sprawuje/ jest (I.) Vitium antiquum: Występek stary/ który od onego Węża starodawnego poszedł: a nie dopiero teraz/ ale już dawno/ za czasów Krystusowych górę brał; ba cóż mówię o tym? Wszak się już na pierwszym świecie za Noëgo Opilcy najdowali: Jedli/ pili/ mówi o nich Pan Krystus. Apocal. 12. v. 9. Matth. 24. v. 38. Esaj. 5. v. 11.
Prorok Izajasz uskarżał się na Słuchacze swoje/ i wołał na nie biada mówiąc: Biada tym/ którzy rano wstawając chodzą za pijaństwem/ i na nim do wierzora trwają/ etc. Dan
spráwuje/ jest (I.) Vitium antiquum: Występek stáry/ ktory od onego Wężá stárodawnego poszedł: á nie dopiero teraz/ ále już dawno/ zá czásow Krystusowych gorę brał; bá coż mowię o tym? Wszák śię już ná pierwszym świećie zá Noëgo Opilcy naydowáli: Jedli/ pili/ mowi o nich Pan Krystus. Apocal. 12. v. 9. Matth. 24. v. 38. Esaj. 5. v. 11.
Prorok Izájasz uskarżał śię ná Słuchácze swoje/ y wołał ná nie biádá mowiąc: Biádá tym/ ktorzy ráno wstawájąc chodzą zá pijáństwem/ y ná nim do wierzorá trwáją/ etc. Dan
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 12.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
podziśdzień tacy Pijacy na świecie bywają/ którzy w Opilstwie nawiętsze swe ukochanie mają i od niego się Bogu i słowu jego Z. zgoła odwieść dać nie chcą; a chociaby podobno Bóg i Prorocy Z. wołali: Biada wam/ którzy rano wstawając chodzicie za pijaństwem/ a na nim wieczora trwacie! Luboby Pan Krystus i Apostołowie Z. krzyczeli mówiąc: Strzeżcie się/ aby kiedy serca wasze nie były ociążone ożralstwem i opilstwem. It. Pijanicy nie będą dziedzicmi Królestwa niebieskiego: wszakżeby na to zgoła nic nie dali. Esaj. 5. v. II. Luc. 21. v. 34. 1. Cor. 6
podźiśdźień tácy Pijacy ná świećie bywáją/ ktorzy w Opilstwie nawiętsze swe ukochánie máją y od niego śię Bogu y słowu jego S. zgołá odwieść dáć nie chcą; á choćiaby podobno Bog y Prorocy S. wołáli: Biádá wam/ ktorzy ráno wstawájąc chodźićie zá pijáństwem/ á ná nim wieczorá trwaćie! Luboby Pan Krystus y Apostołowie S. krzyczeli mowiąc: Strzeżćie śię/ áby kiedy sercá wásze nie były oćiążone ożrálstwem y opilstwem. It. Pijánicy nie będą dźiedźicmi Krolestwá niebieskiego: wszákżeby ná to zgołá nic nie dáli. Esaj. 5. v. II. Luc. 21. v. 34. 1. Cor. 6
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 13.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
/ są słowa jednego Nauczyciela/ jako dla dobra znikomego utracić ono dobro wieczne? August.
O quanta iniguitas, eksklamuje Augustyn Z. ut animam, quam pretioso sangvine CHRISTUS redemit, luxuriosus quisq; propter unius momenti delectationem Diabolo pessimo inimico vendat ac tradat! O jaka to nieprawość/ że człowiek Epikurejski dusze swoje/ którą Krystus nadroższą krwią swoją wykupił/ Szatanowi Nieprzyjacielowi swemu dla barzo krótkiej rozkoszy przedaje/ i w pazury jakoby podaje! Luc. 16. v. 24.
W prawdzieć Opilcy temu nie wierzą/ ani się namówić dać chcą/ żeby opilstwo człowieka potępić i przyczyną zatracenia wiecznego być miało; Lecz doznająci potym tego/ kiedy w ogniu
/ są słowá jednego Náuczyćielá/ jáko dla dobrá znikomego utráćić ono dobro wieczne? August.
