to co sprawiedliwego/ i słusznego oddawajcie sługom: wiedząc iż i wy Pana macie w niebie Colos. 4. 1.
Zapłaty najemnikowi twemu nie zawściągaj do jutra/ Levit 19. 13. Sługom i robotnikom.
Słudzy posłuszni bądźcie panom wedle ciała/ zbojaźnią/ i ze drzeniem/ wprostości serca waszego/ jako Krystusowi: nie na oko służąc/ jakoby ludziom się podobający/ ale jako słudzy Krystusowi: czyniąc zduszę wolą Bożą/ spowolnością służąc/ jako Panu a nie ludziom/ wiedząc iż każdy coby uczynił dobrego to odniesie od Pana choć niewolnik/ choć wolny. Ephes. 6. 5. 6. 7. 8. i
to co spráwiedliwego/ y słusznego oddawayćie sługom: wiedząc iż y wy Páná máćie w niebie Colos. 4. 1.
Zapłaty náiemnikowi twemu nie zawśćiągay do iutra/ Levit 19. 13. Sługom y robotnikom.
Słudzy posłuszni bądźcie pánom wedle ćiáłá/ zboiáźnią/ y ze drzeniem/ wprostośći sercá wászego/ iáko Krystusowi: nie ná oko służąc/ iákoby ludźiom śię podobáiący/ ále iáko słudzy Krystusowi: czyniąc zduszę wolą Bożą/ zpowolnośćią służąc/ iáko Pánu á nie ludźiom/ wiedząc iż káżdy coby vczynił dobrego to odnieśie od Páná choć niewolnik/ choć wolny. Ephes. 6. 5. 6. 7. 8. y
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 91
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
zstąpić muszą/ lekkomyślnie szydzić i wyszczerzać się będą mówiąc: Fraszki co wszystko/ co o piekle powiadają: Więc i to fraszki/ co tu Prorok Z. mówi? I zstąpi do niego (do piekła) Szlachta/ etc. Jeśli jemu Prorokowi Z. Wy niedowierni wierzyć nie chćecie; wierzciesz Prorokowi onemu wielkiemu (Krystusowi) który usty swymi prawdziwymi o piekle w słowie swoim na różnych miejscach niepochybnie świadczy. Tak u Mateusza Z. mówi: Ktokolwiek rzecze Bratu (Bliźniemu) Błaźnie/ winien będzie męki ogniowej. I znowu: Synowie Królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne /tamże będzie płacz i zgrzytanie zębów. A indziej: Bójcie się tego
zstąpić muszą/ lekkomyślnie szydźić y wysczerzáć śię będą mowiąc: Frászki co wszystko/ co o piekle powiádáią: Więc y to frászki/ co tu Prorok S. mowi? Y zstąpi do niego (do piekłá) Szláchtá/ etc. Ieśli iemu Prorokowi S. Wy niedowierni wierzyć nie chćećie; wierzćiesz Prorokowi onemu wielkiemu (Krystusowi) ktory usty swymi prawdźiwymi o piekle w słowie swoim ná rożnych mieyscách niepochybnie świádczy. Ták u Máttheuszá S. mowi: Ktokolwiek rzecze Brátu (Bliźniemu) Błaźnie/ winien będźie męki ogniowey. Y znowu: Synowie Krolestwá będą wyrzuceni w ćiemnośći zewnętrzne /támże będźie płácz y zgrzytánie zębow. A indźiey: Boyćie śie tego
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Rii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
aż nazbyt stroją: ba i drugie trzewiki drogiemi kamieńmi i perłami haftowane noszą. Erubescat superbus homo, quoniam DEUS se humiliavit, ekzklamuje jeden pobożny Pater: Niech się/ pry/ zawstydzi człowiek pyszny/ ponieważ się Bóg tak barzo poniżył. Bernardus.
(Tu/ iż Jan Z. Krzciciel uznawa się za niegodnego Panu Krystusowi rozwiązać rzemyk trzewika jego/ słusznie się pytamy: Jeśli Krystus Pan na nogach swych świętych trzewiki nosił: Niektórzy nie chcą zgoła na to pozwolić/ że Krystus Pan nosił trzewiki/ o czym jeden znamienity Teolog daje sprawę powiadając/ że niektórzy dysputowali o trzewikach Krystusowych: An CHRISTUS gestârit soleas nec ne? Lyra dicit Johannem per
aż názbyt stroją: bá y drugie trzewiki drogiemi kámieńmi y perłámi háftowáne noszą. Erubescat superbus homo, quoniam DEUS se humiliavit, ekzklámuje jeden pobożny Pater: Niech śię/ pry/ záwstydźi człowiek pyszny/ ponieważ śię Bog ták bárzo poniżył. Bernardus.
