całego granicami, aequali lance ważąc ją z życiem, niewolniczego jarzma cierpieć niechcąc; bo to nie rozumnego woła, nie Człeka rozumnego onus et honos. A dopieroż tyle było Ateńskich, Lacedemońskich, Rzymskich latissime panujących Rzeczypospolitych, które rządziły władzą, zwyciężały Orężem, żyły wolnością. A jak tylko umbra, a bardziej larwa niewoli w Senat Rzymski (mówiąc in particulari) zazierać poczęła, katem się stała na Katona Wolności Rzymskiej Obrońcę, jako przyznaje wielki Sensat, bo Seneka Simul ista extincta sunt et Libertas et Catoi, neq; enim Libertas sine Catone, neq; Cato sine Libertate stare potuit. Wielki szacunek Wolności daje Plautus, że naturalnie
całego granicami, aequali lance ważąc ią z życiem, niewolniczego iarzma cierpieć niechcąc; bo to nie rozumnego woła, nie Człeka rozumnego onus et honos. A dopieroż tyle było Atheńskich, Lacedemońskich, Rzymskich latissime panuiących Rzeczypospolitych, ktore rządziły władzą, zwyciężały Orężem, żyły wolnością. A iak tylko umbra, a bardziey larwa niewoli w Senat Rzymski (mowiąc in particulari) zazierać poczeła, katem się stałá na Katona Wolności Rzymskiey Obrońcę, iako przyznaie wielki Sensat, bo Seneka Simul ista extincta sunt et Libertas et Catoi, neq; enim Libertas sine Catone, neq; Cato sine Libertate stare potuit. Wielki szacunek Wolności daie Plautus, że naturalnie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 365
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, ust płukanie. Zapalenie. Sąd, Panowanie nad kim dependencja. Prawo podawania. Wynalazek, nie ładnie: oddano mu wynalazek. Wcielenie, wprawienie, Przyłączenie. Przejęci, nauczenie. Szakanie, szperanie sprawa padła na zsperanie, nie ładnie. Geograsia Generalna i partyhularna
Inspector, Inspektór Influentia, Influencja Jnstigator, Larva, Larwa Lustratio, Lustracja Magnes, Magnes Motivum, Marci panis, Marcypan Mensura Natura, Natura Oppugnare, opugnować Paenitens, Penitent Purgans, Pandura, Bandura Peremptorie, Perpendiculum, Perpendykuł Parasitus, Pasorzyt Physica, Fizyka Patiens, Pacjent Purpura, Purpura Persvasio, Perswazja Ptisana, Ptyzana
Dozorca, Patrzyciel. szpetnie: Pan Patrzyciel. Ładniej
, ust płukanie. Zapalenie. Sąd, Panowanie nad kim dependencya. Prawo podawania. Wynalazek, nie ładnie: oddano mu wynalazek. Wcielenie, wprawienie, Przyłączenie. Przeięci, nauczenie. Szakanie, szperanie sprawa padła na zsperanie, nie ładnie. Geograsia Generalna y partyhularna
Inspector, Inspektor Influentia, Influencya Jnstigator, Larva, Lárwa Lustratio, Lustracya Magnes, Magnes Motivum, Marci panis, Marcypan Mensura Natura, Natura Oppugnare, opugnować Paenitens, Penitent Purgans, Pandura, Bandura Peremptorie, Perpendiculum, Perpendikuł Parasitus, Pasorzyt Physica, Fizyka Patiens, Pacyent Purpura, Purpura Persvasio, Perswazya Ptisana, Ptyzana
Dozorca, Patrzyciel. szpetnie: Pán Patrzyciel. Ładniey
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 377
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
za sobą zamknął. Tedy Żołnierz padszy na twarz przede drzwiami Kościelnemi/ wołał: Zmiłuj się ojcze święty/ zmiłuj się nad mizernym grzesznikiem. Abowiem nie jestem ten który się zdam/ ale mi się to za grzechy moje będzie chciałzemną uczynić/ będę czekał. Zaraz tedy jako się z wielką skruchą i z płaczem wyspowiadał/ larwa onasprosna z niego spadła/ i włąsnej twarzy na nim zupełność się pokazała/ Ex lib. 2. Apum, cap: 30. parte 40. Przykład V. Cudzołożnik grzeszący był widziany mieczem przebity/ ale po spowiedzi do zdrowia przywrócony. 171.
Żołnierz niejaki miał żonę dobra i nabożną/ z krora we wszelakiej przystojności
zá sobą zámknął. Tedy Zołnierz padszy ná twarz przede drzwiámi Kośćielnemi/ wołał: Zmiłuy sie oycze święty/ zmiłuy sie nád mizernym grzesznikiem. Abowiem nie iestem ten ktory sie zdam/ ále mi sie to zá grzechy moie będźie chćiałzemną vczynić/ będę czekał. Záraz tedy iáko sie z wielką skruchą y z płáczem wyspowiádał/ lárwá onásprosna z niego spádłá/ y włąsney twarzy ná nim zupełność sie pokazáłá/ Ex lib. 2. Apum, cap: 30. parte 40. PRZYKLAD V. Cudzołożnik grzeszący był widziány mieczem przebity/ ále po spowiedzi do zdrowia przywrocony. 171.