O quanta iniguitas, eksklámuje Augustyn S. ut animam, quam pretioso sangvine CHRISTUS redemit, luxuriosus quisq; propter unius momenti delectationem Diabolo pessimo inimico vendat ac tradat! O jáka to niepráwość/ że człowiek Epikureyski dusze swoje/ ktorą Krystus nadroższą krwią swoją wykupił/ Szátánowi Nieprzyjaćielowi swemu dla bárzo krotkiey roskoszy przedáje/ y w pázury jákoby podáje! Luc. 16. v. 24.
W prawdźieć Opilcy temu nie wierzą/ áni śię námowić dáć chcą/ żeby opilstwo człowieká potępić y przyczyną zátrácenia wiecznego bydź miáło; Lecz doznájąći potym tego/ kiedy w ogniu
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 30.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Pana Boga? Znam. A jakoż go znasz? Przez wiarę. A wiara z kąd? Z słuchania słowa Bożego. Jakeejżeś ty wiary człowiek? Jestem człowiek wiary świętej Krześcjańskiej. Dla której przyczyny jesteś człowiekiem Wiary świętej Krześcjańskiej? Iż wierzę w Pana Jezusa Krystusa/ i jestem ochrzczon w imię jego. Co jest Pan Krystus? Katechizm
Jest Syń Boga żywego prawdziwy Bóg zawsze z Ojcem i z Duchem Z. będący/ Ojcu i Duchowi Z. równy/ który dla nas z stał się człowiekiem/ A tak Krystus Syn Boży jest prawdziwy Bóg i człowiek.
Dla czego się z stał człowiekiem/ gdyś był zawsze z Ojcem i z Duchem
Páná Bogá? Znam. A iákoż go znasz? Przez wiárę. A wiárá z kąd? Z słuchánia słowá Bożego. Iákeeyżeś ty wiáry człowiek? Iestem człowiek wiáry świętey Krześćiiáńskiey. Dla ktorey przyczyny iesteś człowiekiem Wiáry świętey Krześćiiáńskiey? Iż wierzę w Páná Jezusá Krystusá/ y iestem okrzczon w imię iego. Co iest Pan Krystus? Kátechizm
Iest Syń Bogá żywego prawdźiwy Bog záwsze z Oycem y z Duchem S. będący/ Oycu y Duchowi S. rowny/ ktory dla nas z stáł śię człowiekiem/ A ták Krystus Syn Boży iest prawdźiwy Bog y człowiek.
Dla czego śię z stał człowiekiem/ gdyś był záwsze z Oycem y z Duchem
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 2
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
twego/ ani poządaj żony jego/ ani sługi/ ani dziewki/ ani wołu/ ani osła/ ani wszytkich rzeczy które są jego. Mówił Pan Bóg wszytkie te słowa.
To przykazanie Boże na wiele się części dzieli?
Na dwie części: Na pierwszej tablicy są czworo/ które należą ku Panu Bogu/ a Pan Krystus one w tych słowiech zamnkął Będziesz miłował Pana Boga twego/ ze wszytkiego serca twego i ze wszytkiej dusze twojej/ ze wszytkiej myśli twojej/ i ze wszytkich sił twoich. Na drugiej tablicy są sześcioro/ które należą ku blizniemu naszemu: a Pan Krystus one wtych słowiech zamknął/ Będziesz miłował bliźniego twojego/ jako siebie
twego/ áni poząday żony iego/ ani sługi/ ani dziewki/ ani wołu/ áni osłá/ áni wszytkich rzeczy ktore są iego. Mowił Pan Bog wszytkie te słowá.
To przykazánie Boże ná wiele śię częśći dzieli?
Ná dwie częśći: Ná pierwszey tablicy są czworo/ ktore nalezą ku Pánu Bogu/ á Pan Krystus one w tych słowiech zámnkął Będziesz miłował Páná Bogá twego/ ze wszytkiego sercá twego y ze wszytkiey dusze twoiey/ ze wszytkiey myśli twoiey/ y ze wszytkich śił twoich. Ná drugiey tablicy są szesćioro/ ktore nalezą ku blizniemu nászemu: á Pan Krystus one wtych słowiech zámknął/ Będziesz miłował blizniego twoiego/ iako śiebie
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 4
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
pierwszej tablicy są czworo/ które należą ku Panu Bogu/ a Pan Krystus one w tych słowiech zamnkął Będziesz miłował Pana Boga twego/ ze wszytkiego serca twego i ze wszytkiej dusze twojej/ ze wszytkiej myśli twojej/ i ze wszytkich sił twoich. Na drugiej tablicy są sześcioro/ które należą ku blizniemu naszemu: a Pan Krystus one wtych słowiech zamknął/ Będziesz miłował bliźniego twojego/ jako siebie samego.
