prostą, równą cyrkułowi mniejszemu, albo większemu. 168. 13. Drugi sposób przemienienia każdego cyrkułu na linią prostą. 169. 14. Miawszy jednę linią prostą, równą obwodowi cyrkułu, każdej inszej linii prostej znaleźć snadniusińko cyrkuł równy. 169. 15. Tablica do wystawiania lunet równych liniom prostym: i linij prostych równych lunetom; i znajdowania, ostatniego punktu linii kwadrującejj. 169. Bazę i ostatni punkt linii kwadrującej w każdym kwadrującej w każdym kwadransie znaleźć. na karcie. 171. 16. Lunetę daną rozdzielić do proporcyj danej. 172. 17. Linią prostą tak podzielić do proporcyj danej. 172. 18. Każdej prostej linii danej,
prostą, rowną cyrkułowi mnieyszemu, álbo większemu. 168. 13. Drugi sposob przemięnięnia káżdego cyrkułu ná liniią prostą. 169. 14. Miawszy iednę liniią prostą, rowną obwodowi cyrkułu, káżdey inszey linii prostey ználeść snádniuśińko cyrkuł roẃny. 169. 15. Tablica do wystáwiánia lunet rownych liniiom prostym: y liniy prostych rownych lunetom; y znáydowania, ostátniego punktu linii kwádruiąceyy. 169. Bázę y ostátni punkt linii kwádruiącey w każdym kẃádruiącey w każdym kẃádránśie ználeść. ná kárćie. 171. 16. Lunetę dáną rozdźielić do proporcyi dáney. 172. 17. Liniią prostą ták podźielić do proporcyi dáney. 172. 18. Káżdey prostey linii dáney,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 16
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
. Tu się przydaje: że anguł zetknienia jest dwojaki: jeden zmiędzany (CEF) z linii prostej CE, i krzywej EF: Drugi, z linij krzywych; jakie są TFE, i FT. 75.Podobne lunety cyrkułu są, które jednakową mają proporcją. Defin: 10. tertii. Toż służy i lunetom różnych cyrkułów; gdyż i te są sobie podobne, gdy jednęż mają proporcją, do swoich cyrkułów; to jest, ze są trzecią częścią, albo czwartą, albo szóstą etc. swoich cyrkułów.
76.Sektór cyrkułu, jest klin, albo sztuka cyrkułu, którą dwie linie (HS, i HL,) wychodzące
. Tu się przydáie: że ánguł zetknienia iest dwoiáki: ieden zmiędzány (CEF) z linii prostey CE, y krzywey EF: Drugi, z liniy krzywych; iákie są TFE, y FTH. 75.Podobne lunety cyrkułu są, ktore iednákową máią proporcyą. Defin: 10. tertii. Toż służy y lunetom roźnych cyrkułow; gdyż y te są sobie podobne, gdy iednęż máią proporcyą, do swoich cyrkułow; to iest, ze są trzećią częsćią, álbo czwartą, álbo szostą etc. swoich cyrkułow.
