ale Wiszniowiecki armier nie chybiony. Awantura nie pomyślna Z. Religii za niego trafiła się; że Akademicy, pobici od Dworzanów Karnalistów pewnego Pana, nie mogąc się doczekać sprawiedliwości, w same południe intonowawszy słowa Ewangeliczne owe: Ite tn Orbe terrarum, poszli do Luterskich stron, tam erroribus infecti, do Polski reduces, wiele Luteranizmu krewnym w gościńcu przynieśli, teste Hartknoch, et Orzechowski. Umarł Roku 1512. w Knyszynie, ostatni JAGIELLONCZYK, to memoriale zostawując Polakom, że Dziedzicem Litewskim niezwał się, też Prawo na Sukcesorów Królów transmittendo. 2. Quartã Partem Prowentów z Dóbr Królewskich na płacę Wojsku obrócił, stąd Kwarcianego Wojska origo, według Piaseckiego
ale Wiszniowiecki armier nie chybiony. Awántura nie pomyślná S. Religii zá niego tráfiła się; że Akademicy, pobici od Dworzanow Karnálistow pewnego Paná, nie mogąc się doczekać spráwiedliwości, w same południe intonowáwszy słowá Ewángeliczne owe: Ite tn Orbe terrarum, poszli do Luterskich stron, tam erroribus infecti, do Polski reduces, wiele Luteránizmu krewnym w gościncu przynieśli, teste Hartknoch, et Orzechowski. Umarł Roku 1512. w Knyszynie, ostatni IAGIELLONCZYK, to memoriale zostáwuiąc Polakom, że Dźiedźicem Litewskim niezwáł się, też Práwo ná Sukcesorow Krolow transmittendo. 2. Quartã Partem Prowentow z Dobr Krolewskich ná płacę Woysku obrocił, ztąd Kwárcianego Woyska origo, według Piaseckiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 353
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
pruski wykształtować i przeistoczyć. Lecz nie miał głowy Fryderyka Wielkiego. Nagle i absolutnie pędząc rzeczy do zamierzonego celu, wpadł w nienawiść u większej części narodu, a najpierwej u duchowieństwa, którzy boleśnie patrzyli na Piotra czci obrazom świętym uwłaczającego i zakazującego, mając takowe zakazy za pierwszy krok potajemny do wprowadzenia umyślonego i w sercu przyjętego luteranizmu. Zapaliwszy tedy Piotr przeciw sobie nienawiść z tej jednej strony, rozniecił ją z drugiej, kiedy rozkochawszy się w jednej damie z familii Woronzowów, umyślił z nią się ożenić, a Katarzynę, żonę swoją, zamknąć do śmierci w jednym monasterze, który na ten koniec jak najspieszniej fortyfikować kazał. Lecz Katarzyna, mędrsza i
pruski wykształtować i przeistoczyć. Lecz nie miał głowy Fryderyka Wielkiego. Nagle i absolutnie pędząc rzeczy do zamierzonego celu, wpadł w nienawiść u większej części narodu, a najpierwej u duchowieństwa, którzy boleśnie patrzyli na Piotra czci obrazom świętym uwłaczającego i zakazującego, mając takowe zakazy za pierwszy krok potajemny do wprowadzenia umyślonego i w sercu przyjętego luteranizmu. Zapaliwszy tedy Piotr przeciw sobie nienawiść z tej jednej strony, rozniecił ją z drugiej, kiedy rozkochawszy się w jednej damie z familii Woronzowów, umyślił z nią się ożenić, a Katarzynę, żonę swoją, zamknąć do śmierci w jednym monasterze, który na ten koniec jak najspieszniej fortyfikować kazał. Lecz Katarzyna, mędrsza i
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 98
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
