niebo nie wpuszczają. Uczy bowiem Kanon ośmdziesiąt ósmy/ który śś. Ojcowie na szóstym Conciliũ generalnym w Konstantynopolu namówili i utwierdzili: Wewnątrz Cerkwi bydlę niech nie wchodzi/ oprócz pewnego przypadku o którym tamże/ tedy i pies: którby zaś to wwiódł/ a byłby Klerykiem/ niech będzie z dostojeństwa swego zrzucony/ jeśli laikiem/ pod ekskomunikę niech podpada. Czytałem u Naturalisty Pliniusa/ że w szczęśliwej Arabiej jest wyspa rzeczona imieniem Sygaro/ na tę nigdy dla jakiejś antypacji psi nie wchodzą/ a snadź tejż śmierci obawiając się/ którą wszelakie zwierzę schodzi/ któreby wstąpiła na Insulę Solis/ ba i tej/ którą znosi Itaka wyspa
niebo nie wpuszczaią. Vczy bowiẽ Cánon ośmdźiesiąt osmy/ ktory śś. Oycowie ná szostỹ Conciliũ generálnym w Konstántinopolu námowili y vtwierdźili: Wewnątrz Cerkwi bydlę niech nie wchodzi/ oprocz pewnego przypádku o ktorỹ támże/ tedy y pies: ktorby záś to wwiodł/ á byłby Clerikiem/ niech będźie z dostoienstwá swego zrzucony/ iesli láikiem/ pod exkommunikę niech podpada. Czytałem v Náturálisty Pliniusá/ że w szczęsliwey Arábiey iest wyspá rzeczona imieniem Sygáro/ ná tę nigdy dla iákieyś ántipátiey pśi nie wchodzą/ á snadź teyż śmierći obawiáiąc się/ ktorą wszelákie zwierzę schodzi/ ktoreby wstąpiła ná Insulę Solis/ bá y tey/ ktorą znośi Itháká wyspá
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 113.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
z rangu Rycerzów i Triumvir godnością. Był Mecenasa zacnego editi Regibus, Owidiusza, Tibulla swych rowienników poufały adherent, od Kwinktyliana pochwalony. Żyć przestał około Roku Chrystusowego 30. lat mając 42.
S. PROSPER Aquitanus, alias z Akwitanii Prowincyj Francuskiej vulgo Guienne zwanej rodem, Laik żonaty, jako Lohner mniema, i Graveson Laikiem go czyni. Surius zaś, Gennadius in Catalogo i Tirinus, trzymają, iż był Biskupem Regii vulgo Reggio Miasta Włoskiego w Kalabryj od Leona I uczyniony, gdzie i ciało jego leży. Wielu zdanie, iż to był uczeń Z: Augustyna i honoru jego żwawy Obrońca żyjący około Roku 445. Napisał Kroniki continuando Euzebiusza i
z rangu Rycerzow y Triumvir godnością. Był Mecenasa zacnego editi Regibus, Owidiusza, Tibulla swych rowiennikow poufały adherent, od Kwinktyliana pochwalony. Zyć przestał około Roku Chrystusowego 30. lat maiąc 42.
S. PROSPER Aquitanus, alias z Akwitanii Prowincyi Francuskiey vulgo Guienne zwaney rodem, Laik żonaty, iako Lohner mniema, y Graveson Laikiem go czyni. Surius zaś, Gennadius in Catalogo y Tirinus, trzymaią, iż był Biskupem Rhegii vulgo Reggio Miastá Włoskiego w Kalabryi od Leona I uczyniony, gdzie y ciało iego leży. Wielu zdanie, iż to był uczeń S: Augustyna y honoru iego żwawy Obrońca żyiący około Roku 445. Napisał Kroniki continuando Euzebiusza y
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 676
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Jakub widział Izraelitowie kozły komportowali na ofiarę, tak w Anglii dla cudowsławne były miejsca P. MARYJ i Świętych Bożych: Walsingamum Ipsuikus Wigornia, Wildesonum, Kantuaria To Kromwel już zourzył i zabrał bogactwa. Na ostatek 27 Grudnia 1538 O Schizmie Angielskiej
począwszy, wszystkie Klasztory rozwalił. Był to Henryka Króla Vicarius in Eeclesiasticis, będąc Laikiem bez żadnej nauki według Grawesona. Otsz jak Król wszystko w całości konserwuje, jako się obowązał!
Dnia 23 Grudnia Lambertus Zwinglianin Heretyk w Londynie spalony na Kowalskiej Ulicy. 8 Junii wiele Katolickich Kapłanów, iz Króla za Głowę Kościoła Bożego nie uznali, pomęczono. Z Tomasza Kantuar: Arcy Biskupa od trzech set lat Kanonizowańego Król
Iakob widział Izraelitowie kozły komportowali ná ofiarę, tak w Anglii dla cudowsławne były mieyscá P. MARYI y Swiętych Bożych: Walsingamum Ipsuikus Wigornia, Wildesonum, Kantuaria To Kromwel iusz zourzył y zabrał bogactwa. Na ostatek 27 Grudnia 1538 O Schizmie Angielskiey
począwszy, wszystkie Klásztory rozwalił. Był to Henryka Krola Vicarius in Eeclesiasticis, będąc Laikiem bez żadney nauki według Grawesona. Otsz iak Krol wszystko w całosci konserwuie, iako się obowązał!
