. I odłączył onegoż dnia kozły strokate/ i nakrapiane i wszystkie kozy pstre i nakrapiane/ i wszystkie co jaką białą odmianę miały/ także i płowe miedzy owcami oddał je do rąk Synów swych. 36. I odłączył się Laban od Jakoba/ jakoby na trzy dni drogi: A Jakub pasł ostatek owiec Labanowych. 37.
Nabrał tedy Jakub prętów zielonych topolowych/ i laskowych/ I kasztanowych/ i obłupił miejscami skórkę ich do białego obnażając białość która na prętach była. 38. I nakładł onych prętów które był obłupił do rynien i do koryt/ gdzie lano wody (gdy przychodziły owce aby piły) nakładł ich przeciwko owcom/
. Y odłączył onegoż dniá kozły strokáte/ y nákrapiáne y wszystkie kozy pstre y nákrapiáne/ y wszystkie co jáką białą odmiánę miáły/ tákże y płowe miedzy owcámi oddał je do rąk Synow swych. 36. Y odłączył śię Lában od Iákobá/ jákoby ná trzy dni drogi: A Iákob pásł ostátek owiec Lábánowych. 37.
Nábrał tedy Jákob prętow źielonych topolowych/ y láskowych/ Y kásztanowych/ y obłupił miejscámi skorkę ich do białego obnażájąc biáłość ktora ná prętách byłá. 38. Y nákładł onych prętow ktore był obłupił do rynien y do koryt/ gdźie lano wody (gdy przychodźiły owce áby piły) nákładł ich przećiwko owcom/
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 31
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i wielbłądów/ i osłów. Rozdział XXXI. Jakub nie opowiednie odchodzi od Labana. 12. Który gdy go w gniewie gonił, od Boga był upomniony, aby mu nic przykrego nie czynił. 43. i tak przymierze miedzy sobą postanowiwszy, rozstali się w pokoju. 1.
POtym gdy usłyszał Jakub słowa Synów Labanowych mówiących/ Pobrał Jakub wszystko co miał Ociec nasz/ i z tego co było Ojca naszego/ tej wszystkiej zacności dostał. 2. Widział też Jakub twarz Labanowę a oto nie był takim/ przeciwko niemu jako przed tym. 3.
TEdy rzekł Pan do Jakoba/ Wróć się do ziemie Ojców twoich/ i do rodziny
y wielbłądow/ y osłow. ROZDZIAL XXXI. Iákob nie opowiednie odchodzi od Lábáná. 12. Ktory gdy go w gniewie gonił, od Bogá był upomniony, áby mu nic przykrego nie czynił. 43. y ták przymierze miedzy sobą postánowiwszy, rozstáli śię w pokoju. 1.
POtym gdy usłyszał Iákob słowá Synow Lábánowych mowiących/ Pobrał Iákob wszystko co miał Oćiec nász/ y z tego co było Ojcá nászego/ tey wszystkiej zacnośći dostał. 2. Widźiał też Iákob twarz Lábánowę á oto nie był tákim/ przećiwko niemu jáko przed tym. 3.
TEdy rzekł Pan do Iákobá/ Wroć śię do źiemie Ojcow twojich/ y do rodźiny
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 31
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
