mię Liczył, gdybym się nie śmiał czytający w piśmie, Że gdy go za jeleniem ochota poduszczy, Błądzi po Niepołomskiej król Bolesław Puszczy. Minęła noc, minął dzień, i drugi na schyłku; On koniowi i sobie nie dając posiłku Jeździ, ledwie znużone mogąc trzymać członki. A w tym z daleka dojźry dziadowskiej lepionki, Więc się nie rozmyślając prosto do niej uda. Zrazu się stropi dziadek na niezwykłe cuda, Lecz że do wsi trzy mile, a zapada słońce, Prosi, żeby dziś w jego nocował lepiance. Dawszy trawy koniowi, ogień na nalepie Nieci i świeże przedeń dwie położy rzepie, Garczek wody, wszytka cześć:
mię Liczył, gdybym się nie śmiał czytający w piśmie, Że gdy go za jeleniem ochota poduszczy, Błądzi po Niepołomskiej król Bolesław Puszczy. Minęła noc, minął dzień, i drugi na schyłku; On koniowi i sobie nie dając posiłku Jeździ, ledwie znużone mogąc trzymać członki. A w tym z daleka dojźry dziadowskiej lepionki, Więc się nie rozmyślając prosto do niej uda. Zrazu się stropi dziadek na niezwykłe cuda, Lecz że do wsi trzy mile, a zapada słońce, Prosi, żeby dziś w jego nocował lepiance. Dawszy trawy koniowi, ogień na nalepie Nieci i świeże przedeń dwie położy rzepie, Garczek wody, wszytka cześć:
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 423
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Mógł wam co ulżyć podobnej żałości, I przepuszczając zwykłej niedołędze Nie przydawałbym żalu wam do nędze. Lecz co mam czynić? wbiedzieli co moi Rzeknę; tym się żal mój nie uspokoi, Zamilknęli też; jako mi się godzi Duch się mój z niego wiem nie oswobodzi. Ścisnął mię ucisk, i na kształt lepionki Są pokruszone wszytkie moje członki Przecię rozpaczy nie widzicie we mnie, Choć mi dokucza Szatan nietajemnie. Który zebrawszy zażartość i jady, Zemstą mi grozi, i gniew swój skarady Wylewa na mnie, nie bez zębów zgrzytu, I w ytrapieniu mym nie ma dosytu. Straszliwym wzrokiem trwogi mi przysparża, I takim usta przeciw mnie
Mogł wam co ulżyć podobney żałośći, I przepuszczáiąc zwykłey niedołędze Nie przydawałbym żalu wam do nędze. Lecz co mam czynić? wbiedźieli co moi Rzeknę; tym się żal moy nie uspokoi, Zamilknęli też; iáko mi się godźi Duch się moy z niego wiem nie oswobodźi. Sćisnął mię ućisk, i ná kształt lepionki Są pokruszone wszytkie moie członki Przećię rospaczy nie widźićie we mnie, Choć mi dokucza Szátan nietáiemnie. Ktory zebrawszy záżartość i iady, Zemstą mi groźi, i gniew swoy skarady Wylewa na mnie, nie bez zębow zgrzytu, I w ytrapieniu mym nie ma dosytu. Strászliwym wzrokiem trwogi mi przysparża, I tákim usta przećiw mnie
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 59
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
tam żywota czekać, Gdzie nijakiego nie masz! Uciekać, uciekać Z tego przetaku, w którym, aż do marnej śmierci,
Rozlicznymi się człowiek przygodami wierci; Z szeregu rózg, przez który, częste biorąc plagi, Ptakiem by rad przeleciał winowajca nagi; Z tej, w której na nas ze wszech stron kapie, lepionki; Z dziurawej łodzi, gdzie śmierć mniej niż o dwa członki Siąga i co moment nas milionem topi, Choć drugi nie nastarczy utykać konopi I ni na czym swej czasu nie trawi żeglugi, Tylko łatając czółnu dziurawego fugi. Ach, niestoty, jakoż nas wiele duchem tąży Z ziemie w niebo; cóż po tym
tam żywota czekać, Gdzie nijakiego nie masz! Uciekać, uciekać Z tego przetaku, w którym, aż do marnej śmierci,
Rozlicznymi się człowiek przygodami wierci; Z szeregu rózg, przez który, częste biorąc plagi, Ptakiem by rad przeleciał winowajca nagi; Z tej, w której na nas ze wszech stron kapie, lepionki; Z dziurawej łodzi, gdzie śmierć mniej niż o dwa członki Siąga i co moment nas milijonem topi, Choć drugi nie nastarczy utykać konopi I ni na czym swej czasu nie trawi żeglugi, Tylko łatając czółnu dziurawego fugi. Ach, niestoty, jakoż nas wiele duchem tąży Z ziemie w niebo; cóż po tym
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 339
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
bez żelaza do izby i komory, także i z komory.
