postronnych Monarchów/ duce ambitione są otrzymane; gdyż tę nie są przyzwoite obywatelów/ Rzeczypospolitej naszej/ et derogart aequalitati Nobilitatis i są właśnie Tytuły tych Familii Książęcych/ które od Wielkich Książąt Litewskich/ albo Ruskich początek swój mają; gdyż wiedział że takie Tytuły aequalitati Nobilitatis non derogant; ale in memoriam vetustae dignitatis, są Domom Książęcym od Rzeczypospolitej Sejmową ustawą pozwolone. VIII.
1. Ambitia ma predkie skrzydła/ i łacniej à medijs ad summa, quam ad media ab infimis poskoczyć. 2. A nie tylko na to patrzyć trzeba/ co tacy Ich Mość chcą czynić (o których cnocie nie wątpiemy) ale coby mogli czynić 3. Jako
postronnych Monárchow/ duce ambitione są otrzymane; gdyż tę nie są przyzwoite obywatelow/ Rzeczypospolitey nászey/ et derogart aequalitati Nobilitatis y są właśnie Tytuły tych Familiey Xiążęcych/ ktore od Wielkych Xiążąt Litewskich/ álbo Ruskich początek swoy maią; gdyż wiedźiał że tákie Tytuły aequalitati Nobilitatis non derogant; ále in memoriam vetustae dignitatis, są Domom Xiążęcym od Rzeczypospolitey Seymową vstawą pozwolone. VIII.
1. Ambitia ma predkie skrzydłá/ y łacniey à medijs ad summa, quam ad media ab infimis poskoczyć. 2. A nie tilko ná to patrzyć trzeba/ co tacy Ich Mość chcą czynić (o ktorych cnoćie nie wątpiemy) ále coby mogli czynić 3. Iako
Skrót tekstu: BielejObrona
Strona: A4
Tytuł:
Obrona tytułów książęcych od Rzeczypospolitej uchwałą sejmową pozwolonych
Autor:
Jeremiasz Bielejowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
brety odejmuje Jako jemu darowne, iż jednak skwapliwy W odbieraniu podatków gość jest, to mu dziwy — I słusznie — w myśli czyni. Owdzie zaś inaczej Ferdynand zdejmowania obicia tłumaczy — To jest, iż te szpalery lokajom kazano Zdjąć z ściany, żeby mu je w stancjej oddano. Trzeba kazać tym sługom dać oduzne spore Książęcym — książęcego domu pro honore. Coraz się ta im w myślach racja odnowi Jako gospodarzowi tak też i gościowi; I jako sobie oba tłumaczą panowie, Domowym i gościnnym sługom toż jest w głowie.
A francja złotem, srebrem i jedwabiem sztuki Haftowane złożywszy jawnie, gdzie nauki Swe złodziejskie tradują, z pałacu wynieśli I przez
brety odejmuje Jako jemu darowne, iż jednak skwapliwy W odbieraniu podatkow gość jest, to mu dziwy — I słusznie — w myśli czyni. Owdzie zaś inaczej Ferdynand zdejmowania obicia tłumaczy — To jest, iż te szpalery lokajom kazano Zdjąć z ściany, żeby mu je w stancyej oddano. Trzeba kazać tym sługom dać oduzne spore Książęcym — książęcego domu pro honore. Coraz się ta im w myślach racya odnowi Jako gospodarzowi tak też i gościowi; I jako sobie oba tłumaczą panowie, Domowym i gościnnym sługom toż jest w głowie.
A francia złotem, srebrem i jedwabiem sztuki Haftowane złożywszy jawnie, gdzie nauki Swe złodziejskie tradują, z pałacu wynieśli I przez
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 49
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
a słońce nastąpi, aza w tym w strzemię znowu dziadów wstąpi bohatyr Lechów, broniąc dzielniej brzegów od psich szeregów. XXIV. EKLOGA NA WJAZD JAŚNIE WIELEBNEGO PANA J EGO M OŚCI KS IĘDZA WAWRZYŃCA GEMBICKIEGO BISKUPA WŁOCŁAWSKIEGO I POMORSKIEGO NAJWYŻSZEGO KANCLERZA KORONNEGO
ROZMÓWCY: TYRSUS, AMINTAS
TYRSUS
Co to za nowy gość i orszak zdobny, książęcym dworom i królom podobny, co to za świetne zewsząd poczty spieszą i modry żołnierz pod chorągwią pieszą? Gdzie ten płci różnej w pole gmin wychodzi, który niezwykłą radość znać wywodzi, jako więc wabi ciepły z ulów pszczoły, gdy łąki zefir pstrzy w maju wesoły, powiedz, Aminta, bo ty tu nad lasem śpiewasz
a słońce nastąpi, aza w tym w strzemię znowu dziadów wstąpi bohatyr Lechów, broniąc dzielniej brzegów od psich szeregów. XXIV. EKLOGA NA WJAZD JAŚNIE WIELEBNEGO PANA J EGO M OŚCI KS IĘDZA WAWRZYŃCA GEMBICKIEGO BISKUPA WŁOCŁAWSKIEGO I POMORSKIEGO NAJWYŻSZEGO KANCLERZA KORONNEGO
ROZMÓWCY: TYRSUS, AMINTAS
TYRSUS
Co to za nowy gość i orszak zdobny, książęcym dworom i królom podobny, co to za świetne zewsząd poczty spieszą i modry żołnierz pod chorągwią pieszą? Gdzie ten płci różnej w pole gmin wychodzi, który niezwykłą radość znać wywodzi, jako więc wabi ciepły z ulów pszczoły, gdy łąki zefir pstrzy w maju wesoły, powiedz, Aminta, bo ty tu nad lasem śpiewasz
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 248
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
