złączone, nad Nosem Z włosów gęstych i wielkich, dają znać że taki śmiały i choleryk,
Brwi małe, małego też serca i płochego, nie śmiałego znaczą.
Powieki wypukłe, niby napuchłe zna czą ospałych.
Oczu często mruganie, jest znakiem krótkiego życia dla delikatności Muszkułu:
U kogo Oczy wielkie, ten ma być leniuch; u kogo małe, ma być do wcipny, frantowaty. U kogo leniwe, powoli się obracające, denotant tępy w nim dowcip, i bojaźliwego serca; a prędko latające, świadczą obrót, dowcip, odwagę: Ukogo czarne, ten amorów niewolnik, i gorący.
Oka-suchego, są dowcipni: kto weśnie
złączone, nad Nosem Z włosow gęstych y wielkich, daią znać że taki smiały y choleryk,
Brwi małe, máłego też serca y płochego, nie śmiałego znaczą.
Powieki wypukłe, niby napuchłe zna czą ospałych.
Oczu często mruganie, iest znakiem krotkiego życia dla delikatności Muszkułu:
U kogo Oczy wielkie, ten ma bydź leniuch; u kogo małe, ma bydź do wcipny, frantowaty. U kogo leniwe, powoli się obracaiące, denotant tępy w nim dowcip, y boiazliwego serca; a prędko lataiące, swiadczą obrot, dowcip, odwagę: Ukogo czarne, ten amorow niewolnik, y gorący.
Oka-suchego, są dowcipni: kto weśnie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 183
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
który miał za Hasło: Apex Magistratus Authoritas.
33. GALLUS i VOLUSIANUS Ociec i Syn Cesarze.
34. VALERIANUS siedmdziesiąt letni Cesarz, od Sapora Króla Persów na Wojnie wzięty, był podnóżkiem jemu, na konia siadającemu, potym ze skory odarty, solą posypany.
35. GALLIENUS Syn Waleriana ze wszystkich Niewieściuchów i Leniuchów Leniuch, który nie Rrądów Państwa Rzymskiego, ale Nierządu pilnował, dla tego od sprzysiężonych Wodzów zabity, dawszy okazją że 30 Tyranów powstało na Rzymianów. Mawiał, a nie obserwował: Prope ad summum, propè ad exitium.
36. FLAVIUS KLAUDIUS od Senatu nazwany Augustus, mawiał: Rex, viva lex.
37. VALERIUS
ktory miał za Hasło: Apex Magistratus Authoritas.
33. GALLUS y VOLUSIANUS Ociec y Syn Cesarze.
34. VALERIANUS siedmdziesiąt letni Cesarz, od Sapora Krola Persow na Woynie wzięty, był podnożkiem iemu, na konia siadaiącemu, potym ze skory odarty, solą posypany.
35. GALLIENUS Syn Waleryana ze wszystkich Niewieściuchow y Leniuchow Leniuch, ktory nie Rrądow Państwa Rzymskiego, ale Nierządu pilnował, dla tego od sprzysiężonych Wodzow zabity, dawszy okazyą że 30 Tyranow powstało na Rzymianow. Mawiał, a nie obserwował: Prope ad summum, propè ad exitium.