Drugą chałupę nową ze wszystkim, w lepionkę. Piec i komin w niej dobry. Stodołę do tej chałupy należącą dobrą, poszycie na niej niedobre, reperacji potrzebuje.
Trzecią chałupę wpół z nowego drzewa, wpół ze starego, budowaną z podsieniem w rygle do lepionki, bez pieca i komina, bez łat, nie poszytą.
Chałupę czwartą, w której mieszka Matusz. Do niej drzwi, do sieni wchodząc, na biegunach i z sieni na drugą stronę, drugie drzwi na biegunach, z sieni do izby drzwi na biegunach, do komory i z komory drzwi na biegunach; u
bez żelaza do izby i komory, także i z komory.
Drugą chałupę nową ze wszystkim, w lepionkę. Piec i komin w niej dobry. Stodołę do tej chałupy należącą dobrą, poszycie na niej niedobre, reperacyi potrzebuje.
Trzecią chałupę wpół z nowego drzewa, wpół ze starego, budowaną z podsieniem w rygle do lepionki, bez pieca i komina, bez łat, nie poszytą.
Chałupę czwartą, w której mieszka Matusz. Do niej drzwi, do sieni wchodząc, na biegunach i z sieni na drugą stronę, drugie drzwi na biegunach, z sieni do izby drzwi na biegunach, do komory i z komory drzwi na biegunach; u
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 68
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
żelaznych, skobli 2, wrzecądz jeden, posowa dobra. Górka na sklepie, u niej drzwi na pałączkach żelaznych z skoblami 2 i wrzeciądzem jednym. U drzwi zaś dolnych pałąk żelazny wielki od wrotek. Okiennice na drugiej stronie 2, te wszystkie bez żelaza, tylko na szpągach drewnianych. Ten dwór miejscami przyciesi, miejscami lepionki potrzebuje. W tymże dworze góra na stołowej izbie ku stodołom przeforsztowana, z drzwiami na zawiasach, z wrzeciądzem i skoblami 2.
Folwark po lewej stronie, idąc do dworu ze wsi. Z podwórza wchodząc do sieni drzwi dobre na zawiasach, z skoblami i wrzeciądzem, drugie drzwi do izby na zawiasach z skoblami 4
żelaznych, skobli 2, wrzecądz jeden, posowa dobra. Górka na sklepie, u niej drzwi na pałączkach żelaznych z skoblami 2 i wrzecądzem jednym. U drzwi zaś dolnych pałąk żelazny wielki od wrotek. Okiennice na drugiej stronie 2, te wszystkie bez żelaza, tylko na szpągach drewnianych. Ten dwór miejscami przyciesi, miejscami lepionki potrzebuje. W tymże dworze góra na stołowej izbie ku stodołom przeforsztowana, z drzwiami na zawiasach, z wrzecądzem i skoblami 2.
