Ojcowskiego/ jeśli jeden drugiego w złościach nienaśladuje. V. Czemu na tym świecie/ gdyż Bóg jest sprawiedliwy/ i o wszystkim ma wiadomość/ źli w bogactwach opływają? na zdrowiu czerstwemi/ w godnościach są zawołanemi: dobrzy zaś wnędzy/ różnemi sposobami od niesprawiedliwych bywają uciśnieni? M. Wszystko to dobrym ku lepszemu/ aby temi rzeczami gardzili/ które i źli poganie mieć mogą. Mają tedy źli dostatki/ aby cokolwiek złego chcą/ dopiąć mogli; Powtóre/ aby jeśli tu co dobrego uczynili na tym świecie nagrodę swą odnieśli. Władzą mają/ aby w czym się kochają/ to mocno wypełnić mogli; powtóre dla niezbożnych
Oycowskiego/ ieśli ieden drugiego w złośćiách nienáśláduie. V. Czemu ná tym świećie/ gdyż Bog iest spráwiedliwy/ y o wszystkim ma wiádomość/ źli w bogáctwách opływáią? ná zdrowiu czerstwemi/ w godnośćiách są záwołánemi: dobrzy záś wnędzy/ rożnemi sposobámi od niespráwiedliwych bywáią vćiśnieni? M. Wszystko to dobrym ku lepszemu/ áby temi rzeczámi gárdźili/ ktore y źli pogánie mieć mogą. Máią tedy źli dostátki/ áby cokolwiek złego chcą/ dopiąć mogli; Powtore/ áby ieśli tu co dobrego vczynili ná tym świećie nagrodę swą odnieśli. Władzą máią/ áby w czym się kocháią/ to mocno wypełnić mogli; powtore dla niezbożnych
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 8
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
za wdzięczne przyjęli. Rano/ ś. Germanus wrócił[...] do dworu/ czekając nawyszcie Królewskie. Który gdy wychodził/ przystąpił do niego/ i pytał go rzetelnie/ przecz go dnia wczorajszego gospodą przyjać niechciał. Król zdumiawszy się na taką śmiałość i poważność/ słowa nie mógł odpowiedzieć. Tedy rzekł święty: Wynidź a Królestwo lepszemu puść. Gdy się on zatrzymywał Święty jakoby go pchając mówił: Wydzodźże/ a jako Pan postanowił już więcej nie będziesz mocą Królewską źle szafował. Król tedy w Biskupie moc niebieską czując/ zaraz z żoną i z dziećmi wyszedł/ i więcej się nie wrócił. Tedy ś. Germanus pastucha z żoną kazawszy zawołać/ na
zá wdźięczne przyięli. Ráno/ ś. Germanus wrocił[...] do dworu/ czekáiąc náwyszćie Krolewskie. Ktory gdy wychodził/ przystąpił do niego/ y pytał go rzetelnie/ przecz go dniá wczorayszego gospodą przyiać niechćiał. Krol zdumiawszy sie ná táką śmiáłość y poważność/ słowá nie mogł odpowiedźieć. Tedy rzekł święty: Wynidź á Krolestwo lepszemu puść. Gdy sie on zátrzymywał Swięty iákoby go pcháiąc mowił: Wydzodźże/ á iáko Pan postanowił iuż więcey nie będźiesz mocą Krolewską źle száfował. Krol tedy w Biskupie moc niebieską czuiąc/ záraz z żoną y z dźiećmi wyszedł/ y więcey sie nie wroćił. Tedy ś. Germanus pástuchá z żoną kazawszy záwołáć/ ná
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 312
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
mu ku zelżywości. 15. Ale niewiasta jeśli zapuszcza włosy/ jest jej ku poczciwości; przeto iż jej włosy dane są za przykrycie. 16. A jeśliby się kto zdał być swarliwym; my takiego obyczaju nie mamy/ ani Zbory Boże. 17. A To opowiadając/ nie chwalę/ że się nie ku lepszemu ale ku gorszemu schodzicie. 18. Abowiem naprzód gdy się wy schodzicie we Zborze/ słyszę iż rozerwania bywają miedzy wami; i poniekąd wierzę. 19. Bo muszą być kacerstwa miedzy wami/ aby ci którzy są doświadczeni/ byli jawnymi miedzy wami. 20. Gdy się wy tedy wespół schodzicie/ nie jest to używać
