Na cóż mi wyszły pociechy światowe i cóż mi dały rozkoszy grzechowe, zmysły, com się im, nędznik, wysługował, a zdrowie psował? Skróciłem życia od Boga danego, źlem czasu użył – o jako drogiego! – w próżnej marności lata przeminęły, jakby nie były. Ciało robactwu tylko wytuczone, lubieżnościami złych żądz zeszpecone, w sumnieniu gorzkość i srogie gryzienia dla przeciwienia. Na duszy niemasz cnót i pobożności, tylko straszliwe larwy nieprawości, otuchy niemasz żywota wiecznego, zbawienia mego. Cóż po tym, chociaż będę tu chwalony, kiedy od Boga zostanę zganiony i będę na śmierć wiekuistą dany, słusznie skarany?”
Na cóż mi wyszły pociechy światowe i cóż mi dały rozkoszy grzechowe, zmysły, com się im, nędznik, wysługował, a zdrowie psował? Skróciłem życia od Boga danego, źlem czasu użył – o jako drogiego! – w próżnej marności lata przeminęły, jakby nie były. Ciało robactwu tylko wytuczone, lubieżnościami złych żądz zeszpecone, w sumnieniu gorzkość i srogie gryzienia dla przeciwienia. Na duszy niemasz cnót i pobożności, tylko straszliwe larwy nieprawości, otuchy niemasz żywota wiecznego, zbawienia mego. Cóż po tym, chociaż będę tu chwalony, kiedy od Boga zostanę zganiony i będę na śmierć wiekuistą dany, słusznie skarany?”
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 12
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
Dwojaka jest dusze naszej siła: jedna/ która ciało ożywia/ a nazywa się żywotność/ abo smyślność: druga/ która się do rzeczy nieśmiertelnych wzbija/ a zowie się rozumność. Pierwsza tedy moc/ abo siła duszy/ od ciała/ które skazitelności podległe jest/ bywa obciążona zmysłami cielesnymi zatrudniona/ duchownych zapominającą/ a lubieżnościami się tylko bawiąca/ i to to jest/ co napisano jest: Concupiscit aduersus spiritum. Druga zaś moc abo siła/ która się duchem i człowiekiem wewnętrznym zowie/ niebieskich rzeczy pilnuje/ doczesnymi gardzi/ a zatym przeciw ciału walczy. V. A jakoż to duch od dusze może być oddzielony? M. Jako
Dwoiáka iest dusze nászey śiłá: iedná/ ktora ciáło ożywia/ á názywa się żywotność/ ábo smyślność: druga/ ktora się do rzeczy nieśmiertelnych wzbiia/ á zowie się rozumność. Pierwsza tedy moc/ ábo śiłá duszy/ od ćiáłá/ ktore skáźitelnośći podległe iest/ bywa obćiążona zmysłámi ćielesnymi zátrudniona/ duchownych zápomináiącą/ á lubieżnośćiámi się tylko báwiąca/ y to to iest/ co nápisano iest: Concupiscit aduersus spiritum. Druga záś moc ábo śiłá/ ktora się duchem y człowiekiem wewnętrznym zowie/ niebieskich rzeczy pilnuie/ doczesnymi gárdźi/ á zátym przećiw ćiáłu walczy. V. A iákoż to duch od dusze może bydź oddźielony? M. Iáko
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 71
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