36. FLAVIUS KLAUDIUS od Senatu nazwany Augustus, mawiał: Rex, viva lex.
37. VALERIUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 471
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
lecz niż się rozgarnie, Niż namyśli, upłynie okazy ja marnie. Szczerym głupi, co wszytkim da na sobie kłasać; Kto kradnie skarb publiczny, umie się opasać; Nieludzki, nieużyty — u siebie ostrożny; Galantomem się niesie ateusz bezbożny; Uczonym i wiadomym ksiąg kłamca wierutny; Miłosiernym utratny, hojny i rozrzutny; Leniuch — domator; pieszczoch, który we psim gonie Albo w trunku, szlachectwa zapomniawszy, tonie, Chorowitość i słabe uprządł sobie w głowie, Toż i we wszytkich wmówić koniecznie chce, zdrowie. Zgoła wszyscy chrapiemy, rozlicznych uśpieni Grzechów masłokiem, jedni grubiej, drudzy cieniej; Wszyscy nas słyszą, sami nie słyszymy siebie,
lecz niż się rozgarnie, Niż namyśli, upłynie okazy ja marnie. Szczerym głupi, co wszytkim da na sobie kłasać; Kto kradnie skarb publiczny, umie się opasać; Nieludzki, nieużyty — u siebie ostrożny; Galantomem się niesie ateusz bezbożny; Uczonym i wiadomym ksiąg kłamca wierutny; Miłosiernym utratny, hojny i rozrzutny; Leniuch — domator; pieszczoch, który we psim gonie Albo w trunku, szlachectwa zapomniawszy, tonie, Chorowitość i słabe uprządł sobie w głowie, Toż i we wszytkich wmówić koniecznie chce, zdrowie. Zgoła wszyscy chrapiemy, rozlicznych uśpieni Grzechów masłokiem, jedni grubiej, drudzy cieniej; Wszyscy nas słyszą, sami nie słyszymy siebie,
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 374
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Kto włosa białego, że flegmatyczny; włosa czarnego a ostrego, że mocny: włosa miętkiego że bojaźliwy: włosa szafranowatego że gorący i wykrętny. Kto twarzy białej i bladej że niewieściuchowaty; twarzy biało rumianej że wesoły odważny; twarzy piegowatej, że nieszczery i machiawel. Kto czoła zbyt małego że niepojętny: zbyt wielkiego że leniuch: kto pomiernego, że dowicpny: kto okrągławego, że gniewliwy: kto kwadratowego a wsrodku zaklętego, że i dowcipny i wspaniałego umysłu: kto zmarszczonego że melancholik: kto gładkiego, że wesoły, ale pochlebca. Kto oka wielkiego nieproporcjonalnego ciału, że bojaźliwy: kto małego, że dowcipny i frant: kto oka owczego
Kto włosa białego, że flegmatyczny; włosa czarnego á ostrego, że mocny: włosa miętkiego że boiáźliwy: włosa szafranowátego że gorący y wykrętny. Kto twarzy białey y bládey że niewieściuchowaty; twarzy biáło rumiáney że wesoły odważny; twarzy piegowátey, że nieszczery y máchiáwel. Kto czołá zbyt máłego że niepoiętny: zbyt wielkiego że leniuch: kto pomiernego, że dowicpny: kto okrągłáwego, że gniewliwy: kto kwádratowego á wsrodku záklętego, że y dowcipny y wspániałego umysłu: kto zmarszczonego że meláncholik: kto głátkiego, że wesoły, ále pochlebca. Kto oká wielkiego nieproporcyonalnego ciáłu, że boiáźliwy: kto máłego, że dowcipny y frant: kto oká owczego
Skrót tekstu: BystrzInfAstrol
Strona: 12
Tytuł:
Informacja astrologiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
, żartobliwy: mniej przypadki lubo nieszczęśliwe aprehendujący: od pracy i sedentaryj uciekający: mniej w naukach się kochający, do amorów skłonny. etc. Atoli do pożycia jest miły i ludzki: szczodry: pokoj swój kochający: szczery: przyjaźni dochowujący, etc. Skutki natury Flegmatycznej bywają te. Ze flegmatyk jest ospały: leniuch: bojaźliwy: nieludzki: niechluja: zapominający się: odmienny. etc. Atoli jest miłosierny, nie mściwy: szczery, zgodnie żyjący: etc.
XIX. Ze takie koniektury Fizjognomowie z konstytucyj człowieka i różnych okoliczności wnosić mogą: Zda się samo pismo Boże to aprobować. Prov, 17. Na twarzy roztropnego wydaje się
, żártobliwy: mniey przypadki lubo nieszczęśliwe apprehenduiący: od pracy y sedentaryi uciekáiący: mniey w náukach się kochaiący, do ámorow skłonny. etc. Atoli do pożycia iest miły y ludzki: szczodry: pokoy swoy kochaiący: szczery: przyiazni dochowuiący, etc. Skutki nátury Flegmatyczney bywaią te. Ze flegmatyk iest ospały: leniuch: boiazliwy: nieludzki: niechluia: zápomináiący się: odmienny. etc. Atoli iest miłosierny, nie mściwy: szczery, zgodnie żyiący: etc.
XIX. Ze tákie koniektury Fizyognomowie z konstytucyi człowieká y rożnych okoliczności wnosić mogą: Zda się samo pismo Boże to approbowáć. Prov, 17. Na twarzy roztropnego wydáie się
Skrót tekstu: BystrzInfAstrol
Strona: 13
Tytuł:
Informacja astrologiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
