rozesłanych paszkwilów, przepomniawszy ustnych samego księcia IMci kanclerza rozpublikowanych o nas dyfamacji, a szczególnie na teraźniejszą IMPana surogatora orszańskiego wzgląd mają elokwencją. Tym, mówię, przez te krasomówstwo łatwa, nieuważna i podchlebna, bo z serca podchlebstwem zarażonego, może ta myśl influerenasunąć się, że książę IMĆ kanclerz nie czyni nam żadnej honoru lezji zniewagi i że go niewinnie zapozwaliśmy. Wiem ja i mocno wierzę, że tremendabudząca lęk co do sprawiedliwości samego Pana Boga, co do jurysdykcji Najjaśniejszego Króla IMci Pana Naszego Miłościwego namiestnicza tak wysoka, tak wielka sądu władza a deformi obsequio, a servili assentatione, a deliberato niewinnych ludzi excidiood niewłaściwej uległości, od
rozesłanych paszkwilów, przepomniawszy ustnych samego księcia JMci kanclerza rozpublikowanych o nas dyfamacji, a szczególnie na teraźniejszą JMPana surogatora orszańskiego wzgląd mają elokwencją. Tym, mówię, przez te krasomówstwo łatwa, nieuważna i podchlebna, bo z serca podchlebstwem zarażonego, może ta myśl influerenasunąć się, że książę JMĆ kanclerz nie czyni nam żadnej honoru lezji zniewagi i że go niewinnie zapozwaliśmy. Wiem ja i mocno wierzę, że tremendabudząca lęk co do sprawiedliwości samego Pana Boga, co do jurysdykcji Najjaśniejszego Króla JMci Pana Naszego Miłościwego namiestnicza tak wysoka, tak wielka sądu władza a deformi obsequio, a servili assentatione, a deliberato niewinnych ludzi excidiood niewłaściwej uległości, od
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 587
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
parte IchMć Panów Matuszewiców żadnymi penitus ad mentem praw W. Ks. Lit. dowodami non probatumżadnymi zupełnie dowodami w zakresie praw W. Ks. Lit. nie udowodniono, ażeby JOKsiążę IMć kanclerz wielki W. Ks. Lit. obiekcją IchMć imparitatis status miał causareoskarżać miał IchMć o nierówność stanu i przez kontrowersją swoją lezji żadnej IchMć Panom Matuszewicom nie czynił, adeoquei ponadto ponieważ JOKsiążę IMĆ kanclerz wielki W. Ks. Lit. w rzeczach in rei veritatew istocie niebyłych od IchMciów Panów Matuszewiców sinistrezłośliwie jest oskarżony. Za czym iudiciumsąd przerzeczonego JOKsięcia IMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit., jako in solam vexam nulliter et
parte IchMć Panów Matuszewiców żadnymi penitus ad mentem praw W. Ks. Lit. dowodami non probatumżadnymi zupełnie dowodami w zakresie praw W. Ks. Lit. nie udowodniono, ażeby JOKsiążę JMć kanclerz wielki W. Ks. Lit. obiekcją IchMć imparitatis status miał causareoskarżać miał IchMć o nierówność stanu i przez kontrowersją swoją lezji żadnej IchMć Panom Matuszewicom nie czynił, adeoquei ponadto ponieważ JOKsiążę JMĆ kanclerz wielki W. Ks. Lit. w rzeczach in rei veritatew istocie niebyłych od IchMciów Panów Matuszewiców sinistrezłośliwie jest oskarżony. Za czym iudiciumsąd przerzeczonego JOKsięcia JMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit., jako in solam vexam nulliter et
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 611
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
„Quod vero ad actoratum z JOKsięciem IMcią kanclerzem wielkim W. Ks. Lit., ponieważ ex parte IchMć PP. Matuszewiców żadnymi penitus ad mentem praw W. Ks. Lit. dowodami non probatum, ażeby JOKsiążę IMć kanclerz wielki W. Ks. Lit. obiekcją IchMć imparitatis status miał causare i przez kontrowersją swoją lezji żadnej IchMć PP. Matuszewicom nie czynił, adeoque ponieważ JOKsiążę IMć kanclerz w rzeczach in rei veritate niebyłych od IchMć PP. Matuszewiców sinistre jest
oskarżony. Za czym iudicium przerzeczonego JOKsięcia IMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit., jako in solam vexam nulliter et incompetenter oskarżonego a tota IchMć PP. Matuszewiców actione et ulteriore