mu ku zelżywośći. 15. Ale niewiástá jesli zápuszcża włosy/ jest jey ku pocżćiwośći; przeto iż jey włosy dáne są zá przykryćie. 16. A jesliby śię kto zdał być swárliwym; my tákiego obycżáju nie mamy/ áni Zbory Boże. 17. A To opowiádájąc/ nie chwalę/ że śię nie ku lepszemu ále ku gorszemu zchodźićie. 18. Abowiem naprzod gdy śię wy zchodźićie we Zborze/ słyszę iż rozerwánia bywáją miedzy wámi; y poniekąd wierzę. 19. Bo muszą być kácerstwá miedzy wámi/ áby ći ktorzy są doświádcżeni/ byli jáwnymi miedzy wámi. 20. Gdy śię wy tedy wespoł zchodźićie/ nie jest to używáć
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 184
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
serca żarzystego czystej Panienki takowe mleko/ którym się ledwo nie rozpłyniesz od uciechy/ pomoże też rączka do tego gdy sobie oną natłoczysz z piersi od serca pokarmu. łatwiej wygodzisz sobie natłaczając/ nie będzie nigdy zachłyśnienia. Czym Matce miłej sprawisz wesele/ że obaczy iż tak smakujesz sobie w pokarmie; co będzie ku zdrowiu twemu lepszemu/ gdy z Matki wesołej i radosnej/ wyssiesz z pokarmem wesołość. Nie padnie potym na cię żaden frasunek/ gdy się natura z młodu napoi wesołością; ale jak teraz przypuścić zechcesz to/ co przyczyną melancholii/ będą zaś w męskim wieku ciężkie frasunki. Słodkości zgoła trzeba zażywać Dziecię nad wszytkie słodsze słodyczy/ wypełnisz i
serca żarzystego czystey Pánienki takowe mleko/ ktorym się ledwo nie rozpłyniesz od vćiechy/ pomoże też rączká do tego gdy sobie oną nátłoczysz z pierśi od sercá pokarmu. łátwiey wygodźisz sobie nátłaczáiąc/ nie będźie nigdy zachłyśnienia. Czym Mátce miłey spráwisz wesele/ że obaczy iż ták smakuiesz sobie w pokarmie; co będźie ku zdrowiu twemu lepszemu/ gdy z Mátki wesołey y rádosney/ wyssiesz z pokármem wesołość. Nie pádnie potym ná ćię żaden frasunek/ gdy się náturá z młodu napoi wesołośćią; ále iák teraz przypuśćić zechcesz to/ co przyczyną meláncholiey/ będą záś w męzkim wieku ćiężkie frásunki. Słodkośći zgołá trzebá zażywáć Dźiećię nád wszytkie słodsze słodyczy/ wypełnisz y
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 486
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
co sama w tobie tchorzu płuży. Strój włóczącemu taki/ mizernieć posłuży. Imo to twa tarcz rzadko w potrzebie bywała/ Bo cała: razów moja na tysiąc dostała; Dla czego inszego jej namięśnika trzeba. Ale co nam po swarach? niech dojdzie potrzeba A w pojśrzód nieprzyjaciół wszytko powciskajcie: Każciesz dostawać/ i to lepszemu przyznajcie. Skończył Telamonowic/ szmer był pospolity. Dotąd aż Laekstowic powstał znamienity/ I z oczema poniekąd ziemią bawionemi/ Podniósł się do Hetmanów: zaczym z czekanemi Dźwięki usta rozwiązał/ a co wielka była/ Rozprawie krasomownej przyjemność służyła. By były me/ i wasze żądze ceny jakiej/ Ni byłby dziedzic/ Grecy
co sámá w tobie tchorzu płuży. Stroy włoczącemu taki/ mizernieć posłuży. Imo to twa tarcz rzadko w potrzebie bywáłá/ Bo cáła: rázow moiá ná tyśiac dostáłá; Dla czego inszego iey namięśniká trzebá. Ale co nam po swarách? niech doydźie potrzebá A w poyśrzod nieprzyiaćioł wszytko powćiskayćie: Każćiesz dostáwáć/ y to lepszemu przyznayćie. Skończył Telámonowic/ szmer był pospolity. Dotąd áż Láextowic powstał známienity/ Y z oczemá poniekąd źiemią báwionemi/ Podniosł się do Hetmánow: záczym z czekánemi Dzwięki vstá rozwiązał/ a co wielka byłá/ Rospráwie krásomowney przyiemność służyłá. By były me/ y wásze żądze ceny iakiey/ Ni byłby dźiedźic/ Graecy
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 318
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
pospołu z kadzidłem. Będzieć ona wrzeszczała/ cóż/ czy już szalejesz/ Po wywracasz naczynie/ ogień mi zalejesz. Krop ty przecię tak długo az się pocznie prosić/ Mój drogi małżoneczku jużci też mam dosyć. Respons na Synod klechów podgorskich.