Możeszli ty to przykazanie Boże wypełnić?
Nie mogę.
Dla czegoż potrzeba wiedzieć o Zakonie Bożym/ gdyż przezeń zbawion być nie możesz?
Abych uznał skazę natury swojej i skłonność ku złemu/ a tak odpuszczenia grzechów i usprawiedliwienia
pierwszey tablicy są czworo/ ktore nalezą ku Pánu Bogu/ á Pan Krystus one w tych słowiech zámnkął Będziesz miłował Páná Bogá twego/ ze wszytkiego sercá twego y ze wszytkiey dusze twoiey/ ze wszytkiey myśli twoiey/ y ze wszytkich śił twoich. Ná drugiey tablicy są szesćioro/ ktore nalezą ku blizniemu nászemu: á Pan Krystus one wtych słowiech zámknął/ Będziesz miłował blizniego twoiego/ iako śiebie samego.
Mozeszli ty to przykazánie Boże wypełnić?
Nie mogę.
Dla czegoż potrzebá wiedzieć o Zakonie Bożym/ gdyż przezeń zbáwion być nie mozesz?
Abych vznał skázę nátury swoiey y skłonność ku złemu/ á ták odpuszczenia grzechow y vspráwiedliwięnia
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 4
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
li ty w sercu swoim/ iż masz doskonałą Wiarę?
Czuję iż nie mam.
Jakoż tedy kniej przyść masz/ a tej pomnożenie mieć?
Przez słuchanie słowa Bożego: i przez modlitwę ku Panu Bogu: i przez używanie świętości/ od Pana Krystusa ustawionych.
Jakoż się ty modlisz Panu Bogu?
Tak jako nas Pan Krystus nauczył Ojcze nasz któryś jest w niebie. Święc się Imię twoje/ Przydz Królestwo twoje. Bądź wola twoja/ jako w niebie/ tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia/ i odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie w wódz nas na pokuszenie/ ale nas
li ty w sercu swoim/ iż masz doskonáłą Wiárę?
Czuię iż nie mam.
Iákoż tedy kniey przyść masz/ á tey pomnożenie mieć?
Przez słuchánie słowá Bożego: y przez modlitwę ku Pánu Bogu: y przez vzywánie świątośći/ od Páná Krystusá vstáwionych.
Iákoż śię ty modlisz Pánu Bogu?
Ták iáko nas Pan Krystus náuczył Oycze nász ktoryś iest w niebie. Swięc śię Imię twoie/ Przydz Krolestwo twoie. Bądz wola twoiá/ iáko w niebie/ ták y ná ziemi. Chlebá nászego powszedniego day nam dziśia/ y odpuść nam nasze winy/ iáko y my odpuszczamy nászym winowáycom. Y nie w wodz nas na pokuszenie/ ále nas
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 6
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
te świętości przez których używanie Wiarę naszę utwierdzamy?
Krzest święty/ i święta Wieczerza Pańska.
Co jest Krzest?
Jest omycie w wodzie odrodzenia i omycia Duchownego/ we krwi Syna Bożego: przyjęcie od Boga Ojca wspołeczność Syna jego miłego: a to przez Ducha świętego Kto jest ustawcą Krztu świętego? Katechizm.
Pan nasz Jezus Krystus/ jako o tym świadczy Mateusz Z. w ostatecznej Kapitule/ mowiać: Mówił Pan Jezus zwolennikom swoim: Dana mi jest wszytka moc na niebie i na ziemi/ Idąc tedy/ uczcie wszytkie narody/ Krzcząc je w imię Ojca/ i Syna/ i Ducha Z. ucząc je strzec wszytkiego/ com wam przykazał
te świątośći przez ktorych vżywánie Wiárę nászę vtwierdzamy?
Krzest święty/ y święta Wieczerza Pánska.
Co iest Krzest?
Iest omyćie w wodzie odrodzenia y omycia Duchownego/ we krwi Syná Bożego: przyięćie od Bogá Oycá wspołeczność Syná iego miłego: á to przez Duchá świętego Kto iest vstawcą Krztu świętego? Kátechizm.
