zacności/ w cnotach/ w bogobojności/ w posłuszeństwie/ w cierpliwości w niewinności. Także niewąrpliwie W. M. na tęludzkość patrząć w Bogu prosi go/ aby tej Chrześcijańskiej/ którą jej oddawać raczycie/ powinności zapłatę błogosławieństwem swoim/ i pomyślnymi pociechami nagradzał. Zwykli ludzie malować Dziady/ zwylko Ojcami wywodzic Pradziady zwykli w Kronikach wspominać Rodzice. Ja nie rozumiem żeby tego przytym Akcie jaka potrzebabyła bo które są zacności/ godności/ z zasług Domu tego/ jawną to wszytkim WM/ żal WM. w sercu świeży/ a jeszcze nie dobrze osuszone oczy nasze wspominać nie dopuszczają. Ojca jednak święto zmarłęgo we dni nie lat/ ale wieków godnych
zacnośći/ w cnotách/ w bogoboynośći/ w posłuszeńśtwie/ w ćierpliwośći w niewinnośći. Tákże niewąrpliwie W. M. ná tęludzkość patrząć w Bogu prośi go/ áby tey Chrześćiáńskiey/ ktorą iey oddawać racżyćie/ powinnośći zapłátę błogosłáwieństwem swoim/ y pomyślnymi poćiechámi nagradzał. Zwykli ludźie malowáć Dźiády/ zwylko Oycámi wywodźic Prádźiady zwykli w Kronikach wspomináć Rodzice. Ia nie rozumiem żeby tego przytym Akćie iáka potrzebábyłá bo ktore są zacnośći/ godnośći/ z zasług Domu tego/ iáwną to wszytkim WM/ żal WM. w sercu świeży/ á ieszcze nie dobrze osuszone ocży násze wspomináć nie dopuszcżáią. Oyca iednák święto zmárłęgo we dni nie lat/ ále wiekow godnych
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: G
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, Wnet się poddali.
I wyszli do nas, co kiedy ujrzało Pogaństwo, z huku aż powietrze drżało, Ale musieli, widząc taką fintę, Spuścić na kwintę,
Choć oni tego się nie obawiali, Żebyśmy ich szturmem dobywali, Widząc potęgę, widząc ich obrony Od każdej strony.
Jakoż przykładu tego i w kronikach O najsławniejszych niemasz wojennikach; Insza dobywać fortec wielkich, małych, Insza wojsk całych.
Prędko zaś nam dnia krótkiego nie stało, Noc zaszła, wojsko w szyku stać musiało Pod dżdżystym niebem w przykrym bardzo chłodzie I w ciężkim głodzie,
Bo przez dni kilka i konie i ludzie Cale nie jedli przy tak srogim trudzie
, Wnet się poddali.
I wyszli do nas, co kiedy ujrzało Pogaństwo, z huku aż powietrze drżało, Ale musieli, widząc taką fintę, Spuścić na kwintę,
Choć oni tego się nie obawiali, Żebyśmy ich szturmem dobywali, Widząc potęgę, widząc ich obrony Od każdej strony.
Jakoż przykładu tego i w kronikach O najsławniejszych niemasz wojennikach; Insza dobywać fortec wielkich, małych, Insza wojsk całych.
