pochwalony na wieki. Amen.
Anno 1712. Zacząłem go zdrowo i w dobrem powodzeniu. Odprawiłem go i przepędziłem na prywatnem w domu z familią swoją życiu; sejm był w Warszawie, na który byłem obrany z mińskiego województwa za posła, alem nie był na pierwszej jego kadencji sponte, na limitacją zaś jego ustąpiłem funkcji synowi Ignacemu. Tego roku żadnych klęsk nie miałem: niechaj za to będzie na wieki Bogu chwała.
Anno 1713. Na którego początkach, dane mi od najwyższego pasterza Klemensa XI ciała całego relikwie św. Felicjana męczennika, czasu i roku jubileuszowego 1700 w Rzymie, wprowadzałem solennie do kościoła
pochwalony na wieki. Amen.
Anno 1712. Zacząłem go zdrowo i w dobrem powodzeniu. Odprawiłem go i przepędziłem na prywatnem w domu z familią swoją życiu; sejm był w Warszawie, na który byłem obrany z mińskiego województwa za posła, alem nie był na pierwszéj jego kadencyi sponte, na limitacyą zaś jego ustąpiłem funkcyi synowi Ignacemu. Tego roku żadnych klęsk nie miałem: niechaj za to będzie na wieki Bogu chwała.
Anno 1713. Na którego początkach, dane mi od najwyższego pasterza Klemensa XI ciała całego relikwie św. Felicyana męczennika, czasu i roku jubileuszowego 1700 w Rzymie, wprowadzałem solennie do kościoła
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 29
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
w Zdzięciele, a na Nowy Rok księstwo ichmość i różni goście do mnie przyjechali. Trzeciego dnia książę do Pińska jechał, księżna do Zdzięcioła się wróciła.
Wyjechałem do Pińska 5 Januarii Anno 1711. Nocowałem dwie nocy u p. Włochowicza po części jego chorując; w Pińsku stanąłem 10 Januarii trafiwszy na limitacją tego dnia trybunału skarbowego. Bawiłem się w Pińsku w ustawicznych poczostkach i deboszach z dobrą kompanią, i z kwefikami wyjechałem do domu.
Z domu, to jest z Rohotnej, wyjechałem wespół z księstwem ichmość, Radziwiłłem, zięciem moim i córką do Słucka die 4 Februarii. Po drodze wstępowaliśmy do Kroszyna
w Zdzięciele, a na Nowy Rok księstwo ichmość i różni goście do mnie przyjechali. Trzeciego dnia książę do Pińska jechał, księżna do Zdzięcioła się wróciła.
Wyjechałem do Pińska 5 Januarii Anno 1711. Nocowałem dwie nocy u p. Włochowicza po części jego chorując; w Pińsku stanąłem 10 Januarii trafiwszy na limitacyą tego dnia trybunału skarbowego. Bawiłem się w Pińsku w ustawicznych poczostkach i deboszach z dobrą kompanią, i z kwefikami wyjechałem do domu.
Z domu, to jest z Rohotnéj, wyjechałem wespół z księstwem ichmość, Radziwiłłem, zięciem moim i córką do Słucka die 4 Februarii. Po drodze wstępowaliśmy do Kroszyna
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 151
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ja powinien być na Honorze w Mandacie Koronata I. M. ciężko trapezowany? ne falsa loquar, czytam tenże Mandat W. M. M. Panom; po przeczytaniu którego, o LImitatia prosił Actus praesentis, a w tym I. M. Pan Stolnik Sandomierski odezwał się, jako mamy na Prolongacją, czy limitacją pozwalać, kiedy nullum superest medium utrzymania się, z jednej strony Trybunałnas opprimit, z drugiej dyskordes Bracia, zaczym życzyłbym his et nunc zgody i Pokoju. Ichm. Panowie Wielkopolanie odezwali się, ponieważ Koronat I. M. recusat nam ábrogotionem Sejmu et cassationem Uniwersałów, zaczym docete nas W. M. M