76.Sektor cyrkułu, iest klin, álbo sztuká cyrkułu, ktorą dwie liniie (HS, y HL,) wychodzące
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 21
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
jest jedna między inszymi. Ze plac nmopbn, Wężownicą i promieniem nb zawarty, jest trzecia część pola całego cyrkułu nedc. 2. Jedno zawinienie Wężownice takiej, jest równe obwodowi półcyrkułu ned. Nauka XCVI. Kwadrującą linią, (którą Łacinnicy nażywają Quadratix) zrysować. KWadrująca linia jest, przez którą tak Cyrkułowi, i lunetom jego, linie proste, mogą być znalezione równe: jako i liniom prostym, lunety cyrkułowe równe. Tej linii miejsce, acz przypadało w Zabawie 2, kędy Geometra traktuje o Liniach wszelkich: wszakże, iż się zwykła rysować w Kwadransie, i w Kwadracie oraz, do tej Zabawy 4, i na to miejsce,
iest iedná między inszymi. Ze plác nmopbn, Wężownicą y promięniem nb záwárty, iest trzećia część polá cáłego cyrkułu nedc. 2. Iedno záwinienie Wężownicé takiey, iest rowne obwodowi połcyrkułu ned. NAVKA XCVI. Kwádruiącą liniią, (ktorą Łáćinnicy nażywáią Quadratix) zrysowáć. KWádruiąca liniia iest, przez ktorą ták Cyrkułowi, y lunetom iego, liniie proste, mogą bydź ználeźione roẃne: iáko y liniiom prostym, lunety cyrkułowe rowne. Tey linii mieysce, ácz przypadáło w Zábáwie 2, kędy Geometrá tráktuie o Liniiách wszelkich: wszakże, iż się zwykłá rysowáć w Kwádránśie, y w Kẃádraćie oraz, do tey Zábáwy 4, y ná to mieysce,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 159
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
JEC, przeciągnąwszy BD, równoodległą samej CO. Także insze równe mniejszym albo większym kwadransom. PRZESTROGA. ARchitektowie, Indzienierowie, Geometrowie, i Rzemieślnicy, którzy chcą uść prace w częstych okazjach, wynajdowania linij równych obwodom cyrkułowym: niech mają na karcie, albo tablicy linią równą kwadransowi; Aby według tej Nauki, mogli prędko lunetom kwadransowym wynajdować równe linie proste.
Nauka XII. Miawszy Diameter (FI,) i linią prostą (PI,) równą cyrkułowi (ITFR,) każdy cyrkuł mniejszy albo większy przemienić na linią prostą, równą cyrkułowi mniejszemu, albo większemu. NIech będzie dany cyrkuł mniejszy ILC, któremu trzeba znaleźć równą linią prostą. Trzema
IEC, przećiągnąwszy BD, rownoodległą sámey CO. Tákże insze rowne mnieyszym álbo większym kwádránsom. PRZESTROGA. ARchitektowie, Indźienierowie, Geometrowie, y Rzemieślnicy, ktorzy chcą vść prace ẃ częstych okázyách, wynáydowánia liniy rownych obẃodom cyrkułowym: niech máią ná kárćie, álbo tablicy liniią roẃną kwadránsowi; Aby ẃedług tey Náuki, mogli prędko lunetom kwádránsowym wynáydowáć rowne liniie proste.
NAVKA XII. Miawszy Dyámeter (FI,) y liniią prostą (PI,) rowną cyrkułowi (ITFR,) káżdy cyrkuł mnieyszy álbo większy przemięnić ná liniią prostą, rowną cyrkułowi mnieyszemu, álbo większemu. NIech będżie dány cyrkuł mnieyszy ILC, ktoremu trzebá ználeść rowną liniią prostą. Trzemá
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 168
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Lunecie każdej o wielu zechcesz gradusów, wydzielisz prostą linią równą: i w każdym kwadransie, ostatni punkt linii kwadrującej naznaczysz. Gdyż zrysowania Cu, CK, CH, CG, CE, CB, są bazy kwadrującej linii: A zaś uS, KL, HM, GN, FO, EP, BD, są równe lunetom kwadransowym KQ, HR, GS, FT, EV, BW: prosta uS, lunecie uN: prosta KL, lunecie KQ: prosta HM, lunecie HR, etc. PRZYDATEK. Wniedostatku figury z linią kwadrującą, postawisz na Tablicy, jej Bazę CH, wziąwszy ze Skale nauki 99, albo 100
Lunećie káżdey o wielu zechcesz gradusow, wydżielisz prostą liniią rowną: y w káżdym kwádránśie, ostátni punkt linii kwádruiącey náznáczysz. Gdyż zrysowánia Cu, CK, CH, CG, CE, CB, są bázy kwádruiącey linii: A záś uS, KL, HM, GN, FO, EP, BD, są rowne lunetom kwádránsowym KQ, HR, GS, FT, EV, BW: prosta uS, lunećie uN: prosta KL, lunećie KQ: prosta HM, lunećie HR, etc. PRZYDATEK. Wniedostátku figury z liniią kwádruiącą, postáwisz ná Tablicy, iey Bazę CH, wźiąwszy ze Skále náuki 99, álbo 100
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 170
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
