę mścisławskiego, Kaspra, podkomorzego kowieńskiego, i Zygmunta, starostę mostowskiego, Matuszewiców powiła, a między synami jego pierwszego małżeństwa z Anny kniaziówny Kroszyńskiej i między synami powtórnego małżeństwa z Zofii Petrowny Narbuttówny zrodzonymi, niezgoda i prawne nastąpiły kłopoty, więc tym
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 484
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Medyka i Fastiady Filozofa, Dyscypuł Platona, ale supra Magistrum, którego słuchał lat 20 w Atenach, Perypatetyków Książę, wzrostu małego, garbaty, bełkot, Aleksandra wielkiego Króla Macedońskiego przez lat 10. Praeceptor, potym Sociusz i Konsyliarz. Urodził się Olimpiady setnej pierwszej, tojest przed Chtystusem laty 372. jako probuje Tirinus w Kronice. Gdy Aleksander wielki poszedł do Azyj, wrócił się do Aten, tam uczył lat 13. Uczniowie jego wzięli imię Peripateticorum, iż w Akademii Ateńskiej miejscu dla nauk destinowanym, było wyższe miejsce Licaeum, albo Szkoła, a przy nim krużganek obszerny, widoczny portretami adornowany, Peripateum rzeczony, po którym, się przechodząc Arystoteles
Medyka y Fastiady Filozofa, Dyscypuł Platona, ale supra Magistrum, ktorego słuchał lat 20 w Atenach, Peripatetykow Xiąże, wzrostu małego, garbaty, bełkot, Alexandra wielkiego Krola Macedońskiego przez lat 10. Praeceptor, potym Sociusz y Konsiliarz. Urodził się Olympiady setney pierwszey, toiest przed Chtystusem laty 372. iako probuie Tirinus w Kronice. Gdy Alexánder wielki poszedł do Azyi, wrocił się do Aten, tam uczył lat 13. Uczniowie iego wzieli imie Peripateticorum, iż w Akademii Ateńskiey mieyscu dla nauk destinowanym, było wyższe mieysce Licaeum, albo Szkoła, à przy nim krużganek obszerny, widoczny portretami adornowany, Peripateum rzeczony, po ktorym, się przechodząc Aristoteles
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 576
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Grecja cała jako Herkulesowi Divinos Honores przysądziła, teste Plinio libro 7. cap. 37. Żył lat 104. przed Chrystusem lat 436.
Z: HIERONIMUS urodził się w Strydonie na granicy Dalmacyj i Pannonii, alias dzisiejszych Węgier z Ojca Euzebiusza około Roku 326 czyli 331 za Basa i Ablawiusza Rzymskich Konsulów, mówi Prosper w Kronice. Posłany do Rzymu pod Donatem Greckiego i Łacińskiego nauczył się Pisma, tamże Chrzest Z: przyjął, Cicerona księgi i styl ulubił. Stamtąd nawiedził Francją, i znowu Rzym, wszędzie mądre zbierając księgi, i je jak drugi Bias Filozof z sobą zaniósł in Orientem, aby miał z czego kościołowi Bożemu zbawienne i potrzebne pisać
Grecya cała iako Herkulesowi Divinos Honores przysądziła, teste Plinio libro 7. cap. 37. Zył lat 104. przed Chrystusem lat 436.
S: HIERONIMUS urodził się w Strydonie na granicy Dalmacyi y Pannonii, alias dzisieyszych Węgier z Oyca Euzebiusza około Roku 326 czyli 331 za Basa y Ablawiusza Rzymskich Konsulow, mowi Prosper w Kronice. Posłany do Rzymu pod Donatem Greckiego y Łacińskiego nauczył się Pisma, tamże Chrzest S: przyiął, Cicerona księgi y styl ulubił. Ztamtąd nawiedził Francyą, y znowu Rzym, wszędzie mądre zbieraiąc księgi, y ie iak drugi Bias Filozof z sobą zaniosł in Orientem, aby miał z czego kościołowi Bożemu zbawienne y potrzebne pisać
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 638
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
początek od Mafagietów Nacyj, a tym samym od Getów. Są Autorowie, którzy ich lokują przy Meotyckim Jezierze, to nad Dunajem, powiadający, że w tamtym kraju była rzeka Alanus, zwana im imię dająca. Ci też Alani i koło Hercyńskiego osiedli w Niemczech lasu i nazwani są Alemani, jako probuje Karion w Kronice swojej, w Herbie zażywali kota.
Alemanus, co się wykłada wszyscy Mężowie, są teraz Swewowie, to jest Szwabowie, koło Nikaru rzeki mieszkający; poszli jedni z nich do Włoch, Gallów, Hiszpanii, nowych osiedlisk i fortun szukając. Alemannów jako i Franków Valerius Probus pokonał cztery kroć stotysięcy położywszy trupem, Alemanów herb
początek od Maffagietow Nacyi, a tym samym od Getow. Są Autorowie, ktorzy ich lokuią przy Meotyckim Iezierze, to nad Dunaiem, powiadaiący, że w tamtym kraiu była rzeka Alanus, zwana im imie daiąca. Ci też Alani y koło Hercynskiego osiedli w Niemczech lasu y nazwani są Alemani, iako probuie Karion w Kronice swoiey, w Herbie zażywali kota.
