się, przebrany, Utaić chciał między ztem, abyś beł nieznany, Samaby mi cię postać surowa wydała I żeś ty jest, nie inszy, jawnie ukazała.”
LXXV.
„Znać po tej samej sprawie i po twojej mowie, Żeś jakiś rycerz wielki - Orland mu odpowie - Bo w ladajakiem sercu żądze tak wspaniałe Nie zwykły nigdy bywać i tak okazałe. Iż mię szukasz, chcąc ze mną przyść do znajomości, I z wierzchu mię i zewnątrz poznasz bez trudności I co jeno chcesz po mnie, na wszytkom gotowy: Ato, żebyś mię poznał, hełm zdejmuję z głowy.
LXXVI.
Skoro mię
się, przebrany, Utaić chciał między stem, abyś beł nieznany, Samaby mi cię postać surowa wydała I żeś ty jest, nie inszy, jawnie ukazała.”
LXXV.
„Znać po tej samej sprawie i po twojej mowie, Żeś jakiś rycerz wielki - Orland mu odpowie - Bo w ladajakiem sercu żądze tak wspaniałe Nie zwykły nigdy bywać i tak okazałe. Iż mię szukasz, chcąc ze mną przyść do znajomości, I z wierzchu mię i zewnątrz poznasz bez trudności I co jeno chcesz po mnie, na wszytkom gotowy: Ato, żebyś mię poznał, hełm zdejmuję z głowy.
LXXVI.
Skoro mię
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 214
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