Dnia 23 Grudniá Lambertus Zwinglianin Heretyk w Londynie spalony na Kowalskiey Ulicy. 8 Iunii wiele Katolickich Kápłanow, iz Krolá za Głowę Kościoła Bożego nie uznali, pomęczono. S Tomasza Kantuar: Arcy Biskupa od trzech set lat Kanonizowańego Krol
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
tym kościoła świętego obrażę, Chociaż to nie jest grzechem człeku, jego zdaniem, Kłaniać w obrazie Bogu, gdy nie rozkazaniem.” 2 (N). MNICH IMPORTUN
Uprzykrzony importun mnich do mnie przychodzi. Przyjąłem go, jako się zakonników godzi. Proszę siedzieć obudwu, wódki potem dadzą, A skoro się z laikiem za stołem posadzą, Powiedziawszy nowiny, o jakich się dowie Przed sześcią albo dalej tygodniów w Krakowie, O pszenicę mię naprzód prosi ów poborca. Każę karbownikowi namierzyć dwa korca. Potem o co na krupy. „Siła by to, mnichu?” Pomyśliwszy: „Dwa korca”; dołożę po cichu: „Odbierz
tym kościoła świętego obrażę, Chociaż to nie jest grzechem człeku, jego zdaniem, Kłaniać w obrazie Bogu, gdy nie rozkazaniem.” 2 (N). MNICH IMPORTUN
Uprzykrzony importun mnich do mnie przychodzi. Przyjąłem go, jako się zakonników godzi. Proszę siedzieć obudwu, wódki potem dadzą, A skoro się z laikiem za stołem posadzą, Powiedziawszy nowiny, o jakich się dowie Przed sześcią albo dalej tygodniów w Krakowie, O pszenicę mię naprzód prosi ów poborca. Każę karbownikowi namierzyć dwa korca. Potem o co na krupy. „Siła by to, mnichu?” Pomyśliwszy: „Dwa korca”; dołożę po cichu: „Odbierz
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 523
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
i Ludwika de Angelo. Ale iż powiem cokolwiek o jego przymiotach/ bo to więcej nam służy do rzeczy: Był w jedzeniu i w piciu powściągliwy/ w ubiorach skromny/ w towarzystwie rozmowny/ a przytym i poważny. W postach/ w modlitwach/ w odprawowaniu pacierzy kościelnych/ raczej był zakonnikiem/ a niż laikiem: Wielkim był nie przyjacielem przysiąg i bluźnierstw: nawiętsza jego przysięga była/ przez ś. Ferdynanda. Nagniewliwsze były jego słowa: Porwoniście Bogu. Nie pisywał nic/ aż wprzód te słowa położył/ wielkimi literami/ IESVS cum MARIA, sint nobis in via. Tak nabożnie święcił święta/ że też w nie nie zbierał
y Ludwiká de Angelo. Ale iż powiem cokolwiek o iego przymiotách/ bo to więcey nam służy do rzeczy: Był w iedzeniu y w pićiu powśćiągliwy/ w vbiorách skromny/ w towárzystwie rozmowny/ á przytym y poważny. W postách/ w modlitwách/ w odpráwowániu paćierzy kośćielnych/ ráczey był zakonnikiem/ á niż láikiem: Wielkim był nie przyiaćielem przyśiąg y bluźnierstw: náwiętsza iego przyśięgá byłá/ przez ś. Ferdinándá. Nagniewliwsze były iego słowá: Porwoniśćie Bogu. Nie pisywał nic/ áż wprzod te słowá położył/ wielkimi literámi/ IESVS cum MARIA, sint nobis in via. Ták nabożnie święćił świętá/ że też w nie nie zbierał
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 35
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
prędsze pomnożenie miał swego kościoła? Rzekł Kalwin: ,,Tobie Lutrze to przypisać zgoła, Żeś ty miał pomnożenie prędsze nad nas wielu, Boś miał syna we trzy dni po swoim weselu". Przydał i to; "Żem ja był -prawi- kanonikiem, A tyś był gołym mnichem, ledwie nie laikiem". Tak ci mię uczcił Kalwin, co żem mu zborgował, Jeżelim go też i ja pięknie uszanował: "A ty psie wyszmagany w Genewie u pręgi! Obejzryj jeno grzbiet twój, jakie tam masz dęgi. Przymawiasz pomnożeniu kościoła mojego, A twój jak począł kwitnąć? Od grzbietu twojego, Gdy-
prędsze pomnożenie miał swego kościoła? Rzekł Kalwin: ,,Tobie Lutrze to przypisać zgoła, Żeś ty miał pomnożenie prędsze nad nas wielu, Boś miał syna we trzy dni po swoim weselu". Przydał i to; "Żem ja był -prawi- kanonikiem, A tyś był gołym mnichem, ledwie nie laikiem". Tak ci mię uczcił Kalwin, co żem mu zborgował, Jeżelim go też i ja pięknie uszanował: "A ty psie wyszmagany w Genewie u pręgi! Obejzryj jeno grzbiet twój, jakie tam masz dęgi. Przymawiasz pomnożeniu kościoła mojego, A twój jak począł kwitnąć? Od grzbietu twojego, Gdy-
Skrót tekstu: ChądzJRelKontr
Strona: 298
Tytuł:
Relacja
Autor:
Jan Chądzyński
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
