pompę. Mariaszu wysypała, ale też milionowej sławy dla siebie, dla Polskiej i Saskiej Nacyj u wiekopomnych czasów przyniesła pamięć pretium et praemium. Tuż Miasto Lipsko, LIPSIA, Leipzig nad rzeką Pleis ufortyfikowane, z Akademią i Zamkiem Pleisenourg. Wzieło imię Miasto albo od rzeki Plisna albo Plisa; albo też języka Heneckiego znaczy Lipowy las, Lipinę. Miasto te Luterską sektą zarażone. Siesensee, Eiśleben Miasto blisko jeziora Ojczyzna Marcina Lutra, a druga Piekło. Miasto Mersburg tojest Martiopolis, nad Salą rzeką. Tuż Lucen o 10 tysięcy kroków od Lipska Miasto, gdzie Król Gustawus Adolfus Szwedzki Regnant, w batalii z Cesarskiemi Roku 1632 zginął. Tu MISNII Marchionatus
pompę. Mariaszu wysypała, ale też millionowey sławy dla siebie, dla Polskiey y Saskiey Nacyi u wiekopomnych czasow przyniesła pamięć pretium et praemium. Tuż Miasto Lipsko, LIPSIA, Leipzig nad rzeką Pleis ufortyfikowane, z Akademią y Zamkiem Pleisenourg. Wzieło imie Miasto albo od rzeki Plisna albo Plisa; albo też ięzyka Heneckiego znaczy Lipowy las, Lipinę. Miasto te Luterską sektą zarażone. Siesensee, Eisleben Miasto blisko ieziora Oyczyzna Marcina Lutra, á druga Piekło. Miasto Mersburg toiest Martiopolis, nad Salą rzeką. Tuż Lutzen o 10 tysięcy krokow od Lipska Miasto, gdzie Krol Gustawus Adolphus Szwedzki Regnant, w batalii z Cesarskiemi Roku 1632 zginoł. Tu MISNII Marchionatus
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 278
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
; quod solidatum est.
434. Stanąwszi obecnie przed prawo Tomas brat Sobków zeznał, ze wziął od Sobka części swej zraty po ojcu swem grzywien dwie, gr. 3, s czego kwituje go Tomas, i wyrzekł się tam nic niemiec, quod solidatum est.
435. Vćcivi ludzie dwa przysiężniczy zeznali, mianowicie las Rzecznik i Tomas Michałowic, iz Anna Witankowa i Katarzyna Niznikowa, obiedzie siostrze Sobkowe, wzięły od Sobka brata swego grzywien styry i groszi dwadzieszcia po ojcu swoim części, i wyrzekły się przez tychże mężów wyżej mianowanych przysiężników nic tam niemiec wiecznemi czaszy, co słysząc Sebastian Kwolkowic memoriali firmavit grosso. (p. 299)
; quod solidatum est.
434. Stanąwszi obecznie przet prawo Thomas brath Sobkow zeznał, ze wziął od Sobka części swey zraty po oÿcu swem grzywien dwie, gr. 3, s czego kwituie go Thomas, y wyrzekł sie tam nic niemiec, quod solidatum est.
435. Vććivi ludzie dwa przysięzniczy zeznali, mianowicie las Rzecznik ÿ Thomas Michałowic, iz Anna Witankowa ÿ Katarzyna Niznikowa, obiedzie siestrze Sobkowe, wzięłÿ od Sobka brata swego grzÿwien styrÿ y groszi dwadzieszcia po oycu swoim częsci, ÿ wyrzekłÿ się przes tychze męzow wÿszeÿ mianowanych przisięznikow nic tam niemiec wiecznemi czaszy, co słysąc Sebastian Kwolkowic memoriali firmavit grosso. (p. 299)
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 50
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Dusza która z wyroków Boskich wiecznie żyje, Ciało żyjąc rusza się, lecz po śmierci znyje, Pierwsza rzecz śmiertelności wiecznej niepodpada, Druga, jak umrze, ciało gnije i upada. Metr Filozoficzny: Uważaj do najmniejszej stworzenie makuły, Ziołka, robaczki, muszki są to artykuły Natury pracowitej odwrót, i spław wody, Las i Ziemie, żywioły, i żyzne ogrody, Cokolwiek w Elementach skład obfity liczy, Z władzy Boskiej natura nad wszystkim dziedziczy. Ona co ogrzewa ciało, i krwie wigor pędzi, Ona często w pasjach panuje i zrzędzi, Lub cale dependuje od Boskiej zwierzchności, Pomaga formie Człeka i przyzwoitości, Ale niechcąc dziś więcej