Prędko zaś nam dnia krotkiego nie stało, Noc zaszła, wojsko w szyku stać musiało Pod dżdżystym niebem w przykrym bardzo chłodzie I w ciężkim głodzie,
Bo przez dni kilka i konie i ludzie Cale nie jedli przy tak srogim trudzie
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 486
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
świętego/ gdzie obaczysz jednego sławnego/ i znacznego Doktora Iuris na Imię Accursego Grób. Gdy zaś Ołtarzom kosztownym/ i malowaniu kunsztownemu przypatrzyć się zechcesz/ te w kościele Jakuba świętego u Ojców Augustynianów obaczysz. Kościół Szczepana świętego/ za onych pierwszych dawnych czasów/ był to zbor Bogini Izydy/ jako wdziejach/ i Kronikach opisują/ że to trzeci Kościół był/ po założeniu Rzymu/ albowie najpierwszy w Rzymie/ drugi w Rauennie, a trzeci ten w Bononijej założony był. Bononia, Miasto barzo wesołe/ przez które Rzeka srotkiem bieży/ nazwiskiem Reno, którą do miasta siła dobrego/ i dostatek żywności wszelaki wchodzi. Miasto samo jest zbyt
świętego/ gdźie obaczysz iednego sławnego/ y znácznego Doktorá Iuris ná Imię Accursego Grob. Gdy záś Ołtarzom kosztownym/ y málowániu kunsztownemu przypátrzyć się zechcesz/ te w kośćiele Iákubá święte^o^ v Oycow Augustiniánow obaczysz. Kośćioł Sczepaná święte^o^/ za onych pierwszych dawnych czásow/ był to zbor Bogini Izydy/ iáko wdźieiách/ y Kronikach opisuią/ że to trzeći Kośćioł był/ po żáłożeniu Rzymu/ álbowie naypierwszy w Rzymie/ drugi w Rauennie, á trzeći ten w Bononiiey záłożony był. Bononia, Miásto bárzo wesołe/ przez ktore Rzeká srotkiem bieży/ názwiskiem Reno, ktorą do miástá śiłá dobrego/ y dostátek żywnośći wszeláki wchodźi. Miásto sámo iest zbyt
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 58
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Rzymu do Polski od Wojciecha ś. zaniesiona, cudami wsławiona, rossą błogosławieństwa z nieba pokropiona. Jakie obyczaje były, trudno mam o nich mówić, bo ich niewiele widzę; nowe jakieś nastąpiły, nie tylko cudzoziemskie, (mniejszaby to, byle dobre) ale Pogańskie, Tatarskie, Mahometańskie. I tak ja w Kronikach podobno muszę szukać obyczajów Staropolskich, bo ich naleźć przytrudniejszym między ludźmi. Kędy one zacne chęci Szlachty Polskiej, do rozmnożenia chwały Bożej, do budowania Kościołów, do fundowania Szpitalów, Szkół, jakie były przedtym? Teraz po Trybunałach, po Sejmach, po Sejmikach, o zniszczeniu kościołów nagęstsza mowa; o umknieniu dziesięcin; o
Rzymu do Polski od Woyćiechá ś. zánieśiona, cudami wsławiona, rossą błogosłáwieństwá z niebá pokropioná. Iákie obyczáie były, trudno mam o nich mowić, bo ich niewiele widzę; nowe iákieś nastąpiły, nie tylko cudzoziemskie, (mnieyszaby to, byle dobre) ále Pogáńskie, Tátárskie, Máchometáńskie. Y ták ia w Kronikách podobno muszę szukáć obyczáiow Stáropolskich, bo ich náleść przytrudnieyszym między ludzmi. Kędy one zacne chęći Szláchty Polskiey, do rozmnożenia chwały Bożey, do budowánia Kośćiołow, do fundowánia Szpitalow, Szkoł, iákie były przedtym? Teraz po Trybunałách, po Seymách, po Seymikách, o zniszczeniu kośćiołow nagęstsza mowá; o vmknieniu dzieśięćin; o
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 4
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
jakiejś miedzy Stany, która do tego czasu jeszcze, ani na łokieć się od ziemie nie podniosła. Cóż ja rzekę o żołnierskich obyczajach onych starych, czy są teraz takie, jakie przedtym były? Bywałyż kiedy te bezecne Konfederacje, na Króla, na Kapłana, na miasta ubogie? Czy jest pamiątka jaka tego w Kronikach, aby tak wiele jadał żołnierz, żeby wszytek żołd swój na jednym obiedzie połknął? O Szkotach starych pisze Hector Bochus, iż gdy jakiego żarłoka między sobą widzieli, który jadał wiele, wiele pijał; kazali mu raz dobry obiad nagotować, i nakarmiwszy, napoiwszy, zaraz z nim do rzeki, topili onego szkodzcę Rzeczypospolitej
iákieyś miedzy Stany, ktora do tego czásu ieszcze, áni ná łokieć się od ziemie nie podniosłá. Coż ia rzekę o żołnierskich obyczáiách onych stárych, czy są teraz tákie, iákie przedtym były? Bywáłyż kiedy te bezecne Confoederácye, ná Krolá, ná Kápłaná, ná miástá vbogie? Czy iest pámiątká iáka tego w Kronikách, áby ták wiele iádał żołnierz, żeby wszytek żołd swoy ná iednym obiedzie połknął? O Szkotách stárych pisze Hector Bochus, iż gdy iákiego żárłoká między sobą widzieli, który iádał wiele, wiele piiał; kazáli mu raz dobry obiad nágotować, y nákarmiwszy, nápoiwszy, záraz z nim do rzeki, topili onego szkodzcę Rzeczypospolitey
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 4
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
; a jeszcze lepiejby spenetrował Chrześcijaniń, ale od Urny Mahometowej poszedłby zaraz do swojej, będąc stracony: od trupą, samby został trupem curiositatis suae biorąc paenas, taki jest rigor ną Chrześcijan tam wchodzących. Z. GRZEGORZ WIELKI Papież Czyli Duszę Trajana Cesarza wybawił z Piekła?