Folwark po lewej stronie, idąc do dworu ze wsi. Z podwórza wchodząc do sieni drzwi dobre na zawiasach, z skoblami i wrzecądzem, drugie drzwi do izby na zawiasach z skoblami 4
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 74
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
dworu chałupa Chryzostoma woźnego reparacji potrzebuje tak w przyciesiach, jako i w ścianach. Okno złe, drzwi złe, komin nie ze wszystkim dobry, pochylony, piec dobry, kozły złe. Stodoła dobra, którą sobie postawił.
3) Item chałupa po tej stronie Błażeja Maćczaka dobra, tylko okno złe, komin zły, lepionki potrzebuje, stodoła z chrustu niezła.
4) Tomasza chałupnika chałupa dobra, w oknie tylko szyb 6 brakuje, piec zły, poszycie złe, ale tylko na kalonce. Stodoła z chrustu dobra.
5) Chałupa Idziora i Lundora Wojtka dobra, tylko okno złe, brakuje szyb 4, poszycie reparacji potrzebuje, stodoły nie
dworu chałupa Chryzostoma woźnego reparacyi potrzebuje tak w przyciesiach, jako i w ścianach. Okno złe, drzwi złe, komin nie ze wszystkim dobry, pochylony, piec dobry, kozły złe. Stodoła dobra, którą sobie postawił.
3) Item chałupa po tej stronie Błażeja Maćczaka dobra, tylko okno złe, komin zły, lepionki potrzebuje, stodoła z chrustu niezła.
4) Tomasza chałupnika chałupa dobra, w oknie tylko szyb 6 brakuje, piec zły, poszycie złe, ale tylko na kalonce. Stodoła z chrustu dobra.
5) Chałupa Idziora i Lundora Wojtka dobra, tylko okno złe, brakuje szyb 4, poszycie reparacyi potrzebuje, stodoły nie
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 76
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
zda do reparacji, stodoła pusta, także z gruntu zła.
18) Owczarnia dobra ze wszystkim, wrota w niej na biegunach drewnianych, wrzecądze, kuny i skoble u wszystkich wrót.
19) Chałupa ku gościńcowi Zmyślona nazwanym, na samym końcu wsi, nowo postawiona i połacona, drzwi czworo na biegunach, okien, lepionki i poszycia potrzebuje.
20) Gościniec na Zamyślony nazwany, wchodząc do niego od drogi kaliski, drzwi, u których pałąk żelazny, skoble 3 żelazne, wrzecądz jeden, klamka żelazna jedna, drzwi do izby wchodzący na żelaznych zawiasach, haczyk, skobli 2, antabka żelazna. Do komory drzwi dwoje na biegunach drewnianych,
zda do reparacyi, stodoła pusta, także z gruntu zła.
18) Owczarnia dobra ze wszystkim, wrota w niej na biegunach drewnianych, wrzecądze, kuny i skoble u wszystkich wrót.
19) Chałupa ku gościńcowi Zmyślona nazwanym, na samym końcu wsi, nowo postawiona i połacona, drzwi czworo na biegunach, okien, lepionki i poszycia potrzebuje.
20) Gościniec na Zamyślony nazwany, wchodząc do niego od drogi kaliski, drzwi, u których pałąk żelazny, skoble 3 żelazne, wrzecądz jeden, klamka żelazna jedna, drzwi do izby wchodzący na żelaznych zawiasach, haczyk, skobli 2, antabka żelazna. Do komory drzwi dwoje na biegunach drewnianych,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 77
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
. Na górze kół nie szybowanych 2 i słomian pierza.
Oddaje się w podwórzu chałupa, w której chłop Jakub luźny, który tylko za żonę 2 dni w tydzień robi komornego. Bydła dworskiego ani żadnego zapomożenia gospodarskiego nie ma. Ta chałupa niezgorsza, z komorą, piecem, kominem i okienkiem, poszycia tylko potrzebuje i lepionki koło komina.
Stodoła na sochach duża, w której z jednej strony w samsieku bydło stawa, z zamknięciem dobrym. Ściany, przyciesi jeszcze niezgorsze, poszycie miejscami słabe, potrzeba nowego. Zboża w niej wcale nie masz, tylko wózek okowany. Na drugiej stronie bydło stawa nierogate i owce. Dobra jeszcze, z trojgiem
. Na górze kół nie szybowanych 2 i słomian pierza.
