SZH; a wyrzuciwszy pola figur wewnątrznych NTL, PKsS; zostanie pole figury HRNTLUPKsSZH. Toż odprawisz po prostu według Sposobu 3, Nauki 8. Nauka XXI. Pole Figur Rękawiastych znaleźć. NIech będzie Rękawiasta figura CEFH, której trzeba pole znaleźć zamknięte liniami prostymiej CE, HF, i lunetami CH, EF. Dopołniwszy lunet CH, FE, cyrkułem całym CMENHC, i przeciągnąwszy Diameter SL nieznaczny; znajdź Pole Półcyrkułu SML, abo SNL.
Potym znalazszy pola sztuk CMEC, HNFH cyrkułu, (według Nauki 18. tej Zabawy.) wyjmij je z pola całego cyrkułu; ostatek będzie, plac abo pole figury Rękawiastej CEFHC. Jeżeli obiedwie ścianie
SZH; á wyrzućiwszy polá figur wewnątrznych NTL, PXS; zostánie pole figury HRNTLVPXSZH. Toż odpráwisz po prostu według Sposobu 3, Náuki 8. NAVKA XXI. Pole Figur Rękawiástych ználeść. NIech będźie Rękawiásta figurá CEFH, ktorey trzebá pole ználeść zámknięte liniiámi prostymiey CE, HF, y lunetámi CH, EF. Dopołniwszy lunet CH, FE, cyrkułem cáłym CMENHC, y przećiągnąwszy Dyámeter SL nieznáczny; znaydż Pole Połcyrkułu SML, ábo SNL.
Potym ználazszy polá sztuk CMEC, HNFH cyrkułu, (według Nauki 18. tey Zábáwy.) wyimiy ie z polá cáłego cyrkułu; ostátek będźie, plác ábo pole figury Rękawiástey CEFHC. Jeżeli obiedwie śćiánie
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 88
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
i ono weźmi, dwa razy , a przypisz do pierwszej liczby nanotowanej. Po trzecie: znajdź pole kwadratu DWTE, i przydaj do dwóch liczb wprzód nanotowanych; summa da pole Owaty podługowatej. Rzecz jasna zrysowania i z Nauki 18 tej Zabawy: tylko pamiętaj ) (1. że półdiametry HW, i MT, lunet dwóch większych DRW, EHT, są z rysowania równe półdiametrowi CV, trzy razy wziętemu, to jest samej UB.) (2. Ze UF, jest połowica półdiametru VC; a UW to jest CW, jest równa półdiametrowi VC; z których trzeba znaleźć Geometrycznie FW; z kwadratu na UW wyjąwszy kwadrat na FV
y ono weżmi, dwá rázy , á przypisz do pierwszey liczby nánotowáney. Po trzećie: znaydż pole kwádratu DWTE, y przyday do dwoch liczb wprzod nánotowánych; summá da pole Owáty podługowátey. Rzecz iásna zrysowánia y z Náuki 18 tey Zábáwy: tylko pámiętay ) (1. że połdyámetry HW, y MT, lunet dwoch większych DRW, EHT, są z rysowánia rowne połdyámetrowi CV, trzy rázy wżiętemu, to iest sámey VB.) (2. Ze VF, iest połowicá połdyámetru VC; á VW to iest CW, iest rowna połdyámetrowi VC; z ktorych trzebá ználeść Geometrycznie FW; z kwádratu ná VW wyiąwszy kwádrat ná FV
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 90
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tenże podział wyrachować w liczbie. 223 80. Cyrkuł podzielić na 360 części. 72. 81. Kwadrans, to jest czwartą część cyrkułu postawić, i podzielić na 90 części bez rysowania całego cyrkułu. 73. 82. Daną linią prostą podzielić na części mniejsze a mniejsze, tą proporcją którą Subtensy, albo Cięciwy lunet w półcyrkule dzielą półdiameter, krzyżowy całemu Diametrowi. 74. 83. Linią daną by nadłuższą podzielić na części mniejsze a mniejsze, bez rysowania figury; tą proporcją, którą Cięciwy półcyrkułowe, dzielą półdiameter, albo promień cyrkułu. 74. 84. Daną linią podzielić na mniejsze, a mniejsze części, tą proporcją, którą
Tenże podział wyráchoẃáć w liczbie. 223 80. Cyrkuł podzielić ná 360 części. 72. 81. Kwadráns, to iest czwartą część cyrkułu postaẃić, y podzielić ná 90 części bez rysowánia cáłego cyrkułu. 73. 82. Dáną liniią prostą podzielić ná części mnieysze á mnieysze, tą proporcyą ktorą Subtensy, álbo Cienciẃy lunet ẃ połcyrkule dzielą połdyameter, krzyżowy całemu Dyámetrowi. 74. 83. Liniią dáną by nadłuższą podzielić na części mnieysze á mnieysze, bez rysowánia figury; tą proporcyą, ktorą Cienciwy połcyrkułoẃe, dzielą połdyámeter, álbo promień cyrkułu. 74. 84. Daną liniią podzielić ná mnieysze, á mnieysze części, tą proporcyą, ktorą
