/ Co są z Cnot własnych/ te dobra pewne. Do Kostki. KOstusiu pod Bożą wiarą/ Z swego zwiska żyjesz miarą. Nigdyś jest nieuproszona/ Snać z kostkiś Kostka spłodzona. Dworzanek I. Gawińskiego/
O Bornku starym młodą żonę pojmującym. BOgaty Bornek/ lecz już w starej dobie/ Młodą pojmuje Lubienicę sobie/ I dobrze: My go chwalić musim z tego/ Ze Fundusz czyni dla człeka młodszego.
Czas Mistrz rzeczom CZas rzeczom miara. Kto sprawy miarkuje Do czasów: dobrze ten rzeczy sprawuje. Coć dzisia służy/ czyń szczęśliwie: bo ta W mus potym pójdzie/ coć dziś jest ochota.
Syna Ociec
/ Co są z Cnot własnych/ te dobrá pewne. Do Kostki. KOstuśiu pod Bożą wiárą/ Z swego zwiská żyiesz miárą. Nigdyś iest nievproszona/ Snać z kostkiś Kostká spłodzona. Dworzánek I. Gawinskiego/
O Bornku starym młodą żonę poymuyącym. BOgáty Bornek/ lecz iusz w stárey dobie/ Młodą poymuie Lubienicę sobie/ I dobrze: My go chwálić muśim z tego/ Ze Fundusz czyni dla człeká młodszego.
Czás Mistrz rzeczom CZás rzeczom miárá. Kto spráwy miárkuie Do czásow: dobrze ten rzeczy sprawuie. Coć dźisia służy/ czyń sczęśliwie: bo tá W mus potym poydźie/ coć dźiś iest ochotá.
Syná Ociec
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 48
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
głowa rodzi. Sercem jest zacne księstwo, głową cna Korona, Związek piękny, gdy głowa z sercem zjednoczona. Zacne państwa, wszej ja wam winszuję wieczności, Z swoją głową to serce gdy żyje w jedności. 211. O Bornku starym. J. G
Bogaty Bornek, lecz już w starej dobie, Młodą pojmuje lubienicę sobie, I dobrze: my go chwalić musim z tego, Że fundusz czyni dla kogoś młodszego. 212. Do Anny. J. G.
Anno, dałaś mi ust swych, ba i śmiele Rękę założyć na swym ślicznym ciele. Dałaś i słowo; dalej o co stoję, Acz nie wymówię,
głowa rodzi. Sercem jest zacne księstwo, głową cna Korona, Związek piękny, gdy głowa z sercem zjednoczona. Zacne państwa, wszej ja wam winszuję wieczności, Z swoją głową to serce gdy żyje w jedności. 211. O Bornku starym. J. G
Bogaty Bornek, lecz już w starej dobie, Młodą pojmuje lubienicę sobie, I dobrze: my go chwalić musim z tego, Że fundusz czyni dla kogoś młodszego. 212. Do Anny. J. G.
Anno, dałaś mi ust swych, ba i śmiele Rękę założyć na swym ślicznym ciele. Dałaś i słowo; dalej o co stoję, Acz nie wymowię,
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 70
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