„Quod vero ad actoratum z JOKsięciem JMcią kanclerzem wielkim W. Ks. Lit., ponieważ ex parte IchMć PP. Matuszewiców żadnymi penitus ad mentem praw W. Ks. Lit. dowodami non probatum, ażeby JOKsiążę JMć kanclerz wielki W. Ks. Lit. obiekcją IchMć imparitatis status miał causare i przez kontrowersją swoją lezji żadnej IchMć PP. Matuszewicom nie czynił, adeoque ponieważ JOKsiążę JMć kanclerz w rzeczach in rei veritate niebyłych od IchMć PP. Matuszewiców sinistre jest
oskarżony. Za czym iudicium przerzeczonego JOKsięcia JMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit., jako in solam vexam nulliter et incompetenter oskarżonego a tota IchMć PP. Matuszewiców actione et ulteriore
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 617
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ac si pro indebita vexa irrogandas swoją niesprawiedliwą i nigdy in paritate votorum nie będącą, jako się wyżej dowiodło, sentencją kierowano. To jest, iż ponieważ od nas „żadnymi penitus ad mentem prawa W. Ks. Lit. dowodami” non probatum, ażeby książę kanclerz obiectionem imparitatis status miał causare i przez kontrowersją swoją lezji żadnej nam nie czynił. Adeoque ponieważ książę kanclerz „w rzeczach in rei veritate niebyłych od nas sinistre jest oskarżony”, pytam się, qua fronte można to było napisać „żadnymi penitus ad mentem prawa W. Ks. Lit. dowodami non probatum”?
My produkowaliśmy dowody, list Kuczyńskiego, stolnika mielnickiego,
ac si pro indebita vexa irrogandas swoją niesprawiedliwą i nigdy in paritate votorum nie będącą, jako się wyżej dowiodło, sentencją kierowano. To jest, iż ponieważ od nas „żadnymi penitus ad mentem prawa W. Ks. Lit. dowodami” non probatum, ażeby książę kanclerz obiectionem imparitatis status miał causare i przez kontrowersją swoją lezji żadnej nam nie czynił. Adeoque ponieważ książę kanclerz „w rzeczach in rei veritate niebyłych od nas sinistre jest oskarżony”, pytam się, qua fronte można to było napisać „żadnymi penitus ad mentem prawa W. Ks. Lit. dowodami non probatum”?
My produkowaliśmy dowody, list Kuczyńskiego, stolnika mielnickiego,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 618
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
regularność procesu prawnego od księcia kanclerza intentowanego zniesienia tych kondemnat wyciągała — to się odpowieda co do prawności i do konsekwencji zostawania pod kondemnatami. Co zaś do samych żałob, lubo nie są honorowi urodzenia naszego przeciwne, bo w nich książę kanclerz nie tylko nie atakował honoru naszego, ale owszem niewinnym się czynił, jakoby nam żadnej lezji honoru nigdy nie czynił i nas jakoby weksatorów honoru swego prawem prosekwował, które żałoby księcia kanclerza w tym czasie były czynione, kiedy i największa złość jego wrzała, i największa do
zemsty moc w trybunale Flemingowskim była. Co książę kanclerz nie przez żadną moderacją zawziętości swojej uczynił, tylko, jako się wyżej rzekło, przy manifeście
regularność procesu prawnego od księcia kanclerza intentowanego zniesienia tych kondemnat wyciągała — to się odpowieda co do prawności i do konsekwencji zostawania pod kondemnatami. Co zaś do samych żałob, lubo nie są honorowi urodzenia naszego przeciwne, bo w nich książę kanclerz nie tylko nie atakował honoru naszego, ale owszem niewinnym się czynił, jakoby nam żadnej lezji honoru nigdy nie czynił i nas jakoby weksatorów honoru swego prawem prosekwował, które żałoby księcia kanclerza w tym czasie były czynione, kiedy i największa złość jego wrzała, i największa do
zemsty moc w trybunale Flemingowskim była. Co książę kanclerz nie przez żadną moderacją zawziętości swojej uczynił, tylko, jako się wyżej rzekło, przy manifeście
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 805
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
by, ochroniwszy Witanowskich a poenalitate, nowych coraz subministrować obicjentów, ale kiedy żwawo i śmiało zapozwałem księcia kanclerza jako directum diffamatorem, wszystkich to przez publiczny perstrinxit odgłos, że musiemy mieć dobre dowody, kiedyśmy samego tak mocnego directe zapozwali ministra. Tym bardziej wszystkich konwinkowało zapieranie się własne księcia kanclerza, że nam żadnej lezji honoru nie czynił, kiedy wyznawał, że jesteśmy rodowita szlachta.