ŚWięty ANTONINUS Biskup Florencki w swoich Kronikach Parte 2da, titulo 12 etc. taką cytuje Historię: że Trajanus Cesarz, Wdowy jednej koniem jadąc przez rynek swój, tojest Trajanowym zwany, nie chcący roztratował Syna, lecz na jej płacz, a bardziej na słuszność mąjąc respekt, w rekompensę dał jej Syna swego, Z. GRZEGORZ Wielki potym przez rynek Trojana już
; a ieszcze lepieyby spenetrował Chrześcianiń, ale od Urny Machometowey poszedłby zaraz do swoiey, będąc ztracony: od trupą, samby został trupem curiositatis suae biorąc paenas, taki iest rigor ną Chrześcian tam wchodzących. S. GRZEGORZ WIELKI PAPIEZ Czyli Duszę Traiana Cesarza wybawił z Piekła?
SWięty ANTONINUS Biskup Florentski w swoich Kronikach Parte 2da, titulo 12 etc. taką cytuie Historyę: że Traianus Cesarz, Wdowy iedney koniem iadąc przez rynek swoy, toiest Traianowym zwany, nie chcący roztratował Syná, lecz na iey płacz, a bardziey na słusznosć mąiąc respekt, w rekompensę dał iey Syna swego, S. GRZEGORZ Wielki potym przez rynek Troiana iuż
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 142
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, FAECUNDE, alias WIELUDZIETNE OSOBY
ADAM miał Synów 33, Nombe Heroina Chalcydycka w Eubei sto synów miała z Mężem, stąd przysłowie: Tanquam Chalcidica nobis perperit Uxor; Dictionarium Historicum. Egipska Matrona według Arystotelesa i Gelliusza Autora, pięcioro razem porodziła dzieci. Lamisiusza Longobardów Króla Matka, dziewięcioro jednym powiła razem sukcesorów. Sigibertus w Kronikach. Małgorzata Florenciusza Hrabi Holandyj razem wydała na świat 365, tojest ile dni w roku dzieci, Ludovicus Viveś, Jonstonus. Machialda Hrabina z Hennebergu za Fryderyka Il Cesarza razem powiła 1500 dziatek. Aventinus lib: 17. W Afryce Bonifa ciusz z Teklą spłodzili 12 synów, którzy wszyscy Męczeńską odnieśli Koronę, jak Martyrologium świadczy
, FAECUNDAE, alias WIELUDZIETNE OSOBY
ADAM miał Synow 33, Nombe Heroina Chalcydycka w Eubei sto synow miała z Mężem, ztąd przysłowie: Tanquam Chalcidica nobis perperit Uxor; Dictionarium Historicum. Egypska Matrona według Arystotelesa y Gelliusza Autora, pięcioro razem porodziła dżieci. Lamisiusza Longobardow Krola Matka, dziewięcioro iednym powiła razem sukcesorow. Sigibertus w Kronikach. Małgorzata Florenciusza Hrabi Hollandyi razem wydała na świat 365, toiest ile dni w roku dzieci, Ludovicus Viveś, Ionstonus. Machialda Hrabina z Hennebergu za Fryderika Il Cesarza razem powiła 1500 dziatek. Aventinus lib: 17. W Afryce Bonifa ciusz z Teklą spłodzili 12 synow, ktorzy wszyscy Męczeńską odnieśli Koronę, iak Martyrologium świadczy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 682
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jednego na jednej drugiego na drugiej ręce młodzianów piastował. Drzewo którego 20 chłopów podnieść nie mogło, sam podniósł i zaniósł do młyna. Dzwon na wieże od 40 ludzi nie podniesiony, zaniósł. Dwie końskie złożywszy podkowy wraz, łamał. Szabel 12 podniósł razem do góry za końce wziąwszy jedną ręką, jako Bielski świadczy w Kronikach. Żołnierz Godzięba sosnę wyrwał ciskając za nieprzyjacielem Morawczykiem, teste Okolski; Wojciech Brudziński zbrojnych Husarzów sześciu, do góry podnosił Paprocki i Bielski. Marcin Brzozowski z Ziemi Gostyńskiej z beczką piwa pełną tańcował. Paprocki pod Herbem Bylina.