Dusza ktora z wyrokow Boskich wiecznie żyie, Ciało żyiąc rusza się, lecz po śmierci znyie, Pierwsza rzecz śmiertelności wieczney niepodpada, Druga, iak umrze, ciało gniie y upada. Metr Filozoficzny: Uważay do naymnieyszey stworzenie makuły, Ziołka, robaczki, muszki są to artykuły Natury pracowitey odwrot, y spław wody, Las y Ziemie, żywioły, y żyzne ogrody, Cokolwiek w Elementach skład obfity liczy, Z władzy Boskiey natura nad wszystkim dźiedźiczy. Ona co ogrzewa ciało, y krwie wigor pędźi, Ona często w passyach panuie y zrzędźi, Lub cale dependuie od Boskiey zwierzchności, Pomaga formie Człeka y przyzwoitości, Ale niechcąc dźiś więcey
Skrót tekstu: RadziwiłłowaFMiłość
Strona: Dv
Tytuł:
Miłość mistrzyni doskonała
Autor:
Franciszka Urszula Radziwiłłowa
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Pilos do murów tarany, Zaen kraj nie próżnuje. Już z Ojcoeskich ściany Odzierają rynsztunków, nawet co okrywa Kościoły i ołtarze złoto, Mars przeliwa. Umbry giną okropne, wszędzie przyjemniejszy Cień po gajach nastaje, już i Otrys mniejszy I Tajgetu ubywa, góry ciężar czują Lżejszy; i rzadsze coraz niebu się dziwują. Las wszelkie rzemieślnicza na morze przeniosła Ręka, grubszy na flotę, a mniejszy na wiosła. Lecz najbardziej żelazo skutki czyni swoje, Tym spinają okręty, tym hartują zbroje, Owym zaś konie kują, a z tego pancerze W gęste snują subtelni ogniwa płatnerze Jest i to co truciznę przyjmie, krwią zakurzy: Co tnie, i
Pilos do murow tárány, Zaen kray nie prożnuie. Iuż z Oycoeskich śćiány Odźieráią rynsztunkow, náwet co okrywa Kośćioły y ołtarze zloto, Mars przeliwa. Vmbry giną okropne, wszędźie przyięmnieyszy Cień po gáiách nástáie, iuż y Othrys mnieyszy Y Táygetu ubywa, gory ćiężar czuią Lżeyszy; y rzádsze coraz niebu się dźiwuią. Lás wszelkie rzemieślnicza ná morze przeniosłá Ręká, grubszy ná flotę, á mnieyszy ná wiosłá. Lecz naybárdźiey żelázo skutki czyni swoye, Tym spináią okręty, tym hartuią zbroie, Owym záś konie kuią, á z tego páncerze W gęste snuią subtelni ogniwá płatnerze Iest y to co trućiznę przyimie, krwią zákurzy: Co tnie, y
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 126
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
wykni i parnego nieba; Tarczą się złożyć umiej, bronią władać, Kopiją toczyć, konia wskok dosiadać. Jakiego miejsca szukać obozowi, Jako szykować hufy ku bojowi, Gdzie czas po temu, jako bitwę zwodzić, Kiedy nierówno, jako lud uwodzić. Słońce, wiatr, niech w twe nie biją źrzenice; Góra, las, doły i mgliste ciemnice: Strzeż, przeciw tobie by zdrad nie wywarły, Lecz sam tych zażyj, by cię zawsze wsparły. Pomnij i na to: nie tylko zwyciężyć, Ale zwycięstwa umiej zażyć; cięży-ć Toć przyjdzie, niżbyś wojsk pobił zastępy, Gdy-ć na wygraną będzie rozum
wykni i parnego nieba; Tarczą się złożyć umiej, bronią władać, Kopiją toczyć, konia wskok dosiadać. Jakiego miejsca szukać obozowi, Jako szykować huffy ku bojowi, Gdzie czas po temu, jako bitwę zwodzić, Kiedy nierówno, jako lud uwodzić. Słońce, wiatr, niech w twe nie biją źrzenice; Góra, las, doły i mgliste ciemnice: Strzeż, przeciw tobie by zdrad nie wywarły, Lecz sam tych zażyj, by cię zawsze wsparły. Pomnij i na to: nie tylko zwyciężyć, Ale zwycięstwa umiej zażyć; cięży-ć Toć przyjdzie, niżbyś wojsk pobił zastępy, Gdy-ć na wygraną będzie rozum
Skrót tekstu: GawTarcz
Strona: 61
Tytuł:
Clipaeus Christianitatis to jest Tarcz Chrześcijaństwa
Autor:
Jan Gawiński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1680 a 1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1681
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Dariusz Chemperek, Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2003