Pan nász Iezus Krystus/ iáko o tym świadczy Mattheusz S. w ostáteczney Kápitule/ mowiać: Mowił Pan Iezus zwolennikom swoim: Dáná mi iest wszytká moc ná niebie y ná ziemi/ Idąc tedy/ vczćie wszytkie narody/ Krzcząc ie w imię Oycá/ y Syná/ y Duchá S. vcząc ie strzedz wszytkiego/ com wam przykazał
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 8
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
dziatki małe/ przyjął Pan Bóg do Królestwa swego/ wedle onej obietnice: Będę Bogiem twoim/ i plemieniowi twojemu. Na tę tedy obietnicę dziatki ludzi Krześcjańskich/ miasto obrzezania mają być Krzczone.
Cóż też jest Wieczerza Pańska?
Jest społeczne używanie ciała i krwie Pana Krystusowej/ zwidomemi znaki chleba i wina: gdzie nas Pan Krystus odkupione śmiercią swoją/ żywotem wiecznym obzywia/ wciele swoim za nas wydanym/ i we krwi swojej za nas wylanej.
Kto jest ustawcą Wieczerzy Pańskiej?
Pan nasz Jezus Krystus/ jako o tym świadczą Ewangelistowie święci/ i Paweł Z. który tak pisze/ w pierwszym liście do Koryntian/ wiedenastej Kapitule/ mówiąc:
dziatki máłe/ przyiął Pan Bog do Krolestwa swego/ wedle oney obietnice: Będę Bogiem twoim/ y plemieniowi twoiemu. Ná tę tedy obietnicę dziatki ludzi Krześćiiáńskich/ miásto obrzezánia máią być Krzczone.
Coż też iest Wieczerza Páńska?
Iest społeczne vżywánie ćiáłá y krwie Páná Krystusowey/ zwidomemi znáki chlebá y winá: gdzie nas Pan Krystus odkupione śmierćią swoią/ żywotem wiecznym obzywia/ wciele swoim zá nas wydánym/ y we krwi swoiey zá nas wylaney.
Kto iest vstawcą Wieczerzy Páńskiey?
Pan nász Iezus Krystus/ iáko o tym świadczą Ewángelistowie święci/ y Páweł S. ktory ták pisze/ w pierwszym liśćie do Korynthian/ wiedenastey Kápitule/ mowiąc:
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 8
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
być Krzczone.
Cóż też jest Wieczerza Pańska?
Jest społeczne używanie ciała i krwie Pana Krystusowej/ zwidomemi znaki chleba i wina: gdzie nas Pan Krystus odkupione śmiercią swoją/ żywotem wiecznym obzywia/ wciele swoim za nas wydanym/ i we krwi swojej za nas wylanej.
Kto jest ustawcą Wieczerzy Pańskiej?
Pan nasz Jezus Krystus/ jako o tym świadczą Ewangelistowie święci/ i Paweł Z. który tak pisze/ w pierwszym liście do Koryntian/ wiedenastej Kapitule/ mówiąc: Iż Pan Jezus Krystus/ tej nocy/ której był wydan/ wziął chleb/ i czynił dzięki Bogu Ojcu/ łamał/ i dawał zwolennikom swoim/ mówiąc Bierzcie/ jedzcie:
być Krzczone.
Coż też iest Wieczerza Páńska?
Iest społeczne vżywánie ćiáłá y krwie Páná Krystusowey/ zwidomemi znáki chlebá y winá: gdzie nas Pan Krystus odkupione śmierćią swoią/ żywotem wiecznym obzywia/ wciele swoim zá nas wydánym/ y we krwi swoiey zá nas wylaney.
Kto iest vstawcą Wieczerzy Páńskiey?
Pan nász Iezus Krystus/ iáko o tym świadczą Ewángelistowie święci/ y Páweł S. ktory ták pisze/ w pierwszym liśćie do Korynthian/ wiedenastey Kápitule/ mowiąc: Iż Pan Iezus Krystus/ tey nocy/ ktorey był wydan/ wziął chleb/ y czynił dzieki Bogu Oycu/ łamał/ y dawał zwolennikom swoim/ mowiąc Bierzćie/ iedzćie:
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 8
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
