w inszym. Na wschód chodziłe bo do Kõstantinopolskiej stolice Patriarchi/ od której ty przezacny narodzie Ruski/ Wiarę i Krzest Z. przyjąłeś. Tajemnic Świętych Obchód i używanie/ i wszystko Cerkiewną Wobrządkach i Ceremoniach ozdobę. Do Patriarchi Konstantynopolskiego/ którym jest tymi dniami w Bogu Przewiel: Cyrylus on/ po dwa kroć Legatem do ciebie od G. P. Mateusza Konstantynopolskiego/ i Meletiusza Aleksandryjskiego/ Patriarchów w sprawach Cerkiewnych przysyłany/ dobrze tobie znajomy. Któremu mój i twój pokłon oddawszy/ i to co mnie należało po niektórej części sprawiwszy/ dalsze tego sprawowanie wolniejszemu czasowi niżli tam tegdy z wielą przyczyn na niego był zostawiłem/ A tym
w inszym. Ná wschod chodźiłe bo do Kõstántinopolskiey stolice Pátryárchi/ od ktorey ty przezacny narodźie Ruski/ Wiárę y Krzest S. przyiąłeś. Táiemnic Swiętych Obchod y vżywánie/ y wszystko Cerkiewną Wobrządkách y Ceremoniách ozdobę. Do Pátryárchi Konstántynopolskiego/ ktorym iest tymi dniámi w Bogu Przewiel: Cyrillus on/ po dwá kroć Legatem do ćiebie od G. P. Máttheuszá Konstantynopolskiego/ y Meletiuszá Alexándriyskiego/ Pátryárchow w spráwách Cerkiewnych przysyłany/ dobrze tobie znáiomy. Ktoremu moy y twoy pokłon oddawszy/ y to co mnie należało po niektorey cżęści spráwiwszy/ dálsze tego spráwowánie wolnieyszemu cżasowi niżli tám tegdy z wielą przyczyn ná niego był zostáwiłem/ A tym
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 4
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Świadek tego jest pewny/ list jego w ojczyźnie naszej/ w Roku 1601. Ianuarij 24. die, własną ręką jego we Lwowie pisany/ i God. Pam. X. Demetriuszowi Solikowskiemu Arcybiskupowi Lwowskiemu do rąk podany. w którym dawszy wiedzieć/ że od dwu Patriarchów/ Mateusza i Meletiusza Aleksandryjskiego/ Eksarchą/ abo Legatem zesłany był do tego prześwietneo Królestwa Polskiego/ w sprawach i potrzebach Cerkwie Ruskiej: i o Ewanielikach/ których on Heretykami nazywa/ owo przełożywszy/ że oni znienawiści do Rzymskiego Kościoła/ i Piotrowej Stolice/ kusili się ze Wschodnemi o zgodę/ ale nigdy przyjęci nie byli. Bo się w tym tylko znami zgadzają
Swiádek tego iest pewny/ list iego w oyczyznie nászey/ w Roku 1601. Ianuarij 24. die, własną ręką iego we Lwowie pisány/ y God. Pám. X. Demetriuszowi Solikowskiemu Arcybiskupowi Lwowskiemu do rąk podány. w ktorym dawszy wiedźieć/ że od dwu Pátryárchow/ Mattheuszá y Meletiuszá Alexándriyskiego/ Exárchą/ ábo Legatem zesłány był do tego prześwietneo Krolestwá Polskiego/ w spráwách y potrzebách Cerkwie Ruskiey: y o Ewányelikách/ ktorych on Hęretykámi názywa/ owo przełożywszy/ że oni znienawiśći do Rzymskiego Kośćiołá/ y Piotrowey Stolice/ kuśili sie ze Wschodnemi o zgodę/ ále nigdy przyięći nie byli. Bo sie w tym tylko známi zgadzáią
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 186
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przecie.
Maria tedy po lat 20 Odszczepieństwa Angielskiego, Królowa zostawszy, do Londyńskiego Zamku z triumfem wjechała, EDMUNDA Londyńskiego, STEFANA Wintonieńskiego, KUTBERY ADunelmeńskiego, i innych z w ęzienia uwolniła, na Godność przywróciła. Rzymskiemu Biskupowi przyznała, nie sobie, że jest Głową Kościoła, Kardynała Pola do Królestwa wezwała, który będą Legatem à Latere Juliusza III, całą Anglią od Schizmy O Schizmie Angielskiej
rozgrzeszył, Wiarę Katolicką przywrócił Obrała sobie Filipa II. Króla Hiszpańskiego Karola V Cesarza Syna, za Męża, dla protekcyj Wiary; Książęcia Sufolcyj pod topór skazała: Kranmera Kalwina Arcybiskupa Kanturyiskiego, Autora rozwodu Matki jej z Henrykiem, siedmnaście razy odwołującego swoje Kalwiństwo,
przecie.