Z Zyskiemże co Domini po waszym Synodzie/ Czy poszedł ku lepszemu/ czy ku więtszej szkodzie. Księdzom nic nie vięto wam nie przyczyniono/ Dosyć że was mitrzami gratis zostawiono. Tom nie ciężko że nas wżdy doszła promocja/ Każdy[...] / ba dostałem i ja. Właśnie jak na Rokoszu tak my na Synodzie Wygralismy/ Polaku bądź mędrszy po szkodzie.
JEden Magister siarką chciał podkurzyć wrony
pospołu z kadźidłem. Będźieć ona wrzesczáłá/ coż/ czy iuż szaleiesz/ Po wywrácasz naczynie/ ogień mi zaleiesz. Krop ty przećię tak długo az się pocznie prośić/ Moy drogi małżoneczku iużći też mam dosyć. Respons ná Synod klechow podgorskich.
Z Zyskiemże co Domini po wászym Synodźie/ Czy poszedł ku lepszemu/ czy ku więtszey szkodźie. Kśiędzom nic nie vięto wam nie przyczyniono/ Dosyć że was mitrzami gratis zostawiono. Tom nie ćiężko że nas wżdy doszła promocya/ Każdy[...] / bá dostałem y ia. Włáśnie iák ná Rokoszu ták my ná Synodźie Wygralismy/ Polaku bądź mędrszy po szkodźie.
IEden Mágister śiárką chćiáł podkurzyć wrony
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: E2v
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
nasze w przód.
PRagniemy zatym od was surowie/ abyście zamek Dynament nam/ dla Wielmożniejszego państw Szwedzkich/ Gotskich/ i Wandalskich/ Króla Karola/ naszego namiłościwszego Pana/ nie wzbraniając się/ i nieomieszkale/ w moc i w ręce I. K. M. podali: a zatym na takie od was ku lepszemu waszemu uczynione podanie/ miłościwie namyślilismy się/ was wespół z waszemi/ prócz wszelkiej trwogi/ szkody/ i napotym trudności/ jakoż i dalej miłościwe naznaczenie uczynić chcemy/ ściągnąć dopuścić. Co jeśliby od was zrażono/ i nie dozwolono/ macie wiedzieć/ że za doskonale wziętą wiadomością/ jako słabą opatrzność/ w prowiancie
násze w przod.
PRágniemy zátym od wás surowie/ ábyśćie zamek Dynáment nam/ dla Wielmożnieyszego państw Szwedzkich/ Gotskich/ y Wándálskich/ Krolá Károlá/ nászego namiłośćiwszego Páná/ nie wzbraniaiąc się/ y nieomieszkále/ w moc y w ręce I. K. M. podáli: á zátym ná tákie od was ku lepszemu wászemu vczynione podánie/ miłośćiwie námyślilismy się/ was wespoł z wászemi/ procz wszelkiey trwogi/ szkody/ y nápotym trudnośći/ iákoż y dáley miłośćiwe náznáczenie vczynić chcemy/ śćiągnąć dopuśćić. Co iesliby od was zráżono/ y nie dozwolono/ maćie wiedzieć/ że zá doskonále wźiętą wiádomośćią/ iáko słábą opátrzność/ w prowiánćie
Skrót tekstu: BiałłozorList
Strona: A4v
Tytuł:
List o oblężeniu zamku Dyjamenckiego w Inflantach
Autor:
Gabriel Białłozor
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