ZOłnierz nieiáki miał żonę dobrá y nabożną/ z krora we wszelákiey przystoyności
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 181
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
myśli co się dzieje Czy się Bogowie źli na mnie sprzysięgli Nic nie mam, tylko pełną jamę węgli. Szum powstał w dziurze, świst okropny słychać, Koło pułnocy wicher drzwi odsunie, Gość pomieszany ledwie może dychać Wszystko przyznaje przeciwnej Fortunie, Czeka, rychłoli czas stanie nad karkiem, Z dociekającym do życia zegarkiem. Gdy larwa wchodzi z głową roztarganą, Z gębą wydętą, jak więc w kuźni miechy, Tu ADOLFOWI, pulsy bić przestaną. Drugie straszydło widząc niby z strzechy Wody po włosach wiszących spadały, Innym po plecach samopaś latały. Jeden po drugim, zsuwa się do lochu Wszedł Południowy upalony słońcem, Twarz Jego czarna, nieznać jej
myśli co się dzieie Czy się Bogowie źli ná mnie zprzysięgli Nic nie mam, tylko pełną iamę węgli. Szum powstał w dziurze, świst okropny słychać, Koło pułnocy wicher drzwi odsunie, Gość pomięszány ledwie może dychać Wszystko przyznaie przeciwney Fortunie, Czeka, rychłoli czás stánie nád kárkiem, Z dociekaiącym do życia zegárkiem. Gdy lárwa wchodzi z głową roztárganą, Z gębą wydętą, iák więc w kuźni miechy, Tu ADOLFOWI, pulsy bić przestaną. Drugie strászydło widząc niby z strzechy Wody po włosach wiszących spádały, Jnnym po plecach samopaś látały. Jeden po drugim, zsuwa się do lochu Wszedł Południowy upálony słońcem, Twárz Jego czárna, nieznać iey
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 12
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
, A tak się za cnotliwa przed mężem udaje. Piękneż to wasze sprawy, moje mile panie, Więc się cnota paracie, chodzicie jak lanie. Chłop was stroi nieborak i dusze szanuje, A ówdzie, co się dzieje, chudzina nie czuje. Czasem krzyknie-li na nią, bądź kijem odzieje, To larwa od wielkiego płaczu aże mdleje. To narzeka, to łaje, to klnie i szatany, To się grozi od niego zjechać z żołnierzami. A wtenczas kiedy płacze, już tam nie bez zdrady, Przez co największej szuka z mężem swoim zwady. I nabardziej nim tedy przeszydza, chudakiem, Kiedy mu odpowiada jakim tam żołdakiem
, A tak się za cnotliwa przed mężem udaje. Piękneż to wasze sprawy, moje mile panie, Więc się cnota paracie, chodzicie jak lanie. Chłop was stroi nieborak i dusze szanuje, A ówdzie, co się dzieje, chudzina nie czuje. Czasem krzyknie-li na nię, bądź kijem odzieje, To larwa od wielkiego płaczu aże mdleje. To narzeka, to łaje, to klnie i szatany, To się grozi od niego zjechać z żołnierzami. A wtenczas kiedy płacze, już tam nie bez zdrady, Przez co największej szuka z mężem swoim zwady. I nabardziej nim tedy przeszydza, chudakiem, Kiedy mu odpowiada jakim tam żołdakiem
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 161
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
prędkiego jelenia dni moje/ Jeśliże wcale macie pamięć swoję: Niechaj mi będzie z waszym pozwoleniem/ Odkryć się wolno na jawi z sumnieniem: Dajcie mi wspomnieć utarczki/ i wojny/ Których dowodził nademną grzech zbrojny: A jeśli kędy nałóg z przyrodzeniem Pójdzie za grzechem. Bądzcie wspomożeniem.
XVI. Pierwsza ze wszystkich larwa wystąpiła/ Jako Paw strojna ogon roztoczyła: Pompa ją bokiem pod rękę prowadzi/ Tłum około niej dostatniej czeladzi. Wszystkich przechodzi bucznopysznym strojem/ Tysiącna kita ze złotym zawojem, Diamentowa tablica w pierścieniu/ Altembasowy płaszczyk na ramieniu.
XVII. Ognisty rantuch złotem przetykany/ Uriańskimi perły haftowany. Sama w płomienie tkanym złotogłowie Harda/
prędkiego ielenia dni moie/ Ieśliże wcále maćie pamięć swoię: Niechay mi będzie z waszym pozwoleniem/ Odkryć sie wolno ná iáwi z sumnieniem: Dayćie mi wspomnieć vtarczki/ y woyny/ Ktorych dowodził nádemną grzech zbroyny: A ieśli kędy nałog z przyrodzeniem Poydzie zá grzechem. Bądzćie wspomożeniem.
XVI. Pierwsza ze wszystkich lárwá wystąpiłá/ Iáko Paw stroyna ogon rostoczyłá: Pompá ią bokiem pod rękę prowádzi/ Tłum około niey dostátniey czeladzi. Wszystkich przechodzi bucznopysznym stroiem/ Tyśiącna kitá ze złotym zawoiem, Dyámentowa tablica w pierśćieniu/ Altembásowy płasczyk ná rámieniu.
XVII. Ognisty rántuch złotem przetykany/ Vryánskimi perły háftowány. Sámá w płomienie tkánym złotogłowie Hárda/
Skrót tekstu: TwarKPoch
Strona: C
Tytuł:
Pochodnia miłości bożej
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628