Marya tedy po lat 20 Odszczepieństwa Angielskiego, Krolowa zostawszy, do Londyńskiego Zamku z tryumfem wiechała, EDMUNDA Londyńskiego, STEFANA Wintonieńskiego, KUTBERI ADunelmeńskiego, y innych z w ęzięnia uwolniła, na Godność przywrociła. Rzymskiemu Biskupowi przyznała, nie sobie, że iest Głową Kościoła, Kardynała Pola do Krolestwa wezwała, ktory będą Legatem à Latere Iuliusza III, całą Anglią od Schizmy O Schizmie Angielskiey
rozgrzeszył, Wiarę Kátolicką przywrocił Obrała sobie Filippa II. Krola Hiszpáńskiego Karola V Cesarza Syna, za Męża, dla protekcyi Wiary; Xiążęcia Suffolcyi pod topor skazała: Kranmera Kalwina Arcybiskupa Kanturyiskiego, Autora rozwodu Matki iey z Henrykiem, siedmnaście razy odwołuiącego swoie Kalwinstwo,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 105
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Heretyckie Nabożeństwa; Msze SS. w całej Anglii i Hibernii prżywróciła Predykanrów wyrzuciła, samych Heretyków wypędziła na 30000, Wkrótce się z Kościołem pojednać starała. W czym Filip Król Hiszpański mąż ślub znią wziąwszy, laborował. Na dzień 27. Listopada Sejm złożony w Londynie, nań prżysłał Juliusz III. Papież Pola Kardynała Legatem, Królowa go Kantuaryiskim uczyniła Arcyb skupem i Prymasem Angielskim. Ten do Parlamentu wszedłszy, do Unii Świętej animował. Podana Królestwu Suplika prosząca o przywrócenie Unii z Rzymskim Kościołem, o skasłowanie ustaw przeciwnych Stolicy Apostołskiej, o Uwolnienie od Cenzur Kościelnych. Ta czytana przez Kanclerza Wintonieńskiego Biskupa, od całego Senatu przyjęta. Król i Królowa
Heretyckie Nabożeństwa; Msze SS. w całey Anglii y Hibernii prżywrociła Predykanrow wyrzuciła, samych Heretykow wypędziła na 30000, Wkrotce się z Kościołem poiednać starała. W czym Filip Krol Hiszpański mąż ślub znią wziąwszy, laborowáł. Na dzień 27. Listopada Seym złożony w Londynie, nań prżysłał Iuliusz III. Papież Pola Kardynała Legatem, Krolowa go Kantuaryiskim uczyniła Arcyb skupem y Prymasem Angielskim. Ten do Párlamentu wszedłszy, do Unii Swiętey animował. Podana Krolestwu Supplika prosząca o przywrocenie Unii z Rzymskim Kościołem, o skasłowanie ustaw przeciwnych Stolicy Apostolskiey, o Uwolnienie od Censur Kościelnych. Ta czytana przez Kanclerza Wintonieńskiego Biskupa, od całego Senatu przyięta. Krol y Krolowa
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 106
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
by i najmniejszemu. Czwarty Rozdział PIATY
ZE zasię sprawy i Kontrouersie zstrony szkół/ z których jest i ta teraźniejsza Jezuicka z Pany Akademiki/ do dochownego forum należą/ a nie do świeckiego/ i przetoż nie mają miejsca na Sejmikach/ ani przed żadnym grodem/ ani ziemstwem/ ani trybunałem/ ale abo przed Legatem Papieskim/ abo w Rzyme przed samym trybunałem tejże stolice Apostołskiej/ piszą o tym tak Teologowie/ jako i Jurystowie: i wyswiadczają toż przykłady wieków rozmaitych; i samesz Statuta Koronne. Przed lat pułczwarta sta/ gdy Akademia Paryska wszelakiemi sposoby broniłv ojcom Dominikanom i Franciszkanom w Parysu uczyć/ i żadnej uniej ani społęczności z
by y naymnieyszemu. Czwarty ROZDZIAL PIATY
ZE zásię spráwy y Kontrouersie zstrony szkoł/ z ktorych iest y tá teráźnieysza Iezuicka z Pány Akádemiki/ do dochownego forum należą/ á nie do swieckiego/ y przetosz nie máią mieyscá ná Seymikách/ áni przed żadnym grodem/ áni źiemstwem/ áni trybunałem/ ále ábo przed Legatem Papieskim/ ábo w Rzyme przed sámym trybunałem teyże stolice Apostolskiey/ piszą o tym ták Theologowie/ iáko y Iuristowie: y wyswiadczaią tosz przykłády wiekow rozmáitych; y sámesz Státutá Koronne. Przed lat pułczwartá sta/ gdy Akádemia Páryska wszelákiemi sposoby broniłv oycom Dominikanom y Fránćiszkanom w Páryzu vczyć/ y żádney vniey áni społęcżnośći z
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 80
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
wróżnych Królestwach/ postanowili Kolegia swoje/ i spokojnie wnich uczą/ sine vllo impedimento przez Akademików. Zatymże prawem od stolice Apostołskiej nadanym/ w prowadzili szkoły swoje do Krakowa. Panowie Akademicy ozwali się ztym/ że contra Priuilegia Academiae nie mogli szkół w Krakowie założyć. I czym altercando cum Patribus przed X. Legatem/ samiż Akademicy wytoczyli sprawę tę do Rzymu; i słusznie/ bo jej nikt inszy nie może sądziź i decydować/ jedno Sedes Apostolica; Stej miary że jako Akademicy przywileje i wolności swojej Academiae, wzięli od stolice Apostołskiej/ tak i Ojcowie Jezuitowie ab eadem sede Apostolica, wolności swoje i prawa mają na szkoły.
