na trzy stoły wielkie traktowano: dostatki w jedzeniu były i w piciu. Po tym traktamencie jechał król do wojska swego obozem stojącego; na koniu biegł, skakał i t. d.
25^go^ na św. Krzysztof, na górach tarnowskich, traktowałem u siebie ip. chorążego w. księstwa lit., ip. kuchmistrza w. księstwa lit., ip. podkomorzego brzeskiego, ip. starostę ujskiego i t. d.
27^go^ ruszyliśmy się do Krakowa. Tego dnia na noc stanęliśmy do Piekar: tam nazajutrz król imci publicam uczynił fidei professionem, spowiadał się i komunikował. Także pacta conventa poprzysiągł.
29^go^ w Sławkowie traktował senatorów
na trzy stoły wielkie traktowano: dostatki w jedzeniu były i w piciu. Po tym traktamencie jechał król do wojska swego obozem stojącego; na koniu biegł, skakał i t. d.
25^go^ na św. Krzysztof, na górach tarnowskich, traktowałem u siebie jp. chorążego w. księstwa lit., jp. kuchmistrza w. księstwa lit., jp. podkomorzego brzeskiego, jp. starostę ujskiego i t. d.
27^go^ ruszyliśmy się do Krakowa. Tego dnia na noc stanęliśmy do Piekar: tam nazajutrz król imci publicam uczynił fidei professionem, spowiadał się i kommunikował. Także pacta conventa poprzysiągł.
29^go^ w Sławkowie traktował senatorów
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 52
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
miał dobre z łaski Bożej powodzenie. Stanąłem nazad w Krakowie 12 Septembris na koronacją; stancja moja była na Sławkowskiej ulicy u p. Węgrzynowicza, dość wczesna i wygodna. Na tym sejmie Coronationis, wielka między ichm. pany litewskiemi posłami była o laskę poselską konkurencja, zwłaszcza księcia imci Wiśniowieckiego starosty pińskiego, ip. kuchmistrza w. księstwa lit., po części i innych. Pomiarkował to wszystkie konkurentów licitos et honestos ambitus, sam król imć i wszyscy ichm. panowie ustąpili mnie, którą funkcję szczęśliwie i plausibiliter odprawiłem i sejm skończyłem. Niech będzie magno Consilii Angelo cześć na wieki.
Traktowałem u siebie wielu ichm. panów
miał dobre z łaski Bożéj powodzenie. Stanąłem nazad w Krakowie 12 Septembris na koronacyą; stancya moja była na Sławkowskiéj ulicy u p. Węgrzynowicza, dość wczesna i wygodna. Na tym sejmie Coronationis, wielka między ichm. pany litewskiemi posłami była o laskę poselską konkurencya, zwłaszcza księcia imci Wiśniowieckiego starosty pińskiego, jp. kuchmistrza w. księstwa lit., po części i innych. Pomiarkował to wszystkie konkurentów licitos et honestos ambitus, sam król imć i wszyscy ichm. panowie ustąpili mnie, którą funkcyę szczęśliwie i plausibiliter odprawiłem i sejm skończyłem. Niech będzie magno Consilii Angelo cześć na wieki.