Alemanus, co się wykłada wszyscy Męzowie, są teraz Swewowie, to iest Szwabowie, koło Nikaru rzeki mieszkaiący; poszli iedni z nich do Włoch, Gallow, Hiszpanii, nowych osiedlisk y fortun szukaiąc. Alemannow iako y Frankow Valerius Probus pokonał cztery kroć stotysięcy położywszy trupem, Alemanow herb
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 321
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nad Renem rzeką i zawierali wsobie hos Populos. 1mo. Batawów 2do Matciaków. 3tio Tenkterów, 4to Usipów, 5to. Brukterów 6to. Chawawów 7timo. Angriwariów. 8vo Tubantów, 9no Busakłerów. 10mo. Wangionów. 11mo. Ubiów. 12mo dzisiejszych Frankonów, Swewów albo Szwabów, jako wylicza Karion w swojej kronice Wczęści III. Czwarty w Germanii znajdował się Naród znaczniejszy numero et imperio HERMIONES w posrzodku Germanii, i wpośród wyliczonych Nacyj, sedes ich teraz trzymają 1. Bohemowie, albo Czechy 2do. Series różnych w Świecie Narodów
Swewowie, albo Szwabi: Frankowie, a według Kariona te się tam znajdowały Nacje drobniejsze.
nad Renem rzeką y zawierali wsobie hos Populos. 1mo. Batawow 2do Matciakow. 3tio Tenkterow, 4to Usippow, 5to. Brukterow 6to. Chawáwow 7timo. Angriwariow. 8vo Tubantow, 9no Busakłerow. 10mo. Wangionow. 11mo. Ubiow. 12mo dzisieyszych Frankonow, Swewow albo Szwabow, iako wylicza Karion w swoiey kronice Wczęści III. Czwarty w Germanii znaydował się Narod znacznieyszy numero et imperio HERMIONES w posrzodku Germanii, y wposrzod wyliczonych Nacyi, sedes ich teraz trzymaią 1. Bohemowie, albo Czechy 2do. Series rożnych w Swiecie Narodow
Swewowie, albo Szwabi: Frankowie, a według Kariona te się tam znaydowały Nacye drobnieysze.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Studni 300. Obywatelów na 60 tysięcy. Na Placu największym stoi Statua Joanny Panny Obronicielki Francyj, tu przez Anglików spalonej, Roku 1430. O której tu w Aurelii. w Aureliańskiej Prowincyj blisko czytaj. W tejże Normandii jest Miasto Yvetot, alias Regnu Yvejotii opisane przez Mikołaja Gilles Sekretarza Ludwika XII. Króla Francuskiego w Kronice Anni 1492. Jest te Miasto cum titulo Regio po dziś dzień wolne od podatków oprócz kupców W nim Lotariusz 1. R 565 umarł. Joannes Hybners. Ale pewniej iż w Prumieńskim umierał klasztorze.
W Prowincyj Francuskiej BRITANNII olim Ameryce dziesięć successivè mającej Królów a potym Książąt z Anną Dziedziczką ostatnią Karolowi VIII Królowi Francuskiemu dostającej się
Studni 300. Obywatelow na 60 tysięcy. Ná Placu naywiększym stoi Statua Ioanny Panny Obronicielki Francyi, tu przez Anglikow spaloney, Roku 1430. O ktorey tu w Aurelii. w Aureliańskiey Prowincyi blisko czytay. W teyże Normandii iest Miasto Yvetot, alias Regnū Yveiotii opisane przez Mikołaia Gilles Sekretarza Ludwika XII. Krola Francuskiego w Kronice Anni 1492. Iest te Miásto cum titulo Regio po dziś dzień wolne od podatkow oprocz kupcow W nim Lotariusz 1. R 565 umarł. Ioannes Hybners. Ale pewniey iż w Prumieńskim umierał klasztorze.
W Prowincyi Francuskiey BRITANNII olim Ameryce dziesięć successivè maiącey Krolow a potym Xiążąt z Anną Dziedziczką ostatnią Karolowi VIII Krolowi Francuskiemu dostaiącey się
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 183
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
fundowa- całego Świata, praecipue o PolscE
ny. W gruntach tamecznych znajduje się Kamień czerwony i biały w tasłe się łupający: który wyślifowawszy, ujdzie za marmur; na posadzki wyśmienity dziwnie twardy, ognia nic nie aprehendujący. W ziemi Halickiej jest Kraj POKUCIE tak zwany ab immemorabili aevo od pokuty że jako świadczy Marcin Bielski w Kronice Polskiej, Rzymianie swoich ekscesantów w Sarmackie pola na wygnanie posyłali, jako to Owidiusza Poetę. Toż poswiadcza Sarnicki in descriptione Poloniae sub titulo Pokucie. Czemu by zaś niegdzie indziej te wygnanie naznaczone, znać, z tej racyj, iż supponowano, że Sarmackie kraje są same dzikie Pola. Druga, że bliska Pannonia (
fundowa- całego Swiata, praecipuè o POLSZCZE
ny. W gruntach tamecznych znayduie się Kamień czerwony y biały w tasłe się łupaiący: ktory wyslifowawszy, uydzie za marmur; na posadzki wysmienity dziwnie twardy, ognia nic nie apprehenduiący. W ziemi Halickiey iest Kray POKUCIE tak zwany ab immemorabili aevo od pokuty że iako swiadczy Marcin Bielski w Kronice Polskiey, Rzymianie swoich excesantow w Sarmackie pola na wygnanie posyłali, iako to Owidiusza Poetę. Toż poswiadcza Sarnicki in descriptione Poloniae sub titulo Pokucie. Czemu by zaś niegdzie indziey te wygnanie naznaczone, znać, z tey racyi, iż supponowano, że Sarmackie kraie są same dzikie Pola. Druga, że bliská Pannonia (
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 342
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