wrożnych Krolestwách/ postánowili Collegia swoie/ y spokoynie wnich vczą/ sine vllo impedimento przez Akádemikow. Zátymże práwem od stolice Apostolskiey nádánym/ w prowádźili szkoły swoie do Krákowá. Pánowie Akádemicy ozwáli się ztym/ że contra Priuilegia Academiae nie mogli szkoł w Krákowie záłożyć. I cżym altercando cum Patribus przed X. Legatem/ sámiż Akádemicy wytoczyli spráwę tę do Rzymu; y słusznie/ bo iey nikt inszy nie może sądźiź y decydowáć/ iedno Sedes Apostolica; Ztey miáry że iáko Akádemicy przywileie y wolnośći swoiey Academiae, wzięli od stolice Apostołskiey/ ták y Oycowie Iezuitowie ab eadem sede Apostolica, wolnośći swoie y práwá máią ná szkoły.
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 127
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Apostołskiej Ociec święty ALEKsANDER tego imienia VII. obrany po zeszciu INNOCENCIVSZA X. na początku Roku 1655. po którego obraniu czynił sobie świat otuchę/ że za czasu jego Panowania pokoj powszechny w Chrześcijaństwie nastać miał: na tym nawięcej te nadzieje zasadzając/ iż będąc teraźniejszy Papież (na ten czas zwany Fabius Gisius) Legatem Sedis Apostolicae przy Traktatach Munsterskich/ tandem Roku 1648. pokoj po wszytkiej Niemieckiej ziemi z ukontentowaniem wszytkich Interesatów/ i wielką jego chwałą/ stanął. Która to nadzieja skutek swój wzięła/ gdy Roku przeszłego u Gór Pirenejskich między Francuzem a Hiszpanem/ a w Prusiech w Klasztorze Oliwskim/ i w Daniej pod Kopenhagen/ między
Apostolskiey Oćiec świety ALEXANDER tego imienia VII. obrány po zeszćiu INNOCENCIVSZA X. ná pocżątku Roku 1655. po ktorego obrániu cżynił sobie świát otuchę/ że zá cżásu iego Pánowánia pokoy powszechny w Chrześćiáństwie nástáć miał: ná tym nawięcey te nádźieie zásadzáiąc/ iż będąc teráźnieyszy Papież (na ten cżás zwány Fabius Gisius) Legatem Sedis Apostolicae przy Tráktatách Munsterskich/ tandem Roku 1648. pokoy po wszytkiey Niemieckiey źiemi z vkontentowániem wszytkich Interessatow/ y wielką iego chwałą/ stánął. Ktora to nádźieiá skutek swoy wźięłá/ gdy Roku przeszłego v Gor Pireneyskich między Fráncuzem á Hiszpanem/ á w Pruśiech w Klasztorze Oliwskim/ y w Dániey pod Kopenhagen/ między
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 2
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
one samym wechem pomazanego chleba się przelękłszy/ odchodzili/ a żadnym obyczajem nie tylko jeść/ ale ani się go tknąć niechcili. Petrus Damianus Epis: 2 ad Hildibrandum Papam. Przykład VII. Wyklętego domem brzydząc się bociani/ gniazda swoje na inszy dom przenieśli. 354.