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 10
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
, krzyżowy całemu Diametrowi. 74. 83. Linią daną by nadłuższą podzielić na części mniejsze a mniejsze, bez rysowania figury; tą proporcją, którą Cięciwy półcyrkułowe, dzielą półdiameter, albo promień cyrkułu. 74. 84. Daną linią podzielić na mniejsze, a mniejsze części, tą proporcją, którą Subtensy, albo cięciwy lunet w półcyrkule dzielą Subtensę, albo cięciwę kwadransu jednego. 76. 85. Toż podzielenie linii danej by nawiększej, snadniej odprawić, na części mniejsze a mniejsze, proporcją przerzeczoną; bez rysowania półcyrkułu, i bez jego podziału na 180 części. 77. 86. Drugi sposób podzielenia linii by nadłuższy, łatwiejszy poprzedzającego. 78
, krzyżowy całemu Dyámetrowi. 74. 83. Liniią dáną by nadłuższą podzielić na części mnieysze á mnieysze, bez rysowánia figury; tą proporcyą, ktorą Cienciwy połcyrkułoẃe, dzielą połdyámeter, álbo promień cyrkułu. 74. 84. Daną liniią podzielić ná mnieysze, á mnieysze części, tą proporcyą, ktorą Subtensy, albo cienciwy lunet w połcyrkule dzielą Subtensę, albo cienciwę kwádránsu iednego. 76. 85. Toż podzielenie linii dáney by nawiększey, snádniey odprawić, ná części mnieysze á mnieysze, proporcyą przerzeczoną; bez rysowánia połcyrkułu, y bez iego podziału na 180 części. 77. 86. Drugi sposób podzielęnia linii by nadłuższy, łatwieyszy poprzedzaiącego. 78
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 10
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
na danej lini postawić. 98. 9. Angułowi danemu postawić drugi równy na linii danej, przez punkt, nie na linii danej. 98. 10. Dany anguł krzyżowy Ostry, albo rozwarty opasać lunetą cyrkułu postawioną na danej linii. 99. 11. Angułowi Krzyżowemu, Rozwartemu, i Ostremu, równe anguły zlunet półcyrkułowych postawić. 100. 12. Między dwiema liniami prostymi, anguł zwierającymi, danej linii równą postawić, któraby zjedną znich zawarła anguł równy angułowi danemu: byle ten anguł dany, i ów, który linie dwie zawierają, były mniejsze niż dwa anguły krzyżowe. 100. 13. Wwielościennej figurze liczbę krzyżowych
ná dáney lini postáwić. 98. 9. Angułowi dánemu postáẃić drugi rowny ná linii daney, przez punkt, nie ná linii dáney. 98. 10. Dány ánguł krzyżowy Ostry, álbo rozwárty opasáć lunetą cyrkułu postáwioną ná dáney linii. 99. 11. Angułowi Krzyżowemu, Rozwártemu, y Ostremu, rowne ánguły zlunet połcyrkułoẃych postáwić. 100. 12. Między dwiemá liniiámi prostymi, anguł zwieráiącymi, dáney linii rowną postáwić, ktoraby ziedną znich záwárłá ánguł rowny ángułowi dánemu: byle ten ánguł dány, y ow, ktory liniie dwie záwieráią, były mnieysze niż dwá ánguły krzyżowe. 100. 13. Wwielośćienney figurze liczbę krzyżowych
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 11
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
cyrkuł mniejszy, albo większy, przemienić na linią prostą, równą cyrkułowi mniejszemu, albo większemu. 168. 13. Drugi sposób przemienienia każdego cyrkułu na linią prostą. 169. 14. Miawszy jednę linią prostą, równą obwodowi cyrkułu, każdej inszej linii prostej znaleźć snadniusińko cyrkuł równy. 169. 15. Tablica do wystawiania lunet równych liniom prostym: i linij prostych równych lunetom; i znajdowania, ostatniego punktu linii kwadrującejj. 169. Bazę i ostatni punkt linii kwadrującej w każdym kwadrującej w każdym kwadransie znaleźć. na karcie. 171. 16. Lunetę daną rozdzielić do proporcyj danej. 172. 17. Linią prostą tak podzielić do proporcyj danej.