Traktowałem u siebie wielu ichm. panów
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 53
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
obozu. Wyprowadzało nas łaskawe sąsiedztwo na noc do Jawora, gdzieśmy podpijali, a z Dereczyna rozdwoiliśmy się: żona w swoją drogę, my w swoją. Stanęliśmy w obozie 29 Augusti pod Kamieńcem; tamem się nie bawił, wyjechałem z obozu 4 Septembris, obiad zjadłszy u ip. Jerzego Sapiehy kuchmistrza w. księstwa lit., do Usnarza na Szereszów, Swisłocz, gdziem znalazł ip. Kryszpinów; Klepacze, gdziem znalazł ip. Szczyta cześnika lit.; stanąłem w Usnarzu 8 Septembris. Ip. kasztelanowa brzeska przyjechała do Usnarza 11 Septembris, która z nami w kompanii pomieszkała. Bywali u nas goście
obozu. Wyprowadzało nas łaskawe sąsiedztwo na noc do Jawora, gdzieśmy podpijali, a z Dereczyna rozdwoiliśmy się: żona w swoją drogę, my w swoją. Stanęliśmy w obozie 29 Augusti pod Kamieńcem; tamem się nie bawił, wyjechałem z obozu 4 Septembris, obiad zjadłszy u jp. Jerzego Sapiehy kuchmistrza w. księstwa lit., do Usnarza na Szereszów, Swisłocz, gdziem znalazł jp. Kryszpinów; Klepacze, gdziem znalazł jp. Szczyta cześnika lit.; stanąłem w Usnarzu 8 Septembris. Jp. kasztelanowa brzeska przyjechała do Usnarza 11 Septembris, która z nami w kompanii pomieszkała. Bywali u nas goście
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 147
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
de his loquor, którycheście tu przysłali do traktatu, dołożywszy terminu vigore zjazdu sandomierskiego, którego justissimo ratione et metu nie możemy, a w ostatku choćbyśmy akceptowali, mamy w nich prowincją Małej-Polski, bo jest wojewoda mazowiecki, chorąży krakowski i sekretarz Tworzjański, a z Wielkiej-Polski Leszczyńskiego mamy i z Litwy Grużewskiego kuchmistrza wielkiego księstwa litewskiego. Jako tedy z jedną prowincją budować tak wspaniałe i trudne dzieło, materias delieatas, opus saeculis memorandum, a przecie jest ten w namienionych osobach ambitus, aby koniecznie zaraz nie bawiąc, nie procrastinując, agantur agenda in fundamento, ile że unius obstare absentia nie zwykła. Ale tu nie z województwa,
de his loquor, którycheście tu przysłali do traktatu, dołożywszy terminu vigore zjazdu sandomierskiego, którego justissimo ratione et metu nie możemy, a w ostatku choćbyśmy akceptowali, mamy w nich prowincyą Małéj-Polski, bo jest wojewoda mazowiecki, chorąży krakowski i sekretarz Tworzyański, a z Wielkiéj-Polski Leszczyńskiego mamy i z Litwy Grużewskiego kuchmistrza wielkiego księstwa litewskiego. Jako tedy z jedną prowincyą budować tak wspaniałe i trudne dzieło, materias delieatas, opus saeculis memorandum, a przecie jest ten w namienionych osobach ambitus, aby koniecznie zaraz nie bawiąc, nie procrastinując, agantur agenda in fundamento, ile że unius obstare absentia nie zwykła. Ale tu nie z województwa,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 421
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, Tam królestwo fundowało Zakonników, darowało Ogrodem i z budynkami, Ze wszytkimi płotynkami. Potym Państwo jedzie nazad Do zamku, a drudzy pozad. Jam też został, żebym wiedział, Czegom się potym dowiedział. Jednym słowem ich przezwisko Pauperes. Mieszkają blisko. Dwór J.M.P. Mniszka, Kuchmistrza Koronnego.
Chciałem się wlewo obrócić, Musiałem wyżej powrócić. Obaczę dwór na ustroniu, Pojechałem tam na koniu: Jadę, aż przystojne gmachy Widzę, a nad niemi dachy. Przy studni stajenka grzeczy Z ogrodem, pomierne rzeczy. Tam altanka, w niej siedzenia,
W gorącość dla ochłodzenia, Z
, Tam królestwo fundowało Zakonników, darowało Ogrodem i z budynkami, Ze wszytkimi płotynkami. Potym Państwo jedzie nazad Do zamku, a drudzy pozad. Jam też został, żebym wiedział, Czegom się potym dowiedział. Jednym słowem ich przezwisko Pauperes. Mieszkają blizko. Dwór J.M.P. Mniszka, Kuchmistrza Koronnego.
