wieków Naszej Rusi, i w Moskwie, i u wszytkich greków. 114. KAZANIE RUSKIE O ŚWIĘTYM MIKULE
Miał pop kazanie na dzień świętego Mikuły, Kędy dawszy mu wszytkie niebieskie tytuły, Tym skończył na ostatek mowę, że: „Koliby Bóg stary zmerł, Mikuła Bohom bez pochyby.” Stojąc diak opodal: „Leda szto pop hwary, Bo nykoli umierać Bóg nie może stary.” A pop: „Leda szto diak breszczy za porohem. Nie zemre Bóg? nie buty i Mikule Bohem.” 115. DO PANI HERBOWNEJ
Masz męża, ale kiedy nie może, cóż po niem. Żaden nie sprząga wołu leniwego z koniem.
wieków Naszej Rusi, i w Moskwie, i u wszytkich greków. 114. KAZANIE RUSKIE O ŚWIĘTYM MIKULE
Miał pop kazanie na dzień świętego Mikuły, Kędy dawszy mu wszytkie niebieskie tytuły, Tym skończył na ostatek mowę, że: „Koliby Boh stary zmerł, Mikuła Bohom bez pochyby.” Stojąc dyak opodal: „Leda szto pop hwary, Bo nykoli umierać Boh ne może stary.” A pop: „Leda szto dyak breszczy za porohem. Ne zemre Boh? ne buty i Mikule Bohem.” 115. DO PANI HERBOWNEJ
Masz męża, ale kiedy nie może, cóż po niem. Żaden nie sprząga wołu leniwego z koniem.
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 448
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ŚWIĘTYM MIKULE
Miał pop kazanie na dzień świętego Mikuły, Kędy dawszy mu wszytkie niebieskie tytuły, Tym skończył na ostatek mowę, że: „Koliby Bóg stary zmerł, Mikuła Bohom bez pochyby.” Stojąc diak opodal: „Leda szto pop hwary, Bo nykoli umierać Bóg nie może stary.” A pop: „Leda szto diak breszczy za porohem. Nie zemre Bóg? nie buty i Mikule Bohem.” 115. DO PANI HERBOWNEJ
Masz męża, ale kiedy nie może, cóż po niem. Żaden nie sprząga wołu leniwego z koniem. Żałuję przy trojgu M w herbie twej urody, Że cię wziął Melancholik, Mizerny, choć Młody
ŚWIĘTYM MIKULE
Miał pop kazanie na dzień świętego Mikuły, Kędy dawszy mu wszytkie niebieskie tytuły, Tym skończył na ostatek mowę, że: „Koliby Boh stary zmerł, Mikuła Bohom bez pochyby.” Stojąc dyak opodal: „Leda szto pop hwary, Bo nykoli umierać Boh ne może stary.” A pop: „Leda szto dyak breszczy za porohem. Ne zemre Boh? ne buty i Mikule Bohem.” 115. DO PANI HERBOWNEJ
Masz męża, ale kiedy nie może, cóż po niem. Żaden nie sprząga wołu leniwego z koniem. Żałuję przy trojgu M w herbie twej urody, Że cię wziął Melankolik, Mizerny, choć Młody
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 448
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