(Tu/ iż Ian S. Krzćićiel uznawa śię zá niegodnego Pánu Krystusowi rozwiązać rzemyk trzewiká jego/ słusznie śię pytamy: Ieśli Krystus Pan ná nogách swych świętych trzewiki nośił: Niektorzy nie chcą zgołá ná to pozwolić/ że Krystus Pan nośił trzewiki/ o czym jeden známienity Teolog dáje spráwę powiádájąc/ że niektorzy dysputowáli o trzewikách Krystusowych: An CHRISTUS gestârit soleas nec ne? Lyra dicit Johannem per
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 26.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Alamodowie bez płaszczów/ ba i czasem broń albo rapier przy boku mając/ jakbyście się z kim rwać mieli; ale i Wy Alamodki po większej gęści/ bez koszek/ jako tu u nas mówią/ albo bez metlików / do Kościoła przychodzicie: na spowiedzi bywacie/ i do stołu Bożego przystępujecie; co się zaprawdę Krystusowi nie podoba: On się bowiem brzydzi taką galanteryją i nowymi mustrami waszymi!
(Uczyniłem teraz wzmiankę tych/ którzy kordy albo rapiery przy bokach mając do Kościoła chodzą: na spowiedzi bywają; ba i do stołu Bożego przystępują. Cóż ci na to rzeką/ gdyby ich kto pytał: Jeśli też to Bogu miło/
Alámodowie bez płasczow/ bá y czásem broń álbo rápier przy boku májąc/ jákbyśćie śię z kim rwáć mieli; ále y Wy Alámodki po większey gęśći/ bez koszek/ jáko tu u nas mowią/ álbo bez metlikow / do Kośćiołá przychodźićie: ná spowiedźi bywaćie/ y do stołu Bożego przystępujećie; co śię záprawdę Krystusowi nie podoba: On śię bowiem brzydźi táką gálánteryją y nowymi mustrámi wászymi!
(Uczyniłem teraz wzmiánkę tych/ ktorzy kordy álbo rápiery przy bokách májąc do Kośćiołá chodzą: ná spowiedźi bywáją; bá y do stołu Bożego przystępują. Coż ći ná to rzeką/ gdyby ich kto pytał: Ieśli też to Bogu miło/
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 35.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
illi fuisse Cincinnatuli: quâ is appellatione gestiens inklamanti responsadabat. Viderint ergo illi, qui in crispando capillo, aliisque corporis ornamentis tantum studium ponunt, ciu Idolo litent. Suma/ albo krótkie ogarnienie tych słów to jest: Ci/ którzy głowy swoje stroją/ włosy swe jakimkolwiek sposobem kręcą/ albo kędzierżawią/ nie Panu Krystusowi/ ale Diabłu się podobają. I pisze jeden Mąż Uczony/ że Diabeł/ gdy go w jednej Osobie opętanej pytano/ jakieby imię jego było: Odpowiedział: imię moje jest Kędziorek. Jakoby rzekł: Ja w kędziorach rad mieszkam; a im kto więtsze kędziory ma/ w tym się ja tym barzej kocham.
illi fuisse Cincinnatuli: quâ is appellatione gestiens inclamanti responsadabat. Viderint ergo illi, qui in crispando capillo, aliisque corporis ornamentis tantum studium ponunt, ciu Idolo litent. Sumá/ álbo krotkie ogárnienie tych słow to jest: Ci/ ktorzy głowy swoje stroją/ włosy swe jákimkolwiek sposobem kręcą/ álbo kędźierżawią/ nie Pánu Krystusowi/ ále Dyjabłu śię podobáją. Y pisze jeden Mąż Uczony/ że Dyjabeł/ gdy go w jedney Osobie opętáney pytano/ jákieby imię jego było: Odpowiedźiał: imię moje jest Kędźiorek. Iákoby rzekł: Ja w kędźiorách rad mieszkam; á im kto więtsze kędźiory ma/ w tym śię ja tym bárzey kocham.
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 38.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
. 24. p. m. 790. Creid. in Nuptial. Continuat. p. m. 35. seq.
