nie pracowity, i do pojęcia snadny. Z Punktu H, w placu wolnym obranego, laską, sznurem, albo nicią mocną, utwierdzoną na H, odległością w kilka, albo w kilkanaście stop, łokci, albo kroków, zatocz ECF, półcyrkułu większego, do oka, i według zdania. Acz będzie dosyć na lunetach In, ed, fu, Zabawa II. Część I. Rozdział I. o Rysowaniu Linij krzyżowych.
Przez punkt H, i przez punkta EF, półcyrkułu ECF, (albo przez lunety In, fu.) przeciągnij sznur EHF, tak żeby sznur doskonale stanął na H, a namniej go na stronę nie mijał
nie prácowity, y do poięćia snádny. Z Punktu H, w plácu wolnym obránego, laską, sznurem, álbo nićią mocną, utwierdzoną ná H, odległośćią w kilká, álbo w kilkánaśćie stop, łokći, álbo krokow, zátocz ECF, połcyrkułu większego, do oká, y według zdánia. Acz będźie dosyć ná lunetách In, ed, fu, Zábáwá II. Część I. Rozdźiał I. o Rysowániu Liniy krzyżowych.
Przez punkt H, y przez punktá EF, połcyrkułu ECF, (álbo przez lunety In, fu.) przećiągniy sznur EHF, ták żeby sznur doskonále stánął ná H, á namniey go ná stronę nie miiał
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 31
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Rysowaniu Linij krzyżowych.
Przez punkt H, i przez punkta EF, półcyrkułu ECF, (albo przez lunety In, fu.) przeciągnij sznur EHF, tak żeby sznur doskonale stanął na H, a namniej go na stronę nie mijał. Trzymając sznur wyciągniony nad centrum H, naznacz na obwodzie półcyrkułowym ECF, (albo lunetach in, fu,) punkta E, i F, na które sznur przypadł przeciągniony przez centrum H. Zdjąwszy sznur; na obwodzie półcyrkuła ECF, (albo na lunecie ed,) obierz do upodobania punkt C (nasposobniejszy będzie okło śrzodka półcyrkułu) i przezeń, a punkt E, zatni linią prostą CE,
Rysowániu Liniy krzyżowych.
Przez punkt H, y przez punktá EF, połcyrkułu ECF, (álbo przez lunety In, fu.) przećiągniy sznur EHF, ták żeby sznur doskonále stánął ná H, á namniey go ná stronę nie miiał. Trzymáiąc sznur wyćiągniony nád centrum H, náznácz ná obwodżie połcyrkułowym ECF, (álbo lunetách in, fu,) punktá E, y F, ná ktore sznur przypadł przećiągniony przez centrum H. Zdiąwszy sznur; ná obwodźie połcyrkułá ECF, (álbo ná lunećie ed,) obierz do vpodobánia punkt C (nasposobnieyszy będźie okło śrzodká połcyrkułu) y przezeń, á punkt E, zátni liniią prostą CE,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 31
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
krzyżowy. Zpunktu H, jako z centrum, przez punkt dany C, zatocz półcyrkułu większego do upodobania; acz dosyć będzie na domniemanie zrysować lunety in, i fu. Zabawa II. Część I. Rozd: I. o Rysowaniu Linij krzyżowych.
3.Przeciągni sznur EF, przez centrum H, i na lunetach in, fu, naznacz punkta które przecina sznur przeciągniony przez centrum H; Niech, będą E, F. Z pnktu danego C, przetni sznurem ściany CE, CF, będą te krzyżowe, od punktu danego C przeprowadzone na pawimencie albo w polu, nie mając ani węgielnice, ani linii, ani cyrkla. Demonstracja
krzyżowy. Zpunktu H, iáko z centrum, przez punkt dány C, zátocz połcyrkułu większego do vpodobánia; ácz dosyć będźie ná domniemánie zrysowáć lunety in, y fu. Zábáwá II. Część I. Rozd: I. o Rysowániu Liniy krzyżowych.