cyrkuł mnieyszy, albo większy, przemięnić ná liniią prostą, rowną cyrkułowi mnieyszemu, álbo większemu. 168. 13. Drugi sposob przemięnięnia káżdego cyrkułu ná liniią prostą. 169. 14. Miawszy iednę liniią prostą, rowną obwodowi cyrkułu, káżdey inszey linii prostey ználeść snádniuśińko cyrkuł roẃny. 169. 15. Tablica do wystáwiánia lunet rownych liniiom prostym: y liniy prostych rownych lunetom; y znáydowania, ostátniego punktu linii kwádruiąceyy. 169. Bázę y ostátni punkt linii kwádruiącey w każdym kẃádruiącey w każdym kẃádránśie ználeść. ná kárćie. 171. 16. Lunetę dáną rozdźielić do proporcyi dáney. 172. 17. Liniią prostą ták podźielić do proporcyi dáney.
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 16
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
się jednymi końcami (C,) nachylenie zobopolne drugimi (L, T.) Linie (TC, CL) anguł © zawierające, zowią się boki, albo ściany angułowe. 35. Anguł płaski, inszy jest prostościenny (TCL,) z linij prostych złożony: Insze krzywościenne (EFH, FEH,) z lunet cyrkułowych, albo inszych krzywych linij: Insze mięszane (VSN, WSN) które zawierają ściany, jedna prosta, druga krzywa. 36. Anguł (czwarty w figurze) z linij krzywych FEH, i mięszany WSN: Zowią się Anguły zetknienia; dla tego, iż linia WS, w angule WSN, przeciągniona za Z
się iednymi końcámi (C,) náchylenie zobopolne drugimi (L, T.) Liniie (TC, CL) ánguł © záwieráiące, zowią się boki, álbo śćiány ángułowe. 35. Anguł płáski, inszy iest prostośćienny (TCL,) z liniy prostych złożony: Insze krzywośćienne (EFH, FEH,) z lunet cyrkułowych, álbo inszych krzywych liniy: Insze mięszáne (VSN, WSN) ktore záwieráią śćiány, iedná prosta, druga krzywa. 36. Anguł (czwarty w figurze) z liniy krzywych FEH, y mięszány WSN: Zowią się Anguły zetknienia; dla tego, iż liniia WS, w ángule WSN, przećiągniona zá S
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 15
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
HL,) wychodzące z centrum do obwodu, zawierają wespół z tąże sztuką obwodu (SL,) Definitio 9. tertii. Euclidys. 77.Oualis, którą w języku Macierzyńskim Owatą albo Jajową figurą nazwać możesz: jest figura, zawarta czterema lunetami dwóch cyrkułów, sobie nie równych; z których po dwie lunet, są sobie równe. Jaka jest HOCSN, wktórej lunety dwie przeciwne tak HBN, OCS; jako i HO, NS, są sobie równe, ale te pośledniejsze, są cyrkułów dwa razy większych obwodem, od pierwszych. Gdyż sąrysowane długością promieniów UH, IS, która jest dwakroć większa, od promieniów EC,
HL,) wychodzące z centrum do obwodu, záwieráią wespoł z tąże sztuką obwodu (SL,) Definitio 9. tertii. Euclidis. 77.Oualis, ktorą w ięzyku Máćierzyńskim Owátą álbo Iáiową figurą názwáć możesz: iest figurá, záwárta czteremá lunetámi dwuch cyrkułow, sobie nie rownych; z ktorych po dwie lunet, są sobie rowne. Iáka iest HOCSN, wktorey lunety dwie przećiwne ták HBN, OCS; iáko y HO, NS, są sobie rowne, ále te poślednieysze, są cyrkułow dwá rázy większych obwodem, od pierwszych. Gdyż sąrysowáne długośćią promieniow VH, IS, ktora iest dwákroć większa, od promieniow EC,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 21