ia powinien bydź ná Honorze w Mándaćie Coronatá I. M. ćięszko trápezowány? ne falsa loquar, czytam tenże Mandat W. M. M. Pánom; po przeczytániu ktorego, o LImitátia prośił Actus praesentis, á w tym I. M. Pan Stolnik Sandomirski odezwał się, iáko mamy ná Prolongácyą, czy limitátią pozwaláć, kiedy nullum superest medium utrzymánia się, z iedney strony Trybunałnas opprimit, z drugiey diskordes Bráćia, zácżym życzyłbym his et nunc zgody y Pokoiu. Ichm. Panowie Wielgopolánie odezwáli sie, ponieważ Coronat I. M. recusat nam ábrogotionem Seymu et cassationem Uniwersałow, záczym docete nas W. M. M
Skrót tekstu: RelŁow
Strona: B
Tytuł:
Relacja zjazdu pod Łowiczem IchMciów PP. rokoszowych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
W. M. M. Panowie czy prosi, czy rozkazuje, aby wiedzieć jako mamy z ochoty, czy z musu accedere do niego, ale jako widziemy res non carent mysterio: zaczym tedy mając od Braci Naszych, aby się do niczego bez nich nieprzystępowało, i w żaden Traktat nie wchodziło, prosiemy o limitacją. Wziął potym głos KsiążęI. M. Kardynał, persuadując, aby teraz sinem gloriosum Rokoszowi, kiedy aurie tempus acceptabile, (kiedy Koronat I. M. omnem facilitatem praebit, kiedy non trahimur sed ducimur, alias wszytko to nas potym omylić może, bo co filię będzie działo de future non datur scientia. To
W. M. M. Panowie czy prośi, czy rozkazuie, áby wiedźiec iáko mamy z ochoty, czy z musu accedere do niego, ále iáko widźiemy res non carent mysterio: záczym tedy máiąc od Bráći Nászych, áby się do niczego bez nich nieprzystępowáło, y w żaden Tráktat nie wchodźiło, prośiemy o limitácyą. Wźiął potym głos XiążęI. M. Kárdynał, persuáduiąc, áby teraz sinem gloriosum Rokoszowi, kiedy aurie tempus acceptabile, (kiedy Coronat I. M. omnem facilitatem praebit, kiedy non trahimur sed ducimur, alias wszytko to nas potym omylić może, bo co filię będźie dźiało de future non datur scientia. To
Skrót tekstu: RelŁow
Strona: B
Tytuł:
Relacja zjazdu pod Łowiczem IchMciów PP. rokoszowych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
cieśniejszym sumnieniem było/ kiedy ludzie raczej swego ustąpić/ nić abo sami przysiąc/ abo drugiego do przysięgi przywieść/ woleli. Ale teraz jako się sumnienia ludzkie rozprzestrzeniły/ jako bojaźń Boża nawątlała/ i poważanie przysięgi lekką poszło/ słusznieby takie prawa/ jako mniej pożyteczne na obronę prawdy/ i pokazanie sprawiedliwości/ poprawę abo limitacją jaką wziąć miały. Ośmiela też na fałszywe przysięgi wielu bezdenne łakomstwo. Idzie o spłacheć rolej/ i sam przysięże/ i drugich niczego niewiadomych za pieniądze do przysięgi zwiedzie/ a poddanym koniecznie przysiąc rozkaże. Baczą wszyscy iż trzeszczy/ i owszem się puka sprawiedliwość: a jednak to u nas idzie. A sędziowie jako Bogu
ćieśnieyszym sumnieniem było/ kiedy ludźie ráczey swego vstąpić/ nić ábo sámi przyśiądz/ ábo drugiego do przyśięgi przywieść/ woleli. Ale teraz iáko się sumnienia ludzkie rosprzestrzeniły/ iáko boiaźń Boża náwątláłá/ y poważánie przyśięgi lekką poszło/ słusznieby tákie práwá/ iáko mniey pożyteczne ná obronę prawdy/ y pokázánie spráwiedliwośći/ popráwę ábo limitácyą iáką wźiąć miáły. Osmiela też ná fałszywe przyśięgi wielu bezdenne łakomstwo. Idźie o spłácheć roley/ y sam przyśięże/ y drugich niczego niewiádomych zá pieniądze do przyśięgi zwiedźie/ á poddánym koniecznie przysiądz roskaże. Baczą wszyscy iż trzeszczy/ y owszem się puka spráwiedliwość: á iednák to v nas idźie. A sędźiowie iáko Bogu
Skrót tekstu: BemKom
Strona: 32.
Tytuł:
Kometa to jest pogróżka z nieba na postrach, przestrogę i upomnienie ludzkie
Autor:
Mateusz Bembus
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619