zwyż siedm/ a wszerz pułczwarta/ a na tej jest wyrobiona Historia Męki Pańskiej/ za staraniem i nakładem I. M. X. Wojciecha Serebryńskiego/ Kanonika Krakowskiego. Przed tym Ołtarzem w ziemnym sklepie odpoczywa ciało wielkiej pokory/ życia świątobliwego/ miłosiernejch uczynków/ prac Kościelnych pełnego/ Wielebnego X. Tomasza Oborskiego/ Biskupa Laodyckiego/ Sufragana Krakowskiego/ zmarłego Roku 1645. dnia 4. Lipca.
Dziewiąta Kaplica na wschód słońca ś. Katarzyny Męczenniczki/ krata mosiężną zawarta; w tej grób marmurowy/ Piotra Gamrata/ Arcybiskupa Gnieźnieńskiego/ oraz i Biskupa Kraków- skiego. Którą I. M. X. Jerzy Grochowski/ Kanonik Krakowski/ odnowił marmurem i
zwyż śiedm/ á wszerz pułczwártá/ á ná tey iest wyrobiona Historya Męki Páńskiey/ zá stárániem y nákłádem I. M. X. Woyćiechá Serebrynskiego/ Kánoniká Krákowskiego. Przed tym Ołtarzem w źiemnym sklepie odpoczywa ćiáło wielkiey pokory/ żyćia świątobliwego/ miłośierneych vczynkow/ prac Kośćielnych pełnego/ Wielebnego X. Thomaszá Oborskiego/ Biskupá Láodickiego/ Suffrágáná Krákowskiego/ zmárłego Roku 1645. dniá 4. Lipcá.
Dźiewiąta Káplicá ná wschod słońcá ś. Káthárzyny Męczenniczki/ kratá mośiężną záwárta; w tey grob mármurowy/ Piotrá Gámratá/ Arcybiskupá Gnieźnieńskiego/ oraz y Biskupá Krákow- skiego. Ktorą I. M. X. Ierzy Grochowski/ Kánonik Krákowski/ odnowił mármurem y
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 6
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
tak dybie, Że się na wierzch pokazać nie dopuści rybie; Ledwie postrzeże myśli, gestem albo słowem, Porwawszy, leci co tchu do piekła z obłowem. 417 (D). DO JEGOMOŚCI KSIĘDZA SUFRAGANA KRAKOWSKIEGO, BISKUPA LAODYCKIEGO
Ledwie wezmę świętego objawienie Jana: To, rzekę, do naszego księdza sufragana, List do laodyckiego napadszy biskupa.
Więc pominąwszy insze, których była kupa, Czytam; aż mu tam srodze Pismo Święte gani, I grozi mu, że letni, że nie zimny ani Gorący, że ubogi; radzi kupić złota. Znać, do antecesora jego ta ramota; Do naszego, pomyślę, nic w niej nie należy:
tak dybie, Że się na wierzch pokazać nie dopuści rybie; Ledwie postrzeże myśli, gestem albo słowem, Porwawszy, leci co tchu do piekła z obłowem. 417 (D). DO JEGOMOŚCI KSIĘDZA SUFRAGANA KRAKOWSKIEGO, BISKUPA LAODYCKIEGO
Ledwie wezmę świętego objawienie Jana: To, rzekę, do naszego księdza sufragana, List do laodyckiego napadszy biskupa.
Więc pominąwszy insze, których była kupa, Czytam; aż mu tam srodze Pismo Święte gani, I grozi mu, że letni, że nie zimny ani Gorący, że ubogi; radzi kupić złota. Znać, do antecesora jego ta ramota; Do naszego, pomyślę, nic w niej nie należy:
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 432
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
