zawadził Z Sydoniej, że go zbił i z siodła wysadził; Wszyscy się zadziwili i na nogi wstali, Bo przeciwnego po niem wszytkiego czekali. PIEŚŃ XVII.
XCIV.
Gryfon znowu zajachał i z onemże drzewem, Całem i niezłomanem, skoczył z wielkiem gniewem I złamał je we troje o tarczą mężnemu Rycerzowi, staroście laodycejskiemu, Który niewytrzymanem razem uderzony, Zachwiał się i raz i dwa, na dół pochylony; Ale się prędko przecię zasię poprawiwszy, Szedł na Gryfona, szable od boku dobywszy.
XCV.
Gryfon widząc, że mało kopia sprawiła I że go, jako tuszył, z siodła nie zwaliła, Czego kopia sprawić nie mogła to
zawadził Z Sydoniej, że go zbił i z siodła wysadził; Wszyscy się zadziwili i na nogi wstali, Bo przeciwnego po niem wszytkiego czekali. PIEŚŃ XVII.
XCIV.
Gryfon znowu zajachał i z onemże drzewem, Całem i niezłomanem, skoczył z wielkiem gniewem I złamał je we troje o tarczą mężnemu Rycerzowi, staroście laodycejskiemu, Który niewytrzymanem razem uderzony, Zachwiał się i raz i dwa, na dół pochylony; Ale się prętko przecię zasię poprawiwszy, Szedł na Gryfona, szable od boku dobywszy.
XCV.
Gryfon widząc, że mało kopia sprawiła I że go, jako tuszył, z siodła nie zwaliła, Czego kopia sprawić nie mogła to
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 25
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