Oddaje się w podwórzu chałupa, w której chłop Jakub luźny, który tylko za żonę 2 dni w tydzień robi komornego. Bydła dworskiego ani żadnego zapomożenia gospodarskiego nie ma. Ta chałupa niezgorsza, z komorą, piecem, kominem i okienkiem, poszycia tylko potrzebuje i lepionki koło komina.
Stodoła na sochach duża, w której z jednej strony w samsieku bydło stawa, z zamknięciem dobrym. Ściany, przyciesi jeszcze niezgorsze, poszycie miejscami słabe, potrzeba nowego. Zboża w niej wcale nie masz, tylko wózek okowany. Na drugiej stronie bydło stawa nierogate i owce. Dobra jeszcze, z trojgiem
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 85
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
radlicami, jedno końskie, drugie wołowe; u tych radeł radlice były bardzo złe. 44 Szkudła (połowa wsi)
Dwór. Ten dwór cały w bale zrznięte, przyciesi miejscami potrzebuje. Posowa na izbach i komorze dobra, dach ze szkudeł, ale prawie cały zły, kozłów, osobliwie nad sienią, kilka zgniłych, lepionki wkoło tego dworu potrzeba. Za tym dworem sklepik do piwa niezły, w dyle, pod snopkami, drzwi do niego proste.
Na boku tego dworu stajnie 3, do których drzwi dobre na zawiasach, przeforsztowania jednak dwojga brakuje, żłobów ani drabek nie masz.
W pośrodku tych stajen wozownia, do której drzwi podwójne,
radlicami, jedno końskie, drugie wołowe; u tych radeł radlice były bardzo złe. 44 Szkudła (połowa wsi)
Dwór. Ten dwór cały w bale zrznięte, przyciesi miejscami potrzebuje. Posowa na izbach i komorze dobra, dach ze szkudeł, ale prawie cały zły, kozłów, osobliwie nad sienią, kilka zgniłych, lepionki wkoło tego dworu potrzeba. Za tym dworem sklepik do piwa niezły, w dyle, pod snopkami, drzwi do niego proste.
Na boku tego dworu stajnie 3, do których drzwi dobre na zawiasach, przeforsztowania jednak dwojga brakuje, żłobów ani drabek nie masz.
W pośrodku tych stajen wozownia, do której drzwi podwójne,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 118
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
Tomaszewska, lecz komornego nie robi, tylko posługę w lecie. Stodoła w chrust budowana, niezgorsza, chlewy złe.
3) Chałupka z chlewa, zła i na nic się nie zdająca, gdzie mieszka Jadwiga komornica, a mąż jej służy za parobka u Jana półrolnika.
4) Chałupka z gruntu zła z chrustu i lepionki i komora zła z dylików, tylko w izbetce piec prosty z kamieni i kominek niezgorszy. Okno dobre, tylko szyby jednej nie dostaje. Gdzie mieszka Wojciech zagrodnik, mający do roboty wołów parę jednę, wóz, pług, radło. Stodółka z chrustu i chlew złe, drugi chlew także z chrustu, nowo zbudowany przez
Tomaszewska, lecz komornego nie robi, tylko posługę w lecie. Stodoła w chrust budowana, niezgorsza, chlewy złe.
3) Chałupka z chlewa, zła i na nic się nie zdająca, gdzie mieszka Jadwiga komornica, a mąż jej służy za parobka u Jana półrolnika.
4) Chałupka z gruntu zła z chrustu i lepionki i komora zła z dylików, tylko w izbetce piec prosty z kamieni i kominek niezgorszy. Okno dobre, tylko szyby jednej nie dostaje. Gdzie mieszka Wojciech zagrodnik, mający do roboty wołów parę jednę, wóz, pług, radło. Stodółka z chrustu i chlew złe, drugi chlew także z chrustu, nowo zbudowany przez
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 324
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