3.Przećiągni sznur EF, przez centrum H, y ná lunetách in, fu, náznácz punktá ktore przećina sznur przećiągniony przez centrum H; Niech, będą E, F. Z pnktu dánego C, przetni sznurem śćiány CE, CF, będą te krzyżowe, od punktu dánego C przeprowádzone ná páwimenćie álbo w polu, nie máiąc áni węgielnice, áni linii, áni cyrklá. Demonstrácya
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 33
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
41) zostanie liczba 135. gradusów, przyzwoitych obiema wespół angułom przy bazie D i F. Potym rozdziel wpół, tę liczbę gradusów 135, będziesz miał wiadoość wielkości angułu jednego przy bazie, gradusów 67 i pół: to jest m. 30. Nakoniec ten jeden anguł gradsuów 67. minut 30. wydziel na lunetach GN, LM, zatoczonych z końców D, F, bazy DF: i przez DN, i FM, przeciągnij linie DNC, FMC, schodzące się na C: będziesz miał Trianguł Dwuściennorówny, postawiony na bazie DF danej, i mając anguł C, względem angułów F, i D, jako I, do V
41) zostanie liczbá 135. gradusow, przyzwoitych obiemá ẃespoł ángułom przy báźie D y F. Potym rozdźiel wpoł, tę liczbę gradusow 135, będźiesz miał wiádoość wielkośći ángułu iednego przy báźie, grádusow 67 y poł: to iest m. 30. Nákoniec ten ieden ánguł gradsuow 67. minut 30. wydźiel ná lunetách GN, LM, zátoczonych z końcow D, F, bázy DF: y przez DN, y FM, przećiągniy liniie DNC, FMC, schodzące się ná C: będźiesz miał Tryánguł Dwuśćiennorowny, postáwiony ná báźie DF daney, y máiąc ánguł C, względem ángułow F, y D, iáko Y, do V
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 109
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
. dla utwierdzenia liniek w swoim otwarciu; pociągniesz Styl C, ku X, tak żeby bok CB, zawsze się trzymał punktu X: a bok CF, punktu Z; będziesz miał zatoczoną lunetę CX. Wtenże sposób zrysujesz lunetę CZ, i insze dalsze, by dobrze do żawarcia całego cyrkułu; naznaczając nowe punkta na lunetach już zrysowanych, i igły wnie powbijawszy, przy nich boki Instrumentu prowadząc. Nauka XIX. Danej Części (CBD,) cyrkułu, dopełnić zupełnym obwodem. Około Rysowania Figur.
OBierz trzy punkta C, B, D, nadalsze od siebie na danej części CBD, cyrkułu: a znich wyszukaj centrum L,
. dla vtwierdzenia liniiek w swoim otwarćiu; poćiągniesz Styl C, ku X, ták żeby bok CB, záwsze się trzymał punktu X: á bok CF, punktu Z; będźiesz miał zátoczoną lunetę CX. Wtenże sposob zrysuiesz lunetę CZ, y insze dálsze, by dobrze do żáwárćia cáłego cyrkułu; náznaczáiąc nowe punktá ná lunetách iuż zrysowánych, y igły wnie powbiiawszy, przy nich boki Instrumentu prowádząc. NAVKA XIX. Dáney Częśći (CBD,) cyrkułu, dopełnić zupełnym obwodem. Około Rysowánia Figur.
OBierz trzy punktá C, B, D, nádálsze od śiebie ná dáney częśći CBD, cyrkułu: á znich wyszukay centrum L,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 117
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
, z centrum 7: Siódmą od K do u, z centrum 8: Ośmą od u do M, z centrum 5: Dziewiata od M do m, z centrum 10: Dziesiątą od m do r, z centrum 11. Jedenastą od r, do X z cenntrum 12. PRZESTROGA o Centrach, i Lunetach Voluty. CEntra cztery, mają się brać zawsze na namniejszym cyrkule dla pierwszego zawinienia, na wtórym dla wtórego, na trzecim dla trzeciego. Lunety mają się prowadzić od ramienia do ramienia krzyża większego, od O, do B: od B, do D: od D, do G: ytak dalej. Centra z
, z centrum 7: Siodmą od K do u, z centrum 8: Osmą od u do M, z centrum 5: Dżiewiata od M do m, z centrum 10: Dźieśiątą od m do r, z centrum 11. Iedenastą od r, do X z cenntrum 12. PRZESTROGA o Centrách, y Lunetách Voluty. CEntrá cztery, máią się bráć záwsze ná namnieyszym cyrkule dla pierwszego záwinienia, ná wtorym dla wtorego, ná trzećim dla trzećiego. Lunety máią się prowádźić od rámięniá do rámięniá krzyżá większego, od O, do B: od B, do D: od D, do G: yták dáley. Centrá z
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 156
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
DC, na E. Ponieważ tak się ma UB, do UH; jako VD, do UG. znatury linii kwadrującej. VD, zaś do UG z Nauki 76. Zabawy 2. Jako CD, do CE. Jeżeliby była luneta CE, większa: albo GH, mniejsza niż BV.
Na zrysowanych lunetach, z centrum D, promienie wychodzące przez podziały lunety BV; wydadzą jedneż podziały, które są znalezione na lunecie BV. według Własności 177. 4. Gdyby się trafiła linia DEC, według której podziału, ma się dzielić luneta BLV znacznie długa: ujmiesz połowicę, albo i więcej obojej części EC, i ED
DC, ná E. Ponieważ ták się ma VB, do VH; iáko VD, do VG. znátury linii kwádruiącey. VD, záś do VG z Nauki 76. Zabáwy 2. Iáko CD, do CE. Ieżeliby byłá lunetá CE, większa: álbo GH, mnieysza niż BV.
