/ Sobie podobne sadzi/ i maluje cienie. To gdy gość ma na oku/ kresu Panna doszła/ I wieniec Atalanta kosztowny odniosła. Przegrancy jęczą/ i kaźń odnoszą z umowy. Wszakże on/ na pryzpadek nie patrząc takowy/ Wysadziwszy się/ oka z niej/ rzekł/ nie spuszczając: Co za sławy dostawasz leniwki kuklając? Zemną dotrzyj: lubo mi szczęśće dopomoże/ Przegrawszy do takiego/ żalci być nie może. Mnie Makareus ojcem/ Orchestius jemu/ Neptun dziad/ jam prawnukiem królowi morskiemmu. Cnota rodu nie mniejsza. lubo mię przezbędziesz? Uciekszy Hypomaena/ czci wielkiej na będziesz. Panna na mowiacego mile poglądała: Myślac czy
/ Sobie podobne sádźi/ y máluie ćienie. To gdy gość ma ná oku/ kresu Pánná doszłá/ Y więniec Atalántá kosztowny odniosłá. Przegráncy ięczą/ y kaźń odnoszą z vmowy. Wszákże on/ ná pryzpadek nie pátrząc tákowy/ Wysádźiwszy się/ oka z niey/ rzekł/ nie spuszczáiąc: Co zá sławy dostawasz leniwki kukláiąc? Zemną dotrziy: lubo mi szczęśće dopomoże/ Przegrawszy do tákiego/ żalći być nie może. Mnie Mákáreus oycem/ Orchestius iemu/ Neptun dźiad/ iam práwnukiem krolowi morskiem̃u. Cnotá rodu nie mnieysza. lubo mię przezbędźiesz? Vćiekszy Hypomaená/ cżći wielkiey ná będźiesz. Panná ná mowiacego mile poglądałá: Myślac czy
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 262
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