Na te słowa mieliby mieć oko/ nie tylko Politykowie/ ale i niektórzy Księża/ którzy sobie brody do szczątku golą/ a na Kazalnicy niby niejacy Gołowąsowie stoją.
Żeby się to Panu Krystusowi podobać miało; Ja i żaden Pastor conscientiosus tego rzec nie może. Vid. Annotat. in Libr. Bibl. D. Quistorp. sup. Proph. Ezech. Cap. XLIV. p. m. 715. seq. Ubi ad hunc locum in Ind. Rer. et Voc. hanc habet Quaestionem:
. 24. p. m. 790. Creid. in Nuptial. Continuat. p. m. 35. seq.
Ná te słowá mieliby mieć oko/ nie tylko Politykowie/ ále y niektorzy Xięża/ ktorzy sobie brody do sczątku golą/ á ná Kázálnicy niby niejácy Gołowąsowie stoją.
Zeby śię to Pánu Krystusowi podobáć miáło; Ja y żaden Pastor conscientiosus tego rzec nie może. Vid. Annotat. in Libr. Bibl. D. Quistorp. sup. Proph. Ezech. Cap. XLIV. p. m. 715. seq. Ubi ad hunc locum in Ind. Rer. et Voc. hanc habet Quaestionem:
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 41.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
/ i do innych Biskupów/ gdy go pytali/ czemuby tak gorące łzy z oczu wylewał/ rzekł: Dlatego to czynię/ że ta lekkomyślna Nierządnica Pelagia tak się wiele godzin/ jak nabarzej mogła/ stroiła/ aby się Fryjerzom swym podobała; a jam jeszcze nigdy dusze mojej tak nie zdobił/ Oblubieńcowi mojemu Krystusowi gwoli/ abym mu się podobał. Zaczym położył się na ziemi/ w piersi się tłukł/ i płacząc mówił: Domine JESU ignosce mihi Peccatori et indigno, quia unius diei ornatus meretricis superavit ornatum animae meae, etc. Vae mihi peccatori et indigno! t. i. Panie JEZU odpuść mi Grzesznikowi i niegodnemu
/ y do innych Biskupow/ gdy go pytáli/ czemuby ták gorące łzy z oczu wylewał/ rzekł: Dlatego to czynię/ że tá lekkomyślna Nierządnicá Pelagia ták śię wiele godźin/ ják nabárzey mogłá/ stroiłá/ áby śię Fryjerzom swym podobáłá; á jam jescze nigdy dusze mojey ták nie zdobił/ Oblubieńcowi mojemu Krystusowi gwoli/ ábym mu śię podobał. Záczym położył śię ná źiemi/ w pierśi śię tłukł/ y płácząc mowił: Domine JESU ignosce mihi Peccatori et indigno, quia unius diei ornatus meretricis superavit ornatum animae meae, etc. Vae mihi peccatori et indigno! t. i. Pánie IEZU odpuść mi Grzesznikowi y niegodnemu
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 45.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
38.XLVI. Jako niektórzy ludzie Uczeni brody zalecają? p. 39. XLVII. An barba membrum in homine sit? p. 39. XLVIII. Jako się niektóry Teolog na to uskarża/ iż niektórzy nie wiedzą/ jakie sobie brody czynić dać mają? p. 40. XLIX. Jeśli się to Panu Krystusowi podoba/ gdy Kaznodzieje brody sobie do szczątku golą/ a na Kazalnicy niby niejacy Gołowąsowie stoją? p. 41. L. An barban liceat radere? Jeśli się godzi brodę golić? p. 41.
LI. An Barba sit donum DEI? Jeśli Broda jest darem Bożym? p. 41. LII. Jaki
38.XLVI. Iáko niektorzy ludźie Uczeni brody zálecáją? p. 39. XLVII. An barba membrum in homine sit? p. 39. XLVIII. Iáko śię niektory Teolog ná to uskarża/ iż niektorzy nie wiedzą/ jákie sobie brody czynić dáć máją? p. 40. XLIX. Ieśli śię to Pánu Krystusowi podoba/ gdy Káznodźieje brody sobie do sczątku golą/ á ná Kázálnicy niby niejácy Gołowąsowie stoją? p. 41. L. An barban liceat radere? Ieśli śię godźi brodę golić? p. 41.
LI. An Barba sit donum DEI? Ieśli Brodá jest dárem Bożym? p. 41. LII. Iáki
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 69.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