Ná zrysowánych lunetách, z centrum D, promięnie wychodzące przez podźiały lunety BV; wydádzą iedneż podźiały, ktore są ználeżione ná lunećie BV. według Własnośći 177. 4. Gdyby się tráfiłá liniia DEC, według ktorey podźiału, ma się dżielić lunetá BLV znácznie długa: vymiesz połowicę, álbo y więcey oboiey częśći EC, y ED
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 172
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
CFT, i TDC. Zaczym w cyrkule anguły postawione wiednejże lunecie, albo odcinku cyrkułu; są równe. Co się miało pokazać. WŁASNOSC LV. Czworościennych Figur w cyrkule zrysowanych, anguły przeciwne (CT, i LH,) sa równe dwiema angułom krzyżowym. 22. tertii Euclidis.
WŁASNOSC LVI. Anguły stojące na lunetach cyrkułów tak równych, jako i podobnych: tak przy centrach, jako i przy obwodzie cyrkułu, są sobie równe. 28. i 29. tertii Euclidis.
POnieważ takie lunety mają jednęż liczbę gradusów. Anguły zaś mające jednę liczbę gradusów, są równe. Lunety zaś na których stoją anguły równe, tak przy centrach,
CFT, y TDC. Záczym w cyrkule ánguły postáwione wiedneyże lunećie, álbo odćinku cyrkułu; są rowne. Co się miáło pokazáć. WŁASNOSC LV. Czworośćiennych Figur w cyrkule zrysowánych, ánguły przećiwne (CT, y LH,) sa rowne dwiemá ángułom krzyżowym. 22. tertii Euclidis.
WŁASNOSC LVI. Anguły stoiące ná lunetách cyrkułow ták rownych, iáko y podobnych: ták przy centrách, iáko y przy obwodżie cyrkułu, są sobie rowne. 28. y 29. tertii Euclidis.
POnieważ tákie lunety máią iednęż liczbę grádusow. Anguły záś máiące iednę liczbę gradusow, są rowne. Lunety záś ná ktorych stoią ánguły rowne, ták przy centrách,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 246
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
są równe. Lunety zaś na których stoją anguły równe, tak przy centrach, jako i przy obwodzie, mogą być równe, albo tylko podobne. Clauius scholio sub: 22. tertii Euclidis. FIgura nie ma angułów, wcyrkułach równych, tylko w podobnych; wktórej figurze anguły C, i E, stojące na lunetach HM, i BD, kwadransów podobnych, są równe. Także anguły L, i F, przy centrum stojące na tychże lunetach HM, i BD, są sobie równe. WŁASN: LVII. 16. tertii Euclidis. Anguł półcyrkułu, który zawiera diameter CT, i luneta CLT, jest większy nad wszelki anguł
są rowne. Lunety záś ná ktorych stoią ánguły rowne, ták przy centrách, iáko y przy obwodżie, moga bydź rowne, álbo tylko podobne. Clauius scholio sub: 22. tertii Euclidis. FIgurá nie ma ángułow, wcyrkułách rownych, tylko ẃ podobnych; ẃktorey figurze ánguły C, y E, stoiące ná lunetách HM, y BD, kwádránsow podobnych, są rowne. Tákże ánguły L, y F, przy centrum stoiące ná tychże lunetách HM, y BD, są sobie rowne. WŁASN: LVII. 16. tertii Euclidis. Anguł połcyrkułu, ktory záwiera dyámeter CT, y lunetá CLT, iest większy nád wszelki ánguł
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 247
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
tylko podobne. Clauius scholio sub: 22. tertii Euclidis. FIgura nie ma angułów, wcyrkułach równych, tylko w podobnych; wktórej figurze anguły C, i E, stojące na lunetach HM, i BD, kwadransów podobnych, są równe. Także anguły L, i F, przy centrum stojące na tychże lunetach HM, i BD, są sobie równe. WŁASN: LVII. 16. tertii Euclidis. Anguł półcyrkułu, który zawiera diameter CT, i luneta CLT, jest większy nad wszelki anguł ostry prostościenny: Ostatek zaś jego, który zawiera linia przystawiona CH, i luneta CL, jest mniejszy nad każdy prostościenny anguł Ostry.
tylko podobne. Clauius scholio sub: 22. tertii Euclidis. FIgurá nie ma ángułow, wcyrkułách rownych, tylko ẃ podobnych; ẃktorey figurze ánguły C, y E, stoiące ná lunetách HM, y BD, kwádránsow podobnych, są rowne. Tákże ánguły L, y F, przy centrum stoiące ná tychże lunetách HM, y BD, są sobie rowne. WŁASN: LVII. 16. tertii Euclidis. Anguł połcyrkułu, ktory záwiera dyámeter CT, y lunetá CLT, iest większy nád wszelki ánguł ostry prostośćienny: Ostátek záś iego, ktory záwiera liniia przystáwiona CH, y lunetá CL, iest mnieyszy nád káżdy prostośćienny ánguł Ostry.
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 247
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