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
, przeciągniona linia CT, będzie równoodległa danej VL. Ponieważ linie przeciwne są sobie równe w rysowania. Zaczym (według 33. primi równoodległe.) Linia TL, przeciągniona od T, punktu danego, do linii danej VL, im z tą linią daną VL, zawrze anguł ULT bliższy krzyżowemu, tym znaczniejsze wyda przecięcie lunet na C. Nauka XXX. Po ziemi, dla Budynku, dla rowu, dla Sadzawek, albo dla Galeryj w ogrodach, wyprowadzić równoodległą (TV,) przez punkt (T,) kilkanaście, albo kilkadziesiąt łokci odległy od danej (CL,) linii. WYciągni na krzyż samej danej CL, dwa sznury na
, przećiągniona liniia CT, będżie rownoodległa dáney VL. Ponieważ liniie przećiwne są sobie rowne w rysowánia. Záczym (według 33. primi rownoodległe.) Liniia TL, przećiągniona od T, punktu dánego, do linii dáney VL, im z tą liniią dáną VL, záẃrze ánguł VLT bliższy krzyżowemu, tym znácznieysze wyda przećięćie lunet ná C. NAVKA XXX. Po źiemi, dla Budynku, dla rowu, dla Sadzawek, álbo dla Gáleryi w ogrodách, wyprowádźić rownoodległą (TV,) przez punkt (T,) kilkánaśćie, álbo kilkádźieśiąt łokći odległy od dáney (CL,) linii. WYćiągni ná krzyż sámey dáney CL, dwá sznury ná
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 44
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
będziesz chciał mieć kwadrans większy albo mniejszy: Będzie ta luneta czwarta część cyrkułu, którą kwadrans zowią. Podział kwadransu masz w poprzedzającej Nauce 80. w punkcie 3. i 4. Sposób przypisania liczby, do podzielonych gradusów, figura sama pokazuje. Tego tylko dokładam: abyś pod lunetą PS podzieloną na draduse, zrysował lunet inszych kwadransowych kilkanaście, jakie w figurze masz ba, eJ, dg; hl, lk, mM, np, rq, Su, BD, EF, GN, Któreć się w dalszych zabawach przydadzą. Jako i promienie wyprowadzone z centrum H, do każdego gradusa. Zowie się ten kwadrans, Wielmożny: dla tego
będżiesz chćiał mieć kwádrans większy álbo mnieyszy: Będżie tá lunetá czwarta część cyrkułu, ktorą kwádráns zowią. Podźiał kwadransu masz w poprzedzáiącey Náuce 80. w punkćie 3. y 4. Sposob przypisánia liczby, do podźielonych gradusow, figurá sámá pokázuie. Tego tylko dokładam: ábyś pod lunetą PS podżieloną ná draduse, zrysował lunet inszych kwádránsowych kilkánaśćie, iákie w figurze masz ba, eY, dg; hl, lk, mM, np, rq, Su, BD, EF, GN, Ktoreć się w dálszych zábáwách przydádzą. Iáko y promienie wyprowádzone z centrum H, do káżdego gradusá. Zowie się ten kwádráns, Wielmożny: dla tego
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 74
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