Chciałem się wlewo obrócić, Musiałem wyżej powrócić. Obaczę dwór na ustroniu, Pojechałem tam na koniu: Jadę, aż przystojne gmachy Widzę, a nad niemi dachy. Przy studni stajenka grzeczy Z ogrodem, pomierne rzeczy. Tam altanka, w niej siedzenia,
W gorącość dla ochłodzenia, Z
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 113
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
śliczne Budowanie, kwaterę Miasta, jak ulica długą zajmujące na to z fundamentów wystawione, w którym piękne dla Akademików sprzętami potrzebnymi opatrzone Pokoje, Refektarze, Auditoria, sale do Fechtowania i tańcowania, Pokoje Biliardowe, jako i kosztowna w wiele koni Akademinych bogata Masztalnia szranki dla Biegu końskiego, niemniej i kuchnia potrzebna i złożenie dla kuchmistrza i drugich Posługaczów Akademinych oraz i z Piwnicami potrzebnymi etc. dobrze rozporządzone. Za miastem zaś ogród obszerny założony z Placami do strzelania i kręgli długimi Bukiem osadzonymi ulicami na rozmaitą Akademików Recreacją. W Akaademii wyżej opisanej miedzy drugimi z pomienionych Dochodów dwanaście osób szlacheckiego albo i wyższego stanu każda przez trzy po sobie idące lata, a
śliczne Budowánie, kwáterę Miástá, iák ulicá długą zaymuiące ná to z fundámentow wystáwione, w ktorym piękne dla Akádemikow sprzętámi potrzebnymi opátrzone Pokoie, Refektárze, Auditoria, sale do Fechtowánia y táńcowánia, Pokoie Biliárdowe, iáko y kosztowna w wiele koni Akádemiynych bogáta Masztalnia szranki dla Biegu konskiego, niemniey y kuchniá potrzebna y złożenie dla kuchmistrza y drugich Posługaczow Akádemiynych oraz y z Piwnicámi potrzebnymi etc. dobrze rozporządzone. Zá miástem záś ogrod obszerny záłożony z Plácámi do strzelánia y kręgli długimi Bukiem osadzonymi ulicámi ná rozmaitą Akádemikow Recreácyą. W Akaádemii wyżey opisaney miedzy drugimi z pomienionych Dochodow dwánaśćie osob szlácheckiego álbo y wyzszego stánu káżda przez trzy po sobie idące látá, á
Skrót tekstu: NotAk
Strona: 5
Tytuł:
Notifikacja o niniejszym Królewskiej Akademii Rycerskiej w Legnicy postanowieniu
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Karol Wilhelm Gras
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
abesse, i zaraz miejsce Electionis zawarte bywa, i wartami otoczone, jako też przy bramie i fortach tych; którędy Victualia Kardynalom przynoszą, warty także locantur. Extra Vaticanum także wszelka providetur securitas. Wszysej Kardynali w Conclave, będący (chybaby sam który niechejał) z Kamery Apostołskiej providentur. Potrawy przez Oficjalistów Kardynalskich od Kuchmistrza generalnego Sacri Kolegii, albo z własnej Rezydencyj wzięte, z należytą Ceremonią Pryncypałom swoim do forty zaniesione bywają;alta voce inclamando imię Panów swoich; gdzie przez Prałata na to wysadzonego i na pewną rotę przysięgającego z rewidowane, dopiero się przez Kamerdynera i innych Famulantes, nastoł Kardynała dostają. Po skończonym czasie refekcyj znowu Forty ab
abesse, y zaráz mieysce Electionis záwarte bywá, y wártami otoczone, iako też przy bramie y fortach tych; ktorędy Victualia Kardynálom przynoszą, wárty także locantur. Extra Vaticanum także wszelka providetur securitas. Wszysey Kardynáli w Conclave, będący (chybaby sam ktory niecheiał) z Kamery Apostolskiey providentur. Potrawy przez Officialistow Kardynálskich od Kuchmistrza generálnego Sacri Collegii, albo z własney Rezydencyi wźięte, z należytą Ceremonią Pryncypałom swoim do forty zániesione bywáią;alta voce inclamando imie Panow swoich; gdźie przez Prałáta ná to wysadzonego y ná pewną rotę przysięgaiącego z rewidowáne, dopiero się przez Kamerdynerá y innych Famulantes, nástoł Kardynáła dostaią. Po skończonym czasie refekcyi znowu Forty ab
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