Tomasz Olędzki Kasztelan Zakroczymski 5 Talerów bitych jeden na drugi położonych szablą przecinał. Tannerus. Cymburga Księżniczka
iednego na iedney drugiego na drugiey ręce młodzianow piastował. Drzewo ktorego 20 chłopow podnieść nie mogło, sam podniosł y zaniosł do młyna. Dzwon na wieże od 40 ludzi nie podniesiony, zaniosł. Dwie końskie złożywszy podkowy wraz, łamał. Szabel 12 podniosł razem do gory za końce wziowszy iedną ręką, iako Bielski swiadczy w Kronikach. Zołnierz Godzięba sosnę wyrwał ciskaiąc za nieprzyiacielem Morawczykiem, teste Okolski; Woyciech Brudziński zbroynych Husarzow sześćiu, do gory podnosił Paprocki y Bielski. Marcin Brzozowski z Ziemi Gostyńskiey z beczką piwa pełną tańcował. Paprocki pod Herbem Bylina.
Tomasz Olędzki Kasztelan Zakroczymski 5 Talerow bitych ieden na drugi położonych szablą przecinał. Tannerus. Cymburga Xiężniczka
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 687
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Maximus Imperator Constantinapolcos, Dominus Aridae ficûs ; Dominus, quo Sol et Luna meant, Protector primi Ioannis Sacerdotis, Imperator, Rex Regum, Dominus Christianorum, Iudaeorum, Turcarum, Amicus O Ludziach Mirabilia i Singularia.
Deorum, etc. Nie zmniejszą arrogancją i dumą Aleksander Wielki pisał List do Sklawów znajdujący się w Czeskich Kronikach! Nos Alexander Iovis supremi Deorum Filius in Caelo, et Philippi Regis Macedonum, una manu Orientem, altera Occidentem tangens, á Meridie ad Septemirionem imperans, Triumphator, Conculcatorq; Regnorum Medi, Persici Syriae, Graeci, Babiloniae et c. teste Curtio. Zawsze się nazywał Jovis Filium Demetrius Antygona Macedońskiego Króla Syn, Posłom
, Maximus Imperator Constantinapolcos, Dominus Aridae ficûs ; Dominus, quo Sol et Luna meant, Protector primi Ioannis Sacerdotis, Imperator, Rex Regum, Dominus Christianorum, Iudaeorum, Turcarum, Amicus O Ludziach Mirabilia y Singularia.
Deorum, etc. Nie zmnieyszą arrogancyą y dumą Alexander Wielki pisał List do Skláwow znayduiący się w Czeskich Kronikách! Nos Alexander Iovis supremi Deorum Filius in Caelo, et Philippi Regis Macedonum, una manu Orientem, altera Occidentem tangens, á Meridie ad Septemirionem imperans, Triumphator, Conculcatorq; Regnorum Medi, Persici Syriae, Graeci, Babiloniae et c. teste Curtio. Zawsze się nazywał Iovis Filium Demetrius Antigona Macedońskiego Krola Syn, Posłom
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 975
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
felix reperitur, quae Regis Filia, Regis Uxor, Regis Mater fuit. Plinius lib: 7. cap: 41.
Taką drugą Polska adorowała na Tronie swoim ELEONORĘ Króla MICHAŁA KORYBUTA Zonę, która była 12. Cesarzów Pomtomka, Ferdynanda III. Córka, Leoplda Wielkiego Siostra, pięć języków umiejąca perfecte, jako czytam w Kronikach Polskich.
Falereusz, według innych Fereusz lub Rufinus, na wrzód nieugojony opuszczony od Medyków, sam śmierci szukając poszedł na Wojnę, ranę odniósł w piersiach, a w niej lekarstwo na wrzód, teste Plinio.
Gdy Książę Mantui Powinowatego swego, z koniutacją na siebie miał podejrząnego, wtrącić go kazał do więzienia, tam ze
felix reperitur, quae Regis Filia, Regis Uxor, Regis Mater fuit. Plinius lib: 7. cap: 41.
Tàką drugą Polska adorowała ná Tronie swoim ELEONORĘ Krola MICHAŁA KORYBUTA Zonę, ktorá była 12. Cesarzow Pomtomka, Ferdynanda III. Corka, Leoplda Wielkiego Siostra, pięć ięzykow umieiąca perfecte, iáko czytam w Kronikách Polskich.
Falereusz, według innych Fereusz lub Rufinus, nà wrzod nieugoiony opuszcżony od Medykow, sam śmierci szukàiąc poszedł ná Woynę, ránę odniosł w piersiách, á w niey lekarstwo ná wrzod, teste Plinio.
Gdy Xiąże Mantui Powinowatego swego, z koniutácyą ná siebie miał podeyrząnego, wtrącić go kàzał do więźienia, tam ze
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 987
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