Słowem mówiąc, jakem się z wielką gorącością i pokorą oddawał opatrzności boskiej, tak sama boska opatrzność, samo boskie miłosierdzie kierowało wszystkim. Też boskie miłosierdzie sprawiło, że deputaci, przyjaciele księcia kanclerza, zanieśli manifest w grodzie wołkowyskim, że contra paritatem votorum
by, ochroniwszy Witanowskich a poenalitate, nowych coraz subministrować obicjentów, ale kiedy żwawo i śmiało zapozwałem księcia kanclerza jako directum diffamatorem, wszystkich to przez publiczny perstrinxit odgłos, że musiemy mieć dobre dowody, kiedyśmy samego tak mocnego directe zapozwali ministra. Tym bardziej wszystkich konwinkowało zapieranie się własne księcia kanclerza, że nam żadnej lezji honoru nie czynił, kiedy wyznawał, że jesteśmy rodowita szlachta.
Słowem mówiąc, jakem się z wielką gorącością i pokorą oddawał opatrzności boskiej, tak sama boska opatrzność, samo boskie miłosierdzie kierowało wszystkim. Też boskie miłosierdzie sprawiło, że deputaci, przyjaciele księcia kanclerza, zanieśli manifest w grodzie wołkowyskim, że contra paritatem votorum
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 812
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wyzwał, iż słyszał o przegróżkach na siebie. Widząc tedy nierówną naszą, lubo z tej gromady wielu by się nie biło, ale jednak daleko większa część była, która by się z fomentu księcia kanclerza z nami spotykała, daliśmy sobie wyperswadować, a prawie wyprosić, iż jeżeli Bystry publicznie wyzna, iż nam żadnej lezji nie myślił czynić i nie czynił, i pragnie się pogodzić, tedy nie będziemy pretendowali pojedynku. Stał niedaleko Bystry w swojej gromadzie. Posłał po niego Nietyksa, aby przyszedł. Brat też mój pułkownik kilka kroków przeciwko niemu postąpił. Gdyśmy zeszli, zaczął brat mój Wacław porucznik mówić do Bystrego, jeżeli się nie zna
wyzwał, iż słyszał o przegróżkach na siebie. Widząc tedy nierówną naszą, lubo z tej gromady wielu by się nie biło, ale jednak daleko większa część była, która by się z fomentu księcia kanclerza z nami spotykała, daliśmy sobie wyperswadować, a prawie wyprosić, iż jeżeli Bystry publicznie wyzna, iż nam żadnej lezji nie myślił czynić i nie czynił, i pragnie się pogodzić, tedy nie będziemy pretendowali pojedynku. Stał niedaleko Bystry w swojej gromadzie. Posłał po niego Nietyksa, aby przyszedł. Brat też mój pułkownik kilka kroków przeciwko niemu postąpił. Gdyśmy zeszli, zaczął brat mój Wacław porucznik mówić do Bystrego, jeżeli się nie zna
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 849
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