bardzo dobrej król im. był fantazyjej, na żadną nie uskarżał się alteracyją, tylko trochę kasłał. Obiad jadł z dobrym apetytem, nad insze dni sobie upodobanym, z królową im. i posłem francuskim; po którym immediate skończonym za instancyją królowej im. i imp. krakowskiego usilną kasztelani ją poznańską podpisał meritis imp. kuchmistrza kor., którą sam podawał królowi im. do podpisu. Samym zaś przedwieczorem przyszła wiadomość od imp. Żydowskiego chorążego krakowskiego o śmierci księżnej im. Czartoryskiej, który upraszał o lanckorońskie starostwo na ks. im. Antoniego Czartoryskiego jako syna pozostałego. Którą śmiercią barzo był poturbowany imp. wileński, ale królestwo ichm. nie
bardzo dobrej król jm. był fantazyjej, na żadną nie uskarżał się alteracyją, tylko trochę kasłał. Obiad jadł z dobrym apetytem, nad insze dni sobie upodobanym, z królową jm. i posłem francuskim; po którym immediate skończonym za instancyją królowej jm. i jmp. krakowskiego usilną kasztelani ją poznańską podpisał meritis jmp. kuchmistrza kor., którą sam podawał królowi jm. do podpisu. Samym zaś przedwieczorem przyszła wiadomość od jmp. Żydowskiego chorążego krakowskiego o śmierci księżnej jm. Czartoryskiej, który upraszał o lanckorońskie starostwo na ks. jm. Antoniego Czartoryskiego jako syna pozostałego. Którą śmiercią barzo był poturbowany jmp. wileński, ale królestwo ichm. nie
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 98
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
przyszedłszy do pokojów przed słuchaniem mszy dał audiencyją posłom województwa krakowskiego, której legacyjej conformis była przeszłej z księstwa oświęcimskiego. Po której mszy król im. słuchał i kazania ks. Gołębiowskiego. Obiady królestwo ichni, z sobą jedli z imp. posłem francuskim, na którego koniec przyszli ci pp. posłowie z traktamentu od imp. kuchmistrza kor., do których zaraz król im. pił; wesół był i kazał dla nich wina dostatkiem dawać.
Kotek królowej im., wielki kochanek, w Żółkwi zdechł czarny, maluszki żyje. W wieczór król im. karty grał. Die 2 ejusdem
Król im. rano po ogrodzie chodził aż do samego słuchania mszy
przyszedłszy do pokojów przed słuchaniem mszy dał audiencyją posłom województwa krakowskiego, której legacyjej conformis była przeszłej z księstwa oświęcimskiego. Po której mszy król jm. słuchał i kazania ks. Gołębiowskiego. Obiady królestwo ichni, z sobą jedli z jmp. posłem francuskim, na którego koniec przyszli ci pp. posłowie z traktamentu od jmp. kuchmistrza kor., do których zaraz król jm. pił; wesół był i kazał dla nich wina dostatkiem dawać.
Kotek królowej jm., wielki kochanek, w Żółkwi zdechł czarny, maluszki żyje. W wieczór król jm. karty grał. Die 2 eiusdem
Król jm. rano po ogrodzie chodził aż do samego słuchania mszy
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 134
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
Mając Kupidyna, śmierć, i Diabła duszącego w sakwach, niechciało mi się dłużej włóczyć po polu, rozumiejąc iż tej dla mnie i mego kompana, na przyszłą wieczerzą dosyć będzie zwierzyny. T. Kto gotować, i jako tę zwierzzynę będzie, usłyszę. B. Powróciwszy do rezydencji, rzuczę wacek, w ręce Kuchmistrza mego, rozkazując, aby krucho a prędko gotował zwierzynę, gdyż apetyt niezmierny parą petard; po pracy myśliwcej, wysadził był bramę do zolądka mego, w którym na ten czas grot wymierzony do pierścienia z kopiją gonił. T. Dziwne, subtelne, głębokie, i niepojęte konsylia wyniścia być musiały, miedzy Kupidynem, śmiercią
Máiąc Kupidyná, śmierć, y Diabłá duszącego w sákwách, niechćiáło mi się dlużey włoczyć po polu, rozumieiąc iż tey dla mnie y mego kompaná, ná przyszłą wieczerzą dosyć będźie zwierzyny. T. Kto gotowáć, y iáko tę zwierzzynę będźie, vsłyszę. B. Powroćiwszy do rezydentiey, rzuczę wacek, w ręce Kuchmistrzá mego, roskázuiąc, áby krucho á prędko gotował zwierzynę, gdyż áppetyt niezmierny parą petard; po pracy myśliwcey, wysádźił był bramę do zolądká mego, w ktorym ná ten czás grot wymierzony do pierśćieniá z kopiią gonił. T. Dźiwne, subtelne, głębokie, y niepoięte consilia wyniśćia być muśiály, miedzy Kupidynem, śmierćią
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 34
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