GDy Papież Grzegorz IX. przed Papiestwem był Legatem apostolskim w lombardii/ nalazłw niektórym mieście zuchwalce/ którzy porcessum jego przeszkadzali. Kapitana ich który na więcej przeszkodę czynił do dobrego/ wyklął: Co gdy on lekce sobie ważył/ wiele bocianów które na wiezy i kominach domu jego gniazda miały/ odleciały/ i gniazda swoje na drugi dom przeniosły w którym mieszkał drugi Kapitan/
one sámym wechem pomázánego chlebá sie przelększy/ odchodźili/ á żadnym obyczáiem nie tylko ieść/ ále áni sie go tknąć niechćili. Petrus Damianus Epis: 2 ad Hildibrandum Papam. PRZYKLAD VII. Wyklętego domem brzydząc sie boćiani/ gniazdá swoie na inszy dom przenieśli. 354.
GDy Papież Grzegorz IX. przed Papieztwem był Legátem apostolskim w lombárdiey/ nálazłw niektorym mieśćie zuchwálce/ ktorzy porcessum iego przeszkadzáli. Kápitaná ich ktory na więcey przeszkodę czynił do dobrego/ wyklął: Co gdy on lekce sobie ważył/ wiele boćianow ktore na wiezy y kominách domu iego gniazdá miáły/ odleciały/ y gniazdá swoie ná drugi dom przeniosły w ktorym mieszkał drugi Kápitan/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 370
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
mu się syn/ ale matka umarła przy nim/ któremu dał imię Odoardus. Pod tym czasem Paweł III. który już był zgotował Bullę przeciw Henrykowi/ ale jej jeszcze był nie publikował/ spodziewając się poniekąd upamiętania jego/ częścią iż była umarła królowa Katarzyna/ częścią iż pokazował niechęć ku sekcie Luterskiej; posłał Kardynała Polusa Legatem do Flandrii/ żeby stamtąd dla bliskości miejsc/ traktował o upamiętaniu z królem. Lecz Henryk podany już in reprobum sensum, nie tylo niedbał nic na tę Legacią; ale też starał się wszelkim sposobem/ aby był zabił Legata tego. Pustoszył wszędzie nabogatsze kościoły w swym królestwie/ a zwłaszcza ów ś. Tomasza złupił
mu się syn/ ále mátká vmárłá przy nim/ ktoremu dał imię Odoárdus. Pod tym czásem Páweł III. ktory iuż był zgotował Bullę przećiw Henrikowi/ ále iey iescze był nie publikował/ spodźiewáiąc się poniekąd vpámiętánia iego/ częśćią iż byłá vmárłá krolowa Káthárzyná/ częśćią iż pokázował niechęć ku sekćie Lutherskiey; posłał Kárdinałá Polusá Legatem do Flándriey/ żeby ztámtąd dla bliskośći mieysc/ tráktował o vpámiętániu z krolem. Lecz Henrik podány iuż in reprobum sensum, nie tylo niedbał nic ná tę Legácią; ále też stárał się wszelkim sposobem/ áby był zábił Legatá tego. Pustoszył wszędźie nabogátsze kośćioły w swym krolestwie/ á zwłasczá ow ś. Thomaszá złupił
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 46
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Mołdawia/ która przedtym była pod Metropolitem Kijowskim/ a teraz jest jakoby wolna) pokazuje się względem pomocy/ którą miewa od Łacinników/ barzo przychylnym Katolikom co tam mieszkają/ i zakonnikom ś. Franciszka/ którzy tam trzymają ostatki Łacinników. W roku 1580. Kardynał Aldobrandyn (ten teraz jest Papieżem) będąc na ten czas Legatem w Polsce/ wyprawił do Multan dwu Ojców Jezuitów; którym Piotr Wojewoda obiecał podać w ręce kościoły i parrochie, które tam przedtym Łacinnicy mieli. Ma Moldauja około 15 miast/ i niemało miasteczek i wsi/ w których mieszkają po części Wę growie i Sassowie; lecz tamtych więcej/ a niż tych; acz oboi nie
Mołdáwia/ ktora przedtym byłá pod Metropolitem Kiiowskim/ á teraz iest iákoby wolna) pokázuie się względem pomocy/ ktorą miewa od Láćinnikow/ bárzo przychylnym Kátholikom co tám mieszkáią/ y zakonnikom ś. Fránćiszká/ ktorzy tám trzymáią ostátki Láćinnikow. W roku 1580. Kárdinał Aldobrándin (ten teraz iest Papieżem) będąc ná ten czás Legatem w Polscze/ wypráwił do Multan dwu Oycow Iezuitow; ktorym Piotr Woiewodá obiecał podáć w ręce kośćioły y párrochiae, ktore tám przedtym Láćinnicy mieli. Ma Moldáuia około 15 miast/ y niemáło miásteczek y wśi/ w ktorych mieszkáią po częśći Wę growie y Sássowie; lecz támtych więcey/ á niż tych; ácz oboi nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 124
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
